รักสามเส้า

“ชอบฉันหรอ “ คำถามที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ ทำให้เธอ หันไปมองเค้าทันที แล้วยิ้มออกมา คนอะไรจะมั่นใจในตัวเองขนาดนี้ “ทำไมถึงคิดว่าใบชาชอบนายละคะ “ “เพราะถ้าไม่ชอบ คงไม่มา “ เค้าย้อนกลับไปในทันที “ใบชาอาจจะอยากได้เงิน “ “ฉันไม่เคยพูดเรื่องเงินสักคำ ถ้าเธอรับงาน มืออาชีพ แบบนี้ ต้องคุยเรื่องเงินก่อน แต่เด็กดื้อ อย่างเธอ ต้องการมากกว่านั้น “

เมื่อนักเขียนช่างฝันต้องรับคำท้าของมหาเศรษฐีจอมหยิ่ง เดิมพันด้วยหัวใจ กับเกมที่กติกาเดียวคือ...ห้ามรัก เธอเชื่อในรักแท้ แต่โชคชะตากลับเหวี่ยงเธอให้มาพบกับ กู้เทียนอี้ มหาเศรษฐีผู้มองความรักเป็นเพียงเกมเย้ยหยัน เขาเสนอบทเรียนราคาแพงที่มีหัวใจของเธอเป็นเดิมพัน ปลายทางมีเพียงสองทางเลือก...โบยบินไปกับเขา หรือร่วงหล่นจนแหลกสลาย ทว่าเธอจะเอาชนะเกมที่ห้ามตกหลุมรักได้อย่างไร ในเมื่อเพียงสบตาเขาครั้งแรก เธอก็พ่ายแพ้ไปแล้วทั้งหัวใจ

เศษเสี้ยวหัวใจของท่านเคยมีข้าอยู่ในนั้นบ้างหรือไม่ ภายใต้แคว้นต่งฉีที่ปกครองโดยเสนาบดีแซ่หลินเป็นที่รู้จักกันดีว่าตระกูลแซ่หลินนั้นจงรักภักดีต่อองค์จักรพรรดิรุ่นก่อนๆจวบจนมาถึงฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ฮ่องเต้ได้พระราชทานงานแต่งให้แก่ตระกูลแซ่หลินและตระกูลแซ่เสี่ยว เพื่อความแน่นแฟ้นหนุนนำอำนาจของเสนาบดีฝ่ายขวา เมื่อรู้ว่าเสนาบดีฝ่ายซ้ายจะก่อกบฏ หลินเฟิ่งบุตรชายคนเดียวของตระกูลแซ่หลินที่รักและชอบพออยู่กับแม่นางบุตรสาวคนโตของตระกูลแซ่เสี่ยว นามว่าเสี่ยวหลินทำให้งานแต่งนี้ไม่มีฝ่ายใดขัดข้องใจ ส่วนตระกูลแซ่เสี่ยวนั้นมีบุตรสาวอยู่สองคน อีกคนนามว่าเสี่ยวเอ๋อพี่น้องทั้งสองคนเป็นพี่น้องฝาแฝดแต่ทว่าเสี่ยวหลินคนเป็นพี่มีโรคติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดทำให้เจ็บป่วยอยู่เรื่อยมา เมื่อใกล้ถึงกำหนดการทุกอย่างไม่ได้เป็นไปตามที่ตระกูลเสี่ยวคิดไว้เพราะเสี่ยวหลินจู่ๆร่างกายของนางก็อ่อนแอลงและไม่มีหนทางรักษาจึงทำให้นางไปลาจากโลกนี้ไป ตระกูลแซ่เสี่ยวจึงแก้ไขปัญหาโดยการส่งตัวบุตรสาวคนเล็กไปแทนพี่สาวของนางและเก็บเรื่องทั้งหมดไว้เป็นความลับ

"สุขสันต์วันเกิดนะคะ" เพล้ง! "อยากให้รันไปจากคุณมากเลยเหรอ" เสียงหวานถามด้วยแววตาแสดงออกมาถึงความเจ็บปวด เธอถามมาเฟียหน้าหล่ออย่างตัดพ้อไปกับความใจร้ายไม่เห็นค่าจากเขา "ใช่ ช่วยออกไปจากชีวิตฉันสักที"

“เสียวมั๊ยหนูจ๋า... ” พ่อผัวถามขณะกดใบหน้าจูบฟัดเต้านมอวบใหญ่ ดูดกินน้ำนมอย่างเอร็ดอร่อย เต้านมแม่ลูกอ่อนขาวปลั่งจนแลเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ใต้ผิวเนื้อบอบบาง พ่อผัวตั้งหน้าตั้งตาดูดกินจนน้ำนมสีขาวหลั่งไหลออกมาชุ่มอยู่ในอุ้งปาก “เสียวสิจ๊ะ… เสียวมาก” พ่อผัวถามทั้งที่รู้ สะใภ้ตอบเสียงกระเส่า สะบัดใบหน้าไปมา ริมฝีปากขยับพะเยิบพะยาบ เผยอขึ้นตามจังหวะท่อนเอ็นกระแทกเข้ามาสุดโคนไข่ของแผน “อูย... อูย… อูย… อูย… ” ชมพู่ร้องครางอยู่ตลอดเวลา ขาข้างหนึ่งของหล่อนยังถูกยกง้างเอาไว้ตั้งแต่วินาทีแรกที่ท่อนเอ็นคัดแข็งของกระแทกเสยขึ้นมาเสียบแน่นเป็นส่วนหนึ่งในร่างกาย

