All

“ให้แต่งกับอคิน ลลิลยอมตายยย!!” “ให้แต่งกับลลิล ผมก็ยอมตายเหมือนกัน” “ดี พูดกันรู้เรื่อง ตกลงตามนี้” “แต่ตายคาอกเธอนะ..” “ไอ้บ้า!!” “หยุด..อย่าพูดไม่สุภาพกับว่าที่ผัวของเธอ..” พระอาทิตย์คู่กับพระจันทร์ฉันท์ใด..อคินกับลลิลย่อมคู่กันฉันท์นั้น..หรือใครจะเถียง ความรักที่แฝงมากับคำว่าเพื่อนสนิทจะจบลงอย่างไร...

'สำหรับผม เด็กดื้อไม่ใช่เด็กแลาด แต่เด็กดื้อก็คือเด็กดื้อ' ‘หนูต้องโตแค่ไหนถึงจะยืนข้างเทนต์ในฐานะคนรักได้คะ’ ‘ตอนนี้ตั้งใจเรียนก่อนนะครับ เป็นเด็กต้องตั้งใจเรียนก่อน’ ‘หนูพิ้งค์ไม่เคยขาดเรียนเลยนะคะ เทนต์บอกให้เรียนเก่ง ๆ หนูพิ้งค์ก็ทำตามที่บอก หนูสอบได้ที่หนึ่งของห้องตลอดเลย’ เด็กสาววัยละอ่อนยิ้มแก้มป่องอวยอย่างภูมิใจ ‘หนูจะได้ของขวัญจากเทนต์อีกไหม’ ‘เอาไว้คุณหนูสอบได้ที่หนึ่งอีกผมก็จะให้อีกครับ’ ‘สัญญาก่อน’ นิ้วก้อยน้อย ๆ ชูขึ้นมาหมายจะเกี่ยวก้อยทำสัญญากับชายหนุ่มทว่าพี่เลี้ยงสาวกลับจูงมือเธอเดินเข้าไปในโรงเรียนก่อน เด็กน้อยหันมามองตาละห้อยพลางเม้มปากแน่น แววตาฉาบด้วยม่านน้ำตาจนแพรวพราว ‘หนูอยากยืนอยู่ข้างเทนต์..เหมือนที่หม่าม้ายืนอยู่เคียงข้างปะป๊า’

ฉันส่งสายตายั่วยวนให้เขา มือฉันรูดรั้งแก่นกายสีคล้ำของเขาอย่างเชื่องช้า เขามองฉันด้วยสายตาหวานเชื่อม ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว ฉันผละมือออกจากแก่นกายแข็ง แล้วรีบชงเหล้าให้เขาใหม่ “ดื่มเป็นเพื่อนเฮียหน่อย” เขาพูดขึ้นเมื่อฉันยื่นแก้วเหล้าให้เขา ฉันอมยิ้มเพราะเข้าใจความหมายของแขกประจำคนนี้ดี ฉันนอนลงบนพื้นเย็นเฉียบเนื่องจากเขาไม่ชอบทำบนเตียงนอน ฉันอ้าขาออกกว้าง ก่อนจะใช้มือแบะกลีบกุหลาบของตัวเองออก “อ่าห์ รูแดงแจ๋เลยมะนาว” เขาพูดเสียงแหบพร่า “ดื่มเบียร์นะจ๊ะ เดี๋ยวเฮียป้อน” เขาเปิดฝาขวดเบียร์ออก ก่อนจะเทเบียร์ใส่ทั่วตัวฉัน “อยากดื่มแล้วค่ะ” ฉันบอกเขาเสียงหวาน คอขวดสีเขียวถูกยัดเข้ามาในรูสวรรค์ฉัน ฉันเกร็งไปทั้งตัวด้วยความซาบซ่าน เมื่อเขาเสียบคอขวดเข้ามาในรูสวรรค์ฉันจนสุดความยาว “อร๊ายยยย เฮียคะ” แขกคนที่สี่ในคืนนี้ของฉันยกยิ้มชอบใจ เขามองฉันด้วยแววตาหื่นกระหาย ก่อนจะขยับคอขวดแทงรูสวรรค์ฉันเข้าๆออกๆ

