ตั้งครรภ์

เมื่อน้องชายเพียงคนเดียวจบชีวิตลงด้วยน้ำมือของผู้หญิงแพศยาสารเลว เบอนันเดส มิโลสลาฟ จึงลากคอตัวต้นเหตุมารับผลของการกระทำสุดระยำ ด้วยการหอบความแค้นทั้งหมดมาลงที่ โรฮันนา บวรเกียรติกัมปนาท หญิงสาวผู้แสนอาภัพ โดยไม่คิดจะไต่สวน แต่กลับลงความเห็นว่าเธอนั้นเลวชาติเกินให้อภัย และในเมื่อกฎหมายเอาผิดเธอไม่ได้ เขานี่แหละจะยัดเยียด ‘นรก’ ให้เธอจดจำไปจนวันตาย ‘พ่ออสูรร้าย’ กักขังเธอให้เป็น ‘จำเลยสวาท’ ผู้แสนต้อยต่ำ ดูถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของสาวเจ้าจนไม่เหลือชิ้นดี พิพากษาและ ‘ลงทัณฑ์’ จนเธอมีราคีและรอยน้ำตาอย่างสาแก่ใจ กว่าจะรู้ว่าคนที่ตัวเองทำร้ายหาใช่ผู้ร้ายตัวจริงไม่ ก็เมื่อเสียหัวใจไปพร้อมกับสายใยแห่งรักที่เพิ่งก่อกำเนิดเสียแล้ว “คุณช่างโหดร้ายกับฉันนัก” “ฉันยังร้ายได้มากกว่านี้อีก และถ้าเธอยังคิดหนี รับรองว่าเธอจะได้เห็นความร้ายชนิดนรกยังชิดซ้ายของฉันแน่” “ถ้าคุณเกลียดฉันมากนักทำไมไม่ฆ่าฉันซะเลยล่ะ จะเก็บฉันไว้ทำไม” “ความตายสำหรับเธอมันยังน้อยไปด้วยซ้ำ” “แล้วคุณจะเอายังไง! จะเอายังไงกับฉัน!” “ฉันก็จะ ‘เอา’ เธอไปเรื่อยๆ ยังไงล่ะ”

จะต้องทำยังไง? เมื่อตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนกับ ‘อดีตเพื่อนรัก’ ที่กลายเป็นเพื่อนชัง เพื่อนที่เธอแอบรักเขาเพียงแค่ข้างเดียว เพื่อนที่ตราหน้าว่าเธอคือคนที่ทำให้ผู้หญิงที่เขารักจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ “ตั้งแต่วันนี้เราขาดกัน! มึงไม่ใช่เพื่อนกูอีกต่อไป อ้อ…แล้วก็จำเอาไว้ด้วยล่ะ ว่าแม้แต่แอบรักกูมึงก็ไม่มีสิทธิ์” เขาประกาศตัดความสัมพันธ์อย่างสิ้นเยื่อขาดใย วาจาทำร้ายหัวใจอย่างแสนสาหัสทำให้เธอน้ำตารื้น “จอมมึงฟังกูก่อนได้ไหม” เสียงสั่นเครือพยายามเอ่ยวิงวอน จากนั้นเธอก็วิ่งตามร่างใหญ่ไป แล้วยื้อแขนกำยำเอาไว้สุดแรง ก่อนจะถูกผลักลงไปกองกับผืนทรายร้อนๆ อย่างไร้ปรานี ครั้นจะตามไปยื้ออีกหนก็ต้องผงะ หลับตาปี๋ กลั้นหายใจตัวแข็งทื่อ เมื่อจอมโหดควักปืนออกมายิงเฉียดใบหูไปเพียงเส้นยาแดงผ่าแปด ปัง! “ออกไปจากชีวิตกูซะ! แล้วก็อย่ากลับมาให้กูเห็นหน้าอีก!” เขาเค้นเสียงลอดไรฟัน ขณะทอดสายตาชิงชังมาให้ จากนั้นก็หมุนตัวเดินจากไปอย่างไม่เหลียวหลัง ทิ้งให้คนถูกเขาผลักไสออกไปจากชีวิตร้องไห้ปานปิ่มจะขาดใจ

