แก้แค้น

น้ำหวานถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้ทำร้ายจิตใจน้องชายที่พิการของเขา เธอต้องชดใช้ในสิ่งที่เขาคิดว่ามันสมควร แต่กว่าภูผาจะรู้ตัว เขาดันหลงรักในความธรรมดาของคนที่ต้องการแก้แค้น

เขาคิดว่าเธอคือความรัก แต่สำหรับเธอแล้วมันเป็นเพียงแค่การแก้แค้นเท่านั้น!!

“ผู้หญิงแบบเธอมันต้องเจอ62+ถึงจะสาสม” เขาจะลงทัณฑ์เธอให้หลาบจำแต่ดันไปหลงรักเขาซะก่อนเลยเป็นตัวเองที่ต้องจำและยอมเมีย ❌ไม่มีนอกกายนอกใจ❌

จากเหตุเครื่องบินตกทำให้เธอและเขากลายเป็นเด็กกำพร้า พวกเขาร่วมประสบชะตากำเดียวกัน ความโชคร้ายทั้งหมดของเขานั้นเป็นเพราะพ่อของเธอกระทำทั้งสิ้น ตอนที่เธออายุได้เพียงแปดขวบ และเขาอายุได้เพียงสิบขวบ ผู้พาเธอไปที่คฤหาสน์เทรมอนต์ เธอคิดว่าท่าทางที่ดูใจและหวังดีของเขานั้นออกมาจากใจเขาจริงๆ เธอไม่รู้เลยว่านี่มันเป็นการแก้แค้น ในระยะเวลาสิบปี เธอคิดมาตลอดว่าเขานั้นเกลียดเธอ เขาช่างอ่อนโยนและมีเมตตากับโลกใบนี้เหลือเกิน แต่ไม่เคยมีให้กับเธอเลย เขาไม่ให้เธอเรียกเขาว่า “พี่ชาย” เธอจึงทำได้เพียงแค่เรียกชื่อของเขา-มาร์ค เทรมอนต์, มาร์ค เทรมอนต์ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนมันฝังลึกลงไปยังก้นบึ้งในจิตใจของเธอ

“หึ!! จำไว้ ศักดิ์ศรีของเธอไม่มีตั้งแต่เธอเซ็นสัญญาแล้วอันดา”

เรื่องราวการแก้แค้นขององค์หญิงจากเผ่าเล็กๆเผ่าหนึ่งที่ถูกแคว้นใหญ่ทำลาย โดนกลืนชาติ คนรักถูกฆ่า ตนเองต้องมาอยู่ในวังหลวงเป็นสนมคนนึง แต่ผู้ใดจะรู้ คนอ่อนแอก็มีวิธีล้างแค้นอย่างคนอ่อนแอเช่นกัน

เพราะความเข้าใจผิดของทำให้นำมาสู่การแก้แค้นที่ผิดๆและเกือบทำให้เกิดการสูญเสียที่แสนเจ็บปวด

'อยู่กับฉัน เป็นเจ้าหญิงของฉัน อย่าคิดหนีเด็ดขาด ถ้าฉันไม่อนุญาต...'

“นัญโตแล้วนะเฮีย” “ฉันก็ไม่เคยลืมว่าเธอโตหรอก ตั้งแต่คืนนั้นที่เธอครางไต้ร่างฉัน”ลัญชนา หรือนัญ น้องสาวบุญธรรมของ คิเลียน หรือคิล ทายาทหนุ่มหล่อตระกูลลัทธพิพัฒน์ ผู้ถูกพ่อแม่ส่งไปเรียนฝรั่งเศสตั้งแต่ยังเด็ก กลับมาบ้านเพียงวันปีใหม่ปีละครั้ง และจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ต้องห้ามก็ได้บังเกิดในคืนปีใหม่เมื่อสามปีก่อนที่เขากลับมา “แค่จูบเดียว” กลายเป็นความสัมพันธ์ต้องห้าม“แค่หนึ่งคืน” กลายเป็นความรู้สึกที่ห้ามไม่อยู่ ความสัมพันธ์ลับๆนี้ยังคงเกิดขึ้นต่อเนื่องเมื่อทั้งเขาและเธอไม่อาจหักห้ามความรู้สึกที่ไม่ควรเกิด จนกระทั่งถูกนายใหญ่ของตระกูลลัทธพิพัฒน์จับได้ ความจริงที่พังหัวใจสองดวงจนแตกสลายย่อยยับก็ได้เผยขึ้น“เขาและเธอเป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกันมาตลอด…”

“จำใส่กะโหลกผุ ๆ ของเธอไว้นะกระต่าย...ฉันจะปล่อยเธอไปก็ต่อเมื่อฉันไม่ต้องการผู้หญิงอย่างเธอแล้วเท่านั้น”