"เข้ามาทำไมออกไปเลยนะไอ้จากัวร์!!! "" "จะรีบไล่ไปไหนล่ะหื้มมม ทีตอนนั้นยังร้องขอฉันอยู่เลย" "อ๊ายยย อย่าพูดนะห้ามพูด" "ถ้าไม่อยากให้พูดก็ทำเลยละกัน" "กรี๊ดดดด ไอ้บ้าจากัวร์!!!! "

คิดว่าเราเหมาะสมกันไหมล่ะ?! ฉันเป็นสาวบาร์ทำงานกลางคืน ส่วนเขาเป็นหมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่น! ทำงานโรงพยาบาล! หมอสูติ x สาวบาร์ = มันเป็นไปไม่ได้!! แต่ฉันดันไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาน่ะสิ!! ฉันคิดว่ามันแค่ฉาบฉวย แค่สนุก เพราะเราอยากเมื่อไหร่ก็เจอ เสร็จเมื่อไหร่ก็แยก.. แต่มันไม่ใช่แค่นั้น อยู่ๆฉันก็เสพติด เป็นโรคขาดเซ็กส์เขาไม่ได้!!

คันศร วิศวะปีสี่ กับ เจ้าจันทร์ มัณฑณศิลป์ปี1 (เจ้าจันทร์เรียนวิศวะมาพร้อมกับคันศรนั่นละ แต่ทว่ามันไม่ใช่ทาง นางก็เลยซิ่วแล้วมาสอบเข้ามันฑณศิลป์ตามที่ตัวเองชอบ และถนัดที่สุดค่ะ) ทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาตั้งแต่ชั้นอนุบาลนั่นละ เเต่ทว่า... มีบางอย่างที่ทำให้ทั้งคนคู่ไม่สามารถเปิดเผยความรู้สึกที่มีให้กันออกมาได้ มันก็เลยต้องใช้แผนการร้ายๆ เพื่อมัดใจอีกฝ่ายให้อยู่หมัด!

อเล็กซิส ถูกตัดสินว่าเป็นอาชญากรเพียงเพราะเธอมีพรสวรรค์โดดเด่นกว่าคนอื่น เธอจะทำอย่างไรเมื่อถูกส่งตัวไปยังสถานบำบัดสุดแสนพิลึก และไม่มีใครตอบเธอได้ว่า มีสิ่งใดที่กำลังรออยู่

"เมื่อเธอมีค่า…เขากลับมองข้าม เมื่อเธอเดินตาม…เขากลับละเลย แต่เมื่อเธอเข้มแข็งและก้าวไปเองได้ เขากลับหันมาเสียดาย…ในวันที่สายเกินไป"

รักครั้งนี้เขาเสนอข้อแลกเปลี่ยนเพื่อให้ได้เธอมา และรักครั้งนี้เขาก็เจ็บปวดไปมากเหมือนกันเมื่อต้องเสียเธอไป

เขาคือรักแรกพบของเธอ ส่วนเธอคือคนที่เขาเกลียดตั้งแต่แรกเห็น ความรักที่เธอมอบให้ ถูกเขามองว่าตอแหล เสแสร้ง แกล้งทำเพื่ออยากจับเขาเพียงเพราะ "เงิน" สิบทิศ ธาราธรณ์ นักธุรกิจหนุ่มผู้ทรงอำนาจประกาศกร้าว “ผู้หญิงชั้นต่ำอย่างเธอช่างโชคดีจังเลยนะ ที่จู่ ๆ ก็ได้เป็นถึงเมียแต่งของฉัน นี่ อย่าเพิ่งดีใจไปล่ะ ถึงฉันจะแต่งงานกับเธอ ก็ใช่ว่าฉันจะยอมรับเธอให้มาเป็นแม่ของลูกฉัน เพราะอะไรรู้ไหม...” เขาหยุดพูด แล้วไล่สายตามองร่างบางอย่างสมเพช “เพราะผู้หญิงอย่างเธอ สกปรกเกินกว่าจะเป็นผู้ให้กำเนิดทายาทธาราธรณ์ จำไว้!”

