คืนเดียวเปลี่ยนชีวิต! ก็เพราะอกหักอยากประชดชีวิตแท้ ๆ จ้างผู้ชายมานอนด้วยทั้งที แต่ก็ดันเข้าใจผิด ไปนอนด้วยผิดคน! แล้วจะทำยังไงได้ ในเมื่อฉันกระโจนใส่เขาอย่างเร่าร้อนไปแล้ว! แถมระบบบ้า ๆ นี่ก็มาจากไหนไม่รู้ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ไม่ทำตามภารกิจมันก็หักเงินฉัน! จะบ้าตายรายวัน! ฉันไม่ไหวแล้วโว้ยยย….!! เกิดแต่กับกู!!!
View Moreตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าโรงแรมหรูระดับห้าดาว เตรียมเข้าห้องสวีตที่มีผู้ชายที่ฉันจ้างไว้รออยู่
ไอ้แฟนเก่าเฮงซวยที่คบกันมา 3 ปี ดูถูกฉันไว้อย่างเจ็บแสบ แถมยังบอกเลิกฉันด้วยเหตุผลที่ว่า ฉันมันหัวโบราณเกินไป
“หัวโบราณ? เฮอะ! ก็แค่ไม่อยากมีอะไรกันก่อนแต่งงาน มันผิดตรงไหนวะ?”
แต่ช่างมัน คนอย่างฉันก็ไม่อยากแคร์ไอ้คนเฮงซวยนั่นเหมือนกัน! วันนี้ฉันจะพิสูจน์ให้เห็น ว่าฉันไม่ได้เชยไร้เสน่ห์เหมือนปลาตายแบบนั้น!
“ฮึ! อยากได้สาวเปรี้ยวเผ็ดแซ่บเรอะ ได้! งั้นฉันจะแซ่บให้ดู!”
ฉันยิ้มให้ตัวเองในกระจก วาดปากสีแดงสดด้วยลิปสติกแท่งใหม่ที่เพิ่งถอยมาด้วยราคาที่แพงเอาเรื่อง ใส่เดรสผ้าซาตินผ่าข้างแหวกอก แล้วหยิบไวน์ขึ้นมารินใส่แก้ว เหลือบตามองนาฬิกาบนผนัง ผู้ชายคนนั้นควรมาถึงแล้วนะ
กริ๊งง!
เสียงกริ่งห้องดังขึ้น ฉันยิ้มมุมปาก เดินไปเปิดประตูช้า ๆ พร้อมกระตุกสายเดรสให้ลดต่ำลงนิดหน่อยเพื่อความเซ็กซี่
“มาแล้วเหรอ…”
ประโยคยังไม่ทันจบ ชายหนุ่มตรงหน้าก็โผเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว เขาปิดประตูดังปังก่อนจะทรุดตัวลงข้างโซฟา หอบหายใจหนักเหมือนเพิ่งวิ่งหนีอะไรมา
“เดี๋ยวสิ นายโอเคไหมเนี่ย?”
ฉันถามอย่างงุนงง แต่ยังไม่ทันเข้าไปหา เขาก็หันมาจ้องหน้าฉันด้วยแววตาวาววับพลางหายใจหอบ
หล่อมาก... โคตรหล่อ! หล่อจนเกินกว่าจะเป็นแค่เด็กที่ฉันจ้างมา
ใบหน้าคมเข้ม ดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่มีประกายวูบวาบ ผิวขาวซีดเพราะเหงื่อ และริมฝีปากที่เม้มแน่นราวกับพยายามต้านบางอย่างในกาย
“ออกไป…” เขาครางเสียงต่ำ “อย่าเข้ามาใกล้…”
ฉันเบิกตากว้าง “หืม? เล่นใหญ่จังนะสุดหล่อ แบบนี้เรียกว่ากำลังเล่นบทบาทสมมติใช่ไหม?”
“ออกไป...เดี๋ยวนี้!”
