เพื่อน (แนบ) สนิท

บทนำ

Friends with benefits

ภายในห้องพักอันกว้างขวางที่ตกแต่งไว้อย่างเรียบหรู เสียงเพลงร็อกดังกระหึ่ม เสียงเบสหนักๆ เหมือนจะประสานกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ พร้อมกับเสียงครางทุ้มและเสียงหวานใสของเด็กหนุ่มเด็กสาวคู่หนึ่งที่กำลังบรรเลงเพลงรักอย่างบ้าคลั่ง

            ร่างเล็กกลมกลึงด้วยสัดส่วนอันน่าคลั่งไคล้ ด้วยเอวบาง ทว่าอกอวบอิ่มเกินตัว ถูกมือใหญ่เคล้าเค้นอย่างเมามัน ขณะที่เธออยู่ในท่าด็อกกี้ ท่อนล่างของเขาแนบชิดขยับเข้าหาอย่างเป็นจังหวะ

            “ร็อก อื้อ อัยไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อา” เธอบอกเสียงสั่น พอๆ กับร่างที่กำลังสั่นสะท้าน เพราะแรงปรารถนาที่จะเดินไปถึงจุดหมาย ทว่าคนที่ควบคุมเกมรักนี้ เขาไม่เดินตามทางที่เธอต้องการ พอจะถึงจุดปลายทาง อีกฝ่ายกลับผละห่าง เธอกำลังจะร้องประท้วง เขากลับพลิกตัวเธอนอนหงาย วางขาบนบ่า แล้วดันสะโพกของเธอมาใกล้ใบหน้า ก่อนที่ริมฝีปากจะทาบจูบบนกลีบกุหลาบช้ำแดง และตวัดลิ้นไล้เลียเกสรฉ่ำน้ำอย่างเชื่องช้า

            ร่างกลมกลึงบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน หวีดร้องแทบขาดใจ เมื่อเขาละเลงลิ้นลงไป สลับกับสอดเข้าไปในโพรงลึก

            “ร็อก อือ อัย กำลังจะ อ๊ะ อา”

            ลิ้นร้ายกาจนั้นตวัดลิ้นเลียไปทั่วกลีบงาม สอดเข้าไปในโพรงลึกขยับเข้าออก จนเธอหวีดร้องตัวสั่นเกร็งสะท้าน ปล่อยน้ำหวานออกมาให้เขาดูดดื่มชิมรสหวานอย่างคลั่งไคล้

            เธอหอบหายใจเหนื่อยอยู่ไม่กี่นาที ก็ถูกจับนั่งบนตัก แล้วลิ้นร้ายกาจนั้นก็ตวัดเลียทรวงอกอวบของเธอ

            อัยลินแหงนเงยใบหน้าขึ้นสูดปาก เรือนผมหยักยาวระถึงบั่นเอว มือใหญ่จับเอวเล็กเพื่อรับแกนกายของเขาอย่างถนัดถนี่ เธอขยับสะโพกตามเกมรักของเขาอย่างว่าง่าย

            ลีลาควบม้าของเธอทำให้เขาผละออกจากทรวงอกอวบ ก่อนแหงนหน้าขึ้นสูดปากครางเสียงพร่าอย่างเสียวซ่าน

            “อัย อ่าห์ อืม ดีมาก โคตรดี กระแทกแรงๆ เลย อา...”

            “ร็อก อื้อ อัย ใกล้เสร็จอีกแล้ว อ๊ะ อ๊า”

            “งั้นก็รับดีๆ นะ อืม อ่าห์” แล้วเขาก็เด้งสะโพกรับการขยับของเธอรัวเร็ว และไม่นานทั้งสองร่างก็พากันไปเกร็งสะท้าน กอดก่ายกันอย่างด้วยความสุขสม

          นอนกอดกันอยู่เงียบๆ สักพัก กระทั่งลมหายใจหายหอบสะท้าน ฝ่ายชายก็เอ่ยขึ้นเสียงจริงจัง

            “เราเปลี่ยนสถานะกันดีไหมอัย”

            “เปลี่ยนทำไม แบบนี้ก็ดีแล้วนี่” อัยลินตอบเสียงเรียบ เหมือนเช่นทุกครั้งที่ถูกอีกฝ่ายถาม

            “เรานอนด้วยกันมาเป็นปีแล้วนะ อัยไม่รู้สึกกับร็อกจริงๆ เหรอ” รชตก็อยากแน่ใจว่าอัยลินไม่ได้รู้สึกกับเขาเกินเพื่อนจริงหรือเปล่า

            “รู้สึกสิ ร็อกเป็นเพื่อนสนิทของอัยนะ”

            พอได้ยินคำตอบแบบนั้นเขาก็นิ่งเงียบไปเหมือนยอมรับสถานะ Friends with benefits ต่อไป

            “อัยไปก่อนนะ มีเรียนน่ะ” แล้วเธอก็ลุกจากเตียงทั้งที่เนื้อตัวเปลือยเปล่า รีบเข้าไปในห้องน้ำ

            ปล่อยให้เจ้าของห้องนอนถอนหายใจอย่างท้อแท้เพียงลำพัง

            เขากับอัยลินเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถม บ้านเธอกับเขาอยู่ห่างจากกันแค่ไม่กี่หลัง

