Masakit Ang Tagiliran

Hanggang Sa Walang Hanggan Matapos maramdaman ni Loco Salvacion isang seaman ang kung paano lokohin ng asawa ay biglang nagbago ang kanyang pag-uugali. The loving and caring husband Loco is dead. He is now a heartless husband who swear to himself na ipapadala n'ya sa sukdulan ng impyerno ang asawa. He sent his wife life to hell at sa mga kamay n'ya ay naging malagim ang buhay ng kabiyak. Subalit paano kung isang masakit na katotohanan ang kanyang malalaman sa likod panloloko ng kanyang asawa? How will Loco accept the painful truth if time he has right now is near to end? How will he be able to say I love you to his wife if it's his time to say goodbye? Sa pagmamahal, may habang buhay nga ba?

Sa isip mo magkapatid kayo pero paano kung tumitibok ang puso mo sa tuwing kasama mo siya? Sa pag iwas mo mas lalong lumalalim ito. Alam mong may mali sa nararamdaman mo pero nagiging tama ang lahat kapag sa kanya na lang umiikot ang mundo mo. Paano kung isang araw mahal mo na pala siya pero hindi pwede dahil magkadugo kayo. Anong gagawin mo? Ikukubli mo ba ito o bibigyang hustisya kung anong nasa loob mo? Paano kung ganun din pala siya sayo? Tatalikuran niyo ba ang masakit na katotohanan at tatakbo para magsama ng higit pa sa magkapatid o ibabaon na lang sa limot ang minsang nagbigay sayo ng labis labis na saya?

Nahuli ni Scarlett Dorothy ang asawa niyang si Liam Griffin Vergara na nagtaksil sa kanya kasama ang babaeng una nitong minahal. At ang mas masakit pa ay pinili ni Liam ang babae nito kaysa sa kanya. Kasabay ng pagkawasak ng kanyang puso, nawala din ang anghel sa sinapupunan niya. Tinalikuran siya ng kanyang asawa, namatayan siya ng anak, naiwan siyang mag-isa. Kung kailan akala niya wala ng pag-asa ang buhay niya, dumating ang mag-asawang nagpakilala na kanyang tunay na mga magulang. She became a billionaire heiress in an instant with all the resources she could use to stand on her own feet. Pipiliin kaya ni Scarlett ang paghihiganti sa mga taong nanakit sa kanya o mas gugustuhin niyang magpatawad para sa kapayapaan ng puso niya?

Niloko ni Heilan Branson ang asawa n'ya at hiniwalayan. Inalok pa n'ya ito ng isang billion dahil akala n'ya pera lang ang dahilan kung bakit s'ya pinakasalan ng asawa n'ya. Ngunit nagkamali pala s'ya. Huli na n'yang natuklasan na bunsong kapatid pala ng isang Trillionaire Tycoon ang babae. After six years nagkita silang muli at ang masakit dahil maliban sa kalaban n'ya ito sa negosyo, iba na rin ang mahal nito at may anak pang limang taong gulang na lalaki. Ngunit lingid sa kaalaman n'ya ang anak ni Margarette ay sa kanya pala. Malalaman kaya n'ya lalo na't ayaw ni Margarette na makilala s'ya ng bata?

Labing-walong taon mula nang makabalik si Andrea sa piling ng kanyang tunay na mga magulang. Sa loob ng labing-walong taon na iyon ay wala siyang ibang pinangarap kung hindi ang makabuo ng masayang pamilya. Kaya nang ikinasal siya kay Alejandro at nabiyayaan ng kambal na anak ay pinangako niya sa kanyang sarili na mamahalin at aalagaan niya ito. Kahit na ang kapalit ay ang masakit na katotohanang hindi siya mahal ng kanyang asawa. Para sa mga anak ay handa siyang magtiis, ngunit gumuho nang tuluyan ang mundo ni Andrea nang hilingin ng kanyang anak, sa mismong araw ng kaarawan nito na si Clarisse na ang ituturing nitong ina at hindi siya. Si Clarisse, ang kababata ni Alejandro. Ang babaeng tanging minamahal nito.

Paano kung matapos ang isang masakit na pangyayari sa buhay mo ay alukin ka ng isang bilyonaryo na maging “contract mommy”? “You can return the favor by being a contract mother to my daughter,” ani ng gwapong bilyonaryo. “H-Huh?” gulantang na tugon ni Vivienne. Batid niyang hindi siya makatanggi dahil ito ang nagligtas ng kanyang buhay. “I’ll pay you 2.5 million per month, but first… divorce your husband,” aniya. Alam ni Vivienne na wala siyang kahit piso kapag iniwan ang asawa, at ni ang sariling anak ay ayaw sa kanya. “S-Sige! Bigyan mo ‘ko ng isang linggo…” sagot niya, at ngumiti ang bilyonaryo. “One week… That’s a deal,” sagot nito, tiyak na wala na siyang takas.

