ตามใจภรรยา

เขาเป็นอ๋องอ้วนอัปลักษณ์ ซ้ำยังว่างงาน ส่วนนางเป็นบุตรสาวที่ถูกฮูหยินใหม่ของบิดากลั้นแกล้งจนต้องหนีมาอยู่ชนบท เนื่องจากยศฐาและเงินทองที่มีไม่อาจเหนี่ยวรั้งคนรักไว้ได้ "โซ่วอ๋อง ฉู่ชิงเฟิง" หอบสารร่างอ้วนใหญ่หนีความช้ำใจจนพลัดตกน้ำ อเนจอนาถอย่างยิ่ง ทว่าเหมือนเขายังไม่หมดบุญ เขาได้ "หลินเสี่ยวหร่าน" บุตรสาวของขุนนางใหญ่ที่กำลังตกยากช่วยเหลือเอาไว้ นางดูแลเขาเป็นอย่างดีในฐานะของ "อาเปา" ชายหนุ่มร่างอ้วนความจำเสื่อม ทว่าเวลาผ่านไป หลินเสี่ยวหร่านกลับค้นพบความพิเศษที่ชายหนุ่มเก็บงำประกายเอาไว้ ทั้งความรู้ ความสามารถ ยังไม่นับรูปร่างหน้าตาที่เปลี่ยนไปราวคนละคนนั้นอีก "ให้ตายสิ นี่อาเปาดูดีแบบนี้ตั้งแต่เมื่อใดกันนะ"

‘เพราะความรักมีอยู่จริง หัวใจจึงโบยบินกลับมา’ ‘บ้านสีรุ้ง’ ร้านชาดอกไม้ ท่ามกลางหุบเขา จากที่หนีไปสุดหล้า แต่วันนี้เธอกลับมาเพื่อกอบเก็บความทรงจำที่เหลืออยู่ สานฝันบนเส้นทางที่พ่อแม่ขีดไว้ เรียนรู้การอยู่เพื่อผู้อื่น ซึมซับความสุขที่เกิดจากการให้ เพราะสุขนั้นคือยั่งยืน ‘หฤหรรษ์’ เชื่อมาตลอดว่าความรักมีอยู่จริง แต่เธอกลับไม่เชื่อว่าตัวเองจะได้รักนั้นจากใคร เพราะตั้งแต่เกิด ชีวิตเหมือนต้องคำสาป เธอจึง ‘รักไม่ยุ่งมุ่งแต่งาน’ ทุ่มเททุกอย่างเพื่อพลิกฟื้นไร่ชาของครอบครัว แต่เมื่อความรักที่ชื่อว่า ‘พฤกษ์’ เยี่ยมหน้ามาทักทาย เธอจะหนีใจตัวเองพ้นได้อย่างไร เมื่อเขาเดินหน้าท้าชนเธอไม่เลิก เขาแสนดี ใส่ใจ และเข้าใจทุกอย่างที่เป็นเธอ ทว่า... เหรียญมีสองด้านเสมอ และมนุษย์ก็มีสิ่งที่ต้องปกปิด ‘ความลับ’ เป็นเหมือนจุดด่างในชีวิตที่หฤหรรษ์ไม่อยากให้ใครรู้ แต่ความรักไม่มีความลับ หฤหรรษ์จะทำอย่างไรจึงจะรักษาความรักไว้ได้ เช่นเดียวกับพฤกษ์ เมื่อสิ่งที่เรียกว่า ‘รัก’ อาจไม่ใช่

ความรักของสองหนุ่มที่ขับเคี่ยวในเกมรัก เมื่อรักนั้นไม่ใช่รักธรรมดา พระเอก ไอยวุธ มองความรักด้วยสติ ความรอบคอบ ไม่เผลอไผลให้กับหญิงร้ายที่พยายามยั่วยวนเขา ผิดไปจากเพื่อนของเขา ที่คลำไม่เป็นหางก็ฟาดดะ ไอยวุธพบรักกับนางเอก ชฏาเดือน เป็นทนายความสาว เขาต้องทนุถนอมเธอ แต่ก็ต้องฝ่าฟันผู้หญิงร้ายที่ต้องการตัวเขา

