Mpreg Novels

การแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จัก แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักกัน มันเจ็บแบบนี้นี่เอง เพราะไม่มีสถานะอะไร นอกจากเป็นเมียตัวแทน นิลกาฬ ธีรวัฒนาวัฒน์ อายุ 32 ปี ศัลยแพทย์หนุ่มหล่อมือหนึ่งพ่วงตำแหน่งเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังโดนผู้เป็นพ่อจับแต่งงาน กับลูกสาวเพื่อนสนิท เพราะมัวแต่ทำงานทำให้พ่อกลัวว่าลูกชายแก่ตัวมาจะไม่มีคนดูแล อยากให้แต่งงาน เขาก็แต่งให้แล้ว แต่ถ้าหลังแต่งงานแล้วอย่ามาก้าวก่ายเรื่องของเขาก็แล้วกัน พีรฉัตร ศิริวงศ์ไพโรจน์ อายุ 24 ปี หนุ่มนักเรียนนอกด้านการบริหารอาหารและเครื่องดื่มจากฝรั่งเศส ที่กลับบ้านมาโดนเซอร์ไพรส์ จากพี่สาวที่หนีการแต่งงาน ทำให้เขาต้องทำหน้าที่เป็นเมียตัวแทนทั้งที่ไม่รู้จักเจ้าบ่าวเลยแต่ต้องมาอยู่ ด้วยกันใช้ชีวิตสามีภรรยาเพื่อรอวันหย่า

เมื่อ “มะลิ” ลูกชายคนเดียวของเจ้าสัววิรัตน์ กลับมาจากเมืองนอกพร้อมกับทัศนคติใหม่ที่ไม่อยากแต่งงานตามคำสั่ง เขาต่อต้านทุกอย่างที่บ้านวางไว้ รวมถึงคู่หมั้นในวัยเด็กอย่าง “ภพ” ซึ่งตอนนี้เป็นเจ้าของสวนผลไม้ที่รวยที่สุดในจังหวัด มะลิถูกส่งตัวไปอยู่กับภพโดยอ้างว่าจะเรียนรู้งาน แต่เบื้องหลังคือการบังคับให้อยู่ใกล้กัน หวังให้รักเก่ากลับมา ภพ…ยังคงใจเย็น ยิ้มอ่อน และดูแลมะลิด้วยใจจริง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะปากร้ายหรือก้าวร้าวแค่ไหน เขาก็ไม่เคยโกรธ กลับกัน…ยิ่งเห็นอีกฝ่ายเจ็บ เขายิ่งอยากเป็นคนปลอบ แต่ทุกอย่างไม่ง่ายเมื่อความลับบางอย่างเกี่ยวกับอดีตของมะลิในต่างประเทศและความลับในวัยเด็กเริ่มปรากฏออกมา — และหนึ่งในนั้นคือผลของความรักเพียงชั่วคืนที่เขาไม่เคยลืม… เมื่อร่างกายของมะลิเริ่มเปลี่ยนแปลง… และเขาพบว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ลูกของภพ ทุกอย่างจึงเปลี่ยนไปตลอดกาล

เซี่ยเหยียนอวี่ถูกใส่ร้ายจนโดนองค์ชายจวิ้นอี่เนรเทศ เขาตรอมใจตาย แต่ความแค้นสุดท้ายก่อนวิญญาณดับสิ้นพาเขาย้อนเวลากลับไปยังจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดเพื่อแก้ไขมัน

เพราะรักจึงตามตื้อเพียงแค่อยากเห็นหน้าอยากได้รักตอบ แต่ไม่เคยจะรู้เลยว่ามันทำให้อีกคนทั้งลำบากใจ ทั้งหงุดหงิดและไม่ชอบ

ใครจะไปรู้ว่าคนที่เราคิดว่าเขาร้ายและไม่หวังดีกับเรากลับกลายเป็นคนที่รักและหวังดีกับเรามากที่สุด แต่คนที่เราคิดว่าเขารักและทำดีกับเรากลับกลายเป็นคนที่หักหลังและหวังจะทำร้ายเรา! เมื่อจินที่กำลังจะแต่งงานกับแฟนสาวกับจับได้ว่าแฟนตัวเองที่คบกันมากว่า7ปีนอกใจแอบสวมเขาให้เขากับพนักงานบริษัทก่อนวันแต่งงานเพียง1วัน และในวันนั้นเองเขาก็โดนชายชู้คนที่แฟนของเขาลักรอบคบกันลับหลังคนนั้นผลักไปโดนรถชนจนเขาเสียชีวิตในวันที่เขาจับได้ นี้มันไม่ตลกไปหน่อยหรอ ตัวเขาต้องมาตายอย่างน่าสมเพชแบบนี้น่ะหรอ เขาไม่ยอมหรอก!

