โรแมนติก

ในตายสิทำไมร่างที่ฉันทะลุเข้ามาอยู่ในตอนนี้ถึงชั่วร้ายขนาดนี้กันนะ แม้กระทั่งลูกของตัวเองแท้ ๆ ยังรังเกียจและไม่เคยใส่ใจให้ความอบอุ่นตั้งแต่ลืมตาออกมาดูโลกฉันจะต้องทำการปฏิวัติใหม่จะเป็นแม่ที่ดีให้ได้

"ฉันเป็นคนประมูลเธอมา เท่ากับว่าเธอเป็นของฉัน!" มาเฟียหนุ่มพูดขึ้นกับหญิงสาวที่เคยช่วยชีวิตเขาไว้ในอดีตหลังจากที่เขาประมูลเธอมา ทั้งที่เขาพยายามห้ามใจ..ไหนเธอดันกลายเป็นขนมหวานจานโปรดของเขาได้ มาเฟียหนุ่มที่ขึ้นว่าไร้หัวใจและโหดเหี้ยมที่สุดจนคนในเมืองต่างหวาดกลัว แม้แต่กฏหมายก็ทำอะไรเขาไม่ได้...เคยโดนคนลอบสังหารหวังจาคร่าชีวิตของเขาผู้ซึ่งมีอิทธิพลมากที่สุด แต่ดวงคงยังไม่ถึงคาดพัดพาเขามาเจอกับพ่อลูกคู่หนึ่ง ซึ่งได้ช่วยชีวิตของเขาและลูกน้องคนสนิทไว้และเขาจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้เลย แต่เมื่อจะกลับมาสองพ่อลูกก็หายไป! ใครจะไปคิดว่างานประมูลใหญ่ที่เขาจัดขึ้นนั้น ทำให้เขาได้พบกับหญิงสาวในกรงทอง ตอนแรกแค่สนใจจะรับมาเป็นลูกน้องมือซ้ายและเอาไว้แก้ขัด แต่เมื่อเปิดผ้าปิดตาของเธอออก กลับกลายเป็นเด็กสาวคนนั้นที่เติบโตขึ้น! ลูกสาวของผู้ที่เคยช่วยชีวิตเขา "คุณสินะที่ประมูลฉัน" "......." "เลวสิ้นดี!" เด็กสาวที่น่ารักคนนั้นได้หายไปเสียแล้ว เหลือแต่เพียงหญิงสาวที่ดื้อด้านสุดๆ จนเขาหมดความอดทน!!

‘ต่อให้มึงสลัดคราบทอม แล้วแต่งหญิงให้สวยกว่านี้ร้อยเท่า กูก็ไม่เหลือบตาแล เกลียดก็คือเกลียด…ชัดนะ!’ ปรเมศ จิรกุล หมอหนุ่มเนื้อหอม รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาขึ้นชื่อเรื่องความฮอตฉ่า เป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เทคแคร์ดีเยี่ยม และให้เกียรติผู้หญิงทุกคน ยกเว้นกับธารธารา อัศวนนท์ ปรเมศตั้งแง่รังเกียจธารธาราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า เพียงเพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย เขาเลยประณามว่าเธอเป็นพวกผิดเพศน่ารังเกียจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอสาวมาดทอมหัวใจหญิงนั้นจะเฝ้ารักและแอบมองเขาอยู่ห่างๆ เพราะเจียมตัวดีว่าอีกฝ่ายแสนจะรังเกียจ และดูเหมือนคำกล่าวที่ว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นจะใช้ไม่ได้ผลสำหรับคนทั้งคู่ กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหวหมอหนุ่มจอมยโสก็ต้องคอยราวี และตามหึงหวง‘เมียทอม’ แต่กว่าจะรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาเสียแล้ว