Anong mas masakit—ang mawalan ng anak o ang makitang masaya siyang inabandona ng sariling ama? Para kay Sabrina, isang hiling lang ng anak niyang si Eliza bago ang operasyon: makasama ang ama nito sa birthday niya. Pero sa halip na saya, iniwan siyang naghihintay... hanggang sa sumuka ng dugo at tuluyang lumisan. Ngayon, habang yakap ang abo ng anak, pinanood niyang binuhos ni Elijah ang pagmamahal sa anak niya sa ibang babae. Ngunit paano kung isang araw, bumalik si Elijah na parang walang nangyari—nakangiti, walang bahid ng pagsisisi? Mananatili bang tahimik si Sabrina, o oras na para iparamdam sa kanya kung anong pakiramdam ng maiwan sa huling sandali?

Si Allyce Sheina ay isang normal na tao at pinakasalan niya si Demon Shaitan sa edad na dise-nuebe pa lamang. Hindi niya alam na isa palang demonyo ito. Nang malaman niya ang masakit na katotohanan, at dahil na rin sa pagiging relihiyosa ay iniwan niya ito at nagpakalayo-layo. Makalipas ang pitong taon, bumalik si Demon Shaitan sa mortal world upang hanapin at makasama ang kaniyang asawa at napag-alamang nagkaroon sila ng anak ni Allyce. Tatanggapin pa rin ba siya ni Allyce na isang demonyong tunay at kalimutan kung sino siya upang mamuhay sila nang mapayapa? o tataguan pa rin siya nito tulad nang ginawa ni Allyce sa loob ng pitong taon?

“Ahhh!…. K-uya, masakit!…” naluluhang wika niya habang dahan-dahang pinapasok ng kinakapatid niyang si Hunter ang pagkalal*ki nito sa makipot niyang kweba. “Ako ang bahala, bunso. Magtiwala ka lang sa akin. Alam kong masakit pa ito sa una dahil birhen ka pa, pero pinapangako ko sa’yo… I’ll be gentle...” "Kuyaaa!!!... Ang sakit talaga, ayaw ko na, please! huhuhuh!!!..." Parang bata siya kung umiyak. Well, bata pa naman talaga siya… ‘Yun sana ang araw ng pagiging ganap niyang dalaga dahil 18th birthday niya sa gabing iyon. "Hindi ko na pwedeng hugutin… naipasok ko na ang kalahati… ahhhh… ang sikip kasi!…" wika ni Hunter sa ibabaw niya pero lalo cyang umiyak. Humugot muna ito ng malalim na hininga bago bumaba sa ibabaw nya at tumabi ng higa. “Sorry, bunso… di ko na itutuloy. Pero promise me, akin ka na ha? Hihintayin kita. ‘Wag kang magnobyo ng iba sa Manila… akin ka lang.” Hinahaplos nito ang kanyang mukha, pinunasan ang mga luhang lumabas mula sa kanyang mga mata. “Sorry na, bunso… shhh. Don’t cry, Baby. I will take care of you. I promise, akin ka na, papanagutan kita sa pagdating ng panahon. From now on, you’re mine!” Humihikbi cyang nagtakip ng kumot sa hubad na katawan nya. Siya si Yasmin Therese Ledesma, at kinakapatid niya si Hunter Rosales. Debut party nya iyon… araw ng pagiging ganap nyang dalaga... at iyon din ang gabi ng pagkawasak ng pagkababa*e niya! Paano nya haharapin ang mga darating pang araw kasama ang kinakapatid na si Hunter? At paano naman siya seseryosohin nito kung titibo-tibo cya?

“Aray masakit dahandahan naman sa pagpasok! Sh*t ang sakit pala! Ayaw ko na! Ayaw ko ng tumikim ng malaking hotdog," Sigaw ko rito habang siya ay walang tigil sa pagbayo. “F*ck ang sarap mo! Sh*t malapit na 'agad akong labasan! " “Taina 'wag mong iputok sa loob, ayaw kong maging single Mom." “Ayan na lalabas na! Malapit na!" Sigaw ni Marcos sabay hugot ng kaniyang ari nilalaro upang sa tiyan lumabas ang likido. Dahil sa pagod kaagad akong nakatulog. Ang sakit sh*t bakit ko ba isinuko ang aking bataan sa kaniya? Lord sinabi ko po na titikim ako ng biyaya mo pero bakit doon pa sa mayroon ng nagmamay-ari. Dios ko ang sakit sakit pala. Paika-ika akong lumakad hanggang makarating sa banyo. Paglabas ko sa kuwarto nakita ko si Marco sa kusina na naghahanda ng aming almusal. “I'm sorry!" Bungad niyang sabi sa akin pagka-upo ko sa upuan. “Don't worry alam ko naman ang limitasyon ko at kong saan ako lulugar. Nadala lang tayo sa tukso so please 'wag na nating pag-usapan. Let's eat," yaya ko rito kahit na gusto ko ng umiyak. “Ginusto ko iyon! Hindi ako humuhingi ng tawad dahil ayaw ko kun'di humihingi ako ng tawad dahil hindi mo deserve lalo na't ako ang nakauna sa'yo." Paliwanag niya sa akin habang lumalapit sa akin at hinawakan ang aking mukha. Hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. “As I've said its okay. Don't mind it at 'wag na nating isipin 'yon. Let's pretend na walang nangyari lalo na 'pag dumating na si Yamir." “So I'll go ahead na may lakad pa ako. Bye Marcos!" Paglabas ko sa pintuan niya nalungkot ako at napaiyak. Mas masakit pa kumpara sa pagkawarak ng virginity ko. Alam kong mali pero mahal ko na siya.