ในตายสิทำไมร่างที่ฉันทะลุเข้ามาอยู่ในตอนนี้ถึงชั่วร้ายขนาดนี้กันนะ แม้กระทั่งลูกของตัวเองแท้ ๆ ยังรังเกียจและไม่เคยใส่ใจให้ความอบอุ่นตั้งแต่ลืมตาออกมาดูโลกฉันจะต้องทำการปฏิวัติใหม่จะเป็นแม่ที่ดีให้ได้

"ลิล ลิลจำพี่ได้มั้ย" "พี่ พี่เหรอ" "ครับพี่เอง พี่คิมไงสามีของลิล" "สามี สามี" แววตาว่างเปล่าจ้องผมไม่วางตาก่อนจะแปลเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัว "ไม่ ไม่ กรี๊ดดดด ไม่ออกไป ฮืออออ ออกไป ฮืออออ" คำเตือน....นิยายเรื่องนี้จะออกแนวน้ำเน่าดราม่าหน่วงตับไตโปรดเตรียมทิชชู่ซับน้ำตา ใครไม่ชอบแนวนี้ผ่านไปก่อนได้เลยค่ะ

เขาไม่คิดว่าจะได้กลับมาพบเธออีกครั้ง ผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเคยทำให้เขาเจ็บจำเจียนตาย วันนี้เธอกลับอยู่แทบเท้าเขา สยบยอมอย่างคนสิ้นไร้หนทาง เขาช่วยฉุดเธอขึ้นสู่หอคอยแห่งความหวัง ก่อนจะบดขยี้ทุกอย่างไม่ให้เหลือซากแม้แต่ลมหายใจ

ไม่ได้หมดรัก แต่ฉันหมดแรงที่จะยื้อคุณเอาไว้อีกต่อไปแล้ว… (วนิดา&จิรายุ) ไม่ได้หมดรัก...แต่หมดแรงที่จะฝืนทนอยู่ สู้ออกไปจากชีวิตเขา ปล่อยความรักของเธอทิ้งไว้ให้เป็นแค่เพียงความหลัง แล้วไปเริ่มต้นใหม่ใช้ชีวิตกับลูกน้อยในครรภ์กันเพียงแค่สองคน... เรื่องนี้ก็จะเป็นพล็อตนิยายแนวตลาดระหว่างความรักของชายหญิงและเป็นแนว ดราม่า นอกใจ นอกกาย พระเอกโบ้อีกเช่นเคย เรื่องราวความรักของวนิดาหญิงสาวที่ต้องอาภัพรักจากชายหนุ่มที่เธอรักและแต่งงานด้วยอย่างจิรายุชีวิตหลังแต่งงานของวนิดานั้นดูเจ็บปวดใจ เมื่อผู้ชายที่เธอคิดว่าดีและรักมาตลอดกลับเปลี่ยนไปจากหน้ามือกลายเป็นหลังมือเมื่อรู้ว่าเธอนั้นได้ตั้งท้องลูกของเขา เรื่องราวความรักของคู่นี้จะเป็นอย่างไรต่อ...