เรื่อง...หวานใจนายสิงหราช (คุณสิงห์) คำโปรย...เมื่อกามเทพตัวน้อยนำพาให้คุณอาสิงห์ได้พบกับคุณหมอมาใหม่ประจำตำบล เกิดถูกตาต้องใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้สบตา การเดินหน้าจีบคุณหมอจึงเริ่มขึ้น แนะนำตัวละคร คุณสิงหราช (นายสิงห์) อายุ 34 ปี เจ้าของสวนผลไม้และรีสอร์ตขนาดใหญ่ เขาหล่อ รวย เจ้าเล่ห์ คุณนิชนันท์ (หมอแก้ม) อายุ 27 ปี เธอสวย รวย เก่ง แต่สู้ความเจ้าเล่ห์ของเขาไม่ได้หรอก หนูนิด อายุ 2 ขวบกว่าๆ หลานสาวคุณอาสิงห์ น่ารัก พูดเก่ง ขี้สงสัย ตัวละครอื่นๆ คุณคชา (เฮียช้าง) พี่ชายคนโต ป๊ะป๋าของหนูนิด คุณมังกร น้องชายคนเล็ก ปล.นิยายเรื่องนี้เขียนต่อจากเรื่อง...หวานใจคุณพ่อลูกติด

เขาคือศัลยแพทย์มือหนึ่งที่เป็นที่หมายปองของพยาบาลและแม้กระทั่งหมอด้วยกัน ภีมวัชเย็นชาต่อทุกคนที่เข้าใกล้ แม้แต่ณัชชาหมอสูตินารีที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่มหาวิทยาลัย เขาไม่สามารถรักใครได้เพราะมีรักแรกในใจที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ จนกระทั่งเธอปรากฏตัวในฐานะคู่หมั้น อิงลดาเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่เมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ

อยู่ๆก็มาเกิดใหม่กลายเป็นสาวใช้ของ กู้เหยียนฉี ท่านอ๋องที่ผู้คนหวาดกลัวกันทั้งเมืองหลวง จินฝู จำต้องหาทางรอดชีวิตไปวันต่อวัน นางไม่มีความสามารถใดพิเศษนอกจากการกิน กินและกิน และไม่หวังในลาภยศอันใดทั้งสิ้น แต่สวรรค์ นางพยายามทำทุกทางแล้ว แต่เหมือนยิ่งเกลียดยิ่งเจอ สุดท้ายนางก็ต้องกลายเป็นสาวใช้คนสนิทของเขา แต่ทว่าเมื่อได้อยู่ใกล้เขา มันกลับทำให้นางได้เห็นอีกด้านหนึ่งของเขา เดิมทีนางคิดจะเป็นปลาเค็มนอนสบายๆไปวันๆ แต่ผู้ใดจะรู้ว่านางจะต้องร่วมเป็นร่วมตายกับเขาอยู่บ่อยครั้ง จนสุดท้ายก็กลายเป็นความรักที่แสนโรแมนติกในชีวิตของนาง

เธอถูกจ้างให้มาตั้งท้องในสัญญาบอกทุกอย่างชัดเจนอยู่แล้ว....แต่ในสัญญาไม่ได้ห้ามให้เธอรัก V v ข่าวดีที่เธอกำลังจะบอกเขากลับเป็นเธอที่ได้รับข่าวร้ายแทนเมื่อพ่อของลูกขอยกเลิกสัญญาทั้งหมดเพราะต้องการจะแต่งงานกับคนรักเก่า สัญญาเป็นอันสิ้นสุดแต่อีกหนึ่งชีวิตยังคงเติบโตอยู่ในท้อง ลูกคนเดียวเธอเลี้ยงได้ถ้าเขาไม่ต้องการ

กูอยากลองมึงทำให้กูหน่อยดิ! ได้ดิ เพื่อนขอใครจะกล้าขัดละ หึ!!!!

