ตั้งครรภ์

"เมื่อดีไซเนอร์สาวต้องมาศึกษางานที่ค่ายมวย แต่กลับถูกเจ้าของค่ายล็อกหัวใจไว้เต็มหมัด!" "ฉันแค่มาออกแบบชุดกีฬา ไม่ได้จะมาต่อยกับใครนะ!" "แต่ถ้าคุณอยากออกแบบให้ดี คุณต้องเข้าใจมันจริง ๆ ลองซ้อมดูหน่อยไหม?" น้ำฟ้า ดีไซเนอร์สาวสุดมั่น ที่รักแฟชั่นแต่ไม่รักเหงื่อ ต้องยอมทนร้อน ทนกล้าม (และทนใจตัวเอง) เพื่อศึกษาการออกแบบชุดมวยไทยในค่ายของ ธารา เจ้าของค่ายมวยสุดหล่อ ใจเย็น และอบอุ่น เธอคิดว่าแค่แวะมาดูงาน แล้วก็กลับไปออกแบบสวย ๆ ในห้องแอร์ แต่ทำไมเขาถึงพยายามลากเธอไปเรียนรู้ "ของจริง" อยู่เรื่อยเลยนะ? เมื่อดีไซเนอร์ตัวเล็กต้องมาอยู่ท่ามกลางเวทีมวยสุดโหด แล้วจะรอดพ้นจากแรงหมัด... และแรงใจกระแทกได้หรือไม่!?

เธอ... คือคนที่เขาเคยตั้งใจว่าจะไม่รัก แต่สุดท้ายกลับรักหมดใจโดยไม่รู้ตัว

จะเป็นอย่างไรถ้าโอเมก้าที่เกิดมาดันมีโซลเมท 2 คน คิมจูฮันคือคนกลางที่ไม่มีสิทธิ์เลือกใครทั้งสิ้น ภายใต้ระยะห่างแค่ 12 เซนนั้น ทั้งหัวใจและร่างกายกลับถูกครอบครองจากคนทั้งสองคนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

"วอน วรงคกูร บุรุษรูปงามผู้สุขุมวัยยี่สิบหกปีเชื้อสายเกาหลี เขาเป็นบุตรชายคนเล็กแห่งตระกูลวรงคกูรซึ่งดำรงตำแหน่งประธานบริหารธุรกิจในเครือหงส์กรุปมานานถึงสามปี หลายคนอาจไม่เคยรู้ว่าเขาคือประธานบริหารที่อายุน้อยที่สุดที่ตระกูลมหาเศรษฐีนี้เคยมีมา" มีอาอ่านประวัติอันน่าทึ่งของผู้บริหารหนุ่มไฟแรงในกูเกิล ทำให้ดวงตากลมโตที่ประกายแวววับเต็มไปด้วยความสงสัย "พี่คะ หนูรู้สึกประหม่าจังเลยค่ะ งานนี้เป็นงานแรกในชีวิตของหนูเลยนะคะ แต่ถึงจะแค่ฝึกงานแต่หนูก็ไม่อยากทำพลาด ท่านประธานใจดีหรือเปล่าคะ?" หัวหน้าฝ่ายบุคคลยิ้มร่าเพราะเอ็นดูท่าทางตื่นตูมเหมือนกระต่ายแสนซนของนักศึกษาฝึกงานสาว "ถ้าพี่จะบอกว่าท่านใจดีก็เหมือนโกหก ท่านประธานเป็นคนเคร่งขรึม สุขุมไม่ค่อยพูด ชอบทำหน้าดุตลอดเวลา แล้วก็ไม่ค่อยมีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงของท่านนักหรอก เพราะฉะนั้นก็ทำตัวดีๆ พยายามทำงานให้ได้ตามคำสั่ง แล้วก็อย่าไปสบตาท่านบ่อยนัก" หัวหน้าฝ่ายบุคคลแนะนำหญิงสาว มีอาได้แต่ถอนหายใจยาวๆ เมื่อได้ฟังเช่นนั้น

เมื่อบุญคุณข้าวแดงแกงร้อนท่วมหัว เมื่อ ‘รัก’ อยู่สูงเกินสุดเอื้อมสอย มันตา จึงตกลงอุ้มท้องลูกให้กับ ตุลย์ ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมทั้งชาติตระกูลและรูปสมบัติ เขาเป็นทั้งเจ้านาย อาจารย์ และผู้มีพระคุณของเธอ เป็นพ่อของลูกเธอ...แต่ ไม่ใช่ผู้ชายของเธอ เก้าเดือนที่เธอ ‘พลีกาย’ อุ้มท้อง มอบทายาทให้กับเขา สำหรับเธอนั้น มันเกินคำว่า ‘คุ้มค่า’ เพราะการเสียสละในครั้งนี้ ไม่ใช่แค่หลอมรวมเลือดเนื้อเชื้อไขของเขากับเธอ แต่ยังทำให้เธอรู้สึกถึงการ ‘มีเขา’ อยู่ทุกลมหายใจ แม้ในชีวิตนี้ เธอจะไม่ได้ยืนเคียงข้าง ครองคู่กับเขาเลยก็ตาม

