แม่เลี้ยงเดี่ยว

เรื่องราวความวุ่นวายและเรื่องชวนปวดหัวกำลังเริ่มต้นขึ้นหลังจากที่คนสองคนกลายร่างจากคนปกติเป็นคนขี้เมา… เรื่องราวของความปวดหัวของหญิงสาวที่ปิดกั้นเรื่องความรักกลับมาถูกผู้ชายที่อายุน้อยกว่าเธอหลายปีทำให้เธอต้องเสียใจเพราะเขาคนนั้นดันรู้และจับความรู้สึกลึกๆของเธอได้.. ความน่ารัก ความกวน และความจริงใจของเขาทำให้เธอเริ่มลังเลขึ้นมา.. เธอควรจะทำอย่างไร… เธอจะไปต่อหรือพอแค่นี้.. ถ้าเธอเลือกที่จะเปิดใจให้เขา.. เธอจะเสียใจและเจ็บปวดกับความรักอีกรึเปล่า.. สัญญาได้ไหม สัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก สัญญาได้ไหมว่าจะไม่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดจากคำว่ารักอีกครั้ง…. เธอไม่ต้องการแล้วเธอไม่อยากเสียใจเพราะความรักอีกแล้ว… ขอแค่เธอคนนั้นเปิดใจให้เขาสักนิด.. แค่นิเดียวเท่านั้นเขาจะเป็นคนดูแลและรักษาความรู้สึกที่เธอปิดกั้นและปกปิดมันเอาไว้ด้วยรอยยิ้มที่สดใส.. แต่ภายในกลับไม่เป็นแบบนั้น.. ขอแค่เธอลองเปิดใจให้เขาคนนี้ได้เข้าไปดูแลหัวใจและจิตใจที่บอบช้ำ.. เขาสัญญาว่าเขาจะทำทุกอย่างให้เธอคนนี้กลับมายิ้มอย่างสดใส..รอยยิ้มที่มันออกมาจากความสุขที่แท้จริงไม่ใช่รอยยิ้มทางการค้า..

"ชอบเงินไม่ใช่เหรอ..แก้ผ้าแล้วคลานมาเอากับกู" ทอร์ช ลูกชายโดสกับเทียน (ในเรื่อง พันธะหน้าที่) มีน้องสาวชื่อ 'ดริฟ' และมีพี่ชายต่างมารดาชื่อ 'เหนือ' ได้รับความไว้ใจจากพ่อให้มาดูแลผับ 'KAI' เขามีความแค้นที่ฝังใจกับหญิงสาวอดีตคนรักที่ทิ้งเขาไป "ชอบเงินไม่ใช่เหรอ..แก้ผ้าแล้วคลานมาเอากับกู" เรอา อดีตแฟนสาวทอร์ช เธอมีความจำเป็นที่ต้องทิ้งแฟนหนุ่มไปโดยที่ไม่ได้ร่ำลา ทำให้เขาเข้าใจผิดคิดว่าเธอทิ้งเขาไปแต่งงานกับคนรวยที่เมืองนอก และเมื่อเธอมีโอกาสได้กลับมาเพื่อจะบอกความจริงกับแฟนหนุ่ม แต่เธอกลับโชคร้ายเกิดอุบัติเหตุระหว่างทางจึงทำให้สูญเสียความทรงจำ "ฉันต้องทนอยู่ในสภาพนี้อีกนานแค่ไหน"

"จะไปไหนคะ"รสรินถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน เมื่อยังถูกลากมาตามทางเดิน อรรถไม่พูดอะไร เขายังพาเธอเดินไปเรื่อยๆ ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้ม เมื่อสัมผัสถึงความเย็นที่เกิดขึ้นบนมือที่เขากุมอยู่ ไงล่ะยายโรสคนเก่ง แค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ อรรถคิดเมื่อพาเธอเดินมาถึงห้องพักของแขกวีไอพี "คุณอรรถ!"หญิงสาวกรีดร้อง เมื่อเขาแตะคีย์การ์ดกับประตูบานหนึ่ง "คุณอรรถ! ปล่อยฉันนะคะ"ร่างบางดิ้นหนี เมื่อถูกเหวี่ยงเข้าไปในห้อง ก่อนที่คนร่างสูงจะปิดประตูตามหลัง รสรินถอยหนี เมื่อชายหนุ่มปลดเนคไทออกจากคอ "ฉันจะกลับ!"เท้าบางยังคงถอยหนี เมื่อร่างสูงย่างสามขุมเข้ามา "ไงแค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ"เสียงห้าวทุ้มเอ่ยถาม เมื่อสลัดเสื้อสูทราคาแพงออกจากตัว ตาคมเข้มมองไปที่หญิงสาวที่ยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้า ไหนล่ะรสรินคนเก่ง คนที่จงใจมาฉีกหน้าเขา ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายงั้นเหรอ สงสัยเขาต้องเรียกร้องสิทธิ์ความเป็นสามีจากเธอซะแล้ว ปล่อยให้ลอยนวลมานาน ชักจะเหิมเกริมขึ้นทุกวัน "กรี๊ดดด!!!ปล่อยนะ"ร่างบางกรีดร้อง เมื่อร่างสูงกระโจนเข้าใส่ ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้ เธอพลาดตรงไหนกัน เขาถึงได้เข้าถึงตัว

