(ของหวง)มาเฟียbad20+

นายหัวอัสลานผู้อุปากระมาหยา ตอนนี้ อายุ 19-20 ปี เรียนจบ ม.6 แล้ว ตลอด 5 ปีที่อุปการะไม่เคยไปดูนอกจากส่งลูกน้องไปดูแลให้การศึกษาดูแลอย่างดี แต่เขาไม่ชอบเด็กเลยส่งไปอยู่กับแม่นมในสวน จน 5 ปี ไม่เคยเห็นหน้าจนเกิดอุบัติเหตุทำให้ได้เห็นหน้ากัน และพอเห็นหน้าดันหลงชอบเด็กในอุปการะคนนี้เข้าอย่างจัง แต่หารู้ไหมคู่แข่งบานเลย หัวกระไดบ้านไม่แห้งตัวเองก็หวงจนหัวฟัดหัวเหวี่ยง คู่แข่งตัวเป้งคือ นายหัวใหญ่ เจ้าของบาร์และเจ้าของร้านที่มาหยาเช่าร้านขนมอยู่ “หนูชื่อมาหยาจ้ะ หนูชอบทำขนมแล้วอยากจะมาขายขนมที่นี่ได้ไหมจ้ะ” “ได้ซิ ฉันคิดค่าเช่าเธอเดือนละ 3500 จ่ายล่วงหน้า 3 เดือนสัญญาเช่าซื้อให้ 2 ปี เธอตกลงไหม”ความจริงค่าเช่าที่เดือนละ 40000 บาท แถมสัญญาเช่าปีต่อปี แต่นายหัวใหญ่ที่อยากจะเห็นหน้าเด็กคนนี้ทุกวันก็ยอมลดทุกอย่างแถมโปรโมชั่นให้เด็ก ม.5 ที่น่ารักคนนี้ เอาแซ่นายหัวใหญ่ผู้เปย์ก่อน นายหัวอัสลานผู้อุปการะ ใครมันจะชนะใจ มาหยาได้กันนะ

เขาลากเธอกลับมาเพราะแค้น แต่กลับพบว่าเด็กชายที่เธอพาหนีไป...อาจเป็นลูกของเขา! ระหว่างรักหรือแค้น ใครจะเจ็บกว่ากันในเกมหัวใจที่เดิมพันด้วยเลือด!

ฉันก็แค่สาวเนิร์ดธรรมดา(?) ที่เผลอไปช่วยหมาหลงทาง… ใครจะคิดว่าเจ้าของมันคือ เรย์จิ คุโรซาวะ ว่าที่หัวหน้าแก๊งมาเฟียสุดโหด!? แถมเขายังประกาศว่าฉันคือ ‘เมีย’ ต่อหน้าลูกน้องอีก!!

เพราะถูกขอร้องจากพี่ชาย ทำให้มัดไหมต้องไปส่งของแทน แต่เธอถูกจับตัวเอาไว้ เมื่อของที่เธอไปส่งมันเป็นสิ่งผิดกฏหมาย ในเมื่อของหาย อิสรภาพของเธอ มันก็หายเช่นกัน เธอต้องกลายเป็นนกน้อยในกรงทอง ของมาเฟียสุดเถื่อนนามว่าโจเซฟ ผู้ชายใจร้ายดิบเถื่อน “เรียบร้อยแล้ว มะ... มัดของตัวกลับก่อนนะคะ” มัดไหมบอกชายหนุ่มตรงหน้า เธอต้องรีบพาตัวเองออกจากที่นี่ เธอกลัวจนสั่นไปทั้งกาย “มีกี่ถุง” เขาไม่สนใจประโยคก่อนหน้า เขากลับเป็นฝ่ายถามเธอมากกว่า “10ถุง ส่งของแล้วมัดขอตัวก่อนนะคะ” เธอเอ่ยออกมาพร้อมกับหันหลังให้เขาแล้วจะเปิดประตู “พี่มึงไม่ได้บอกเหรอ....?” น้ำเสียงเย็บเฉียบทำเอาเธอสะดุ้ง มือที่จับลูกบิดประตูชะงัก “....” เธอพยายามเปิดประตูแต่มันก็เปิดไม่ออก ร่างสูงย่างสามขุมเข้ามาหาเธอ “ว่ามันโกงของกู” โจเซฟบีบคางเธอแรง ๆ จนรู้สึกเจ็บ มัดไหมตกใจกับการกระทำของเขา พยายามดิ้น เขาบีบเพิ่มแรงบีบจนเธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด ขอบตาร้อนผะผ่าวค่อย ๆ รื้นด้วยน้ำตา ก่อนจะไหลออกมาไม่อาจห้ามได้