“โอ๊ย ใจเย็นน่า ฉันจ้างนายมาแล้วมัดจำก็จ่ายไปแล้วด้วย ถ้าอยากเล่นบทขัดขืนหรือจะหนีก็เอาให้สุดแล้วกัน เดี๋ยวฉันจะเล่นด้วยเอง!”
ฉันพูดพลางก้าวเข้าไปหาเขา แล้วก้มลงจ้องหน้าอย่างท้าทาย พลางเอื้อมมือไปแตะแขนของเขาเบา ๆ
วูบหนึ่ง ฉันรู้สึกถึงความร้อนของร่างกายเขา แววตาเขาเปลี่ยนไปอีกครั้ง ดูคล้ายกับว่ากำลังต่อสู้อยู่กับตัวเองอย่างหนัก ผู้ชายคนนี้ตีบทแตกจนฉันเกือบจะเชื่อแล้วว่าเขาไม่ใช่คนที่ฉันจ้างมา แต่ยังไงซะคืนนี้ก็ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว
“เฮ้ย!”
สุดหล่อคนนั้นอุทานขึ้นเมื่อฉันกระโจนเข้าหา เขาดูเหมือนจะต่อต้าน แต่ก็เหมือนยินยอมไปพร้อมกัน
“แหม อยากเล่นบทขัดขืนนี่เอง”
พูดจบฉันก็ก้มลงจูบที่ริมฝีปากเขาทันทีอย่างไม่อาย เขาเหมือนจะผละออกในตอนแรก แต่แล้วก็พลิกกลับทำให้ตัวฉันไปอยู่ใต้ร่างของเขาแทน
“ฉันเตือนเธอแล้วนะ!”
“อุ๊ย! สมบทบาทดีซะจริง มาเถอะสุดหล่อ คืนนี้ฉันพร้อมเล่นกับนายแล้ว”
ฉันพูดพลางยกมือขึ้นคล้องลำคอของเขา ดันตัวเขาไปนั่งลงที่เตียงแล้วนั่งคร่อมบนตักแกร่งนั้น หนุ่มสุดหล่อไม่รอช้า รีบจู่โจมลงมาประกบริมฝีปากฉันทันที
จูบของเขามันเร่าร้อนถึงใจจริง ๆ นี่สินะความรู้สึกที่เขาเรียกว่าเสียตัวก่อนแต่งงานน่ะ!
“ดะ...เดี๋ยว ใจเย็นสิสุดหล่อ”
แควก!!
“อ๊าย!”
ผู้ชายคนนี้ฉีกเดรสฉันจนขาดไปบางส่วน ผลักตัวฉันลงบนเตียงอย่างรวดเร็วและคร่อมทับตามลงมาทันที นี่เขาจะใจร้อนอะไรขนาดนี้ ไม่คิดจะพูดคุยทำความรู้จักกันสักนิดเลยรึไง
“นะ...นาย...อื้อออ”
ริมฝีปากหนาประกบจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้ง จากที่ตอนแรกฉันกะจะเป็นคนคุมเกมเอง ตอนนี้กลับมาอยู่ใต้ร่างเขาซะงั้น แถมมือปลาหมึกนั้นยังไม่อยู่นิ่ง มือลูบไล้ไปที่หน้าอกขนาดคัพ B ที่ซ่อนอยู่ใต้บราเซีย
“อ๊ะ...”
ฉันขนลุกซู่เมื่อโดนสัมผัสหน้าอกที่เป็นจุดที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสมาก่อน
แควก!