เมื่อ พราวพิชชา สาวสวยจากเมืองเพิร์ท กลับมายังเชียงราช โดยใช้สิทธิ์ลาพักร้อนสิบห้าวันมาทำภารกิจบางอย่าง...ทั้งหมดก็เพื่อน้องสาว อะไรๆ ก็เป็นไปตามแผน มันดูสำเร็จไม่ยาก แต่แล้วก็มีมนุษย์ป่าเถื่อนอย่าง รัชภาคย์ โผล่มาทำให้แผนของเธอล่มไม่เป็นท่า พราวพิชชาคิดว่าตัวเองแกร่งพอ รับมือเขาได้แน่นอน คราวนี้จะตอกกลับเขาให้หน้าหงาย สมกับที่เคยกวนอารมณ์เธอมาแล้วครั้งหนึ่ง แค่สบโอกาสเถอะ เธอจะจัดการให้อยู่หมัด แล้วจะเป็นไปได้แค่ไหน... เมื่อพราวพิชชาไม่รู้เลยว่าคู่ปรับเก่าอย่างรัชภาคย์มีแผนอะไรอยู่ในใจ เกมนี้เธอจะได้เอาคืนเขา... หรือจะเป็นเขาที่ทำให้ชีวิตเธอพลิกคว่ำคะมำหงายตลอดการลาพักร้อนกันแน่ ----------- "คนท้องคนไส้...หมายถึงลดางั้นหรือคะ ลดาท้องหรือ" "อ้าว! ไม่รู้เหรอว่าน้องสาวคุณท้องจนจะคลอดแล้ว คุณป้า" พราวพิชชา ถึงกับกำหมัดแน่นเมื่อได้ยินคำพูดสวนของ รัชภาคย์

“คืนนั้น... ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมีอะไรกับเขา แต่เขากลับมองว่าฉันเป็นแค่ผู้หญิงไร้ค่าที่คิดจะจับเขาด้วยลูก!” ณิชชา หนีไปพร้อมกับบาดแผลและความลับที่ซ่อนไว้ในท้อง ห้าปีต่อมา... เธอกลับมาพร้อมลูกแฝดสามที่หน้าตาถอดแบบเขาราวกับพิมพ์เดียวกัน “คืนนั้นแค่ครั้งเดียว จะมาบอกว่าท้องกับฉันได้ยังไง” “แต่ลูกทั้งสามของฉัน... มีดีเอ็นเอของคุณนะคะ ท่านประธาน” รามิลไม่เคยรัก และไม่เคยคิดจะให้อภัย เขาพร้อมเหยียบย่ำเธอซ้ำๆ แต่ลูกแฝดสามกลับค่อย ๆ ทำลายเกราะน้ำแข็งของชายผู้ไร้หัวใจ... และปลุกให้เขาได้รู้ว่าคนที่เขาเคยขับไล่ไป คือความรักเดียวทั้งชีวิตของเขา!

เพียงแค่คืนเดียวความสัมพันธ์ของเขาและเธอก็มีโซ่ทองคล้องใจออกมาหนึ่งคน หนุ่มธุรกิจมากความสามารถและหล่อเลือกได้อย่างเขาต้องง้อรักแม่ของลูก และยังไม่พอแค่นั้นเขายังต้องมาง้อรักลูกสาวตัวน้อยพร้อมจะก่อกบฏกับพ่อตัวเองได้ทุกเมื่ออีกด้วย

