ราชวงศ์/ขุนนาง

จากสตรีน่ารำคาญข้างจวนกับแมวอ้วนตัวแสบที่มักเป็นแขกไม่ได้รับเชิญในจวน กลายเป็นสตรีที่ทำให้หัวใจของคนโหดเหี้ยม เย็นชาเช่นเขาต้องวุ่นวาย “หากยังกล้าเรียกเขาว่าพี่อีก ข้าจะจูบเจ้าต่อหน้าเขาเดี๋ยวนี้” จากสตรีที่น่ารำคาญ บุตรสาวของเสนบดีข้างจวน เขาไม่ชอบนางเพราะความไร้มารยาท อีกทั้งยังดื้อดึง แต่ก็หลีกหนีไม่ได้เพราะนางเป็นบุตรสาวของเสนาบดีกรมตุลาการ ที่เป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัยในคดีการทุจริต แต่เมื่อเริ่มสืบ และเริ่มอยู่ใกล้นางทุกวัน... ความรู้สึกรำคาญค่อย ๆ หายไป และเมื่อนางมีผู้อื่นเข้ามา.... เหตุใดทำให้จิตใจของเขาอยู่ไม่สงบเช่นเดิมกันนะ "ไม่ใช่แค่หนึ่ง แต่...มีมากกว่าสอง สามคนงั้นหรือ!!" ไม่เพียงเท่านั้น นางยังเริ่มทำเมินเฉยและไม่สนใจเขา เรื่องนี้ทำให้คนที่นิ่งราวผืนน้ำและใจเย็นดุจน้ำแข็งเริ่มร้อนจนจวนเกือบไหม้

“ซินเหยา เจ้าแพ้แล้ว” “ท่านอย่าเขามานะ ข้าขอสู้ตาย อย่านะ ออกไป” “ดูเหมือนว่าเจ้าจะลืมข้อตกลงของเรานะ” “เว่ยจื่อหยาง นี่ท่าน อื้ออ อาา อย่านะ อื้อออ..” มือของเขาเริ่มลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างนางผ่านชุดชั้นในบางเบาของนาง ทำให้ซีเหยาเริ่มรู้สึกแปลกๆ ตรงส่วนที่เขาสัมผัส จื่อหยางเริ่มถอดเสื้อออกเผยให้เห็นอกกว้าง ทำให้นางเริ่มรู้สึกตื่นเต้น หัวใจนางเต้นไม่เป็นจังหวะ และเริ่มรู้สึกว่าควบคุมตัวเองไม่ได้ เมื่อเขาเข้ามาใกล้ๆ และจูบนาง “อื้ออ อย่าาา อาาาา อืมมมม” ร่างน้อยบิดไปมากับสัมผัสของนิ้วที่เลื่อนไปเรื่อยๆ ตามซอกคอและร่องอกลึกของนาง ก่อนจะค่อยๆ ลูบไปที่ยอดปลายถัน ทำให้มันแข็งขึ้นมาดันชุดจนเห็นชัด เขาเริ่มใช้ลิ้นเข้าช่วยในการเชยชมมันทำที ก่อนที่คนใต้ร่างของเขาจะเริ่มร้องครางออกมาอย่างลืมตัว “อื้ออ อาาา อื้ออ” “เจ้ากลั้นเสียงทำไมกัน” “ปล่อยข้านะ ข้าไม่อยาก…” “จริงหรือ เจ้าไม่รู้สึกอะไรกับข้าเลยอย่างนั้นหรือ เหยาเหยา อย่าหลอกตัวเอง” “ข้า…อ๊าาา ไม่นะ ท่าน..หยุดนะ”

ข้าหลินชิงชิงผ่านการคัดเลือกให้ได้รับตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องอย่างง่ายดาย เพราะผู้สมัครมีเพียงข้าคนเดียวเท่านั้นแต่เดี๋ยวก่อน ข้าเองก็ไม่ได้สมัครเช่นกัน ข้าเพียงอยากรู้ว่าใครกันที่ถีบข้าออกมา เมื่อจับมือใครดมไม่ได้ แล้วฮ่องเต้ก็เห็นว่าข้ายืนอยู่ตรงหน้าเพียงคนเดียวเท่านั้น จึงเหมารวมว่าข้า ออกมาแสดงตัวว่าจะสมัครคัดเลือกตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องปีศาจที่ใครคร้ามเกรงนั่น แต่ข้าเองก็ไม่ได้ตั้งใจสมัครลงคัดเลือกเลย แต่ไม่รู้ใครถีบข้าออกมา นั่นคือที่มาของตำแหน่งอันสูงส่งของข้าเอง ฮือ ฮือ ช่วยข้าด้วย !!!