ใช่ครับผมท้องกับคุณ แต่ผมไม่ได้อยากให้คุณมาเป็นพ่อของลูกผม

จะแปลกไปไหม หากมีคอนโดที่เปิดไว้ สำหรับคนโสดชอบS×× "เมื่อไหร่พวกแก จะหยุดทำตัวแบบนี้สักทีฮะ!" "อะไรอีกว่าพวกเรายังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ" "ฉันล่ะปวดหัวกับพวกแกจริง ๆ เลยเมื่อไหร่จะหยุด นิสัยมั่วไปทั่วซะทีฮะ ฉันขอสั่งนะว่าให้หยุด"

เฟตัน สาวห้าว เพื่อนสาวเพียงคนเดียวในคณะวิศวะ เรื่องวุ่นวายนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ฝากติดตามด้วยคับบ

เธอ... คือคนที่เขาเคยตั้งใจว่าจะไม่รัก แต่สุดท้ายกลับรักหมดใจโดยไม่รู้ตัว

ซ่า~~~~ สายฝนพร้อมใจกันโปรยปรายลงมายังพื้นดินชนิดที่หลบไม่ทัน “จะรอให้ถึงบ้านก่อนนี่ไม่ได้เลย กลัวไม่ได้ตกหรือไงวะ" เธอบ่นอีกครั้งก่อนขึ้นควบจักรยานและรีบปั่นไป "พี่ไปด้วย" ชายหนุ่มกระโดดซ้อนท้ายเธอพร้อมทั้งกอดเอวนั้นอย่างถือวิสาสะ “นั่งดีๆ จะมากอดทำไม" “ให้กอดแนย่านตก” (ขอกอดหน่อยกลัวตก) “ตัวอย่างกับหมีควายคนที่ต้องกลัวควรเป็นฉัน!!" เรไรไม่มีทางเลือกเธอปั่นมาจนถึงกระท่อมปลายนาของยายสายจึงจอดรถทิ้งไว้และวิ่งเข้าไปหลบในนั้นก่อน ดูท่าฝนก็คงจะไม่หยุดและยังตกแรงขึ้นอีก แถมฟ้าก็ยังส่งเสียงร้องดังจนน่ากลัว "เรไรไม่ต้องการให้ใครมาสงสาร" "เรไร...บาดแผลในใจเจ้าให้อ้ายเป็นคนรักษาได้บ่"[แผลที่ใจพี่ขอรักษาให้ได้หรือไม่]

เลขาของเจ้านายหน้าตาย ที่ฉันได้ขายเวลาของฉันให้เขาเพื่อเงิน! ให้ตายสิ เอาเวลา 24 ชั่วโมงของฉันคืนมานะ ฉันไม่ไหวแล้ว! . " เป็นเลขาฉันเงินเดือนหลักแสน ถึงเธอจะมาทำในตำแหน่งรักษาการแทน แต่ก็รู้ใช่มั้ยว่าต้องทำงานยังไง " " รู้ค่ะ " " แล้วจำกฎข้อสำคัญของการเป็นเลขาฉันได้มั้ย " " ยี่สิบสี่ชั่วโมงของดิฉัน..เป็นของคุณค่ะ " " พรุ่งนี้ย้ายของเธอมาที่คอนโดฉัน " " อะ อะไรนะคะ "

เพราะสัญญาในอดีตทำให้เธอต้องแต่งงานกับคนที่เกลียด! เขาคือเสือผู้หญิงในข่าวลือ ส่วนเธอคือหญิงสาวที่พร้อมจะทำทุกอย่างให้เขาเกลียดและยอมหย่า แต่ทำไมยิ่งร้ายเขากลับยิ่งรัก... แล้วเธอจะหนีหัวใจตัวเองได้อย่างไร