“หนุ่มน้อยคืนนี้ช่วยบริการพี่หน่อย พี่จะจ่ายให้อย่างงาม” “คุณคือใคร เข้ามาในห้องผมได้ยังไง” เธอผลักผลักเขาลงบนเตียง กระหน่ำไม่ยั้ง จนเขาเองยังไม่ทันตั้งตัว แต่ก็ปฏิเสธความต้องการตัวเองไม่ได้เช่นกัน ณิชา…คุณหนูไฮโซผู้เคยมีทุกอย่าง แต่ชีวิตกลับพลิกผันหลังครอบครัวล้มละลาย เธอถูกบังคับให้แต่งงานกับ คีรติ ทายาทหนุ่มเย็นชา เพื่อพยุงธุรกิจของตระกูล แต่ก่อนวันแต่งงาน… เธอขอคืนเดียวของอิสรภาพ เพียงแค่คืนเดียว…ที่เธอตั้งใจจะทำในสิ่งที่ใจอยากทำ แต่โชคชะตากลับเล่นตลก เธอเข้าห้องผิด…และนอนกับชายหนุ่มที่เธอจะต้องแต่งงานด้วย เขาเย็นชา เกลียดผู้หญิงเจ้ามารยา แต่เธอ…ร้ายจนจับทางไม่ได้ ความเข้าใจผิด ความหึงหวง และไฟร้อนรัก… เริ่มปะทุขึ้นระหว่างคนสองคน “เมียร้าย” กับ “สามีเย็นชา” เกมรักครั้งนี้…ใครจะชนะ ใครจะพ่ายใจ

การกระทำของน้องสาวทำให้เพลงมีนาต้องแบกรับความแค้นของกวินภพ ที่เปรียบดั้่งมัจจุราชขย้ำเธอ เพลงมีนาจะทำเช่นไรที่จะหลุดจากอ้อมกอดนี้ได้

เรื่องราวความสัมพันธ์ของเพื่อนสนิท ระหว่างสาวสุดจี๊ดที่แสนจะบอบบาง กับเพื่อนชายสุดหล่อปากแซ่บ ที่ความสัมพันธ์นี้จะไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนตลอดไป...เมื่อทั้งสองเกิดพลาดท่าเสียทีเกินเลยมากกว่าคำว่าเพื่อน "ซุน อย่างี่เง่า ถ้าเป็นเรื่องที่กูพูดเมื่อคืนกูขอโทษ คือกูไม่ได้จะหมายความแบบนั้น...คือกู..." "คืออะไร คือมึงอายว่างั้น มึงอายที่นอนกับคนแบบกูใช่ป่ะ?" "เปล่าไม่ใช่แบบนั้น คือ... คือกูแค่สับสนไม่รู้จะบอกคนอื่นยังไง มึงคิดดูนะเป็นเพื่อนกันมาสิบกว่าปี อยู่ ๆ จะมาเปลี่ยนสถานะเนี่ยนะ" "กูไม่เห็นแคร์!" "มึงอย่าบอกนะเว่ยว่ามึงชอบกูจริง ๆ อ่ะ?" "แล้วถ้าใช่ล่ะ" "......" "ถ้ากูบอกว่ากูชอบมึงล่ะ ชอบมึงมานานแล้วด้วย" คนตัวเล็กถึงกับเงียบ เธอพูดไม่ออก ทุกอย่างเหมือนหยุดนิ่งไปชั่วขณะ "ตะ แต่ เราเป็นเพื่อนกันนะ"

ค่ำคืนที่เร่าร้อนของทั้งคู่เกิดขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ ทว่านั่นกลับทำให้เขาพลาดโอกาสที่จะไปช่วย แฟนเก่า ความคับแค้นใจทำให้ชายหนุ่มทั้งด่าทั้งสาปแช่ง ชาตินี้ขออย่าได้เจอกันอีก แต่ไม่คิดว่า... หญิงสาวจะมานั่งอยู่ตรงหน้าเขา ในฐานะ ว่าที่เจ้าสาว +++++++++++++++++++ "นี่คือแหวนแต่งงาน คือของแทนใจเดียวที่ฉันรับมันมาจากคุณ ฉันคืนให้ค่ะ" วินาทีที่ยื่นแหวนวงนั้นคืนให้แก่เขา น้ำตามันไหลลงมาเป็นสายจนฉันไม่สามารถมองเห็นภาพตรงหน้าได้ชัดเจนอีกต่อไป ได้แต่ปล่อยให้น้ำตาอาบแก้มใสพยายามกลั้นเสียงสะอื้นในลำคอไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน ภายในใจนั้นเจ็บจนด้านชาไร้ความรู้สึก ยิ่งเมื่อได้ยินคำพูดของเขาที่ตอบกลับมาอย่างใจร้าย "ก็แค่แหวนสำเร็จรูปราคาไม่เท่าไร เอาไปเถอะ อยากขายทิ้งก็ตามใจเธอเลย"

