ท่านอ๋อง

เพราะมีดวงกินภรรยา ฟางเทียนอวี้จึงไปทำพิธีปัดเป่าสิ่งไม่ดีที่สำนักร้อยบุปผา สำนักที่ขึ้นชื่อเรื่องการปัดเป่าสิ่งอัปมงคลและยังขึ้นชื่อเรื่องสมุนไพรชั้นดีทำให้บุรุษและสตรีมีใบหน้าที่หล่อเหลาสวยงาม แต่ทว่าเขากลับได้พบ เซียวเหมยลี่ สตรีผู้ข้ามภพมาอยู่ในร่างของคุณหนูตระกูลเซียว ผู้ถูกเรียกขานว่า ธิดาสวรรค์ แต่นางไม่รู้เรื่องของสำนักร้อยบุปผาจึงทำพิธีมั่ว ๆ ให้กับเขา เรื่องราววุ่นวายปนฮาจึงบังเกิด

การเมืองทั้งนั้น… การแต่งงานนี้จึงเกิดขึ้น ทั้งเขาและนางไม่ได้เต็มใจ ทว่าก็มีใครบางคน ไม่อยากให้มีงานแต่งงานเกิดขึ้น จึงได้ลักพาตัวเจ้าสาวในวันแต่งงาน หน้าตายังไม่เคยเห็นกัน แถมยังไม่รู้จะเป็นจะตาย หาศพยังไม่เจอ แล้วเรื่องนี้จะคลี่คลายไปทางไหน อ๋องเหวยฉีหยางจะได้เจอกับหยวนเหมยหลัน อีกครั้งหรือไม่? ไปอ่านกันได้ค่ะ

"ความผิดของท่านพี่มิใช่ความผิดของข้า ทำไมข้าจะต้องมารับเคราะห์แทนนางด้วย เรื่องจริงหรือไม่ท่านมั่นใจได้อย่างไร? ข้าเชื่อว่าท่านพี่ปรากฏตัวในสักวันหนึ่ง เมื่อนั้นท่านต้องสืบสาวราวเรื่องหาข้อเท็จจริงเสียก่อน เป็นถึงท่านแม่ทัพก็ต้องมีความยุติธรรม ไม่ใช่อยุติธรรม หากเป็นเช่นดั่งที่ว่าไว้ ข้าน้อยยินดีรับผิดแทนท่านพี่แต่โดยดี" อะไรทำให้ฉันพูดอย่างนี้ออกไปนะ เสี่ยวเยา รนหาที่ตายแท้ๆ "ได้! ในเมื่อเจ้ากล้าพูดเช่นนี้กับข้า..." นิ้วชี้ที่เรียวยาวของท่านแม่ทัพจับลำคอขาวนวลของนาง ไว้ แม้จะไม่ออกแรงใดๆ แต่เหมือนจะบอกเป็นในว่า 'หัวเจ้าจะหลุดออกจากบ่าแน่นอน' ท่านแม่ทัพผู้นี้เปลือกนอกงดงามดั่งกว่าบุรุษทั้งหมดในใต้หล้า น่าเสียดายที่ถูกจารึกไว้ซึ่ความโหดเหี้ยมของเขาไว้ในหน้าประวัติศาสตร์

ข้ามิหมายหมั่นเป็นหนึ่งเหนือสตรีใดในตำหนักบูรพา หวังเพียงชั่วชีวิตที่มิอาจเลือกชะตาตนเองนี้ ตัวข้าที่มิอาจหลุดพ้นกรงทอง ใจแท้จริงจะหลุดพ้นเป็นอิสระชั่วกาล ***************************************************************** เพราะความฝันบอกเหตุร้ายที่กำลังกล้ำกลายถึงชีวิต นางจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาชีวิตตนไว้ ซ้ำร้ายนางยังถูกราชโองการโยนเข้าตำหนักบูรพาที่มีแต่การแย่งชิง ทำให้ต้องระแวดระวังยิ่งขึ้นทุกฝีก้าว สงครามการแย่งชิงความโปรดปรานจากองค์ไท่จื่อ ใครอยากจะเข้าร่วมก็ตามสบาย นางของนั่งจิบชาดูเฉย ๆ ดีกว่า จะไม่ขอแกว่งเท้าหาเสี้ยนเร่งเวลาตายให้ตนเองเป็นเด็ดขาด แต่ดูเหมือน องค์ไท่จื่อ ผู้ชื่นชมความครื้นเครงนั้นจะไม่อยากปล่อยให้นางได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขยืนยาวนี่สิ

