ต่างวัย

เรื่องราวความรัก กับความลับที่วุ่นวาย คนขี้หึงอย่างฟอร์นกลับต้องมาหลงรักเด็กน้อยเสน่ห์เเรงอย่างข้าวเหนียว วันเวลาผ่านไปเมื่อความรู้สึกที่มีมันช่างน่าอึดอัดเธอกลับเลือกที่จะหนีความรู้สึก

ยามรักน้ำต้มผักก็ยังหวาน พอผ่านไปไม่ถึงปีไอ้คนดีมันกับออกฤทธิ์แล้ว นิสัยธรรมดาโลกอาจไม่จำคู่เวรคู่กรรมอย่างฉันกับมันถึงต้องสู้กันเอง "บอกให้กลับบ้านกลับช่องไม่ใช่ไปซ่องหาสาว!" "เธอบอกไม่เคลียร์เองอย่าโทษกัน" ทุกวันมันก็เป็นแบบนี้น่าเบื่อหน่ายหยุดก็แพ้ตามก็เหนื่อย ไม่มีอะไรพอดีกับชีวิตฉันสักนิด โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย อย่าให้ฉันใช้ไม้ตายสุดท้ายนะไอ้ผัวเฮงซวย รับรองถ้ายังไม่กลับก็... "จะให้บอกลูกว่าไง พ่อกำลังจะหาแม่ใหม่ให้งั้นเหรอ?"

‘คาวกลิ่นราตรี’ เธอที่หลงระเริงอยู่ในกลิ่นคาวของราตรีกาล เรียนรู้ที่จะสร้างความสุขให้กับตัวเอง เรียนรู้ที่จะทำให้ตัวเองเป็นที่ต้องการของผู้ชายทุกคน แต่ในที่สุด เธอกลับหลงวนอยู่ในกลิ่นคาวของน้ำกามจนไม่สามารถพาตัวเองออกมาได้ ‘ขาดอะไรก็ขาดได้ แต่ขออย่าให้ขาด ‘เซ็กซ์’ ไม่อย่างนั้นเธอคงจะลงแดงตาย!!’ ‘โลดแล่นไปในห้วงแห่งกลิ่นหอมรัญจวน’

"อาธันหนีลูกหนูได้ก็หนีไปเถอะค่ะ เพราะไม่ว่าอาธันอยู่ใหนลูกหนูก็จะตามไปไขหัวใจของอาธันให้เปิดรับลูกหนูให้ได้"

เอเดียร์ นักศึกษาชั้นปีที่3ที่กลายเป็นชู้รักกับคนใกล้ตัว คนที่เธอเรียกเขาว่าลุงมาตั้งแต่เด็กจนโตและไม่ใช่แค่กับลุงของเธอแค่คนเดียวยังมีกับคนอื่นๆ อีก  เรื่องราวเหล่านี้ได้ถูกเก็บเป็นความลับอย่างยาวนาน จนกระทั่ง… มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเรื่องราวเหล่านี้ของเธอได้ถูกแฉ

ใช่ครับผมท้องกับคุณ แต่ผมไม่ได้อยากให้คุณมาเป็นพ่อของลูกผม

เมื่อเสือร้ายมาพบกับเหยื่อที่หอมหวาน เหยื่อที่แสนจะอ่อนแอ แต่กลับทำเสือร้ายยอมสยบ ยอมจบที่เหยื่อตัวน้อย เป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร ไม่รู้จะสงสารเหยื่อหรือสงสารเสือกันดี โปรดติดตามค่ะ

