ทะลุมิติ/ย้อนยุค/ย้อนเวลา

สาวน้อยเย่วเย่วเกินจากครอบครัวสายรองที่ยากจนที่มีย่าที่น่ารังเกียจคอยกดขี่ข่มเห่งรักลูกไม่เท่ากันพอบิดาของเธอทำงานไม่ได้ก็โดนขับไล่ออกจากครอบครัวใหญ่และไม่ให้อะไรติดตัวสักอย่างและตัวบุตรสาวที่ป่วยหนัก

เมื่อวิศวะกรสาวข้ามภพสู่ยุคจีนโบราณกลายเป็นพระชายาขององค์รัชทายาทผู้เย็นชาเธอต้องเผชิญทั้งอำนาจเกมการเมืองในวังศัตรูที่มุ่งร้ายความรักระหว่างเธอกับองค์รัชทายาทเธอจะเอาตัวรอดในโลกที่ไม่รู้จักได้อย่างไร

เรื่องหว่านเสน่ห์ใส่สตรีของคุณชายจวนแม่ทัพช่างเก่งกาจ แต่นางที่เป็นเพียงสหายของน้องสาวมีหรือจะยอมตกบ่วงนั้นง่าย ๆ แต่แม้นางจะตั้งมั่นเพียงใดสุดท้ายเพื่อความอยู่รอด ตัวประกอบเช่นนางก็ต้องยอมงัดเล่ห์กลเพื่อหลอกล่อให้พระเอกผู้เก่งกาจเช่นเขาหลงรักหัวปักหัวปำ เพราะ ‘สหายของน้องสาว ไหนเลยจะสำคัญเท่าฮูหยิน’ ..................... “เจ้าบอกว่าจะเชื่อฟังไม่ดื้อรั้น ทั้งยังยอมให้พี่กินเต้าหู้ตามใจ” “ไม่ใช่เสียหน่อย ข้าบอกแค่ว่าจะเชื่อฟังท่านอย่างเดียวนอกนั้นท่านต่อเติมเสริมแต่งเอาเองเจ้าค่ะ” “จริงหรือ เจ้าจำผิดหรือไม่” เขากล่าวพลางเอานิ้วบีบปลายจมูกนางอย่างหมั่นเขี้ยว ดูเหมือนนางจะใจกล้าและช่างต่อรองขึ้นเยอะ เหอซือซือที่เป็นอยู่ในตอนนี้ช่างกระตุ้นสัญชาตญาณนักล่าของเขาเสียจริง “ท่านแกล้งข้าเช่นนี้ ข้าจะไปฟ้องเล่อเล่อเจ้าค่ะ” นางยกมือกุมจมูกของตนพลางยู่ปาก ท่าทางโดนกลั่นแกล้งทำให้เขานึกอยากรังแกนางมากเข้าไปอีก “เช่นนั้นก็อย่าลืมบอกเล่อเล่อด้วยว่านอกจากพี่จะกลั่นแกล้งเจ้าแล้ว วันนั้นที่ในรถม้า พี่ยังจุมพิตเจ้าตรงนี้ด้วย” กล่าวจบเขาก็เชยคางนางให้เงยหน้าขึ้นก่อนจะกดริมฝีปากลงบนปากนาง

“คุณหนูผิดที่เกิดมาเป็นบุตรอนุ หากภพหน้ามีจริง คุณหนูท่านเกิดมาเป็นบุตรภรรยาเอกเถิดเจ้าค่ะ” แม่นมจินทรุดตัวคุกเข่าลงร้องไห้อยู่ข้างกายซีเยว่ไม่มี ภพหน้าไม่มีจริง ข้าผิดที่เป็นบุตรอนุเพียงเท่านี้รึ

อยู่ ๆ ก็ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายน่ารังเกียจเพราะเผลอหลับไปตอนดูซีรีส์ เธอจึงเลือกเล่นนอกบทด้วยการคว้าองค์ชายผู้อ่อนแอมาเป็นสามีดีกว่าตบตีแย่งพระเอกธงแดง แม้เป็นองค์ชายอมโรคทว่าเขานั้นคือตัวประกอบร่างทอง

นักเขียนผู้ไม่อาจแก้ปมตอนจบของนิยายตนได้ จิตสุดท้ายจึงหลุดเข้าสู่ร่างตัวละครในนิยายเพื่อให้เรื่องดำเนินต่อไป ไฉนเข้ามาทั้งทีดันเป็นนางร้ายไม่ใช่นางเอกกันเล่า ซ้ำยังเป็นสตรีที่พระเอกไม่รักเสียด้วย

เมื่อเจ้าของร้านอาหารสุดแซ่บ เกิดทะลุมิติมาอยู่ในร่างของนางร้ายประจำหมู่บ้าน ใครเห็นก็เบือนหน้าหนี และที่สำคัญสามีดันเกลียดร่างเดิมนี้นี่สิจะทำยังไง กรรมของคนสวยแท้ๆ

“ตวนอ๋องจำใจต้องแต่งกับข้า ข้ารู้ว่าเขาเกลียดข้า แต่ถึงขั้นต้องส่งบุรุษอื่นมาให้ข้าดูแลปรนนิบัติเลยหรือ...”

ขายโจ๊กหมูอยู่ดี ๆ กลับต้องตกตายแล้วมาเข้าร่างของนางร้ายในนิยายเรื่องโปรด เสิ่นลู่ซือคนใหม่ผู้นี้ขอปฏิญาณว่าไม่ต้องการพระเอกอีกต่อไป องครักษ์หนุ่มหล่อล้ำบึกผู้นี้สิคือว่าที่สามีของนาง!!

ปลายฟ้าอ่านนิยายเรื่องลิขิตปรารถนาบัญชาสวรรค์จบก็เผลอหลับไป ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งกลับพบว่าตนเองทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของ เย่ซูชาง นางร้ายในนิยายเรื่องนี้ที่มีนิสัยเหี้ยมโหด ชอบทำร้ายผู้อื่น เอาแต่ใจ และใช้เงินมือเติบเสียแล้ว มิหนำซ้ำนางยังก่อเรื่องเลวร้ายไว้มากมายจนผู้คนทั้งเมืองชิงชังและมองเย่ซูชางเป็นปีศาจ ลูกเด็กเล็กแดงเห็นยังร้องไห้จ้าละหวั่นด้วยความหวาดกลัว ยิ่งพระเอกไม่ต้องพูดถึงรายนั้นรังเกียจเย่ซูชางเสียยิ่งกว่าเชื้อโควิด-19 เสียอีก ปลายฟ้ารู้ดีว่าพระเอกยังไงก็ต้องคู่กับนางเอกจึงไม่คิดแย่งชิงขอถอนตัวจากศึกรักที่ไม่เห็นหนทางชนะ หวังใจจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุข และจีบพระรองไปวัน ๆ ดีกว่า ก็ในเมื่อพระเอกเป็นของนางเอก พระรองก็ควรเป็นของนางร้ายน่ะถูกแล้ว แต่เกิดเป็นนางร้ายมันจะสบายได้ยังไงในเมื่อมีเรื่องเข้ามาไม่เว้นแต่ละวัน จะไปผูกมิตรกับใครคนเขาก็ชิงชัง จะเดินไปทางไหนคนเขาก็สาปแช่ง นี่สินะที่เรียกว่าอยู่ไม่สู้ตาย มีระบบลาออกจากตำแหน่งไหม เพราะนางร้ายคนนี้ก็เหนื่อยแล้วเหมือนกัน