อ๋องรุ่ยหยาง และเหล่าองค์ชายพี่น้องของเขา ต่างพนันขันต่อกันว่า อ๋องรุ่ยหยางจะพิชิต คุณหนูเฟยฮวา บุตรสาวเสนาบดีเฟยเทียนหลงได้ลงหรือไม่ เพราะนางนั้นอวบอ้วนยิ่งกว่าคุณหนูในจวนใด แถมใบหน้าก็มีธรรมดามิได้โดดเด่นหรืองดงาม และนางยังแต่งตัวเฉิ่มเชยหนักหนา สีสันและแบบเครื่องแต่งกายของนางก็แสนเชยดังหญิงรุ่นป้าแก่ชอบสวมใส่ แต่นางนั้นหลงไหลท่านอ๋องรุ่ยหยางยิ่งนัก นางพบเขาที่ไหนก็มองเขาด้วยตาเป็นประกายหวานฉ่ำ ด้วยความหลงไหลจนใครๆก็ดูออก ต่างนินทาว่านางนั้นไม่เจียมตัว แม้บิดาจะเป็นเสนาบดีแต่นางขี้เหร่ปานนี้ อย่าว่าแต่อ๋องรุ่ยหยางเลย บุรุษอื่นก็มิมีใครอยากได้นางเป็นภรรยา บุรุษรูปงามเช่นอ๋องรุ่ยหยางแสนจะรังเกียจนางยิ่งนัก พบเจอนางที่ไหนก็มักจะหลีกหนี จนเป็นที่ขบขันของเหล่าพี่น้องของเขา เหล่าองค์ชายจึงลงขันกันจะยอมเสียม้าตัวที่งามที่สุดของแต่ละคนให้ท่านอ๋องรุ่ยหยาง หากเขายอมพิชิตหญิงขี้เหร่เช่นเฟยฮวาได้ลง เขาจึงวางแผนเกี้ยวนาง จนนางยอมตกเป็นของเขา เมื่อสมใจเขาก็ทิ้งนางอย่างเลือดเย็นยิ่งนัก เฟยฮวาจะทำเช่นไรต่อไป…

เพียงเพราะสตรีที่เขารักถูกพี่ชายต่างมารดานางฆ่าตาย ฟ่านปิงเยว่จึงกลายเป็นบรรณาการให้กับพยัคฆ์ที่โหดเหี้ยมไร้ใจ และเต็มไปด้วยไฟแค้นอย่างเขา “ตอนนี้เจ้าเป็นของข้า จะตายข้าก็ต้องเป็นคนสั่ง จำเอาไว้!!" "เฮ่อเหรินเซียว" ชินอ๋องแห่งฉินโจว แคว้นที่ยิ่งใหญ่ซึ่งทำศึกกับ "ต้านชิง" เพียงเพราะความแค้นในหัวใจ ที่อดีตคนรักอย่าง "ชุนหลันฮวา" ถูกสังหารหลังจากอภิเษก แต่เมื่อชนะศึก แทนที่เขาจะเลือกดินแดนทั้งหมด แต่กลับเลือก "องค์หญิง" มาเป็นบรรณาการแทน "ฟ่านปิงเยว่" องค์หญิงแปดแห่งต้านชิง นางกำลังจะเข้าพิธีแต่งงานในอีกนาน กับแม่ทัพหนุ่ม "อู๋ซ่างหลี่" แต่สุดท้ายก็ถูกจับมาเป็น "บรรณาการ" ของชินอ๋องเสียก่อน พระเอกเรื่องนี้ปากจัด โหด ดุ ดิบ เถื่อน กินไม่เลือกเวลาและสถานที่ ไม่อ่อนโยนในตอนแรกนะคะ เพราะแค้นฝังใจ แต่หลังจากนั้น.... ฝากติดตามเรื่องราวของทั้งคู่ไปพร้อม ๆ กันด้วยนะค๊า..

...นางก็เป็นเพียงเด็กสาวธรรมดาที่โลกใบก่อนไม่ต้องการ ส่วนเขาถูกผู้คนกล่าวขานว่าเย็นชาเสมือนไร้ใจ ไม่สนสตรีนางใดเสมือนไร้รัก! แล้วไหงถึงได้...กับนางเล่า?

