วัยรุ่น

“รับเลี้ยงหนูไว้ได้ไหมคะ?” “ฉันไม่นิยมเลี้ยงเด็ก” “ไม่ได้เหรอคะ หนู หนูบริการคุณได้นะคะ” “บริการอะไร” “ทำแบบนั้นไงคะ แบบที่เมื่อคืนเราทำกันหนู หนูทำให้คุณได้นะ” “ถ้าอมให้ฉันแตกได้ จะลองพิจารณาดู”

เพียงแค่ไม่อยากเห็นเพื่อนสนิทของเธอเสียใจ เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อความสบายใจของเขา แม้แต่การใช้ร่างกาย ตัวเองปลอบโยนเขา..... แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นจากความรักของเธอเพียงฝ่ายเดียว อย่างน้อยเธอก็ทำมันได้อย่างเต็มที่แล้ว.....

เมื่อความผิดพลาดชั่วข้ามคืนกลายเป็นจุดเริ่มต้นของความรักที่ไม่คาดคิด! 'เชษ' เพลย์บอยสุดฮอตที่ไม่เคยจริงจังกับใคร กับ 'เจน' สาวห้าวตัวแม่จากค่ายมวยที่แกร่งทั้งกายและใจ ค่ำคืนเดียวที่เปลี่ยนทุกอย่าง… เขาติดใจ เธออยากลืม แต่โชคชะตากลับดึงทั้งคู่เข้าหากัน ในโลกที่เต็มไปด้วยความลับ ความหึงหวง และหัวใจที่เริ่มเปลี่ยนแปลง รักครั้งนี้จะจบลงอย่างไร? เมื่อ ‘เขา’ ไม่ยอมปล่อย และ ‘เธอ’ ไม่ยอมแพ้!" 💕 💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕 เตรียมตัวให้พร้อมกับเรื่องราวสุดป่วนของคู่กัดที่ไม่น่าจะรักกัน กับรักวุ่นๆ ของเพลย์บอยและสาวนักสู้! ใน ‘รัก ร้าย ลึก’ 💕

เมื่อถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เล็กจนโต ว่าทั้งคู่เป็นพี่น้องกัน แต่คนทั้งคู่กลับอยากที่เป็นมากกว่านั้น แล้วมันจะสามารถเป็นไปได้ไหม ต้องมาลุ้นเอาใจช่วยพี่คินกับน้องวาด้วยนะคะ

เพราะการเงินที่ขัดสน ทำให้นักเขียนสาวตัดสินใจตอบรับคำขอของเพื่อนสนิท ที่ฝากให้เธอนั้นดูแลลูกติดสามีเพียงคนเดียว ระหว่างที่เจ้าตัวไปทำงานกับสามีที่ต่างประเทศเป็นเวลาหก เดือน ระหว่างนั้นก่อเกิดเป็นความรักที่ผิดและพลั้งเผลอทุกข้อในจิตใจ.. แม่จะเป็นเพียงลูกเลี้ยงของเพื่อนสนิทแต่ก็ทำให้เธอไม่อาจทนความรู้สึกไปได้ เพราะยิ่งเธออยากจะตัดใจไม่ถลำลึกลงไปมากเท่าไร หัวใจของเธอก็ยิ่งไม่รักดีมากเท่านั้น

เพราะแม่หนีไปกับแฟนใหม่ และทิ้งเธอไว้กับพ่อเลี้ยง ความแค้นทั้งหมดของพ่อเลี้ยงจึงตกมาอยู่ที่เธอ รวมไปถึงหน้าที่บนเตียงก็เช่นกัน เธอมีหน้าที่แค่รองรับอารมณ์ฉัน แทนแม่ของเธอเท่านั้น

เพราะหุ่นเซ็กซี่แบบนี้ เสี่ยๆเลยแย่งกันเปย์ แต่เธอไม่ยอมแพ้ หางานที่มีศักดิ์ศรีทำ แล้วอุบัติเหตุก็ส่งเธอให้ติดอยู่ในฝัน พร้อมเจอว่าตัวเองเด็กลงสิบปี เรื่องไม่ง่ายอย่างที่คิด มนสิชาต้องหาทางออกจากฝันให้ได้ เพราะเดิมพันของเธอต่อครอบครัวและคนรัก ในเมืองนิทรานี้ มนสิชาเจอแต่นักเรียนม.ปลาย เธอมีแก็งเพื่อนใหม่ พวกเธอต้องดั้นด้นไปสืบหาทางกลับบ้านให้ได้ จากโรงเรียนทั้งสี่ทิศ อำนาจทำให้ประธานนักเรียนแต่ละทิศแย่งชิงนักเรียนกัน แถม ในเมืองไม่มีมอนสเตอร์ให้ปราบ กระนั้นพวกเธอยังสามารถเรียกสเลฟหรือสัตว์รับใช้ให้ออกมาตามพลังได้ เตรียมอ่านแอคชั่นรัวๆ ส่วนปริญแฟนหนุ่มของมนสิชา พยายามทุกวิถีทางที่จะใช้เวทมนปลุกเธอ ถ้าแก้ไขคำสาปไม่ได้ รักของมนและปริญ คงจบแบบไม่สวย ทั้งๆที่สัญญากันไว้แล้ว "มนคงเศร้า แต่จะเศร้ากว่านั้นถ้ารู้ว่าพี่ปริญเริ่มต้นใหม่ไม่ได้ มนอยากให้เราเก็บความรู้สึกดีๆแบบนี้ไว้ในใจ จะได้อบอุ่นใจทุกครั้งที่นึกถึงความทรงจำนี้" "พี่สัญญาว่าจะทำทุกอย่างไม่ให้เราสองคนต้องมีตอนจบที่น่าเศร้า" ยิ่งสืบยิ่งมีแต่ความจริงอันน่าเจ็บปวด และพร้อมเฉลยความลับที่คาดไม่ถึง