จากหญิงสาวที่อ่อนแอไร้พิษสงเหมือนลูกไก่ในกำมือของเขา แต่เมื่อเขาได้พบเนื้อแท้ของเธอเขาก็ต้องเรียกเธอว่า ยายจิ๋วตัวแสบ ที่ทำให้เขาเร่าร้อนและพลุ่งพล่านไปด้วยไฟเสน่หาซ้ำยังเถียงเธอไม่ทันข่มเธอไม่ได้ แต่มีหรือที่เขาจะยอมให้เธอเหนือกว่า เมื่อเธอเถียงเขาจะจูบ เมื่อเธอดื้อดึงเขาจะลงโทษเธอด้วยเพลิงสวาทอันร้อนเร่าและจะใช้ทุกเล่ห์เหลี่ยมเพื่อทำให้เธอเป็นของเขา...

การแต่งงานเกิดขึ้นเพราะเหตุในคืนนั้น เขาจึงถูกบังคับ ส่วนเธอนั้นเต็มใจ เหมือนฝันจึงเป็นได้แค่คู่นอนเพราะทั้งหัวใจของวายุมีเพียงพี่สาวเธอคนเดียว

เธอแค่เดินไม่มองทาง แต่เขากลับมองว่าเธอเป็นสก๊อยสิบแปดมงกุฎตั้งใจเดินให้รถเฉี่ยวเพื่อเรียกร้องค่าเสียหายกับเขา แต่หารู้ไม่ว่าเธอคือลูกสาวเจ้าของสนามแข่งรถชื่อดัง

“ที่ผ่านมาผมหลอกคุณ หลอกให้คุณรักผม ผมต้องการให้คุณเจ็บปวด อยากเห็นคุณร้องไห้เหมือนจะขาดใจ ที่โดนทิ้งอย่างไม่ใยดี” เธอน้ำตาไหล..นี่คือชัยชนะที่เขาต้องการไม่ใช่หรือ...แต่ทำไมเขารู้สึกว่าตัวเองกำลังแพ้

คนที่ไม่สมหวังเรื่องความรัก.. ทำทุกวิถีทางแล้วก็ยังแก้ปัญหาไม่ได้ตามที่หวัง.. เมื่อคิดอะไรไม่ออก.. “หมอเสน่ห์” คือคำตอบสุดท้าย.. ถ้าเจอหมอเสน่ห์ประเภทจอมหื่น นอกจากจะเสียเงินแล้ว ยังต้องเสียตัวอีกด้วย..

โจนาธานลากจูบต่ำลงมาที่หน้าท้องแขม่วเกร็งของหล่อน ส่งความร้อนดิ่งลึกลงไปที่ช่องท้อง ปลุกความเสียววาบปลาบแปลบไปในทุกอณูเซลล์ จากนั้นเขาก็ย่อตัวลงนั่งคุกเข่าในที่สุด พร้อมๆกับรั้งเอวคอดของเธอให้ลงนั่งที่ขอบเตียง เขาหันหน้าเข้าหาเธอ “ได้โปรดให้มันจบๆไป” เธอเร่ง “ได้…อย่าว่าฉันเห็นแก่ตัวก็แล้วกัน จากนี้ฉันจะไม่รับผิดชอบต่อความรู้สึกใดๆของเธอ” พูดจบเขาก็ทำตัวราวกับภมรผู้หิวกระหายในเกสรดอกไม้ตรงหน้า ด้วยการฝังใบหน้าลงกลางพุ่มบุปผาที่อุดมไปด้วยหยาดน้ำหวาน ดอมดมชมเชยเหมือนมิรู้อิ่ม โลมชิมแต่ละกลีบบอบบางในหลืบลับอับอุ่นและซับซ้อนของหล่อนจนเรือนกายบิดเร่า

