ท่านอ๋อง

ชีวิตก่อนถูกกดขี่ข่มแหง ถูกทำร้ายทารุณมากเพียงใด ข้าจดจำขึ้นใจ ชีวิตนี้ ในเมื่อมีโอกาสใหม่ ที่ผ่านมา ไม่ว่าผู้ใดก็ตามที่เคยทำร้ายข้า แค้นนี้ของข้า จะต้องทวงคืน...

หยางเฉินทะลุมิติมายังต่างโลก กลายเป็นองค์รัชทายาทแห่งจักรวรรดิเฉียนอู่ ในศึกที่เขาซือถัว เขาถูกคนชั่วหักหลัง จนตกหลุมพรางของจักรวรรดิตงเซิ่ง แม้จะโชคดีหนีรอดมาได้ แต่กลับถูกลอบทำร้าย วรยุทธ์ถูกทำลายจนสิ้น ขาท่อนล่างพิการ แต่โชคดีที่เขาได้ปลุกพลังของจี้หยกประจำตระกูลขึ้นมาโดยบังเอิญ ทำให้บรรพบุรุษตระกูลหยางตื่นขึ้น และได้รับสืบทอดมรดกของตระกูลหยาง นับแต่นั้นมา หยางเฉินก็ได้กุมอำนาจทั้งฝ่ายบุ๋นและฝ่ายบู๊ไว้ในมือ มีอำนาจล้นฟ้า ประกาศศักดาไปทั่วหล้า มุ่งหน้าสู่เส้นทางการต่อสู้แย่งชิงความเป็นใหญ่ในแผ่นดินเฉียนอู่ ที่จะนำมาซึ่งความวุ่นวาย นองเลือดอย่างมิอาจหลีกเลี่ยง และท้ายที่สุดก็ได้รวบรวมแผ่นดินให้เป็นหนึ่งเดียว “เสด็จพ่อ ไหนพระองค์เคยตรัสกับลูกว่า ในภายภาคหน้าแผ่นดินนี้จะเป็นของลูก และจะให้ลูกเป็นผู้ตัดสินใจทุกอย่างไม่ใช่หรือ?” “แต่ว่า ยามนี้วรยุทธ์ของเจ้าถูกทำลายสิ้น ทั้งยังเป็นคนพิการ แผ่นดินนี้ เจ้าจะปกครองอย่างมั่นคงได้หรือ?” “เหตุใดจะปกครองอย่างมั่นคงไม่ได้? การปกครองแผ่นดิน ไม่ใช่การต่อสู้ชิงแผ่นดิน สิ่งที่ต้องใช้คือสมอง สมองของลูกไม่ได้พิการเสียหน่อย เหตุใดจะปกครองอย่างมั่นคงไม่ได้? ในเมื่อแผ่นดินนี้เป็นสิ่งที่เสด็จพ่อมอบให้ลูก มันก็ย่อมเป็นของลูก!” “แผ่นดินของข้า ข้าย่อมเป็นผู้ตัดสินใจ! ผู้ใดกล้าแตะต้องแผ่นดินของข้า ข้าจะกำจัดผู้นั้นเสีย!”

การเมืองทั้งนั้น… การแต่งงานนี้จึงเกิดขึ้น ทั้งเขาและนางไม่ได้เต็มใจ ทว่าก็มีใครบางคน ไม่อยากให้มีงานแต่งงานเกิดขึ้น จึงได้ลักพาตัวเจ้าสาวในวันแต่งงาน หน้าตายังไม่เคยเห็นกัน แถมยังไม่รู้จะเป็นจะตาย หาศพยังไม่เจอ แล้วเรื่องนี้จะคลี่คลายไปทางไหน อ๋องเหวยฉีหยางจะได้เจอกับหยวนเหมยหลัน อีกครั้งหรือไม่? ไปอ่านกันได้ค่ะ