อาเฟย ลูกครึ่งไทยจีน เขาเป็นนักโบราณคดี ไประหว่างที่เขากำลังตรวจสอบวัตถุโบราณเกิดสิ่งอัศจรรย์ นำพาให้เขาทะลุมิติไปในราชวงศ์ฉิน เขาทะลุมาในกองทัพของท่านอ๋องหลี ท่านอ๋องผู้มีฉายาว่าไร้พ่าย ทั้งสองคนเป็นคู่อริกันทันทีเพราะท่านอ๋องเข้าใจว่าอาเฟยเป็นหัวขโมยและขโมยหยกประจำตัวของเขาไป อาเฟยที่ใช้แม่ไม้มวยไทยกับท่านอ๋องที่ปากดี ไม่เคยมีสักวันที่พวกเขาจะดีกัน

องค์ชายสี่หลี๋อ๋องแห่งแคว้นต้าหลี่ เพราะความเก่งกาจวรยุทธ์ล้ำเลิศกว่าองค์ชายคนอื่นๆ เขาจึงได้ขึ้นเป็นแม่ทัพใหญ่กุมอำนาจทหารทั้งหมดในต้าหลี่ แม้จะขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมแต่เหล่าสตรีในต้าหลี่ต่างก็อยากแต่งเป็นชายาของเขาทั้งนั้น มีหรือที่คนอย่างเขาจะสนใจ ก็คงจะมีแต่นางเท่านั้นที่เขายอมโอนอ่อนให้ องค์หญิงน้อยตัวแสบผู้นั้น เยว่เหวินหลิงหรือเฟยหลิงจวิ้นจู่ บุตรสาวที่เกิดจากอ๋องฉินเยว่เหวินหมิงอนุชาของฮ่องเต้แคว้นเป่ยฉี นางจะทำเช่นไรเพื่อสงบศึกสงครามที่จะกำลังจะเกิดขึ้นระหว่างสองแคว้นในครั้งนี้ * * * * * "ข้าได้ยินมาว่าองค์ชายสี่ผู้นี้เป็นคนที่โหดเหี้ยมมากทั้งยังเย็นชาไม่มีหัวใจ หากข้าแต่งกับเขาไปจะมีความสุขได้อย่างไรกัน" "เช่นนั้นข้าจะแต่งแทนท่านเอง" "เสด็จอาจะยอมหรือ" "ไม่ว่าข้าต้องการสิ่งใดท่านพ่อย่อมไม่มีทางขัดขวาง" "แล้วหลี๋อ๋อง.." เยว่เหวินหลิงส่ายหน้าให้นางก่อนจะยิ้มบางๆไร้ซึ่งคำตอบใดๆออกจากริมฝีปากเรียวงามนั้น 'อย่างองค์ชายสี่หลี๋อ๋องน่ะหรือจะหยุดนางได้ ไม่มีวันนั้นหรอก' ************** นิยายเรื่องนี้นำเสนอเนื้อหาของตัวละครผู้เป็นบุตรสาวของอ๋องฉินในเรื่อง เกิดใหม่ในร่างพระชายาร้ายๆ เนื้อเรื่องไม่ได้มีเนื้อหาต่อเนื่องกันสามารถอ่านแยกเล่มกันได้นะคะ

สำหรับเขานางคือลูกกบฎพ่วงตำแหน่ง 'สตรีเจ้าปัญหา' ทว่ากับนางนั้น 'ตงเปียนอ๋อง' คือชายที่นางต้องจับมาเป็นพระสวามีให้จงได้! หลัน จินเยว่ ในยุคปัจจุบัน เป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่เสียตั้งแต่เธออายุแค่สี่ขวบ อาศัยอยู่กับป้าจินจวงและลุงจินอวิ๋น ทั้งสองรักเธอมากเพราะพ่อแม่ของเธอได้ช่วยเหลือครอบครัวป้าจวงไว้ตอนที่ถูกเจ้าหนี้ตามไล่ฆ่าด้วยการขายที่ดินที่ตกทอดมาจากปู่ย่าจ่ายหนี้เพื่อช่วยชีวิตพี่สาวที่เป็นคนในครอบครัวคนเดียวไว้ตามคำสั่งเสียของตาเธอว่า เป็นพี่น้องต้องรักใคร่ ช่วยอะไรได้ให้ช่วยเหลือ เช้าวันทำงานจินเยว่ตื่นสายกว่าปกติทำให้รีบจนไม่ไม่ดูสัญญาณคนข้ามถนนที่เปลี่ยนเป็นสีแดงพอดีทำให้ถูกรถชนอาการโคม่า ดวงจิตสลับกับเยว่ซินในอีกมิติซึ่งคืออดีตชาติของเธอเอง