เธอเป็นศิษย์เก่าที่ได้มาเป็นครูฝึกสอน ส่วนเขาคือครูพละที่เคยให้เกรด 0 กับเธอ ! “สวัสดีค่ะครูธร จำหนูได้มั้ยคะ” ดุจดารายกมือไหว้ครูพละวัยสี่สิบตามมารยาท คลี่ยิ้มสดใส แต่มีเลศนัยน์แฝงเร้น สายตาร้ายอย่างคนมีแผนการกำลังร้องบอกเขาว่า เธอไม่ได้มาดีอย่างแน่นอน “เอ่อ...” ทั้งที่จำศิษย์เก่าตัวแสบได้ขึ้นใจ แต่เขากลับปฏิเสธหน้าตาเฉย เพียงเพราะไม่อยากรื้อฟื้นความลับบางอย่างที่ถูกฝังไว้เมื่อห้าปีก่อน ความลับที่มีแค่เขากับเธอเท่านั้นที่รู้ “ขอโทษที ครูจำไม่ได้ แต่หน้าคุ้น ๆ อยู่นะ” ดุจดาราแอบยิ้มร้าย นึกแล้วว่าเขาต้องปฏิเสธ

-กราฟ- คิดยังไงกับปั้นหยาเหรอครับ? ไซต์หมากระเป๋าแบบนั้นห่างไกลคำว่าสเปคของผมเยอะ ที่เห็นควงๆ ก็แค่เอามาแก้ขัดกับ...แก้แค้น -ปั้นหยา- อย่าถามว่าฉันคิดยังไงกับไอ้พี่กราฟอีกนะคะ ไอ้เฮงซวยที่ทั้งชีวิตมีแต่กราฟความเลวระยำแบบนั้นเอาไปทำหมันเถอะค่ะ อย่าปล่อยให้ไปแพร่พันธ์ที่ไหนเลย!

พสุธา ทองคำ หรือพี่แทน ชื่อที่น้องบัว หรือบุษยา เศวตร มักเรียกหาตลอดเวลา เขาเป็นเด็กที่เกิดและเติบโตขึ้นที่บ้านของนายหัวบัญชร เศวตร หนุ่มลูกเสี้ยวชาวต่างชาติผิวสี รูปหล่อ ผิวคล้ำสูงใหญ่นัยน์ตาสีฟ้า เขาเติบโตขึ้นมาพร้อมกับ บุษยา เศวตร เด็กสาววัยใสที่เดินตามติดเป็นเงาตามตัว จนก่อเกิดความรักความผูกพันอันแสนลึกซึ้ง สองหนุ่มสาวต่างวาดฝันถึงอนาคตอันแสนหวานที่จะมีกันและกันตลอดไป แต่ในที่สุด พสุธา ก็ถูกนายหัวบัญชรสั่งให้คนทำร้ายและพาขึ้นเรือหาปลาเถื่อนออกไปไกลกลางทะเล ไม่ได้กลับมาอีกเลย จนกระทั่งสามปีบนเรือนรกได้ผ่านพ้นไป เขากลับมาอีกครั้งพร้อมกับหัวใจรักที่ยังเต็มเปี่ยมแล้วพบว่าน้องบัวของเขากำลังหมั้นอยู่กับคนอื่น เขาจึงหันหลังกลับมาออกจากบ้านเศวตรอีกครั้งพร้อมไฟแค้นที่สุมในอก แค้นทั้งพ่อ แค้นทั้งลูก บุษยาที่ยังเฝ้ารอคอยพี่แทนอยู่เสมอ ในใจวาดหวังไว้ว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่ เธอใช้ชีวิตอย่างยากลำบากและเหน็ดเหนื่อยตั้งแต่ครอบครัวเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง แต่ความรับผิดชอบของบ้านหลังนี้ ทำให้เธอต้องดิ้นรนทุกวิถีทางที่จะรักษามันไว้ สิบปีผ่านไปในที่สุดเขาก็กลับมาอีกครั้ง พร้อมการเป็นเจ้าหนี้รายใหญ่ หนี้ที่เธอต้องชดใช้ด้วยหัวใจและร่างกาย

