รักสามเส้า

[**ดาวเหนือ**] ครอบครัวของเธอกำลังเผชิญหน้ากับวิกฤติการเงินที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ หลังจากที่พ่อของเธอไปค้ำประกันเงินกู้สำหรับการลงทุน แต่กลับถูกหลอกให้ขาดทุนหนัก จนยืมเงินหนึ่งพันล้านกับคุณแม่ของ เจ้าของธุรกิจใหญ่ แต่แล้วครอบครัวเธอก็ไม่สามารถชำระได้ ทางเดียวที่พ่อแม่ของดาวเหนือคิดได้ คือการบังคับให้เธอแต่งงานกับ [**เจเคน**] เพื่อหวังให้เขายอมผ่อนปรนหนี้สินที่กำลังจะทำลายชีวิตครอบครัวของเธอ แต่การตัดสินใจแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้เป็นการตัดสินใจของเธอ

เส้นทางความรักระหว่าง นาตาเซียและลูคัส นั้นไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ได้หวานชื่นดั่งคู่รักในเทพนิยาย เมื่อนาตาเซียหลบหนีการแต่งงานแบบคลุมถุงชน แต่เธอเหมือนหนีเสือปะจระเข้เมื่อมาพบกับลูคัส ชายผู้สูญเสียคนรักจากอุบัติเหตุ

“ที่ผ่านมาผมหลอกคุณ หลอกให้คุณรักผม ผมต้องการให้คุณเจ็บปวด อยากเห็นคุณร้องไห้เหมือนจะขาดใจ ที่โดนทิ้งอย่างไม่ใยดี” เธอน้ำตาไหล..นี่คือชัยชนะที่เขาต้องการไม่ใช่หรือ...แต่ทำไมเขารู้สึกว่าตัวเองกำลังแพ้

จากเด็กที่ไถ่ชีวิตให้มาเป็นคนรับใช้แต่กลับกลายมาเป็นเมียที่เคยผูกพันธ์กันมาก่อน

เกลียดลูกสะใภ้คนนี้มากหรือคะพ่อ...งั้นหนูจะทำให้พ่อเกลียดหนูมากกว่าเดิม “ฮึ่ม...พ่อผัวตัวแสบ แบบนี้จะให้หนูเคารพได้ไงคะ ก็ได้ค่ะ ในเมื่อร้ายมา หนูก็ไม่ยอมอยู่เฉย ๆ เหมือนกัน เราได้เห็นดีกันค่ะ!!!” “ในเมื่ออยู่กันดี ๆไม่ได้” เจ้าหล่อนจึงถอดเสื้อผ้าออกจากกายจนล่อนจ้อน ปลดเปลื้องทุกกฏเกณฑ์ลงแทบเท้า ต่อหน้าพ่อผัวที่เกลียดชังลูกสะใภ้เช่นเธอจับใจ !!

เมื่อหมอสาวย้ายมาประจำที่โรงพยาบาลบนเกาะมาลาวี เธอต้องรักษาหญิงสาวมากมายที่เกิดอาการฉีกขาด หลังจากเข้าไปบำเรอนายหัวจอมเทพ ธนาอครวงศ์ ผู้ยิ่งใหญ่และอหังการ์ และความซวยของเธอก็คือ วันหนึ่งเธอต้องไปรักษาไอ้จ้อนของเขาน่ะสิ!!

ทำไมเธอจึงกระสันอยากจะไปบ้านแฟนในวันเกิดนักล่ะ? เธอมีจุดประสงค์อะไรเหรอ...อารดา? โธ่เอ๊ยยัยทะลึ่ง! เธอคิดว่าความฝันมันจะเกิดขึ้นจริงอย่างนั้นเหรอ เธอหวังจะมีเซ็กส์กับพ่อของแฟนอย่างเร่าร้อนเหมือนอย่างในฝัน อยากดื่มด่ำกับรสชาติเซ็กส์ที่ฝันใฝ ฝันไปเถอะแม่คุ๊ณ...เพราะผู้ชายคนนั้นคงไม่มีวันกล้าเข้ามายุ่งกับแฟนสาวของลูกชายหรอก เขาไม่มีวันกล้าอึ๊บเธอเหมือนอย่างในฝัน แม้เขาจะเป็นคนเจ้าชู้มักมากอยากกามสักแค่ไหนก็ตาม “ใช่...ไม่มีทาง...เป็นไปได้”

ผ่านมาเกือบสี่ปี แทบไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่คิดถึงเขา... กระบอกตาร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงวันที่อ่านข้อความจากเขา มันเป็นข้อความสุดท้ายที่เขาตอบกลับมาหลังจากที่หล่อนทักไปหาเพื่อจะบอกเรื่องสำคัญ ไปรยาจดจำได้ทุกจังหวะความคิดและความรู้สึกในเวลานั้น หล่อนไม่เคยลืมมันได้เลย... พลันเสียงเจื้อยแจ้วที่แสนคุ้นเคยก็ดึงหญิงสาวให้ออกจากความหม่นหมอง 'แม่กุ๊บกิ๊บคร้าบ แม่กุ๊บกิ๊บอยู่หนาย คุณตาพาอชิไปซื้อขนมมาเยอะแยะเลยคร้าบ' สำหรับไปรยา ไม่ใช่เวลาหรอกที่ช่วยเยียวยารักษาแผลในใจ แต่เป็นเด็กชายอชิระผู้เป็นแก้วตาดวงใจของหล่อนต่างหาก --------------- “หนูอยู่บ้านนี้ใช่ไหม” “ใช่ครับ นี่บ้านของอชิ” “แล้วพ่อเราไปไหน” “อชิไม่รู้ครับ แต่อชิมีคุณตาตัวใหญ่ๆ ใหญ่กว่าคุณลุงด้วย อชิไม่กลัวคุณลุงหรอก” “พ่อเราหนีไป ไม่อยู่เลี้ยงเราใช่ไหม” เพิ่งรู้ตัวว่าตนใจร้ายเกินไปก็ตอนที่เห็นดวงหน้าเล็กนั้นเบ้ ทำท่าจะร้องไห้ แต่น้ำตาก็ไม่ได้ไหลออกมา เพราะเจ้าตัวฮึบไว้ได้ทัน “อชิโป้งคุณลุง ไม่ให้คุณลุงมาบ้านอชิ”

ที่ข้าร้ายกาจนั่นย่อมต้องมีเหตุและที่ข้าลุ่มหลงโง่งมก็เพราะหลงเชื่อคำลวงบุรุษความหวังลมๆ แล้งๆที่ปล่อยให้เขาย่ำยีความสาวคราแล้วคราเล่า บัดนี้ข้านั้นตาสว่างรู้แจ้งในเมื่อองค์ชายรองไร้ใจ ข้าก็ขอลาขาด!

"นิด" สาวสวยพรหมจรรย์ไร้ญาติ ไร้ครอบครัวจนต้องมาหางานทำในกรุงเทพ แต่ดันโชคร้ายที่ไม่มีใครรับเธอเข้าทำงาน จึงลงท้ายด้วยการไปขายบริการเพื่อหาเงินเลี้ยงชีพ แต่การเดินทางเส้นทางสายเทานี้ไม่ได้โรยไปด้วยกลีบกุหลาบ เธอต้องทนมือชายนับพันเพื่อไขว่คว้าอิสรภาพ