ตอนนี้เดรสที่ฉันใส่อยู่ถูกฉีกลงมาจนถึงหน้าท้อง ชายคนนั้นผละออกจากริมฝีปาก เลื่อนไล้ลงมาตามซอกคอจนมาถึงเนินเนื้อ
“อ๊ะ”
มือแกร่งข้างหนึ่งรวบจับข้อมือฉันทั้งสองข้างขึ้นไว้เหนือศีรษะ มืออีกข้างขยำกำเนินนมไม่หยุด ส่วนปากของเขาก็กำลังดูดดุนเม็ดทับทิมของฉันราวกับมันเป็นของกินแสนอร่อย
ผู้ชายคนนี้โคตรจะแรงเยอะอย่างกับช้าง นี่ฉันเจอของจริงเข้าแล้วเหรอเนี่ย นี่มันครั้งแรกของฉันนะ ต่อให้จ้างมาแค่วันไนท์ ก็ไม่คิดจะอ่อนโยนกับฉันเลยรึไงวะเนี่ย!!
“อ๊ะ อ๊า...”
ฉันครางออกมาอย่างลืมตัวเมื่อเขาไล่ลิ้นร้อนลงมาจนถึงท้องน้อย แถมยังรู้สึกเสียววูบวาบอย่างบอกไม่ถูก
มือหนาที่เคยรวบข้อมือฉันตอนนี้มันเลื่อนลงมาล่วงล้ำเข้าไปใต้ชายกระโปรง มันสัมผัสกับเนินกุหลาบที่มีแพนตี้ลายลูกไม้ปิดบังอยู่
“อ๊า...”
พรึ่บ!
เขาดึงแพนตัวน้อยนั้นลงมาจนถึงข้อเท้าของฉัน จับยกเรียวขาฉันตั้งขึ้น แม้ตอนนี้ฉันจะรู้สึกหวั่น ๆ เพราะยังไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องนี้มาก่อน แต่ก็เอาวะ ฉันจ้างผู้ชายมาวันนี้ก๋เพื่อการนี้แหละ!
“หึ!”
ฉันได้ยินเสียงเขาเพียงเท่านั้น มือข้างหนึ่งลูบไล้ที่เนินกุหลาบที่ตอนนี้มันเริ่มฉ่ำน้ำ ส่วนอีกข้าง เหมือนกับว่าเขากำลังปลดเข็มขัดและกางเกงอย่างร้อนรน
“อยากถอดก็บอกฉันสิ ฉันถอดให้ก็ได้นะสุดหล่อ”
ฉันพูดพลางยันกายลุกขึ้น ผลักเขานอนลงแล้วจัดการถอดปราการทุกชิ้นบนตัวเขาออก มือเรียวลูบไล้ไปตามแผงออกเมื่อเห็นมัดกล้ามที่ยั่วตา และตะลึงกับแก่นเนื้อนั้นที่ผงาดอย่างเต็มที่ และตอนนั้นเอง เขากลับพลิกตัวฉันลงไปใต้ร่างอีกครั้ง
มือหนาจับขาฉันยกตั้งขึ้น เขารีบแทรกกายเข้ามากลางหว่างขา จับแก่นเนื้อยักษ์ถูไถไปมาสองสามทีอย่างรีบร้อนและพยายามจะเสียบเข้าที่ช่องทางรักนั้น
ฟืด~
“หา? ฮ่า ๆ นี่นายเคยปะเนี่ย เสียบแค่นี้ยังไม่โดนอีก”
ฉันขำกับท่าทีนั้นของเขา เห็นทีสุดหล่อคนนี้คงไม่มีประสบการณ์เหมือนฉัน แต่ย่ามใจได้ไม่ทันไร ความรู้สึกที่ไม่เคยได้รับก็แล่นริ้วเข้าสู่กาย
สวบ!
“อ๊ายยยย!!”
ฉันขนลุกน้ำตาไหล ความเจ็บแล่นเข้าสู่ทั่วร่าง นี่มันเรียกว่าความสุขจริง ๆ เหรอ เจ็บขนาดนี้เนี่ยนะ! แถมยังเหมือนจนเข้ามาไม่สุดอีก
“จะ...เจ็บ...อะ...เอาออก...กะ...ก่อน”
ฉันเอ่ยอย่างตะกุกตะกัก แต่เขากลับเหมือนไม่ได้ยินในสิ่งที่ฉันบอกเลย
สวบ!