'ฉู่เหลียน' หลงรักองค์ชายทรราชอันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวง ยินดีจะแต่งงานกับเขาอย่างโง่งม แม้บิดาจะกล่าวเตือน นางไม่รู้เลยว่า นั่นคือหนทางสู่ขุมนรก ถูกเขาลงทัณฑ์สวาทเจียนขาดใจ อีกทั้งยังทำให้นางเจ็บช้ำโดยแต่งอนุเข้าจวน !

ซ่งลี่อินองค์หญิงสามแห่งแคว้นฉีผู้ถูกบิดามองว่าด้อยกว่าท่านหญิงซ่งเสวี่ยหนิงพระธิดาที่เกิดจากสนมชั้นต่ำ ทว่าโชคชะตากลับกลั่นแกล้งให้นางต้องอภิเษกสมรสกับชินอ๋องของแคว้นเว่ยนามถานหยางหมิงพร้อมกับซ่งเสวี่ยหนิง ทว่าบุรุษผู้นั้นกลับรักมั่นแต่เสวี่ยหนิงผู้เดียว

อินอวิ๋นหยาง สมญานามอุปราชอำมหิตจากแคว้นหยวนเป่ย รูปงามเลื่องลือไปทั่วหล้า ทว่ากลับเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับองค์หญิงแคว้นซางที่แสนจะอัปลักษณ์ดุจปีศาจ พระชายาหน้าผีถูกพระสวามีกักขังอยู่อย่างโดดเดี่ยว ณ จวนเดียวดาย ท่ามกลางเทือกเขาสูงเสียดฟ้า ไร้สิ้นข้าทาสบริวารเฝ้าคอยดูแล สาเหตุเพราะต่างหวาดกลัวพระชายาหน้าผี จนตกใจหัวใจวายตายไปแล้วมากมาย พระชายาหน้าผีตรอมใจตายท่ามกลางแรงแค้นที่ลุกโชน ก่อนสิ้นใจพระนางให้สัญญาว่าจะต้องหวนกลับมาล้างแค้นพระสวามีใจโฉดผู้นี้ให้ได้ ไม่ว่าจะต้องเฝ้ารอนับหลายพันปีก็ตาม พระนางจะต้องชำระหนี้แค้นนี้ให้สำเร็จ

หญิงสาวผู้อวบอ้วนนำ้ร้อยกว่ากิโล ไม่เคยมีแฟน ไม่ต้องถามถึงสามีก็ไม่มีเช่นกัน วันหนึ่งเกิดลื่นเปลือกกล้วยตุยไป แล้ววิญญาณดันไปอยู่ในร่างนางร้ายชื่อเสียงฉาวโฉ่ ในนิยายที่เคยอ่านนานมาแล้ว ไม่ต้องถามถึงวีรกรรม ตามตบหญิงสาวทุกคนที่เข้าใกล้พระเอกของเรื่องคือท่านอ๋องหยางเล่อ คอยสกัดขานางเอกไม่ให้เข้าใกล้พระเอกยอดดวงใจ แต่อนิจจาพระเอกแสนจะรังเกียจเดียจ์ฉันท์นางร้าย เจอนางร้ายที่ไหนก็พยายามหลีกหนี แถมผู้คนก็ซุบซิบนินทา แสดงความรังเกียจในพฤติกรรมของนางร้าย น่าสงสารจริงหนอ เฝ้ารัก เฝ้าหวงคนที่เขาไม่แม้แต่จะชายตาแล อย่ากระนั้นเลย ข้าจะปฏิวัติชีวิตของเจ้าเสียใหม่ หน้าก็งามปานจะล่มเมือง หุ่นหรือก็เซ็กซี่ขยี้ใจชาย เฮอะ !!จะแคร์ทำไมผู้แค่คนเดียว หาใหม่ไปเลยค่ะ ผู้แซ่บๆ มีออกมากมาย ฮ่าฮาฮา