มาเฟียหนุ่มอายุเพียง 21 ปี เขาเรียนอยู่ปี 4 วิศวะมหาลัยชื่อดัง เป็นเจ้าของคลับตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ ผับนี้ก็ได้จากบารมีพ่อที่เป็นมาเฟียของเขานั้นแหละ มันไม่ยากที่จะเปิดคลับตามใจลูกชายเพียงคนเดียวของเขา แต่ตอนนี้เขาต้องมารับภาระที่ใหญ่หลวงของพ่อ โดยการดูแลกิจการสีเทาทั้งหมด โชคยังดีที่พ่อสอนเขาให้แข็งแกร่งตั้งแต่เด็กๆ ไม่งั้นก็คงทำเรื่องที่มาเฟียเขาทำกันไม่ได้ มาร์คัสบอกกับลูกเขาว่า จะไปตามหาเรื่องที่มันค้างคาใจอะไรบางอย่างจึงฝากกิจการให้เขาดูแลเอาไว้ชั่วคราว แต่ในระหว่างที่เขากำลังทำเรื่องผิดกฎหมาย หญิงสาวใบหน้าสวยกับโผล่มากลางวงพอดี และดูเหมือนว่าถ้าจะปล่อยเธอไป ถ้าเธอไปปากสว่างเขาก็คงต้องเกมแน่ๆ “ชะ...ช่วยด้วยค่ะ ฉันติดอยู่ตรงนี้” หนุ่มวัยฉกรรจ์จำนวนหลายนายรวมทั้งเขา มองไปทางต้นเสียง “ตัวอะไรวะนั่น! พวกมึงไปดูดิ” ...... “ธะ เธอ....เข้ามาได้ไง?” “ถามได้ฉันก็ลงมาจากเครื่องร่อนของฉันนะสิ ก็เห็นๆ อยู่” เธอตอบอย่างหงุดหงิด “นาย.พวกนายทำอะไรกันน่ะ?” เธอเขย่งเท้ามองไปด้านหลังชายหนุ่มหน้าคมอย่างนึกสงสัย

ครอบครัว นอ.ล่มลลาย นอ.จึงดิ้นรนหางานทำซ้ำร้ายพ่อของเธอก็กำลังป่วยต้องการค่ารักษา นอ.จึงยอมมาเป็นเด็กชงเหล้าจนกระทั่งเจอ พอ. พอ.เห็นว่า นอ.สวยเลยเสนอบางอย่างให้เธอเพื่อแลกเงิน นอ.ที่กำลังเดือดร้อนเธอไม่มีทางเลือกจึงยอมรับข้อเสนอนั้น แม้ว่าจะเป็นเพียงของเล่นของ พอ.ก็ตาม

"เฮียคะ....อย่านะอื้อ....เนียอายค่ะ" ดาเนียยกมือปิดหน้าเพราะขาของเธอกำลังถูกแยกกว้าง "เนียเองก็ทั้งสวยและเซ็กซี่" เสียงทุ้มนุ่มกล่าว ตวัดส่งนัยน์ตาพราวระยับมาให้ ร่างแกร่งนอนคว่ำหน้าลงให้แผงอกชิดวางแนบกับพื้นเตียงเพื่อทำให้คนตรงหน้าสุขสมจนถึงสวรรค์ให้มากที่สุด ใบหน้าคมบิดเบี้ยวเล็กน้อยเพราะเจ็บแปลบที่บาดแผล แต่เพราะความต้องการหลอมรวมกับดาเนียนั้นมีมากกว่า ความเจ็บที่ทวีคูณเข้ามาก็เป็นเพียงฝุ่นละอองที่พัดผ่านไป

ข้อดีของการเป็นนายหญิงแห่ง west sands คือมีเงินใช้ไม่ขาดมือ กินนอนอยู่สบายไม่ต้องทำงาน และที่สำคัญที่สุด เขาปกป้องเธอจากทุกสิ่ง... "ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพี่ยังอยู่ตรงนี้ แพรจะปลอดภัย"

พวกมึงไม่เข้าใจหรอก เด็กมันขี้อ้อนไง กูเห็นแล้วก็ใจบาง... ยอมถวายหัวเลยทีนี้

เธอรอให้เขากลับมา โดยไม่รู้เลยว่าการกลับมาของเขานั้นจะสร้างความเจ็บปวดอันแสนยิ่งใหญ่ให้กับเธอ