คำโปรย ความรักที่ไม่ใช่แค่ทางผ่าน เป็นความใส่ใจลุ่มลึก จากคนที่เคยผิดหวังรักมาแล้ว ย่อมไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยแม้ในใจจะมีรอยด่างจากครอบครัว “อภิวานต์”เป็นพี่คนโต มีน้องชายที่เหมือนลิ้นกับฟัน “ศามิน” กระทบกระทั่งกัน จนน้องชายหนีไปเรียนที่ต่างประเทศ อภิวานต์รับอุปการะลูกสาวของอดีตคนรัก “ช่อดมิสา” แต่ก็หนีข้อกล่าวหา สมภารกินไก่วัดไม่พ้น ญาติผู้ใหญ่ของเขาต้องการให้หลานดำรงวงศ์เผ่าด้วยความยึดมั่นดีงามในศีลธรรม อาจจะค้านไปหน่อยที่บิดาบังเกิดเกล้าของเขาเป็นคนเจ้าชู้ และมีส่วนสาเหตุทำให้แม่ที่เป็นคุณหญิง ห่างจากบิดาหลายปี นั้นต้องตรอมใจตาย อภิวานต์จึงใช้ความรักเป็นบทเรียนและอยากยืนหยัดตัวเองด้วยสติ และมีเหตุผล เพื่อหล่อเลี้ยงหัวใจรักของเขากับผู้หญิงที่ปรารถนา ที่ไม่ใช่คำว่า”เมียเลี้ยงต้อย”

“ช่อม่วง” เด็กสาวที่เติบโตขึ้นมาโดยปราศจากความรักของบิดามารดา ครอบครัวเธอมีเพียงตากับยายและน้องๆ เท่านั้น หากจะบอกว่าเธอเป็นเด็กบ้านแตกสาแหรกขาดก็คงไม่ผิดนัก ความฝันของช่อม่วงคือการเรียนจบสูงๆ และมีงานดีๆ ทำ เธอต้องการนำรายได้มาจุนเจือครอบครัว แต่ดูเหมือนว่าความฝันอันเลือนลางจะสะดุดลง เพราะสาวน้อยวัยแรกแย้มอย่างเธอต้องแต่งงานกับ “ทศพล” หนุ่มโสดวัยกลัดมันที่อายุมากกว่าถึงเจ็ดปี มิหนำซ้ำชายหนุ่มผู้นี้ยังชอบทำตัวเสเพลไม่เอาการเอางาน มาลุ้นกันว่าช่อม่วงจะก้าวผ่านอุปสรรคครั้งสำคัญไปได้หรือไม่

"ป้า" "ฉันอายุแก่กว่านายแค่สี่ห้าปีเองนะขอร้องอย่ามาเรียกป้าฉันไม่ชอบ"   "เอาน่าเรียกแบบนี้แล่ะน่ารักดี"   "น่ารักบ้าน่ารักบออะไรใครมาได้ยินจะหาว่าฉันแก่"   "แต่ป้าก็แก่กว่าผมจริงอ่ะ ไม่ต้องอายหรอกผมยังไม่อายเลยที่ม่เดินซื้อของกับป้า"   "แล้วใครใช้ให้มาไม่ทราบ"   "ไม่มี อยากมาเอง เออนี่...ป้าถามจริงเหอะอายุยี่สิบกว่าแล้วยังไม่มีผัวอีกเหรอ เอ....หรือไม่มีใครเอา"   "กรี๊ดดดด ไอ้เด็กปากเสียนิสัยไม่ดี"   "อ้าว ผมถามก็มาหาว่าผมปากเสีย รับความจริงไม่ได้เหรอป้า"   "ฉันจะมีผัวหรือไม่มีผัวมันก็เรื่องของฉันไหม"   "ผมแค่สงสารกลัวของๆป้าจะไม่ได้ใช้งานเอางี้มั้ยผมจะยอมลดตัวมาเป็นผัวคนแรกให้ป้าเองดีมั้ย ป้าจะได้เปิดประสบการณ์ที่จะจำไม่รู้ลืมเลย^_^"   "กรี๊ดดด"   "ป้าอย่ากรี๊ดดังดิเห็นไหมคนหันมามองเต็มเลยผมอายนะป้า เอ๊ะหรือป้าเข้าสู่ช่วงวัยทองแล้ว5555"