“เจ้ากล้าท้าทายความอดทนของข้าก็ลองดู หากเจ้ายังมองเขาอยู่ ข้าจะสั่งให้คนไปจับเจ้าหน้าจืดนั่นแล้วแขวนมันห้อยหัวลงมาจากประตูเมือง” “ท่านอ๋อง บาดเจ็บได้เช่นไรกันพ่ะย่ะค่ะ ตอนออกไปยังดีๆ อยู่เลย นี่มัน รอยฟัน” “แมวกัดน่ะ” “แมว!! รอยเขี้ยวแมวเป็นแบบนี้หรือพ่ะย่ะค่ะ เหตุใดกัดจนแผลขนาดนี้” “แมวพยศน่ะ คิดว่าขู่ได้อย่างเดียว ที่ไหนได้กัดเจ็บด้วย เจ้ารีบทำแผล อย่าถามมาก พรุ่งนี้เตรียมการหรือยัง” “เรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ ว่าแต่ ท่านอ๋อง คุณหนูหงจะมาแน่หรือพ่ะย่ะค่ะ” “นางมาแน่นอน”

เพราะมีดวงกินภรรยา ฟางเทียนอวี้จึงไปทำพิธีปัดเป่าสิ่งไม่ดีที่สำนักร้อยบุปผา สำนักที่ขึ้นชื่อเรื่องการปัดเป่าสิ่งอัปมงคลและยังขึ้นชื่อเรื่องสมุนไพรชั้นดีทำให้บุรุษและสตรีมีใบหน้าที่หล่อเหลาสวยงาม แต่ทว่าเขากลับได้พบ เซียวเหมยลี่ สตรีผู้ข้ามภพมาอยู่ในร่างของคุณหนูตระกูลเซียว ผู้ถูกเรียกขานว่า ธิดาสวรรค์ แต่นางไม่รู้เรื่องของสำนักร้อยบุปผาจึงทำพิธีมั่ว ๆ ให้กับเขา เรื่องราววุ่นวายปนฮาจึงบังเกิด

ชาติก่อนนางตายอย่างทรมานพร้อมกับลูกในท้องครอบครัวถูกประหาร นางมีโอกาสกลับมาอีกครั้งและจะแก้แค้นสามีกับสหายสารเลวไม่ให้ตายดีแต่ใครจะคิดว่านางไม่ต้องลงมือเองเพราะเขาผู้นั้นเอาแต่คลั่งรักนางจัดการเองหมด

"ความผิดของท่านพี่มิใช่ความผิดของข้า ทำไมข้าจะต้องมารับเคราะห์แทนนางด้วย เรื่องจริงหรือไม่ท่านมั่นใจได้อย่างไร? ข้าเชื่อว่าท่านพี่ปรากฏตัวในสักวันหนึ่ง เมื่อนั้นท่านต้องสืบสาวราวเรื่องหาข้อเท็จจริงเสียก่อน เป็นถึงท่านแม่ทัพก็ต้องมีความยุติธรรม ไม่ใช่อยุติธรรม หากเป็นเช่นดั่งที่ว่าไว้ ข้าน้อยยินดีรับผิดแทนท่านพี่แต่โดยดี" อะไรทำให้ฉันพูดอย่างนี้ออกไปนะ เสี่ยวเยา รนหาที่ตายแท้ๆ "ได้! ในเมื่อเจ้ากล้าพูดเช่นนี้กับข้า..." นิ้วชี้ที่เรียวยาวของท่านแม่ทัพจับลำคอขาวนวลของนาง ไว้ แม้จะไม่ออกแรงใดๆ แต่เหมือนจะบอกเป็นในว่า 'หัวเจ้าจะหลุดออกจากบ่าแน่นอน' ท่านแม่ทัพผู้นี้เปลือกนอกงดงามดั่งกว่าบุรุษทั้งหมดในใต้หล้า น่าเสียดายที่ถูกจารึกไว้ซึ่ความโหดเหี้ยมของเขาไว้ในหน้าประวัติศาสตร์