“กรี๊ดดดด”
ฉันกรีดร้องออกมา เมื่อเขาเสียบแก่นเนื้ออีกครึ่งที่เหลือเข้ามาจนสุดลำ
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
“อ๊ะ อ๊ายยยย...ฉะ...ฉันเจ็บ..เบา...”
ฉันน้ำตาไหลเพราะความเจ็บยังคงเล่นงาน ตอนแรกเสียบไม่โดนก็นึกว่าไม่เคยทำ
“อ๊ะ อ๊า...”
ตอนนี้มันรู้สึกทั้งเจ็บทั้งเสียว อีกฝ่ายก็กระแทกอย่างไม่ลืมหูลืมตา ฉันกรีดร้องเสียงดังจนเขาก้มมอง
“ครั้งแรก?”
เขาถามขึ้น ฉันได้แต่พยักหน้าระรัว เมื่อเขาเห็นเช่นนั้นก็ผ่อนแรงลง โน้มใบหน้าลงมาประกบจูบฉัน แต่ครั้งนี้มันกลับอ่อนโยนกว่าตอนแรก
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า...”
“อื้อออ”
เกมนี้ยังคงดำเนินต่อ แต่จากความเจ็บมันเปรเปลี่ยนไปความเสียวซ่านไปทั่งร่างแล้ว เขายังคงบรรเลงบทสุดเร่าร้อนกับฉันไม่พัก
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า...”
“อ๊ะ อ๊า อ๊ายยยย...”
เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายหมดลงพร้อมกับบทรักที่เผ็ดแซ่บจบลในช่วง ตี 2 กว่า ๆ ตอนนั้นสุดหล่อคนนั้นฟุบหลับไปแล้ว และฉันเองก็เหนื่อยจนไม่ไหว ขอนอนพักเอาแรงก่อนแล้วกัน
[ระบบกำลังทำงาน…]
[ลิลิน]เช้าวันเสาร์ ฉันตื่นแต่เช้ามาช่วยพี่บัวทำอาหารเช้า มื้อเช้าวันนี้มีข้าวต้มกุ้งแสนอร่อย ในขณะที่ฉันกำลังตัวข้าวต้มกุ้งใส่ปาก เสียงระบบก็ดังขึ้น....[ระบบหญิง] “ภารกิจใหม่จ้า~ ทำให้บอสชวนเธอไปเที่ยวให้ได้ภายใน 24 ชั่วโมง! แต่ห้ามพูดตรง ๆ เด็ดขาดนะจ๊ะ~”[ระบบชาย] “ภารกิจนี้รางวัล 8,000 บาท ถ้าไม่สำเร็จระบบจะหักค่าอาหารของเธอเป็นรายวัน เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์!”....ฉันแทบพ่นข้าวออกมา“เฮ้ย! บ้าไปแล้วป่ะ! เอาอะไรมาคิดว่าเขาจะชวนฉันไปเที่ยวล่ะ!? เขาเป็นประธานบริษัทนะ งานยุ่งจะตาย วันหยุดยังทำงาน จะเอาเวลาไหนไปเที่ยว เฮอะ!”....[ระบบหญิง] “เอาน่าเธอผ่านมาได้ก็ตั้งหลายภารกิจแล้ว แค่นี้จิ๊บ ๆ หยอดนิดหยอดหน่อย หยอดไป หยอดมา หัวใจเขาก็ละลายเองแหละ~”....ฉันถอนหายใจ แล้วเหลือบมองไปทางขวา บอสกำลังนั่งอ่านเอกสารเงียบ ๆ อยู่ที่โต๊ะกลางบ้าน เหมือนอยู่ในโลกของตัวเองใบหน้าเคร่งขรึมกับสายตาเข้มข้นนั้นทำให้ฉันรู้สึกไม่กล้าเข้าใกล้ ดูเหมือนเขาจะกำลังยุ่งอยู่รึเปล่านะ แต่ในเมื่อฉันต้องเอาตัวรอดจากการถูกหักค่าอาหารรายวันตั้งหนึ่งอาทิตย์ ฉันก็ต้องสู้!ฉันเริ่มจากแผนแรก ของกินล่อใจช่วงบ่าย ฉันแอ