เพราะฆ่าคนไปมากมายในชาติก่อน นางจึงต้องมาใช้กรรมในชาตินี้กับสามีพิการ

คาถาศักดิ์สิทธิ์ในยุคสามราชา ห้าจักรพรรดิจารึกอยู่ในกระดองเต่าโบราณ กำหนดให้ไป๋หลันฮวา ลูกสาวเจ้าพ่อไป๋โหย่งอี้จากแก๊งสามพยัคฆ์แดนมังกรและอดีตรัชทายาทไร้บัลลังก์โจวโยว่เฉิง ให้โคจรมาพบกัน หากแต่บุรุษที่เธอพบนั้นคือแม่ทัพไร้พ่ายในตำนานเมื่อ 3000 ปีในอดีต จวบจนกระทั่งอดีตรัชทายาทโจวโย่วเฉิงได้มาโคจรพบมาเฟียสาวทรงเสน่ห์ ลูกสาวเจ้าพ่อแก๊งสามพยัคฆ์ที่ถูกส่งไปเรียนต่อและให้เป็นหัวหน้าคุมบรรดายากูซ่าทางประเทศญี่ปุ่น เธอฉีกกฎความเป็นมาเฟียไปอย่างสิ้นเชิง กฎของมาเฟียต้องโหดเหี้ยม เลวสุดขั้ว ทำงานสุจริตไม่ได้เพราะไม่เจริญรุ่งเรืองและรวยช้า แต่เธอกลับทิ้งสโลแกนมาเฟียทุกข้อ เพราะแม่ไม่โหด(ถ้าไม่จำเป็น) แม่ไม่อยากเป็นคนเลว (เพราะอยากเป็นคนดี เบื่อหนีตำรวจ) แม่อยากทำงานสุจริต (เพราะแม่สวยระดับนางเอกซีรีย์ยังต้องหลบ ก็เลยมีอาชีพเสริมเป็นดารา แต่มีอาชีพหลักเป็นมาเฟีย) ทว่าสถานการณ์บังคับทำให้ต้องแบกรับเป็นหัวหน้าแก๊งฝีมือยิงปืนของแม่แม่นชนิดที่ว่าหลับตาก็ยังยิงถูก อำนาจลึกลับ นำเธอกลับไปใช้ชีวิตในยุคสมัยราชวงศ์โจวตะวันตก เพื่อทำหน้าที่สำหรับผู้ที่ถูกเลือก คืนราชบัลลังก์ให้แก่รัชทายาทในอดีต คืนความเป็นมนุษย์ให้หวนกลับคืนมา และคืนความรักที่พระองค์มีต่อนางตราบชั่วนิจรันดร์

“อ๋องหื่น” “หึหึ...ข้าหื่นที่ไหนกันเล่า ข้าแค่อยากแสดงความรักกับเจ้าเท่านั้นเอง และตอนนี้ก็ลับตาคน ข้าว่าเรามาเย้ยฟ้าท้ายุทธภพกันดีไหม” เขาพูดจบก็ผลักร่างเล็กโน้มลงไปนอนราบกับหลังคาทันทีแล้วตัวเองก็คร่อมทับ “อือ...เดี๋ยวหลังคาบ้านเขาพังหรอก” “ไม่ลองไม่รู้เถียนเถียน” “บ้าน่า อย่าทำอะไรพิสดารได้ไหม เดี๋ยวพลาดท่าตกไปพิการเอาหรอก” “ข้ามีวิชาตัวเบา ไม่ทำให้เจ้าเป็นอันตรายหรอกเมียข้า” เขาพูดแล้วก็โน้มหน้าหมายจะลงไปซุกไซ้ซอกคอระหงทันที......