ใครสักคนเคยว่าไว้...บางครั้ง ‘โชคชะตาก็น่าตลก’ อาจูเชื่อมาตลอด ว่า ‘จริง’ แต่ไม่เคยนึกมาก่อนว่าโชคชะตาของตัวเองจะไม่ใช่แค่ตลก แต่เป็นตลกมาก! และจุดเริ่มต้นของเรื่องราวตลกร้ายที่ว่า ก็คือแพคเกจทัวร์ 'ตามรอยมังกรหยก' สุดเก๋ ที่ทำให้ได้พบกระบี่เขรอะสนิมเล่มหนึ่ง ก็แค่ความหวังดี...เล็กน้อยจริงๆ ที่ทำให้อาจูเอื้อมมือไปแหวกเถาวัลย์ปัดฝุ่น ตรวจดูว่าของนั้นใช่อย่างที่คิดหรือไม่ใช่ ใครจะคิดว่าอยู่ดีๆ จะมีงูตัวเป็นๆ พุ่งมาฉกกัด แล้วพอรู้สึกตัวขึ้นมาอีกที ก็พบว่าวิญญาณทะลุมิติข้ามเวลามาอยู่ในร่างเด็กสาวสารร่างบอบบางผมยาวเฟื้อยร่างนี้แล้ว แค่ความแค้นที่สุมแน่นในทรวงสาวน้อยนางนี้ ก็คับแน่นอกคัพDของร่างใหม่ร่างนี้จะแย่แล้ว นี่เธอยังต้องคุกเข่าคำนับจ้าวหุบเขาโฉดโหดเถื่อนที่มีดีแค่รูปร่างหน้าตาเป็นอาจารย์ แถมยังต้องทำงานรับใช้เขาทุกวันอีก! ทีในนิยายกับละครพวกนั้น พวกนางเอกทะลุมิติข้ามเวลาแล้วได้เป็นฮองเฮา ชายาอ๋อง แต่พอเป็นเธอ กลับต้องทะลุมิติมาเป็นขี้ข้า! หึ! ศิษย์อาจารย์บ้าบออันใดกัน ถ้ายอมให้โขกสับกันง่ายๆ ก็โง่น่ะสิ!

สำหรับเขานางคือลูกกบฎพ่วงตำแหน่ง 'สตรีเจ้าปัญหา' ทว่ากับนางนั้น 'ตงเปียนอ๋อง' คือชายที่นางต้องจับมาเป็นพระสวามีให้จงได้! หลัน จินเยว่ ในยุคปัจจุบัน เป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่เสียตั้งแต่เธออายุแค่สี่ขวบ อาศัยอยู่กับป้าจินจวงและลุงจินอวิ๋น ทั้งสองรักเธอมากเพราะพ่อแม่ของเธอได้ช่วยเหลือครอบครัวป้าจวงไว้ตอนที่ถูกเจ้าหนี้ตามไล่ฆ่าด้วยการขายที่ดินที่ตกทอดมาจากปู่ย่าจ่ายหนี้เพื่อช่วยชีวิตพี่สาวที่เป็นคนในครอบครัวคนเดียวไว้ตามคำสั่งเสียของตาเธอว่า เป็นพี่น้องต้องรักใคร่ ช่วยอะไรได้ให้ช่วยเหลือ เช้าวันทำงานจินเยว่ตื่นสายกว่าปกติทำให้รีบจนไม่ไม่ดูสัญญาณคนข้ามถนนที่เปลี่ยนเป็นสีแดงพอดีทำให้ถูกรถชนอาการโคม่า ดวงจิตสลับกับเยว่ซินในอีกมิติซึ่งคืออดีตชาติของเธอเอง

จากเด็กกำพร้าที่ดิ้นรนจนได้เป็นศาสตราจารย์ผู้เชี่ยวชาญด้านแพทย์แผนจีนโบราณและแพทย์แผนปัจจุบันตั้งแต่อายุยังน้อย แต่ต้องมาตายเพราะสะดุดขาตัวเองล้มเนี้ยนะ ไม่รู้ว่าจะสงสารตัวเองหรืออับอายดี