เขาคือคนเลวที่ข่มขู่เพื่อให้เธอตกภายใต้อาณัติ การเมามายเสียสติเพียงแค่ครั้งเดียวกำลังเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอไปตลอดกาล

เมื่อโชคชะตานำพาให้ "ภาคิน" และ "พิมพ์ดาว" บังเอิญพบกัน จากคนแปลกหน้ากลายเป็นเพื่อนสนิท ความผูกพันค่อย ๆ ก่อตัวเป็นความรัก แต่เมื่อทั้งคู่ตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกัน กลับพบกับความจริงที่ทำให้พิมพ์ดาวต้องหนีจากภาคินไป “น้องสาวนายคือคนที่ชั้นเกลียดที่สุด ชั้นไม่มีวันลืมสิ่งที่น้องสาวนายทำไว้กับพี่ชายชั้นหรอก!”

เมื่อชีวิตเต็มไปด้วยบททดสอบจากความเจ็บปวดและความเข้าใจผิด ขวัญอุษาจึงยอมทิ้งปกรณ์และอดีตอันเจ็บปวดไว้เบื้องหลัง เพื่อผสานหัวใจและพร้อมก้าวเดินสำหรับการเริ่มต้นชีวิตที่เต็มไปด้วยความหวังและความสุข

กว่าจะรู้ว่าสำคัญ ก็คงหากันไม่เจอแล้ว ...... ช่วยรักตัวเองหน่อยได้ไหม เป็นประโยคที่หลายคนชอบพูดกับฉัน ใช่... ก็เพราะรักตัวเองอยู่นี่ไง ถึงได้กลัวตัวเองเจ็บ กลัวตัวเองจะเสียใจ จนไม่กล้าปล่อยเขาไปเสียที ----------- ust Friends ให้เป็นแค่เพื่อน หนึ่งในซีรี่ส์ โชติภิวรรธ (รุ่นลูก ๆ ของ ซีรี่ส์ สามหมอ) เรื่องนี้เป็นเรื่องของ ปลื้ม ปรมะ โชติภิวรรธ (ลูกชายคนโตของทนายวิศรุต) และ ตะวัน หยาง (ลูกสาวคนโตของประธานรวี) งานนี้บอกเลยว่ามีแตกหัก! เพราะไอ้ปลื้มมันปากสุนัขไม่รับประทาน และตะวันก็ยอมมันไปซะหมด เอ๊ะ! แล้วจุดแตกหักล่ะจะอยู่ตรงไหน ฝากติดตามไปพร้อม ๆ กันด้วยนะคะ

อรุณีมาลา ฉัตรอรุณ แม่เลี้ยงเดียวของเด็กหญิงต้นข้าวและเด็กชายต้นกล้า ต้องเวียนมาพบกับพ่อของลูก ดร.ศิวัช อีกครั้งในฐานะญาติดอง เธอจะทำอย่างไร จะปกป้องตัวเองและลูกจากคนแบบเขาได้อย่างไร ################## "พี่วัชคะ ออทำกับข้าวมาฝากค่ะ" อรุณีมาลาเคาะประตูอพาร์ทเม้นท์ของชายคนรัก เธอรู้ว่าช่วงนี้เขาคร่ำเคร่งกับงานวิจัยจนแทบไม่มีเวลาหาอะไรทานจึงทำกับข้าวมาให้ และเธอมีข่าวดีจะบอกเขาด้วย "ออ พี่มีเรื่องจะบอก" เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง มองเธอที่กำลังจัดอาหารให้เขาด้วยความลำบากใจ "ช่วงนี้พี่ต้องเร่งธีสิต พี่คงไม่มีเวลาดูแลออ เราเลิกกันเถอะ" หญิงสาวมองเขาอย่างตกใจ "พี่วัชล้อเล่นเหรอคะ ไม่พูดแบบนี้สิ" หากแต่แววตาของเขาไม่มีแววล้อเล่น "แต่ออกำลัง.." เธอพูดไม่จบ เขายกมือขึ้นบอกว่า "พี่คิดดีแล้ว ที่ผ่านมาถ้าพี่ทำให้ออเข้าใจผิด พี่ขอโทษนะ พี่ขอให้ออเรียนจบกลับไทยไวๆ นะครับ" หญิงสาวน้ำตาคลอเมื่อแน่ใจว่าเขาไม่ได้พูดเล่น เธอพยักหน้ายอมรับไม่พูดอะไรอีก