ท่านอ๋อง

เพราะฆ่าคนไปมากมายในชาติก่อน นางจึงต้องมาใช้กรรมในชาตินี้กับสามีพิการ

สาวน้อยช่วยเหลือบุรุษที่ได้รับอันตราย เขาจึงรับนางเป็นสาวใช้...ใช่...สำหรับภายนอกคงเห็นเป็นเช่นนั้น... แต่มิใช่กับนางแมวขโมยตัวน้อยอย่างหมิงเสวี่ย และพ่อค้าวาณิชที่มีอิทธิพลสูงสุดในเมืองหลวงอย่าง ไป๋จิ้งเหอ

องค์หญิงไป๋หลานโดนลอบทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส แต่พอลืมตาขึ้นมานางกับเจอบุรุษรูปงามที่ช่วยชีวิตของนางไว้ นางต้องปกปิดตัวตนไว้โดยหารู้ไม่ว่าเฟิ่งหวงมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่ “เจ้าจะทิ้งข้าได้ลงคอเชียวหรือ"

พบกับเรื่องราวที่ทำให้ความเจ็บแปลบแล่นสู่หัวใจซ่อนจนลึกสุดใจท่านปรารถนาแต่เพียงนาง แต่ใจของนางอยู่กับผู้ใดกัน ข้าขอเพียงรักท่านไม่หวังครอบครอง แม้รักเราสองจะเป็นรักต้องห้ามก็ตาม

องค์หญิงเสเพลผู้โด่งดัง นางไถ่ตัวเขามาจากหอคณิกา แต่ใครจะคิดว่ากลับเป็นการพาเสือเข้าถ้ำด้วยตัวเอง "หากยังกล้าเอ่ยนามชายอื่น ค่ำคืนนี้ข้าจะทำให้เจ้ามั่นใจได้ว่า นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะได้ทำ" “ก็แค่จัดการกับสตรีบ้าตัณหาเพียงคนเดียวมิใช่หรือ มันไม่เหลือบ่ากว่าแรงข้าเท่าใดนักหรอก เรื่องบนเตียงข้าก็มิได้ด้อยไปกว่าผู้ใด ไม่ต้องห่วงหรอก” เขาจงใจใช้นางเป็นสะพาน เพื่อเข้าสู่วังหลวงของเสิ่นตู แต่ทว่า... เพราะความใกล้ชิด และใช้ชีวิตอยุ่กับนางทุกวัน จงเริ่มรู้ว่า องค์หญิงที่ผู้คนมองว่าเสเพล ไม่เอาไหนและใช้ชีวิตเหลวไหลผลาญเงินในพระคลัง กลับมิใช่อย่างที่เห็น มีความลับมากมายเกี่ยวกับนาง ที่เขาอยากรู้ สุดท้าย ก็กลายเป็น "บุรุษอุ่นเตียง" ของนาง แต่เพราะสาเหตุบางอย่าง ทำให้ต้องแยกจากกัน เมื่อมาพบอีกครา... กลับกลายเป็นว่านาง ต้องเกลียดเขาจนยากจะให้อภัย

เมื่อชะตานำพา ให้ผู้กุมหัวใจของเขา โคจรมาพบกันอีกครั้ง ทว่าเขาจะทำเช่นไรเล่า เมื่อคนผู้นั้นกลับจำเขาไม่ได้ กุนซือหนุ่มจะทำเช่นไร เพื่อให้ท่านอ๋องสิบแปดจดจำเขาได้ หรือว่าเขาจะยอมปล่อย ให้ทุกอย่างเลือนหายไปกับความทรงจำ ของอ๋องหนุ่มผู้กุมหัวใจเขามาเนิ่นนาน

หากกล่าวถึงกุหลาบ หลายคนอาจนึกถึงเรื่องราวโรแมนติกประหนึ่งนิยายหวานซึ้งเพียงเท่านั้น แต่สำหรับหญิงสาวอย่าง ลินิน การได้มาพบกุหลาบดอกหนึ่งเข้าโดยบังเอิญกลับทำให้ชีวิตของเธอพลิกผันไปตลอดกาล เมื่อมันนำพาเธอไปพานพบกับเจย์เดน แวมไพร์ ที่มีอยู่มานานหลายศตวรรษ นอกจากนี้ เขายังหวงของรักมากเสียด้วยสิ แต่การมาของเขานั้นก็นำคำสาปรักมาสู่เธอด้วย