Her name was Cathedra. Leave her last name blank, if you will. Where normal people would read, "And they lived happily ever after," at the end of every fairy tale story, she could see something else. Three different things. Three words: Lies, lies, lies. A picture that moves. And a plea: Please tell them the truth. All her life she dedicated herself to becoming a writer and telling the world what was being shown in that moving picture. To expose the lies in the fairy tales everyone in the world has come to know. No one believed her. No one ever did. She was branded as a liar, a freak with too much imagination, and an orphan who only told tall tales to get attention. She was shunned away by society. Loveless. Friendless. As she wrote "The End" to her novels that contained all she knew about the truth inside the fairy tale novels she wrote, she also decided to end her pathetic life and be free from all the burdens she had to bear alone. Instead of dying, she found herself blessed with a second life inside the fairy tale novels she wrote, and living the life she wished she had with the characters she considered as the only friends she had in the world she left behind. Cathedra was happy until she realized that an ominous presence lurks within her stories. One that wanted to kill her to silence the only one who knew the truth.

“มึงชวนกูมาอยู่กับมึง เพื่อให้กูมาช่วยดูแลเมียมึงเนี่ยนะ” รรร [รัน] เลือกที่จะเดินออกมาจากชีวิตพิจิก ตั้งแต่วันที่พิจิกกับติณประกาศชัดเจน ไม่อยากรับรู้เรื่องราวของทั้งสองคนอีก ด้วยความบังเอิญทำให้รรรกับพิจิกต้องมาเจอกันในแบบ One Night Stand แต่พิจิกไม่ยอมปล่อยให้รรรจากเขาไปง่าย ๆ แบบครั้งที่แล้ว เขาตามตัวรรรจนเจอ ความจริงหลายเรื่องถูกเปิดเผย ติณเป็นเมียแค่ในนาม แต่ท้อง !! เกิดเหตุไม่คาดฝัน ติณล้มจนเกือบแท้งลูก พิจิกทำอะไรไม่ถูก รรรอดสงสารไม่ได้จึงเข้าไปช่วย สุดท้าย ถูกชวนให้ไปช่วยดูแลเมียท้อง ที่ไม่ใช่เมีย...

A sharp bang on the door made him jump. "Open the door, Sawyer. I know you're there, I saw you. Come on, sweetheart," Daniel cooed through the closed door. Sawyer's heart fluttered at that endearment. Hearing Daniel's voice again was like cool water running down his sweaty back – refreshing, energizing. He felt the intense kicking in his stomach stop as though the baby was listening as Daniel tried to talk him to come out. I'm so sorry, child. Your father...doesn't know what he's doing. He doesn't belong in our lives. It's always going to be you and me. Sawyer bit his bottom lip at how selfish his thoughts were. God, had it really come down to this? "I'm so sorry, Dan but I'm not who you think I am. You don't deserve an idiot like me. Please, go home. We have nothing to talk about." "See? You're disturbing us. He doesn't want to talk to you. Let him be," He heard Maddie say. Sawyer exhaled at the silence that followed, thinking that Daniel had deeded his words and left. But Daniel spoke again, a slight edge of command in his voice. "No, Sawyer. You're not a fool. Listen, can you at least open up so we could sort things out, just the two of us."

ทุกคนในแก๊งลือกันว่า “นั่นเมียเสี่ย” แต่คนที่ปากแข็งสุดกลับเป็นเด็กดื้อคนนั้นเอง ปากบอก “ไม่ใช่เมีย” แต่พอใครเข้าใกล้เสี่ย ก็มีตาเขียวตามมาเสมอ เสี่ยผู้เย็นชา กลับค่อย ๆ กลายเป็นแมวตัวโตขี้อ้อน เมื่ออยู่กับ "เมียเด็ก" ที่เขาไม่อยากปล่อยให้หนี

อย่าให้เวทานนท์ได้คลั่งรัก เพราะเธอจะต้องรับศึกหนักมาก เวทานนท์ หนุ่มนักเรียนนอก ท่านประธานผู้คลั่งรัก อย่างคุณเลขาเนี่ยไม่ใช่ตัวเล็กสเปคเขา ปากแซ่บเกิน ยิ้มอ่อยได้ทุกคนยกเว้นเขาที่เป็นเจ้านาย คนแบบนี้เขาไม่มีทางชอบเด็ดขาด นวพรรษ เลขาหน้าหวานหล่อแบบโอปป้า ยิ้มทีทำเอาแฟนคลับคลั่ง ท่านประธานน่ะเหรอ คนอะไรหน้าตาก็ดีแต่นิสัยไม่ได้ดีไปกับหน้าตา สงสารคนที่จะมาเป็นแฟนจริงๆ