มาเฟีย

🔥 14.09.2024 🦁 • DARK FLAG • พระเอกธงดำสนิทค่ะ ถ้าไม่ชอบดราม่าหนัก/ไม่ชอบนอกกาย ตกก.มีนิยายในคลังให้เลือกอ่านเยอะนะคะ "What are you?" "Angel." "What's your name?" "Satan." • TAKE ME TO HELL 🔥 • กดเข้าชั้น > ถูกใจ > คอมเม้นต์ = เติมเชื้อไฟในตัวนักเขียน 🤓 แนะนำตัวละคร Lion | ไลออน 🏴 "ฉันจะทำอะไรกับของฟรี อย่างเธอดีนะ?" 🦁 • มาเฟียหนุ่มเลือดร้อน ผู้คลั่งไคล้การเอาชนะ • เขาคือหัวหน้าคนใหม่ แห่งเลโอนาร์ด แก็งมาเฟียใหญ่ ฮ่องกง อาณาจักรค้าอาวุธปืนเถื่อน ผับบาร์ กาสิโน่ และรวมไปถึงสิ่งผิดกฎหมายมากมาย Little Dear | ลิ(เติ้ล)เดียร์ หรือ LYDIA | ลิเดีย "แล้วฉันต้องทำยังไง..คุณถึงจะพอใจคะ?" 🦌 • หญิงที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อปกป้องคนที่เธอรัก แม้แต่การยอมแต่งงานกับซาตานเช่น เขา • ___________

ในเกมนี้ เขาคือผู้ล่า เธอคือเหยื่อ แต่สุดท้ายกลับเป็นเขาที่คลานเข้ามาขอให้เธอรัก!

"ทำบ้าอะไรของเธอวะ ชอบนักหรือไงที่ให้ผู้ชายถูกเนื้อต้องตัวแบบนี้!" เขาดันใบหน้าสวยออกพลางใช้หลังมือเช็ดลิปสติกออกจากริมฝีปากลวกๆ ขณะที่เจ้าของการกระทำเมื่อครู่หัวเราะร่วนราวกับมันเป็นเรื่องตลก "ชอบจัง..." มิกิเลียริมฝีปากเบาๆ แล้วหันไปยิ้มให้ก๊วยเจ๋ง เธอยื่นมือไปเกลี่ยริมฝีปากหนาอย่างอ่อนโยนแล้วเลื่อนมือลงไปวางบนหน้าอกแกร่ง "รู้ไหมว่าเจ๋งเหมือนไลลากับพี่แม็กมาก...แต่ก็ไม่ได้เหมือนไปหมดซะทุกอย่าง เพราะเจ๋ง.." เธอลากนิ้วชี้ลงไปเรื่อยๆและหยุดไว้ตรงกลางระหว่างร่องอก มองมัดกล้ามเนื้อภายใต้เสื้อเชิ้ตด้วยสายตาที่อยากได้มันมาครอบครอง "เพราะเจ๋งเป็นได้แค่ลูกแมว ไม่ใช่เสือ"

เจ้าชายผู้เกรียงไกรและโหดเหี้ยมไร้เทียมทาน กลับต้องพ่ายแพ้ต่อเสน่ห์ของหญิงสาวงามเลิศ ผู้เป็นลูกสาวของศัตรูหมายเลขหนึ่ง ระหว่างเจ้าชายจอมโหดกับสาวน้อยจอมซน ความรักของพวกเขาเปรียบดั่งสงครามอันดุเดือด เมื่อสงครามสิ้นสุดลง ย่อมมีผู้บาดเจ็บ เขาคือปรปักษ์ผู้หมายปองชีวิตเธอ แต่แรกเดิมตั้งใจมาสังหาร ทว่าความงามและความน่ารักของเธอกลับทำให้เขาไม่อาจลงมือ จากผู้มาเพื่อฆ่า กลายเป็นผู้มาเพื่อรัก เขาตกหลุมรักลูกสาวของศัตรูอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะครอบครองเพียงเธอแต่ผู้เดียว เขาจึงไม่ลังเลที่จะใช้ทุกวิถีทางโดยไม่คำนึงถึงวิธีการใดๆ

Love me harder 7 ปีที่เขาหายไปโดยไม่บอกกล่าวเธอสักคำ และวันนั้นยังเป็นวันที่เธอสูญเสียมากที่สุดในชีวิตอีกด้วย ‘บอกแอลเถอะนะ ว่าครอบครัวพี่ไม่ได้ทำ บอกมา…’ ข้อความสุดท้ายที่เด็กสาวอายุ 18 ส่งหาเพื่อนพี่ชายคนนั้น ก่อนที่เธอกับเขาจะจากกันไปโดยไร้ซึ่งคำพูดหรือคำอธิบายใดๆ แต่ในวันนี้เขากลับมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าและยังทำตัววุ่นวายเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอ ราวกับเรื่องเธอกับเขาไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น “คุณหายไปจากชีวิตแอลนานแล้วค่ะ ตั้งแต่วันนั้น…” “งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็เงยหน้าขึ้นมามองพี่ เดี๋ยวนี้!” สองสายตาสบประสานและฟาดฟันกันอย่างไม่ยอม แต่หารู้ไม่ว่าข้างในใจของทั้งสองคนนั้นกลับสั่นไหวอย่างบ้าคลั่ง…