เหอชุนหลานย้อนเวลามาสู่ยุคอดีต ยังไม่ทันตื่นก็ถูกบุรุษแปลกหน้าจับขึ้นเตียงทั้งคืน โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าจับสตรีมาผิดตัว

เมื่อรักนางจึงทำทุกอย่าง ทั้งสกัดไม่ให้หญิงใดเข้าใกล้ท่านชินอ๋องชายยอดดวงใจของนาง แม้คนที่เขาพึงใจนางก็ระรานทุกครั้งเมื่อพบกัน ขอร้องท่านพ่อที่เป็นท่านราชครูเป็นอาจารย์เมื่อวัยเยาว์ของฮ่องเต้ ให้ขอพระราชทานสมรสให้แก่นางกับชินอ๋อง เมื่อได้เป็นพระชายาสมดังใจ เข้าหอคืนแรกนางก็วางยาปลุกกำหนัดเขาจนต้องตกเป็นของเขาสมใจนาง จากนั้นก็ทอดทิ้งนางไว้โดดเดี่ยวในเรือนท้ายจวนของเขา นางตรอมใจจนเดินลงไปในสระบัวข้างเรือน แต่เมื่อฟื้นมาอีกครั้งวิญญาณกลับเป็นใครอีกคนที่มาจากอนาคตไกล เมื่อตั้งสติว่าต้องใช้ชีวิตในร่างใหม่โดยไม่มีหนทางจะหวนคืนกลับไปได้อีกแล้ว หยางซิ่วอิงจึงจะหาทางหย่าร้างสามีที่ไม่ได้ใยดีตนเองให้ได้ เฮ้อจะแคร์ทำไมกับผู้แค่คนเดียว ผัวที่ดีคือผัวใหม่ แซ่บ กว่านี้มีออกมากมาย 555

งานแต่งที่แลกมาด้วยเงื่อนไข อีกฝ่ายชิงชังนางจนถึงขั้นรังเกียจ แต่ใครจะคิดว่าฮูหยินที่เขาเกลียด จะเป็นผู้ที่ช่วยเขาในวันที่ลำบาก “เจ้าแต่งเข้ามาเป็นฮูหยินแม่ทัพ ต่อให้ตายก็ต้องเป็นฮูหยินของข้า!" "เมิ่งหลินอิง" บุตรสาวภรรยารองของคหบดีเมิ่งฉี ยอมแต่งงานเพื่อแลกกับเงื่อนไขบางอย่างกับบิดาของตัวเอง "หลิวเว่ยหยาง" แม่ทัพหนุ่มของเมืองต้าเฟิง ยอมแต่งงานภายใต้เงื่อนไขเพื่อช่วยบ้านเมือง “ทำไม เจ้าตกใจอันใดกัน รีบ ๆ ดื่มสุรานี่เถอะจะได้จบพิธีเสียที” เพียงแค่ครั้งแรกที่พบกันในห้องส่งตัว นางก็รู้ได้ทันทีว่าเขามิใช่เพียงไม่ชอบนาง แต่ทว่าเขา... เกลียดนางมาก ๆ เลยต่างหาก “เจ้าฟังข้าให้ดี แม้ว่าข้าจะยอมแต่งงานกับเจ้าเพื่อผลประโยชน์ของกองทัพ แต่อย่าได้คาดหวังในตัวข้าว่าจะรักเจ้า รู้หรือไม่ว่าข้าขยะแขยงพวกเจ้ายิ่งกว่าแมลงวันที่ตอมซากศพเสียอีก นับจากนี้ไปเจ้าอยู่ของเจ้า ข้าอยู่ของข้าอย่าได้มายุ่งเกี่ยวกันอีก เข้าใจแล้วหรือไม่” ใครจะคิดว่าคำพูดที่แสนร้ายกาจนี้ เป็นแค่เพียงการเริ่มต้นเท่านั้น....