รักทรมาน

เขาคือจอมโจรป่าเถื่อนที่ลักพาตัวเธอไปกักขังไว้ในกระท่อมกลางป่า เธอต้องชดใช้ความผิดที่เธอไม่ได้ก่อด้วยร่างกายและหัวใจ

โชคชะตาส่งเธอมาเกิดใหม่ในร่างคุณหนูผู้เย่อหยิ่ง รวยไม่พอ ยังมีสามีติดมาด้วย! แต่พอฟื้นขึ้นจากความตาย เขากลับยื่นใบหย่าให้... "มีทองท่วมหัวไม่ต้องมีผัวก็ได้!"

‘คัทย่า’ หญิงสาวลูกครึ่งรัสเซียที่ตกต่ำจากหนี้สินมหาศาลถูกเรียกตัวไปที่คอนโดของ ‘เอริกส์’ ผู้ชายที่เคยถูกเธอกลั่นแกล้งในช่วงมัธยม เอริกส์ใช้ข้อมูลที่เธอทำคลิปโป๊และไลฟ์สตรีมลับ ๆ เป็นเครื่องมือในการแบล็กเมล์เธอ โดยเสนอเงินเพื่อให้เธอมามีเซ็กส์กับเขา...แน่นอน ว่ามันไม่ใช่เซ็กส์ที่ธรรมดาทั่วไป เนื่องจากนี่เป็นการ ‘ล้างแค้น’

ดินแดน ที่เป็นเหมือนคำจำกัดความ ขอบเขตของความเจ็บปวดสำหรับหญิงสาวที่แสนอ่อนหวานอย่างพาเพลิน เขาคือรักเดียวสำหรับเธอ แต่เพราะความแข็งกร้าวที่เขามี มันสร้างกำแพงสูงขึ้นเพื่อกั้นเธอเอาไว้แบบไร้เหตุผล

เธอรู้ดีว่าสิ่งกำลังทำมันช่างโง่เง้า เรียกร้องไปก็ไร้ค่า แต่เธอก็ยังหวังว่าท่านจะสนใจ แสดงความรักความห่วงใยใส่ใจต่อเธอ เหมือนที่ท่านแสดงกับภรรยาใหม่ของท่านบ้าง พนิดาเช็ดน้ำตาลวก ๆ เมื่อมันไหลมาประจานความอ่อนแอในหัวใจ ไม่ว่าจะทำตัวดีหรือไม่ดี ท่านก็ไม่เคยมองเธอดีเลย ในเมื่อเป็นคนชั่ว ไม่เคยดีอะไรในสายตาของท่านอยู่แล้ว เธอก็จะชั่วให้สุดไปเลย ดวงตากลมโตกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะไปสะดุดกับคนร่างกำยำ ที่นั่งดื่มกับผู้ชายหกคน ใบหน้าของเขาหล่อเหลาคมคาย เขาโดดเด่นกว่าใครในสายตาของเธอ เขาเป็นคนหน้าตาดี มีผู้หญิงนั่งอยู่ข้าง ๆ อีกสองคน ดื่มกันหัวเราะกันอย่างมีความสุข ทุกคนบนโลกนี้กำลังมีความสุข ยกเว้นเธอที่ไม่เคยมีความสุขเลย ตั้งแต่แม่จากไป เธอหยัดกายลุกขึ้นเดินตรงไปหาเขา เเม้ร่างเล็กจะเซถลา แต่เธอก็เดินไปจนถึงเป้าหมายจนสำเร็จ มือบางยันกับพื้นโต๊ะแล้วโน้มตัวมองคนตรงหน้า ท่ามกลางสายตาชายฉกรรจ์ที่นั่งร่วมโต๊ะกับคนที่เธอสนใจ "นอนกับฉันไหม ฉันให้นายห้าพัน!"

รักครั้งนี้เขาเสนอข้อแลกเปลี่ยนเพื่อให้ได้เธอมา และรักครั้งนี้เขาก็เจ็บปวดไปมากเหมือนกันเมื่อต้องเสียเธอไป

"อึก ศิลาอย่าทำฉันเลย ฮือๆ ปล่อยฉันไปเถอะนะ" "ถ้าปล่อย แล้วเธอจะกลับมาคบกับฉันไหม?"