ฟีนิกซ์ เบื้องหน้าเขาคือนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงทายาทเจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่แต่เบื้องหลังใครจะรู้ว่าเขาคือมาเฟียผู้มีอำนาจแม้แต่กฎหมายยังทำอะไรเขาไม่ได้ เขามีจุดอ่อนเพียงหนึ่งเดียวแต่ใครเล่าจะกล้าเข้าไปแตะ “รักเขาขนาดนั้นเลยเหรอลูก” ผู้เป็นพ่อเมื่อเห็นลูกชายเพียงคนเดียวทุกข์ใจก็อดสงสารไม่ได้ “ให้แลกด้วยชีวิตผมก็ยอม” “พ่อจะช่วยจนสุดความสามารถแต่พ่อขอได้ไหมถ้าช่วยเธอไม่ทัน…ฟินต้องมีชีวิตอยู่เพื่อพ่อนะ” “ผมรับปาก” เมธาวี อดีตติวเตอร์สาวที่ผันตัวเองมาเป็นพนักงานออฟฟิศ คุณแม่ลูกสองที่เลี้ยงลูกตามลำพังแต่แล้ววันหนึ่งโลกก็เหวี่ยงรักแรกรักเดียวกลับมาหาเธออีกครั้ง "ถ้าย้อนเวลากลับไปได้!" "วันนั้น...ฉันจะไม่ให้โอกาสคุณ" "หึ~ งั้นก็เสียใจด้วยแล้วกันเพราะเวลามันย้อนกลับไปไม่ได้ ดังนั้นเธอก็ต้องมีฉันเป็นผัวต่อไป" จากคนรักกลับกลายเป็นคนแปลกหน้า จากรักที่เคยหวานกลับกลายเป็นความขมขื่น จากคนที่เคยปกป้องกลับกลายเป็นคนที่ทำร้ายกัน อดีตเขาเคยยอมเป็นหมาที่รักเธอหมดหัวใจไม่ว่าเธอต้องการสิ่งใดเขาพร้อมที่จะหามาให้ปัจจุบันเป็นเธอต่างหากที่ต้องรักเขาอย่างเจ็บปวด

เธอเดินจากเขามาเงียบๆ ทั้งน้ำตา...และลูกในท้อง ของบางอย่างเห็นค่า ในวันที่เสียมันไป... “เปิ้ลจะมาอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะเมียพี่อีกคนนะ” “ถ้างั้นทรายจะไปจากที่นี่ค่ะ ทรายอยู่ที่นี่ไม่ได้ค่ะ ไม่ได้แม้วินาทีเดียว” ปรินทร์ตกใจไม่คิดว่าพราวฟ้าจะตัดสินใจเช่นนี้ หัวใจเขาหล่นตุ๊บ ใจหายกับประโยคที่ได้ยิน “มันยากนักหรือไงที่จะอยู่ด้วยกัน พี่ก็ไม่เห็นว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตอะไร ต่างคนต่างอยู่ก็หมดเรื่อง เปิ้ลเป็นผู้ดีพอ ไม่มารังควานทรายหรอก”

ความสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า ทำให้เธอ...ท้องไม่มีพ่อ .................... “คูน...คุณ” ชมพลอยทรุดตัวนั่งใกล้ร่างหนาที่หันมองเธอด้วยสายตาแปลกใจ เธอทักทายเขาด้วยภาษาสากล “คูณนอนกับช้านม้าย ฉันซิงนะ” บุรุษที่ชมพลอยเข้าไปทักคือ ภาคินทร์ ภักดีธำรง หรือหมอธาม ในวัยสามสิบปีที่มาเรียนแพทย์เฉพาะทางเพิ่มเติมในประเทศเยอรมัน เขายังคงมองหน้าคนเสนอตัวให้ด้วยสายตาตกใจปนประหลาดใจ เขาพบเจอผู้หญิงที่ชวนไปหลับนอนหลายคน ทว่ากลับไม่มีใครสักคนที่บอกให้รู้ว่า ครองพรหมจรรย์ ในตอนนั้นภาคินทร์คิดว่า สาวสวยตรงหน้าเมาจึงพูดในเรื่องตรงกันข้ามกับการกระทำ ผู้หญิงบริสุทธิ์คงไม่ชวนผู้ชายหลับนอนด้วย “วันไนท์สแตนด์งาย...สนใจไหม” “ได้สิ” ภาคินทร์ยิ้มและตอบรับทันที อาจเป็นเพราะเขาถูกใจในความสวยงามบนใบหน้า ผิวขาวลออตา และรูปร่างที่น่าฟัดอย่าบอกใคร ภาคินทร์เหมือนผู้ชายทั่วๆ ไป กิเลสตัณหาเกิดขึ้นได้หากเจอคนถูกใจ

เพราะหน้าตาที่เหมือนกันราวกับแกะทำให้เธอต้องรับกรรมแทนพี่สาวฝาแฝด และเมื่อการแก้แค้นจบลงเธอก็ได้อิสระคืนแล้วจากไปพร้อมกับหัวใจดวงน้อยสองดวง "เขาเป็นลูกผมใช่ไหม" "เขาไม่ใช่ลูกคุณอย่ามาพูดจามั่ว ๆ" "จะไม่ใช่ได้ยังไงดูจากหน้าตาก็รู้แล้วว่าเขาเป็นลูกใคร" "พ่อของเขาคือคนรักของฉันที่อยู่นอร์เวย์...ไม่ใช่คุณ" "งั้นคุณกล้าพิสูจน์ไหมละ" "คุณยังทำชีวิติฉันพังไม่พอใช่ไหมถึงต้องตามจองล้างจองผลาญกันไม่เลิก" "ผมก็แค่อยากชดเชยในสิ่งที่เคยทำผิดไปไม่ได้มีเจตนาไม่ดี"