คู่ปรับ

กำยานสูตรพิเศษนี้...นางตั้งใจเอาให้สหายของนาง...แล้วไยกลับกลายเป็นนางกับองค์รัชทายาทผู้นี้กันเล่า!!! ฮึ!เจ้าได้ตัวข้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบ! จะหนีไปไหน!? แม้ว่าจุดเริ่มต้นคือความผิดพลาด...แต่ต่อไปนี้ต่างหากคือของจริง! เฉินเจียวเหมย ดอกกุหลาบแห่งความอ่อนหวาน บนความสวยงามอ่อนหวานนางมีหนามแหลมคมที่ซ่อนอยู่ จ้าวจิ่นหลง มังกรผู้หนักแน่น สำหรับเขาแล้วมีเพียงนางเท่านั้นที่เขาไม่อาจปล่อยไป

"โดนเขาด่าว่าเลวมาเหรอวะ" คำถามของบอมทำเอาเป้ต้องขบกรามแน่นอย่างข่มอารมณ์ เขาไม่ได้ตอบคำถามแต่กลับเดินหนีเพื่อน อาทิตย์ที่ยืนกอดอกมองอยู่ก็แค่นหัวเราะออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย และนั้นก็ทำให้บอมต้องขมวดคิ้วอย่างมึนงง "อะไรของพวกมันวะเนี่ย...." บอมเกาหัวอย่างมึนงงเมื่อเพื่อนรักทั้งสองมันมีท่าทีแปลกไปอีกคนแล้วโดยเฉพาะไอ้เป้เพื่อนรักที่ตอนนี้ไม่ต่างจากอาทิตย์ในคราที่มีรักเลย "เดี๋ยวนะนี่มึงอย่าบอกนะว่าโดนน้องฝนด่ามาจริงๆ?" อาทิตย์กอดอกถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงยียวน คนโดนถามพ่นลมหายใจออกมาหนักๆและพยักหน้าเป็นคำตอบแทน "ให้มันได้แบบนี้สิวะ นี่พี่เป้เฮดว้ากต้องมาอารมณ์เสียเพราะรุ่นน้องปีสองด่าว่าเลวเหรอวะเนี่ย" เป้ตวัดสายตามองเจ้าของคำพูดเย้าแหย่นั้นอย่างดุดัน "มึงอย่ากวนตีนไอ้อาทิตย์!" ตะเบ็งเสียงใส่เพื่อนอย่างหัวเสีย "กูว่าท่าจะได้กัดกันอีกนานนะ" อาทิตย์แค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันและหนุมตัวเดินออกมาจากตรงนั้น เขาเดินเข้าไปในอาคารเรียนก่อนเป้และบอมเพราะดูท่าทางแล้วคงนั่งสงบสติอารมณ์อยู่นาน

ฉันที่ตามหารูมเมทมาร่วมห้องนานหลายเดือนจู่ๆ ก็มีผู้ชายร่างใหญ่ตัวเต็มไปด้วยรอยสักเดินเข้ามาพร้อมกลุ่มคนจำนวนมาก น่ากลัวนะแต่หล่อกระชากใจฉันมากกว่า...

เพราะความเมาเป็นเหตุ ดารินจึงต้องเสียตัวให้กับผู้ชายคนหนึ่ง หลังจากผ่านค่ำคืนนั้นมาเธอคิดว่าชีวิตนี้คงไม่หวนมาเจอกันอีกแล้ว แต่โชคชะตาก็เล่นตลกกับเธอจนได้ คนที่อยู่บนเตียงกับเธอในคืนนั้นดันกลายมาเป็นเจ้านายซะได้!

ดาราหนุ่มเจ้าของฉายา 'คาสโนว่าตัวพ่อ' กับประโยคเด็ด "เธอก็รู้นี่... ว่าฉันไม่เอากับใครซ้ำสอง" ปะทะผู้จัดการสาวเจ้าของฉายา 'เต้าหู้ขาว' แต่...ดูเหมือนว่าจะมีคนกลืนน้ำลายตัวเอง