“สวัสดีค่า~ หนูชื่อวารินนะคะ เพิ่งมาเริ่มงานวันแรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะพี่ลิลิน!”เสียงหวานเจื้อยแจ้วเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มสดใสจากหญิงสาวในชุดสูทพอดีตัว ทำเอาฉันเกือบสำลักกาแฟในปากตอนเช้าฉันเงยหน้าจากเอกสาร แวบแรกที่เห็นเธอ ความรู้สึกของฉันคือ โห! คนอะไรสวยจังหน้าคม ผิวเนียน หุ่นดี ตาโต ขนตางอน แถมแต่งหน้าโทนอ่อนแบบดูไม่เยอะเกินไปแต่ก็สวยกระแทกตา“อะ…เอ่อ ยินดีต้อนรับค่ะ น้องวารินใช่ไหม?” ฉันยิ้มตอบกลับเธอคนนี้ดูเป็นมิตรจังเลยแฮะแต่ยังไม่ทันจะได้ลูบปากชมเธอในใจ เสียงคุ้นเคยก็ดังขึ้นมาในหัวแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย[ระบบชาย] “ระวังคนใหม่ที่เข้ามาให้ดี เธออาจเป็นภัย คนเราไม่อาจไว้ใจได้จากรูปลักษณ์ภายนอก”[ระบบหญิง] “ภารกิจระวังภัยนี้ไม่มีรางวัล ไม่มีโบนัส แต่หากเธอพลาด มันอาจเป็นการนำภัยมาสู่ตัว”หือ?ฉันสะดุ้งเฮือกจนมือสั่น กาแฟเกือบหกใส่คีย์บอร์ด“พี่โอเคมั้ยคะพี่ลิลิน?” วารินถามพร้อมลูบแขนฉันเบา ๆ ด้วยท่าทีเป็นห่วงเป็นใยแบบสาวสายซอฟต์พอได้ยินระบบบอกแบบนั้นแล้วฉันก็กลัวอยู่นะ ไม่ใช่ว่าตัดภาพมาอีกทีฉันโดนแทงจากข้างหลังจนม่องเท่งซะล่ะ!“อะ…อื้ม โอเค ๆ มีอะไรสงสัยเรื่องงานก็ถามพี่ได้จ้า
ตึกสูงระฟ้ากลางใจเมืองที่มีป้ายชื่อบริษัท “Aureus Capital” สะท้อนแสงแดดยามบ่าย ราวกับไม่มีสิ่งใดผิดปกติ ทั้งที่ความจริงทุกก้อนอิฐทุกแผ่นพื้นในตึกนั้นคือเครือข่ายของมาเฟียเบื้องหลังบริษัทลงทุนระดับโลกแห่งนี้ คือฐานบัญชาการของ “อเล็กซิส”ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-รัสเซียในวัยสามสิบต้น ๆ ผู้สืบทอดอำนาจจากองค์กรใต้ดินฝั่งยุโรป และเป็นหนึ่งในคู่แข่งตัวฉกาจของตระกูลอคินธรักษ์“ฐานฝั่งตะวันตกของมันยังแน่นอยู่”เสียงเย็นของอเล็กซิสดังขึ้นเบา ๆ ขณะนั่งไขว่ห้างในห้องกระจกด้านบนสุด