‘ของเล่น’ ที่เขาเคยทิ้งขว้างอย่างไร้เยื่อใย ในตอนนี้ไม่ว่าจะมีเงินทองมากมายแค่ไหน ก็ไม่อาจซื้อกลับมากอดได้ ถ้าเธอไม่ยินยอมพร้อมใจให้เขาเล่นเสียเอง

ความทรงจำอันเลวร้ายในอดีต เธอจำฝังใจ และเมื่อเขากลับเข้ามาในชีวิต หญิงสาวที่เคยอ่อนแอ ยอมจำนนทุกอย่าง ลุกขึ้นสู้ชายใจร้าย ใจดำ ให้รู้ว่า เธอไม่ได้อ่อนแอ ไม่ได้เป็นเบี้ยล่างเขาอีกต่อไป เขาต่างหาก ที่ต้องสิโรราบ หมอบกราบแทบเท้าตน ................. "ได้โปรด...อย่าทำเอย เอยกลัวแล้วค่ะคุณยักษ์" ณศรินทร์ ยกมือไหว้ขอความเมตตา กระเถิบตัวหนีร่างสูงใหญ่ที่กำลังถอดเสื้อผ้า นัยน์ตาเขาไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย พร้อมฆ่าเธอได้ทุกเมื่อ "เธอร่านไม่ใช่เหรอ ฉันคงทำให้เธอไม่อิ่ม เธอถึงได้เที่ยวร่านไปแบให้ใครต่อใคร วันนี้ฉันจะทำให้เธอกระอักอิ่มไปหลายวัน" ............... "ต่อให้คุณกราบเท้าฉัน ขอร้องอ้อนวอนฉัน ทำดีกับฉันต่างๆ นานา เพื่อให้ฉันอภัยคุณ บอกไว้นะว่า ต่อให้คุณกราบเท้าฉันจนมือทะลุลงไปใต้ภิภพ ทำดีกับฉันจนตัวตาย ฉันก็ไม่มีวันยกโทษ คุณต้องได้รับโทษที่ทำไว้กับฉัน ฉันจะทำให้คุณรู้สึกเหมือนหมาข้างถนน ที่ไม่มีใครต้องการ" ณศรินทร์กล่าวไว้

เขาทำให้เธอท้อง แล้วทิ้งไป พอวันหนึ่งกลับมาจะมาทวงหาความเป็นพ่อ ทั้งที่วันนั้น เขาบอกว่า “ไปเอาออกเสีย” ถ้าเป็นคุณจะยอมไหม?

เรื่องย่อ ตลอด6ปีที่เป็นแค่เพียงเพื่อนร่วมรุ่นในคณะแพทย์ ฐานะทางบ้านต่างกันสุดขั้วแค่คำว่าเพื่อนเฉยๆก็ไม่น่าจะใช้คำนี้ได้เลย แต่แล้วเธอกับเขาดันพลาดแค่คืนเดียวกับได้เบบี้ตัวน้อยมารับผิดชอบเลี้ยงดูร่วมกัน แนะนำตัวละคร อาเธอร์ : นักศึกษาแพทย์ปี 6 อายุ23ปี ลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังที่มีสาขาทั้งในประเทศและนอกประเทศ เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตาภายนอกและฐานะทางการเงิน ลูกศร : นักศึกษาแพทย์ปี 6 อายุ23ปี หญิงสาวจากต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียนคณะแพทย์ในเมืองหลวงของประเทศ เป็นลูกสาวคนเดียวฐานะทางบ้านมีที่ดิน40ไร่เป็นสมบัติของครอบครัวที่ส่งต่อจากรุ่นปู่ย่า แต่ต้องขายส่งเธอเรียนจนหมดเหลือไว้เพียงบ้านสวนเนื้อที่5ไร่ แบกรับความหวังของคนในครอบครอบเอาไว้หวังจะกลับไปทำงานในโรงพยาบาลประจำอำเภอที่บ้านเกิดพร้อมกับเปิดคลินิกเล็กๆแต่แล้วความหวังที่ตั้งเอาไว้ก็พังในเดือนสุดท้ายก่อนเรียนจบ น้องออกัส : เด็กชายวัย3ขวบ ลูกชายของพ่ออาเธอร์กับแม่ลูกศร เกิดเดือนสิงหาคม พ่อกับแม่เลยตั้งชื่อตามเดือนเกิดเป็นภาษาอังกฤษ 'ชอบกินมากอ้วนจนคุณแม่จะอุ้มไม่ไหวแล้วครับ'