เคยได้ยินมาว่าอะไรที่ได้มายากๆ มักมีค่าเสมอ ไม่รู้ว่าเชื่อได้มากหรือน้อยแค่ไหน แต่ก็เอาเถอะ! เพราะเป้าหมายของเธอคือเขา 'พาลัน' หนุ่มวิศวะคนนั้น คนที่แสนจะเย็นชาไม่เคยมีใครเคยเห็นแม้แต่รอยยิ้ม แต่ถึงอย่างนั้นบรรดาสาวๆ ก็พากันส่งสายตาวิบวับทุกครั้งที่เขาเดินผ่าน ก็แค่...สูง 185 เซนติเมตร ตาคมดูดุ จมูกมีสันจนน่ากัด ผิวขาวใสเหมือนบอยแบรนด์เกาหลี ชอบปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาสีขาวลงมาสามเม็ดให้ลุคกร้าวใจ เท่านั้นเอง จะจีบยากสักเท่าไหร่กัน เธอเป็นถึงดาวมหาวิทยาลัยเชียวนะ ต้องมีหวั่นไหวกันบ้างแหละหน่า... "ละเมอ?" "ละเมอว่ารักแถบได้ป่ะ" "เพ้อเจ้อ" "อุ้ย! เจ็บอะ" "ไปเล่นตรงโน้นไป" "ทำไม กลัวหวั่นไหวหรอ" "อยากมีผัวขนาดนั้นเลย" "อืม อยากมีผัวชื่อพาลัน"

เขาอยากกระชากเธอเข้ามาจูบสั่งสอนทุกครั้งเวลาที่ถูกเธอเชิดใส่และทำหน้าบึ้งตึงกับเขา และเขาแทบอยากจะฆ่าผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้เธอ ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอว่าเกลียดเขานักหนา แต่เขาก็อยากรู้นักว่ายามที่เน้ำแข็งอย่างเธออยู่ใต้ร่างเขาเธอจะร้อนแรงมากแค่ไหน

เขาชอบเธอ แต่เธอปากหมา! เขาไม่ได้อยากร้าย ส่วนเธอไม่ได้อยากรัก ปฏิบัติการว้ากรักจึงเกิดขึ้น .......... ซีรีส์ชุดรุ่นพี่ล่ารัก ประกอบด้วย 1. จะว้ากให้เธอรัก จบแล้ว 2. ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า จบแล้ว

เมื่อคุณหนูแสนเอาแต่ใจถูกส่งมาดัดนิสัยในไร่ภูพนา เหตุการณ์อลหม่านจนเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน --- “แหวะๆๆๆๆๆ” เอกกวียืนท้าวสะเอวมองคุณหนูตัวร้ายที่กำลังโก่งคออาเจียนเอาอาหารเช้าออกมาจนหมดไส้หมดพุงอย่างอ่อนอกอ่อนใจ “จะอ้วกจนตายไปข้างเลยหรือไง แม่คุ๊ณ” คนที่อ้วกอยู่หันมามอง น้ำหูน้ำตาไหล “ก็ฉันเหม็นนี่ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยอยู่ใกล้ขี้ขนาดนี้มาก่อนเลย” เอกกวีส่ายหน้าน้อยๆ อย่างเอือมระอา “งั้นก็คิดว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ดีอีกอย่างหนึ่งของชีวิตสิ” “นี่นายจะบ้าหรือไง การมาอยู่ใกล้เรื่องขี้ๆ เนี่ยนะเป็นประสบการณ์ที่ดี” “อืม” เขาทำหน้าได้น่าตบนัก “แต่ฉันไม่รู้สึกดีด้วย ฉันขยะแขยง เข้าใจไหม!” หล่อนเดินมาหยุดตรงหน้า และตะโกนใส่เสียงดังลั่น เขาไหวไหล่กว้างน้อยๆ และส่ายหน้า “ไม่เข้าใจ เพราะยังไงซะ คุณก็ต้องตักปุ๋ยคอกพวกนี้ให้ได้ห้าสิบกระสอบ ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่ได้พักกลางวัน”

พราะCEO คนใหม่สั่งยุบแผนกชุดว่ายน้ำที่หล่อนเป็นผู้จัดการอยู่ ทำให้สาวเฉิ่มอย่างการะเกดต้องบากหน้าไปขอพบเขา แต่จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่อนุญาตให้หล่อนเข้าพบเสียที ก็ในเมื่อขอเข้าพบดีๆ ไม่ได้ หล่อนก็ต้องใช้วิชามารกันล่ะ! แต่ใครจะรู้เล่าว่า การเผชิญหน้ากับนิคาซิโอในครั้งนี้มันจะเปลี่ยนแปลงสาวเฉิ่มเชยอย่างหล่อนไปตลอดกาล เมื่อเขาต้อนรักหวานฉ่ำจนหล่อนไปไหนไม่รอด ต้องยอมเป็นทาสรักลับๆ ของ CEO รูปหล่อไปชั่วนิรันดร์