ฉันส่งสายตายั่วยวนให้เขา มือฉันรูดรั้งแก่นกายสีคล้ำของเขาอย่างเชื่องช้า เขามองฉันด้วยสายตาหวานเชื่อม ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว ฉันผละมือออกจากแก่นกายแข็ง แล้วรีบชงเหล้าให้เขาใหม่ “ดื่มเป็นเพื่อนเฮียหน่อย” เขาพูดขึ้นเมื่อฉันยื่นแก้วเหล้าให้เขา ฉันอมยิ้มเพราะเข้าใจความหมายของแขกประจำคนนี้ดี ฉันนอนลงบนพื้นเย็นเฉียบเนื่องจากเขาไม่ชอบทำบนเตียงนอน ฉันอ้าขาออกกว้าง ก่อนจะใช้มือแบะกลีบกุหลาบของตัวเองออก “อ่าห์ รูแดงแจ๋เลยมะนาว” เขาพูดเสียงแหบพร่า “ดื่มเบียร์นะจ๊ะ เดี๋ยวเฮียป้อน” เขาเปิดฝาขวดเบียร์ออก ก่อนจะเทเบียร์ใส่ทั่วตัวฉัน “อยากดื่มแล้วค่ะ” ฉันบอกเขาเสียงหวาน คอขวดสีเขียวถูกยัดเข้ามาในรูสวรรค์ฉัน ฉันเกร็งไปทั้งตัวด้วยความซาบซ่าน เมื่อเขาเสียบคอขวดเข้ามาในรูสวรรค์ฉันจนสุดความยาว “อร๊ายยยย เฮียคะ” แขกคนที่สี่ในคืนนี้ของฉันยกยิ้มชอบใจ เขามองฉันด้วยแววตาหื่นกระหาย ก่อนจะขยับคอขวดแทงรูสวรรค์ฉันเข้าๆออกๆ

  "พี่กลัวน้องชายตัวเองจะไม่ได้เมียหรือไงถึงตามติดผมขนาดนี้" ผมยืนกอดอกจ้องหน้าพี่สาวไอ้ซันอย่างเหลืออดแล้วถามคำถามที่ผมคันปากจะพูดมาหลายวันเพราะวันๆ แม่งไม่ทำอะไรเอาแต่ตามติดผมแจจะไปไหนทำอะไรก็ตาม ตามแม่งทั้งวัน "ก็ถ้านายไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับตะวันพี่ก็ไม่มาตามให้เสียเวลาแบบนี้หรอกจะบอกให้ คิดว่าอยากมารึไงร้อนก็ร้อน เชอะ"  ผมเหลือบมองการกระทำซายน์พี่สาวของไอ้ซันเธอสะบัดหน้าพรึดแบบโกรธๆ หึ นิสัยแบบนี้แม่งเป็นกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยสินะ "ถ้าน้องชายพี่มันทำตัวดีกับตะวันผมก็คงไม่เข้าไปยุ่งหรอกแต่นี่น้องชายพี่มันทำเลวไงแปลกตรงไหนที่ผมจะปกป้องคนที่ผมรัก" ผมรักตะวันผมก็บอกว่ารักไม่คิดจะปิดบังแล้วซายน์จะมาทำหน้าหงิกหน้างอใส่ผมทำไมผมไม่เข้าใจ "แต่ตะวันรักซันไม่ได้รักนายยังไงตะวันก็ต้องกลับมาคืนดีกับน้องชายพี่อยู่ดี" พี่สาวที่แสนดีกลัวน้องจะไม่ได้เมีย หึ  (ตะวันกับซันเดย์อยู่ในเรื่อง เพื่อนที่แปลว่าเมียนะคะไปอ่านกันได้ค่า รับประกันว่าต้องมีเสียน้ำตา)  

เขาเกลียดเธอ..แต่..เธอรักเขามาตั้งแต่เด็ก เขาพลาดมีความสัมพันธ์กับเธอจนถูกบังคับให้หมั้น..แต่..เธอขอถอนหมั้นเพราะความเลวของเขา เขาได้อิสระกลับมาอีกครั้ง..แต่..เธอได้ของขวัญที่มีค่าที่สุด