เขาไม่เชื่อในรัก ไม่เคยหยุดที่ใคร จนกระทั่งคืนหนึ่ง ที่เขาเผลอผูกพันกับน้องรหัสของตัวเอง จากการช่วยเธอ…กลับกลายเป็นเขาที่ถูกพันธนาการด้วยเธอ ความฝังใจนั้น ไม่ว่าจะพยายามลบเลือนแค่ไหน ก็กลับยิ่งชัดเจนขึ้นทุกครั้งที่เธออยู่ใกล้

นักศึกษาสาวปีสี่ต้องแต่งงานชดใช้หนี้กับมาเฟียรุ่นราวคราวพ่อ แต่แค่ย่างกรายเข้าบ้านความวินาศสันตะโรก็เกิดขึ้นซะก่อน เธอต้องหนีเอาตัวรอดจากลูกชายมาเฟียคนนั้น และต้องรักษาพรหมจรรย์ที่มียิ่งกว่าชีวิต!

ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร ถ้ามันต้องแลกกับการทำไปเพื่อรักษาไว้ซึ่งความเคารพ ศรัทธา และความถูกต้องที่เขามี สำหรับคนที่รักเขาอย่างฉัน...มันยอมแลกได้ทั้งนั้น

"ถ้าพี่ต้องการแค่เพื่อนเที่ยวคงไม่นอนกับธาม ไม่พาไปเจอครอบครัว ไม่ต้องสนใจว่าพ่อแม่พี่จะคิดกับธามยังไง ไม่พามาที่ฮ่องกงด้วยกัน ไม่จำเป็นต้องให้ใครรู้ว่าธามมีตัวตนอยู่ในชีวิตพี่" ธามไทไม่จำเป็นต้องมีตัวตนเลยก็ได้ เพราะสถานะของเขามันก็แค่เด็กในปกครองของเธอ แต่เฮสเทียก็ให้สิทธิ์เขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเธอ รู้จักกับคนสำคัญในชีวิตซึ่งไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นเลยก็ตาม "ธามอาจจะคิดว่าพี่เห็นแก่ตัว แล้วใครบ้างที่มันไม่เห็นแก่ตัว ใครจะอยากเจ็บ ใครมันจะอยากทำร้ายหัวใจตัวเอง ถึงคนอื่นให้คำนิยามว่าพี่เป็นเจ้าแม่ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าพี่จะควบคุมทุกอย่างได้นะ" เฮสเทียเปิดเผยความรู้สึกทั้งหมดให้เขารับรู้ เพราะเธอไม่อยากให้เขาเข้าใจอะไรผิด ๆ ว่าสิ่งที่เธอทำมันเป็นการให้ความหวังลม ๆ แล้ง ๆ แก่เขา "ธามคิดว่าธามพยายามอยู่ฝ่ายเดียวเหรอ พี่เองก็กำลังพยายามอยู่เหมือนกันนะ"

เมื่อทุกคนในครอบครัวถูกขู่เอาชีวิต หญิงสาวจำต้องฝืนความเจ็บสักลวดลายบนเรือนร่างและสวมชุดกี่เพ้าผ้าไหมจีนแสนสวย พาตัวเองไปยืนอยู่หน้าพญามังกรดำ หยางโจวหมิง มาเฟียใหญ่แห่งเกาะฮ่องกง ผู้ชายรูปงามที่มีดวงตาสีสนิมเหล็กวาววับและเย็นชา มีเรียวปากโค้งบางเฉียบสีเข้มที่คล้ายจะคอยเหยียดหยามทุกคนตลอดเวลา ผู้ชายที่มีอำนาจล้นฟ้าและบงการชีวิตของใครก็ตามที่เขาต้องการ โดยเฉพาะ...ชีวิตของเธอ สรัญรัตน์ อัคราบริรักษ์ “คุณมันไม่ใช่คน ร้ายกาจที่สุด” สรัญรัตน์กัดฟันบริภาษเขาออกไป อย่างน้อยก็ขอพูดว่าสักนิดเถอะ ไม่ใช่แต่ยอมให้เขาข่มเหงอยู่ข้างเดียว “ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีคนแบบคุณอยู่บนโลกใบนี้” “ใครที่อยู่ข้างนอก ไปตามนายอรรถวัฒน์กลับมา!” “อย่า!!! ฉัน...จะทำ” พญามังกรดำหย่อนกายนั่งลงบนเก้าอี้บุหนังสีน้ำตาลเข้ม เขามองมือสั่นๆ ที่ค่อยๆ เลื่อนไปตามขอบเสื้อ มองผิวกายขาวผ่องเปิดเปลือยออกทีละนิด จนกระทั่งชุดกี่เพ้าเลื่อนลงมาอยู่ใต้อก บราเซียสีขาวสะอาดไร้สายดูเหมือนจะเล็กกว่าสิ่งที่ต้องปิดบังไปมาก เนินอกอิ่มล้นทะลักออกมาเบียดชิดกันอยู่ด้านบน เห็นร่องเนื้อขาวผุดผาดให้ไพล่คิดไปถึงสิ่งที่อยากเข้าไปอยู่ในร่องอก