มองภาพข่าวสารผ่านจอหลายจอเบื้องหน้า“และผู้หญิงนั่น ดูจะเป็นจุดอ่อนใหม่ของคิริน”อเล็กซิสหรี่ตาอย่างสนใจ มุมปากยกยิ้มน้อย ๆ ในจอหนึ่งปรากฏภาพของลิลินขณะยืนข้างคิรินในการประชุมเมื่อวันก่อน“คนที่เคยเย็นชาอย่างหมอนั่น กลับเปิดโอกาสให้ผู้หญิงเดินเคียงข้าง น่าสนุกดีไม่ใช่หรือไง”เลขาส่วนตัวที่ยืนอยู่ข้างหลังพยักหน้าเบา ๆ“เราจะให้ใครลงมือดีครับ?”“มิโกะ” อเล็กซิสเอ่ยชื่ออย่างไม่ลังเล“ให้เธอไปสมัครงานในบริษัทของมันทันที อย่าให้คิรินรู้ตัวว่าเรากำลังล้วงข้อมูลของพวกมัน”หญิงสาวลูกครึ่งญี่ปุ่น-จีนในวัยยี่สิบปลาย ๆ รูปร่างสูงเพรี
[ลิลิน]“อ้าว ๆ ได้ข่าวว่าคืนก่อนกลับดึกพร้อมบอสเลยนี่นา~”เสียงลากยาวของใครบางคนดังขึ้นพร้อมเสียงหัวเราะแผ่วเบา ฉันเดินผ่านแผนกบัญชีไปยังลิฟต์แต่เหมือนกลายเป็นจุดศูนย์กลางของสายตาคนทั้งฟลอร์“เลขาบอสคนใหม่ ท่าทางจะมีสิทธิพิเศษนะ”“คนเขาว่าได้ตำแหน่งมาเพราะหน้าตา ไม่ใช่ความสามารถด้วยซ้ำ”“หรือใช้อะไรช่วยไต่เต้าน้า...”ฉันหยุดเท้าแค่ครู่เดียวก่อนจะกลั้นหายใจแล้วเดินต่อไปด้วยความเย็นชา แต่ภายในใจกลับร้อนรุ่มจนแทบระเบิด“พวกปากไม่มีหูรูด!”ไม่รู้อะไรจริงไม่จริงก็พูดไปเรื่อยจนกระทั่งเสียงเตือนจากมือถือดังขึ้น ฉันกดเข้าไปดูในไลน์กลุ่มบริษัท แล้วสิ่งที่เห็นก็แทบทำให้มือฉันเย็นเฉียบคลิปวิดีโอหนึ่งที่ถูกโพสต์จากไอดีแปลก ๆ เป็นภาพที่ฉันอยู่ในห้องทำงานของบอส ฉันกำลังเดินเข้าไปใกล้เขา แล้วเขาก็ลุกขึ้น โน้มหน้าเข้ามาใกล้...แค่ไม่กี่วินาทีในคลิป แต่มันดูราวกับฉันกำลังเสนอหน้าทอดสะพานให้เขาเต็ม ๆ“โอ๊ย แม่เจ้า นี่มันคลิปตัดต่อชัด ๆ!!”ฉันกัดฟันกรอด มือไม้สั่น ขณะมองคอมเมนต์ด้านล่างที่กำลังวิพากษ์วิจารณ์ฉันราวกับว่าฉันเป็นตัวร้ายในซีรีส์‘เลขาคนนั้น เอาตัวเข้าแลกชัด ๆ’‘บริษัทนี้คงโปรโมตกันด้วยวิ
[ลิลิน]ฉันไม่รู้เลยว่าวันนี้มันพิเศษแค่ไหน…จนกระทั่งระบบหญิงโผล่มาขำคิกคักพลางโยนข้อความภารกิจใส่หน้าอย่างร่าเริงเกินเหตุ[ระบบหญิง] “ภารกิจพิเศษ แอบเซอร์ไพรส์วันเกิดบอส แม้เขาจะไม่ยอมบอกวันเกิด เธอก็ต้องรู้ให้ได้ว่าเขาเกิดวันไหน รางวัล 15,000 บาท ห้ามถามตรง ๆ เด็ดขาด! ใช้ไหวพริบเท่านั้น ห้ามพลาดล่ะ!”