"ฉันจะแต่งค่ะ" "หือ?" ไวซ์ครางอย่างประหลาดใจ ผิดคาดที่คิดว่าพรีมจะปฏิเสธการแต่งงานกับเขา "แต่ฉันอยากตกลงอะไรกับคุณก่อน" พรีมรู้ว่าเงื่อนไขที่เธอคิดไว้มันอาจจะเห็นแก่ตัว เพราะไวซ์เองก็คงไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ แต่เธอขอเลือกความรู้สึกของตนเองก่อน "ว่ามาสิ" เธอกัดริมฝีปากอย่างชั่งใจ และตัดสินใจว่าจะพูดมันออกไปให้จบๆ "ฉันอยากให้การแต่งงานเป็นแบบสัญญาแต่สัญญาของเรามีระยะเวลาแค่หนึ่งปี" "..." "คุณตกลงมั้ยคะ" พรีมสบตากับไวซ์อย่างคาดหวัง ขณะที่เขาตีสีหน้าเรียบเฉยจนมองไม่ออกว่าจะปฏิเสธหรือตอบรับข้อเสนอของเธอ ผ่านไปหลายวินาทีเขาถึงจะตอบว่า "ต้องนอนด้วยกัน" "คะ?" "ถ้าผมกับคุณแต่งงานกันแล้วแปลว่าคุณจะกลายเป็นเมียผม นอนด้วยกันก็คงไม่เป็นอะไรถูกมั้ย" "มันก็ใช่ค่ะ แต่..." ไวซ์เลือกพูดความต้องการของตนเองแทรกข้อแม้ที่พรีมกำลังจะหยิบยกมาโต้แย้งกับเขา "แต่ถ้าคุณไม่โอเค ผมก็ไม่แต่ง อย่างน้อยหนึ่งปีที่ผมเสียไปต้องได้อะไรกลับคืนมาบ้าง"

 "คิน...แพรท้อง" "ท้อง?? เธอท้องกับใครล่ะ" "ทำไมคินถึงถามแพรแบบนี้" "แล้วทำไมจะถามไม่ได้ในเมื่อเธอไม่ได้นอนกับฉันแค่คนเดียว" "คิน" "อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอมั่วกับใครบ้างทำอะไรอย่าคิดว่าฉันโง่ดิ" "พูดแบบนี้แปลว่าคินจะไม่รับผิดชอบเด็กในท้องของแพรใช่มั้ย" "เออดิใครมันจะไปโง่รับวะ!!!" "ถ้าคินคิดว่าเด็กในท้องแพรไม่ใช่ลูกของคินแพร.....จะไปเอาเด็กออก" "ตามใจลูกเธอไม่ใช่ลูกฉัน" "ถ้าวันนึงคินรู้ความจริงวันนั้นคินจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต" "ไม่มีวันนั้นอย่างแน่นอน"

เพราะคำว่าบุญคุณ และครอบครัวค้ำคอเธอจึงต้องจำยอมสวมรอยเป็นคู่หมั้นในวัยเด็กของบุตรชายผู้มีพระคุณ แต่ความฉิบหายดันมาเยือนเมื่อเมื่อคู่หมั้นตัวจริงของชายหนุ่มปรากฏตัวขึ้น "เธอเป็นใคร..?" "ฉันชื่อ...เมษา..." "เธอคงไม่ได้โง่จนไม่รู้ใช่ไหมว่าการสวมรอยเป็นคนอื่นมันผิดกฏหมาย" "ที่ฉันทำไปเพราะจำเป็นจริง ๆ อย่าแจ้งความจับฉันเลยนะ จะให้ฉันทำอะไรเป็นการชดใช้ก็ได้" "เธอคิดว่าควรชดใช้ ยังไงมันถึงจะเหมาะสมกับที่เธอเข้ามาสวมรอย เป็นคู่หมั้นฉันจนทำให้ฉันกับคนรักต้องเลิกกัน เธอคิดว่าตัวเองต้องชดใช้ยังไง" "ฉะ..ฉันไม่รู้..." "แต่ไม่ต้องห่วง เธอได้ชดใช้สมใจแน่...เมษา..."