            พอมัธยมเขาก็ไปเรียนโรงเรียนนานาชาติ ส่วนอัยลินเรียนโรงเรียนเดิมกระทั่งจบมัธยมปลาย

            แต่ถึงจะเรียนคนละที่ทั้งสองก็ยังคบหาเป็นเพื่อน และเจอกันแทบทุกวันเช่นตอนเรียนประถม กระทั่งสอบติดมหาวิทยาลัยเดียวกัน

            อัยลินสอบติดคณะมัณฑนาศิลป์ ส่วนเขาสอบติดคณะแพทย์ศาสตร์

            ตอนนี้เขากับเธออยู่ปีสองแล้ว แต่ความสัมพันธ์แบบ BWF นั้นมันเริ่มตั้งแต่เข้าเรียนปีหนึ่ง

            วันนั้นเขากับเธอดื่มฉลองสอบติดกับเพื่อนๆ หนักไปหน่อย จนเผลอมีความสัมพันธ์กันอย่างไม่ตั้งใจ แต่พอรู้สึกตัวเขายอมรับว่ามันรู้สึกดีมากๆ จนเขาสำรวจความรู้สึกตัวเองอย่างแน่ใจว่าจริงๆ แล้วเขารักอัยลินมานานแล้ว เพียงแต่เริ่มตอนไหนนั้นเขาไม่แน่ใจจริงๆ

            แต่เมื่อคิดจะบอกความในใจ พร้อมกับรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นในค่ำคืนพลั้งเผลอ แต่อัยลินดันบอกเขาว่า

            “ลืมมันไปเสียเถอะ คิดเสียว่าฝันไป แต่ถ้าร็อกลืมไม่ได้ ดึงดันจะรับผิดชอบเป็นแฟนอัย เราก็คงเป็นเพื่อนกันต่อไม่ได้”

            ตอนนั้นเขายินยอมรับในสิ่งที่อัยลินต้องการ พยายามเป็นเพื่อนกันต่อไปเหมือนเดิม แต่มันก็ทำยาก อัยลินเองก็เช่นกัน อาจเพราะวัยที่ร้อนแรงในเรื่องเซ็กซ์ เราต่างทำเรื่องพลั้งเผลอกันอีกครั้ง และหลังจากนั้นก็หยุดไม่ได้ กระทั่งผ่านมานับปี ทว่าที่เหมือนเดิมคือสถานะระหว่างกัน

            เป็นเพื่อนเพื่อนสนิทที่แนบสนิทกันได้ในยามที่ความต้องการตรงกัน

            แต่ก็มีเงื่อนไขระหว่างกัน ว่าหากคนใดคนหนึ่งมีแฟนหรือกำลังดูใจกับใครอยู่ สถานะเพื่อนนอนก็จบลง เหลือเพียงแค่เพื่อนสนิทเหมือนเดิม

            หากวันนั้นมาถึงจริง รชตไม่มั่นใจว่าตนเองจะกลับไปเป็นเพื่อนกับอัยลินได้หรือเปล่า แต่วันนั้นยังมาไม่ถึง เพราะเขากับอัยลินไม่ได้คบหาหรือคุยกับใคร ตั้งแต่วันที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน ทั้งสองต่างก็ไม่เคยมีใคร

            มีแต่เขากับเธอในความสัมพันธ์ ไม่ว่าจะในฐานะเพื่อนสนิท เพื่อนนอน เหมือนคนในครอบครัวที่สามารถพูดคุยทุกอย่างกันได้

            ไม่แปลกใช่ไหมที่เขาอยากจะมีสถานะคู่รักกับอัยลิน

            แต่คำตอบที่ได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ยินคือ

            ‘เราต่างยังเด็กนะร็อก วันหนึ่งเราอาจเจอคนที่ใช่ และหากเราคบกันไปจริงๆ วันหนึ่งถ้ามันไม่ใช่อีกต่อไปขึ้นมา คิดว่าเราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันได้เหรอ ที่สำคัญอัยไม่แน่ใจว่าจะรักร็อกมากกว่าเพื่อนได้หรือเปล่า เราไม่อยากให้ความหวังร็อก คือเราไม่อยากให้เราคบกันเพราะว่าเรามีเซ็กซ์กันแล้ว ร็อกเข้าใจไหม’

            ใช่ วันนั้นเขาเข้าใจ แต่ผ่านมานับปี ความรู้สึกของเขามั่นคงขนาดนี้ ตัวอัยลินเองก็แทบไม่เคยคบหาใคร นั่นมันไม่ได้บ่งบอกว่าเธอไม่ได้สนใจใครอื่น นอกจากเขาหรอกหรือ

            เขาไม่เข้าใจเธอจริงๆ ก่อนจะหยุดความคิดทั้งหมดเกี่ยวกับอัยลินไว้แค่นั้น เมื่อได้ยินเสียงใสๆ ร้องบอก

            “ไปแล้วนะ”

            “อือ” ครางรับแค่นั้น มองกระทั่งร่างกลมกลึงในชุดนักศึกษาหายลับไปจากห้องพัก

            เขาก็ลุกจากเตียงนอน เดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างเอื่อยเฉื่อย

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::