ฉันถึงกับสำลักน้ำลายตัวเองในห้องน้ำหญิงตอนเช้า รีบเช็ดปากแล้วพึมพำงึมงำ“วันเกิดเหรอ แถมยังต้อง แอบเซอร์ไพรส์อีก โอ๊ยบ้าไปแล้ว! แล้วบอสเกิดวันไหนล่ะเนี่ย”“ลิลิน เธอหัวเราะคนเดียวเหมือนคนบ้าอีกแล้วนะ”เสียงของพลอยใสเลขาแผนกบัญชีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ทำฉันสะดุ้งโหยง รีบยิ้มแห้ง ๆ ใส่แล้วเผ่นออกมาทันทีเอาล่ะ…ถ้าไม่ให้ถาม ก็ต้องสืบสินะ!ฉันเริ่มปฏิบัติการตั้งแต่ช่วงสาย ทั้งถามทีมแม่บ้านแบบอ้อม ๆ“พี่บัวคะ คุณคิรินชอบของหวานไหมคะ”แกล้งเมาท์เรื่องทำบุญวันเกิดเจ้านายเก่าให้คนขับรถฟังเพื่อหยั่งเชิงพูดคุยสัปเพเหระกับธีร์แล้ววกมาเรื่องวันเกิด และก็ลองโยนคำถามแบบเล่น ๆ ใส่ธีร์ ผู้ช่วยคนสนิทของเขา…รวมถึงไปเม้าส์มอยกับบอดี้การ์ดส่วนตัวของบอส ชอบคุยไปเรื่อยไปเปื่อยจนในที่สุด...…และแล้วฉันก็ได้คำต
[ลิลิน]เช้าตรู่ของวัน ยังไม่ทันได้หายใจหายคอ เสียงระบบในหัวก็ดังขึ้น นี่ไม่คิดจะให้พักให้ผ่อนบ้างเลยรึไง[ระบบชาย] “ภารกิจวันนี้ ห้ามพูดโกหกกับเขาเด็ดขาดตลอด 24 ชั่วโมง หากล้มเหลว หักเงิน 10,000 บาท จำไว้ให้ดี!”ฉันแทบจะโยนหมอนใส่ระบบชายที่เหมือนกำลังลอยหน้าลอยตาใส่ฉันอยู่ ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นแค่เสียงจากระบบในหัว ป่านนี้ฉันคงจะต่อยไปสักหมัดแล้ว และลากคอมันไปเขย่าหัวให้หลุดจากบ่าแล้วตะโกนใส่หน้าว่า “หุบปากซักที!”“ห้ามพูดโกหกกับเขา” ภารกิจอะไรเนี่ย? แล้วถ้าเขาถามอะไรที่ไม่สามารถจะตอบตรง ๆ ได้จะทำยังไง “ภารกิจบ้าบอคอแตกอะไรเนี่ย คนเรามีใครบ้างที่พูดความจริงอยู่ตลอด ขนาดพระขนาดเจ้ายังโกหกเลย ถ้าเขาตามเรื่องที่ไม่สามารถตอบได้จะทำไง”[ระบบหญิง] “ก็ตอบตรง ๆ ไปเลยสิ~ เขาถามอะไรก็ตอบตามนั้น บางทีพูดตรง ๆ ก็ไม่เสียหายน๊า เธออาจจะได้หัวใจเขามาครอบครอง!”[ระบบชาย] “แล้วถ้าไม่ตอบความจริงตามกติกา อย่าลืมนะว่าระบบจะหักเงิน 10,000 บาท!”ระบบชายเสริมเสียงเข้มขึ้น ถ้อยคำนั้นเหมือนค้อนทุบลงกลางกระบาลฉันอย่างแรง“หักหมื่นนึง! กะจะให้ฉันกินแกลบรึไง”สิ้นเสียง ฉันก็ถึงกับหัวหมุนหนึ่งหมื่นบาท! ถึงโดนหันช
Comments