จากเด็กที่ถูกเลี้ยงเหมือนคนใช้ วันหนึ่งเธอได้เข้าไปอยู่ในบ้านของอาเขยและได้รับความรักอย่างที่ไม่เคยได้จากใคร

เมือองค์หญิงสาม โจวฟางเซียน ที่ถูกใส่ร้ายป้ายสีจนต้องออกจากวังหลวงไปแต่งงานกับแม่ทัพใหญ่ เกาเฟยฉี ผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนโหดเหี้ยม ทั้งสองต้องเผชิญกับอุปสรรคและความเข้าใจผิดต่างๆ แต่ด้วยความรักและความจริงใจที่มีต่อกัน พวกเขาจะสามารถเอาชนะทุกอุปสรรคได้หรือไม่?

เพราะไม่มีใครหนีความรักได้พ้น แซม ซู และริค จึงต้องเผชิญกับความรักที่คล้ายจะหาบทสรุปที่ลงตัวไม่ได้ กลายเป็นความหวานชื่นอันขื่นขม แต่ก็เป็นความระทมอันสุดจะหฤหรรษ์ เมื่อไม่มีทางออกใด พวกเขาจึงเลือก "ปล่อยให้มันเป็นไป" ใน I'm all yours

เมื่อโชคชะตาชักนำให้บุรุษนิรนาม ช่วยเหลือ ‘หลี่จื่อเหยา’ ฟื้นจากความตาย หากยังไม่ทันตอบแทนบุญคุณ เขากลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย จนกระทั่งวันที่นางจำต้องออกเรือนตามคำสั่งของพี่ชาย ‘มู่หรงอี้หวาย’ บุรุษผู้นั้นจึงปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งโดยไม่มีผู้ใดคาดคิด และประกาศเจตจำนงที่จะเป็น ‘สามี’ ของนาง หากสิ่งที่หลี่จื่อเหยาไม่อาจล่วงรู้ก็คือ บุคคลลึกลับ ผู้มีพระคุณ ผู้ที่ทั้งหล่อเหลา แสนสุภาพ จนทำให้นางต้องเฝ้าคะนึงหามาตั้งแต่แรกพบคราวนั้น จะกลับกลายเป็นอสูรร้ายในห้องหอ ผู้ฉีกกระชาก และย่ำยีหัวใจนางจนย่อยยับ ความลับของมู่หรงอี้หวายที่ซุกซ่อนไว้คืออะไร… หรือที่จริงแล้ว ทั้งหมดล้วนเป็นแผนการที่เขาตระเตรียมไว้ เพื่อผลประโยชน์อะไรบางอย่าง “สามวันสามคืน” นัยน์ตาสีเข้มเต็มไปด้วยเพลิงปรารถนาอย่างไม่ปิดบัง “มะ…หมายความว่า เรา…” หลี่จื่อเหยาหน้าแดงก่ำ ใจเต้นระรัวแรง “ข้าจะอยู่กับเจ้า กอดเจ้า รักเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ไปไหนทั้งนั้นเป็นเวลาสามวันสามคืน” เขาอธิบายพลางปลดอาภรณ์ของตนออกทีละชิ้น

เสียงโอดครวญของทองสร้อย ทำเอานวลใจเต้นระส่ำ ไม่คิดว่าจะมารู้ความลับของพันน์เข้าโดยไม่ตั้งใจ ‘เท่าแขนแน่ะ’ ประโยคที่ได้ยินทำเอานวลใจเต้น ของเขาคงใหญ่มากสินะ ไม่งั้นทองสร้อยคงไม่ร้องครางโอดโอยจะขาดใจอย่างที่กำลังได้ยินอยู่ในตอนนี้ “สร้อยโดนเจ้าดุ้นนี้ของพี่กระแทกมาหลายปีแล้วนะ… จนป่านนี้ยังไม่ชินกับของใหญ่อีกหรือจ๊ะเมียจ๋า” เสียงของพันน์กระเส่า จากนั้นเสียงครางลั่นของทองสร้อยก็ตามมา “บ้าจริง… ” นวลสบถออกมา ด้วยหล่อนไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าจะต้องมาเจอกับสถานการณ์นี้ ผนังห้องที่ขนาบอยู่สองข้างแทบเก็บเสียงอะไรไม่ได้เลย