มาเฟีย

'กูอยากเลื่อนสถานะ อยากเป็นมากกว่าเพื่อนที่ไม่ใช่แค่คู่นอนตอนที่มึงเงี่-ยน'

หัสดิน หรือ ดิน อายุ30ปี น้องชายคนละแม่กับหัสวีร์ : สัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน เชฟดิน ชายหนุ่มโปรไฟล์ยอดเยี่ยม เขาไม่ค่อยเปิดเผยตัวเองในสังคมนัก ทำงานอยู่เบื้องหลังบริษัทของตระกูลศาตนันท์ ตระกูลเก่าแก่ที่ร่ำรวยติดอันดับต้นๆของโลก เป็นน้องชายต่างมารดากับ “หัสวีร์” เบื้องหน้าเขาคือหัสดิน เชฟหนุ่มที่มีรอยยิ้มตลอดเวลา แต่เบื้องหลังเขาดูธุรกิจสีเทาของครอบครัว และยังมีบุคลิกอันซับซ้อน แพรดาว เธอมีชีวิตเรียบง่ายมาจนอายุ22 อยู่กับแม่เพียงสองคนตั้งแต่เธอจำความได้ แม่ของเธอทำงานเป็นพนักงานทำความสะอาดกับบริษัทแห่งหนึ่ง แพรดาวเองก็ทำงานพิเศษหารายได้ช่วยแม่มาตลอด การเรียนระดับปานกลาง สองแม่ลูกใช้ชีวิตราบเรียบไม่มีอะไรเป็นพิเศษ จนเมื่อครึ่งปีก่อนแม่ของเธอป่วยหนัก หญิงสาวจึงเข้าไปทำงานแทนตำแหน่งของแม่ คิดแค่ว่าจะทำไปก่อนระหว่างที่ยังหางานประจำไม่ได้ หัสดินผู้มีรอยยิ้มอ่อนโยนและท่าทีขี้เล่น มีเพียงแพรดาวที่บังเอิญล่วงรู้ความลับของเขา ความลับที่ชายหนุ่มไม่ต้องการให้ใครรู้! จงเก็บศัตรูไว้ข้างกาย เขาจึงจำเป็นต้องกักขังเธอไว้ข้างตัว!

เมื่อความลับในโลกเสมือนกลายเป็นเกมเสน่หาที่อันตราย... เนย ทายาทมาเฟียผู้ลึกลับ และ เบียร์ แฮกเกอร์เจ้าเสน่ห์ ทั้งสองต่างซ่อนตัวตนที่แท้จริง แต่จะรอดพ้นจากแรงปรารถนาหรือพ่ายแพ้ให้กับเกมอันเย้ายวนนี้?

อย่าปากหนัก ถ้ากลัวว่า “รักจะหายไป”        เขา...รักแต่ไม่แสดงออก        เธอ...รักจนพยายามมากเกินไป

เกมรักที่เขาเริ่มต้นจากความคึกคะนอง กลับจบลงด้วยบาดแผลลึกในหัวใจของเธอ สำหรับเขา…มันก็แค่การเดิมพันที่อยากเอาชนะเท่านั้น แต่สำหรับเธอ…มันคือความเสียใจที่เกินจะรับไหว

มีคนบางประเภทแสดงความรักด้วยการ ‘ทำร้าย’ คนที่รัก และมักแสดงออกในทางตรงข้ามกับความรู้สึกของตัวเอง สำหรับธรินดาแล้ว เธอไม่เคยหวังจะได้ ‘รัก’ จากคนที่ชอบรังแกเธอทุกครั้งที่โอกาสอย่างปรัชญ์ เพราะรู้ดีว่าตัวเองเป็นได้แค่พระจันทร์ในคืนแรม ที่ไม่เคยมีสิทธ์ิจะทอแสงใดๆ ในหัวใจของเขา

พี่ชายของเธอฆ่าพ่อของเขา เขาจึงต้องจับตัวเธอมาเพื่อให้บอกที่อยู่ของพี่ชาย หญิงสาวโดนทำร้ายต่างๆนาๆทั้งร่างกายและจิตใจแต่สุดท้ายแล้วหัวใจของเธอกลับหลงรักคนเลือดเย็นอย่างเขาจนโงหัวไม่ขึ้น!

“ค่าตัววิงั้นเหรอเจ๊ สามล้านนั้นคือค่าตัววิเหรอ ไหนเจ๊บอกไม่ขายวิให้เขาไง” เธอถูกคนไว้ใจหักหลังด้วยการส่งเธอไปเป็นเด็กของเขา นอกจากจะเจ็บปวดที่หัวใจแล้ว ยังเจ็บปวดที่ร่างกาย เขาทารุณเธออย่างหนัก ให้สมกับค่าตัวที่เขาซื้อเธอไป

ยิ่งเกลียด..ยิ่งรัก.. เธอหนีฉันไปโดยไม่มีคำลาสักคำ ทิ้งให้ฉันจมอยู่กับความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ยังจะมาร้องขอความเห็นใจและการให้อภัยจากฉันอีกหรอ..ไม่มีทาง

"พลอยกำลังท้องล่ะคะ" คริสเตียนโน่หยุดชะงักไปชั่วครู่ "มันเป็นไปได้ยังไง" เขาหันมาถามเสียงเยือกเย็น "พี่บอกแล้วใช่ไหม ถ้าอยากอยู่ด้วยกันห้ามมีเด็ก" สายตาดุ หันมามองเธออย่างตำหนิ "แต่พลอยก็ท้องแล้วนะคะ และเด็กคนนี้เป็นลูกของเรา" "ไปจัดการตัวเองเสีย เธอก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน" หกปีต่อมา "พี่มีข้อเสนอให้พลอยนะ ถ้าหากตรวจ ดีเอ็นเอ ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของพี่จริง พี่พร้อมจะเลี้ยงดูเขา พี่พร้อมจะมอบเงินให้พลอย พลอยอยากได้เท่าไหร่ พลอยว่ามาเลย" หึ! มอบเงินให้อย่างนั้นเหรอ พลอยใสหัวเราะในลำคอ ผู้ชายคนนี้กำลังจะเอาเงินซื้อเธอ เอาเงินซื้อความเป็นแม่ ซื้อความรู้สึกที่เสียใจ เสียเวลามาตั้งหกปี "เก็บเงินคุณเอาไว้เถอะค่ะ เงินของคุณมันซื้อความรู้สึกของฉันไม่ได้ มันซื้อเวลา มันซื้อโอกาสที่ฉันเสียไปไม่ได้ ในเมื่อตอนนั้นคุณเลือกเขา คุณเลือกผู้หญิงคนนั้น คุณอยากมีลูก คุณก็ไปมีกับแฟนคุณสิ จะมาอะไรกับพวกเรา" #ในวันที่เข้มแข็งฉันจะไม่มีวันเสียน้ำตา #คุณแม่เลี้ยงเดี๋ยวสายสตรอง