'ข้าวหอม'ซึ่งโคตรขี้เหร่ ใส่แว่นโคตรหนา ถักผมเปียสองข้าง เชยๆ ไม่สวยอะไรเลย ( ถ้าถอดแว่นหนาๆออกจะเป็นคนที่โคตรน่ารักมากเลย) แต่โชคโคตรดีที่เธอได้สามีที่เป็นถึงหนุ่มฮอตของมหาลัย ซึ่งก็คือ 'ซันเดย์'

สามปีที่ไม่ได้เจอกัน... นารีกลับบ้านเกิดมาด้วยความตื่นเต้น หัวใจเธอเต้นรัวไปหมดเมื่อรถตู้แล่นเข้าสู่ขนส่งของอำเภอ หากใครบางคนรู้ว่าเธอกลับมาแล้ว เขาจะรู้สึกยังไงนะ? ชายแก่คราวพ่อคนนั้นยังรอเธออยู่รึเปล่า ยังจำสัญญาที่ให้ไว้กับเธอได้หรือไม่ หากเขาได้รู้ว่าเธอกลับมาที่นี่เพื่อจะทวงสัญญา เขาคงแปลกใจและประหลาดใจไม่น้อย ในเรื่องของความรัก สาวสิบแปดสุดสวยกับชายแก่วัยห้าสิบสามปี มันคงเป็นไปได้ยากแน่ แต่หากเป็นเรื่องเกี่ยวกับเซ็กส์ เธอเชื่อว่ามันไม่ยากเลย

“กองพล” ผู้สะกดคำว่า “อ่อนโยน” ไม่เป็น ส่วน “ใกล้รุ้ง” เธอผู้กำลังมีชีวิตที่สดใสหลังเรียนจบ แต่ก็ต้องมาเจอกับคน “โฉด” อย่างนายเหมืองกองพล แล้วเรื่องระหว่างทั้งคู่จะเป็นยังไง เมื่อเริ่มต้นด้วยการ “ฉุด!”

ลูกสาวสุดที่รักของพ่อแมกซ์ ถูกเลี้ยงดูยิ่งกว่าไข่ในหิน ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เพราะพ่อเธอโหด พี่ชายของเพื่อนสนิทที่เธอหลงรักตั้งแต่แรกเห็น ยอมทุกอย่างให้ได้ใกล้ชิดเขา เขามีเจ้าของแล้วแต่เธอมีความรักที่พร้อมจะมอบให้ อ้อนเป็นแมวของแค่เขายอมอยู่กับเธอต่อ

อวี้จินจะไม่ใช่เหยื่ออีกต่อไป! เพราะความโง่เขลาและหัวอ่อน ทำให้อวี้จิน ต้องตกเป็นเหยื่อของคนใจชั่ว ในเมื่อได้รับโอกาส ให้กลับมาแก้ไขอดีตอีกครั้ง ครั้งนี้เธอจะไม่ยอม เป็นเหยื่ออีกต่อไป

ถึงหัวใจไม่ค่อยรักดี แต่ขอรักเธอหมดหัวใจ... *************************************** คำโปรย: กว่า 5 ปีที่เตชิตายอมทนให้คนตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่รักดี ใจแตก และท้องไม่มีพ่อ เพียงเพราะ 'รัก' เพียงคำเดียว... จนกระทั่งเธอได้พบกับ 'เขา' อีกครั้งในตำแหน่งเจ้านายคนใหม่ และที่น่าช้ำใจยิ่งกว่าคือ...เขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่อยู่ในหัวใจเขามาตลอด ซึ่งไม่ใช่เธอ เธอบอกตัวเองว่าควรตัดใจเสีย ไม่สิ! จริงๆ ควรบอกว่าเธอน่าจะตัดใจเสียตั้งแต่วันที่เขาทิ้งเธอไปเรียนต่อเมืองนอกนั่นแล้วต่างหาก เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้นไม่มีความหมายใดให้จดจำสำหรับเขา แต่กับเธอมัน...มี! หากจะโทษคงต้องโทษหัวใจไม่รักดีดวงนี้ที่มันควรหยุดหวังลมๆ แล้งๆ เสียทีได้แล้ว แต่มันไม่ง่ายเลย...