เธอแค่อยากลองใจโดยการให้ของขวัญสุดพิเศษกับคนรัก แต่...เขาดันไม่ดีใจ แล้วมาบอกให้เราอยู่ห่างกันสักพัก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้องลูกของเขา ผัวเฮงซวยเอ๊ย!!! อยากไปก็ไป ฉันจะหาพ่อใหม่ให้ลูก ไปแล้วอย่ามาหอนทีหลังนะ ชิ! ***************************** คำโปรย "นี่พี่จะโทษว่ามี่ตั้งใจปล่อยท้องงั้นเหรอ" "เปล่า พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ว่า...พี่ยังไม่พร้อมจะแต่งงานหรือมีลูกตอนนี้ มี่เข้าใจพี่หน่อยได้ไหม" มิรันดาสะอึกเมื่อได้ฟังเหตุผลห่วยแตกของเขา คำว่าไม่พร้อมนั่นคืออะไร "พี่ไม่พร้อมแต่งงาน ไม่พร้อมมีลูก แต่พร้อมจะไปจากมี่ นี่หรือเปล่าที่พี่อยากให้มี่เข้าใจ" หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาที่ไหลรินกลบภาพคนรักตรงหน้าจนมองไม่เห็นความรักในดวงตาคู่นั้นอีกแล้ว คนหนึ่งหมดรัก หมดใจ แต่อีกคนกลับยังรักหมดใจ ใครควรเจ็บกว่าถ้าไม่ใช่เธอ "พูดกันให้รู้เรื่องตอนนี้เลยดีกว่า ในเมื่อพี่รู้ว่ามี่กำลังจะมีลูก พี่ก็ยังอยากไปอยู่ใช่ไหม"

สวัสดีนักอ่านทุกคนนะคะ ในที่สุดณิการ์ก็ได้กลับมาฝากความฟินให้นักอ่านอีกค่ะ ณิการ์ขอฝากความรักของคุณติณณ์กับร้อยรักด้วยนะคะ “ร้อยรักราคีชัง” ความรักของเขาก่อเกิดขึ้นเมื่อใด แต่สำหรับกาฝากอย่างร้อยรักเธอรักเขาตั้งแต่แรกเห็น แอบรักแอบเฝ้ามองเขามาตลอด แต่สิ่งที่ได้รับคือความเจ็บปวดและสายตาเกลียดชัง และยิ่งไปกว่านั้นเขาบอกเขาชังน้ำหน้าเธอ ปากเขาบอกแบบนั้นทุกวันจนหัวใจของหล่อนพังไม่เหลือชิ้นดี แต่ทว่าทำไมเขาถึงต้องเข้าหายัดเยียดความปรารถนาให้เธอด้วย และซ้ำร้ายไปกว่านั้น เขาทำให้เธอท้อง....แล้วความรักของร้อยรักกับคุณติณณ์จะเป็นยังไง เธอเป็นแค่กาฝากแสนชังที่อุ้มท้องลูกของเขาเท่านั้น และลูกของเธอเขาจะต้องการและยินดีอยู่ไหม.....กับชีวิตน้อยๆ ในท้องของเธอ และยิ่งไปกว่านั้นไม่ใช่แค่หนึ่งชีวิตแต่เป็นสองชีวิตน้อยๆ ถ้าหากเขาไม่ต้องการเธอก็พร้อมจะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้ลูกน้อยทั้งสองในท้อง

ความสัมพันธ์ร้อนแรงที่เริ่มต้นด้วยความใคร่ ค่อยๆเปิดเผยบางสิ่งที่เธอไม่เคยคาดคิด ภายใต้รอยยิ้มของเขากลับซ่อนความมืดมิดเอาไว้ เธอจะได้พบความรักอีกครั้ง หรือจมดิ่งสู่ความมืดที่ไม่มีวันหวนกลับ?