แต่งงานสายฟ้าแลบ

วารีเฝ้าหาคำตอบให้ตัวเองมาตลอดว่าทำไมเธอถึงไม่มีใครสักคนจริงจังสักที ทั้งที่เธอมีพร้อมทุกอย่าง แต่หัวใจมันกลับว่างเปล่า ที่ผ่านมา ไม่ใช่ว่าไม่เจอคนที่ถูกใจ แต่หัวใจมันเหมือน.เฝ้ารอใครบางคนอยู่ตลอดเวลา

เธอตัดสินใจแต่งงานกับคนที่บิดาเลือกให้หลังจากเลิกรากับแฟนหนุ่มได้เพียงไม่กี่วัน แต่ใครจะไปรู้ว่าผู้ชายคนนั้นที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยคือพี่ชายแท้ ๆ ของแฟนเก่าที่เลิกรากันไป

นางคือคู่หมายที่เขาปฏิเสธการมีตัวตนมาโดยตลอด แต่เมื่อได้สบกับดวงตาสีดำขลับนั่น ราวกลับมีผีเสื้อนับพันบินอยู่ในอก ตั้งแต่พริบตานั้นใจเขาก็เพ้อหาแต่เพียงนาง

หัวหน้าแก๊งมาเฟียผู้ไม่ยอมใคร กลับต้องจำนนอยู่ใต้ร่างผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง เพียงแค่เธอสั่งว่า "เดี๋ยวฉันขึ้นเองค่ะ คุณนอนอยู่ข้างล่างนั่นแหละ”

วันไนท์สแตนด์กับคนแปลกหน้าคือ จุดเริ่มต้น ไอริน เป็นคนสดใส ร่าเริง เด็กสาวที่เชื่อในความรักกับโดนแฟนตัวเองที่คบกันมา 4 ปี นอกใจ คุณกรณ์ นักธุระกิจหนุ่มใหญ่วัย 32 ปี หล่อ รวย ที่ยังไม่ได้แต่งงานเพราะเรื่องฝังใจในอดีต ปล. เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์ อาจใช้ประโยคคำพูดที่ไม่ลื่นหู ติดๆ ขัดๆ ต้องขอภัยมา ณ ที่นี่ด้วยนะคะ จะนำคำติชมไปแก้ไขและ พัฒนาการเขียนของไรท์ให้ดีขึ้นค่ะ *นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจิตนาการของไรท์เท่านั้นไม่ได้มีการพาดพิงผู้อื่นแต่อย่างใด บางตอนมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมทั้งการพูดและการกระทำ มีเนื้อหาที่รุนแรงทั้งเรื่องเพศและการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เรื่องราวอลวนของห้าสาวจากสำนักงานด้านตัวเลขแห่งหนึ่งซึ่งทั้งชีวิตหมดไปกับการทำงานอย่างน่าเบื่อหน่ายจนใฝ่ฝันที่จะได้หลุดกรอบแห่งความเหนื่อยล้าออกไปใช้ชีวิตสุดขั้วที่แตกต่างโดยไม่มีข้อจำกัด ความฝันของพวกเธอคงวนเวียนอยู่แค่ตอนนอนหากมิใช่ว่าคืนหนึ่งกลับปรากฏประตูลึกลับขึ้นด้านหลังม่านในห้องชงกาแฟ ทันทีที่พวกเธอผลักประตูบานนั้นเข้าไป ชีวิตที่พบเจอช่างแตกต่างอย่างสุดคาดเดา แล้วพวกเธอยังอยากจะกลับไปยังโลกเดิมอีกหรือไม่ ชีวิตในโลกใบใหม่ล้วนได้ทำแต่ในสิ่งที่ไม่คาดฝัน ติดตามเรื่องราวอิงนิยายห้าเรื่องห้ารสใน"ห้ายอดหญิงคณิกา”

“หึ!! จำไว้ ศักดิ์ศรีของเธอไม่มีตั้งแต่เธอเซ็นสัญญาแล้วอันดา”

เพราะความลื่นล้มทางเพศแท้ๆ คืนนั้นเธอได้เลยผัวออกสาว แถมเขายังเป็นท่านประธานคนใหม่ที่โคตรจะฮอตเนิร์ดและกินแซ่บ

เขาถูกใจตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เพราะเหตุนี้จึงทำให้เขาค้นพบความจริงบางอย่างและต้องใช้สาวน้อยคนนี้แก้แค้นใครบางคน เธอต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่ตนเองไม่ได้ก่ออย่างปฏิเสธไม่ได้ ทั้งแม่ ทั้งพ่อ ทั้งเขา!...

แต่งงานหลอกๆ เพื่อควบธุรกิจ จบภารกิจเธอยอมเลิกตามสัญญา หากผิดหรือที่เธอตัดใจจากเขาไม่ได้ ผิดหรือที่เธอยังตอแยเขา... ผิดด้วยหรือที่สุดท้ายเธอยอมแพ้และจากไปโดยไม่บอกลา -------- "คุณธีร์อย่า! ออกไปเดี๋ยวนี้นะ" แค่ฝ่ามือบางสัมผัสกับแผงอกกว้าง ชีวาพรก็ถึงกับตัวสั่น ทว่าวินาทีนั้นเองที่ทุกอย่างก็หยุดลง... "โอ๊ย!" "อ้า!" เสียงแรกเป็นเสียงร้องเหมือนคนกำลังเจ็บหนักจากคนตัวโต ส่วนเสียงเล็กๆ ที่ตามมานั้นเป็นเสียงของคนตัวกลมที่โผล่มาจากข้างหลังของเขา...มือน้อยๆ กำลังขยุ้มผมของพ่อ ชีวาพรตกใจ สัญชาตญาณปกป้องของคนเป็นแม่ทำให้เธอตะครุบไหล่กำยำของธีทัตไว้ เพราะเธอกลัวเขาจะเหวี่ยงมือหรือเบี่ยงตัวหนี แล้วอาจทำให้ลูกของเธอเจ็บ "น้องพร้อมปล่อยก่อนค่ะ หนูจิกผมคนอื่นอย่างนี้ไม่ได้นะคะ" "พี่เป็นพ่อ ไม่ใช่คนอื่น" คนตัวโตที่ถูกเธอกดไหล่เอาไว้ไม่ให้ขยับเขยื้อนและยังมีมือป้อมจิกผมจนหน้าหงายยังมีหน้ามาค้าน "ฮือ! อือ!"