วาย

ตั้งแต่จำความได้ “อู๋เหริ่นชวน” ประมุขน้อยพรรคมารโลหิต ก็ฝันว่า ตนเองตายด้วยฉินเวทย์ของจิ้งจอกเก้าหางผู้หนึ่ง กระทั่งได้พบกับ “หลัวเซียน” บุรุษเซียนรูปงาม แทนที่จะเป็นรักแรกพบ กลับกลายเป็นความเกลียดชังลึกซึ้ง ตั้งแต่แรกเจอ ยิ่งท่านพ่อมีคำสั่งให้เขาคำนับ คนแซ่หลัว ผู้นั้น ให้เรียกว่า อาจารย์ ตามสัญญาสันติภาพระหว่างสองเผ่า เขาก็ยิ่งไม่พอใจ หาเรื่องอีกฝ่ายมาตลอด ทว่าสำหรับหลัวเซียนแล้ว กลับรู้สึกผูกพันกับศิษย์ปากร้าย ขี้แกล้งผู้นี้อย่างลึกซึ้ง คล้ายชะตาผูกพันกันมาแต่ชาติปางก่อน เมื่อรู้ว่าเขาไม่มีแม้พลังวิญญาณ ไม่มีวรยุทธใดๆ ก็ยิ่งอยากอ้าแขนปกป้องให้พ้นภัยอันตรายทั้งปวง แต่ลิขิตชะตานั้นไม่แน่นอน ก่อนหน้าจะขึ้นรับตำแหน่งประมุขเผ่าเซียนคนใหม่ หลัวเซียน กลับถูกศิษย์น้องร่วมสำนักทำร้ายจนตาบอด สูญสิ้นพลังวิญญาณ อู๋เหริ่นชวน จึงต้องเป็นฝ่ายพยายามปกป้องอาจารย์โง่ของเขา ด้วยการพาหลบหนีมายังเผ่ามนุษย์ นึกไม่ถึงเลยว่า จะต้องถูกตามล่าเอาคัมภีร์มหาเวทย์ จากบรรดาจอมยุทธอีก

จากที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้า ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้ เห็นแล้วเป็นต้องคอยตามคอยแกล้ง พอไม่เห็นหน้าทำไมหัวใจมันร้อนรนอยู่ไม่ได้ต้องอยากเห็นหน้าตลอด หรือจะเป็นแบบที่โบราณว่าไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาก็ยังดี

พยัคฆ์ร้ายมากวิชา เลื่องลือโจษจัน เอามาอยู่ใกล้ตัว มันจะยอมเชื่องเก็บเล็บเก็บเขี้ยวจริงหรือ?

รับจ้างเลี้ยงลูกให้เค้า สุดท้ายได้เป็น "เมีย" คุณเค้าซะงั้น คุณรัน [35 ปี] & อาคิน [25 ปี] 🍼 น้องฌอน [3 ขวบ] อาคิน ตัดสินใจลาออกจากงาน เพราะทนไม่ไหวกับป้าหัวหน้าที่แสนจะท็อกซิก ลาออกทั้งที่ยังไม่ได้หางานใหม่ แต่อาคินคิดว่าอดตาย ยังดีกว่าประสาทกิน แต่งานสมัยนี้ก็หายากเสียเหลือเกิน ประกาศรับสมัครพี่เลี้ยงเด็ก กับคุณสมบัติที่ใครอ่านแล้วต้องงง คุณสมบัติเดียวที่ผู้ว่าจ้างต้องการคือต้องเป็น ‘ผู้ชาย’ เท่านั้น “ฉันตกลงรับนาย ถ้านายยอมรับข้อแม้ทั้งหมดได้” “เงินเดือนชั้นให้มากกว่าที่เก่าสองเท่า กินอยู่ที่นี่ไม่ต้องเสียอะไร เบิกเพิ่มได้ทั้งหมด” ขอเสนอดีขนาดนี้มีหรือที่อาคินจะปฏิเสธ แต่มันชักจะยังไง ๆ อยู่นะ...

.....เอาละซิอีน้องไม่เคยรู้ ว่าพี่มันเป็นมาเฟียคิดมาตลอดคือคุณชายผู้เคร่งขรึมดีกรีคุุณชายในฝัน.... ......ความมาแตกเอาตอนอีน้องถููกจับเป็นตัวประกันเพื่อเจรจาต่อรองจากพวกแก๊งค์ยากูซ่าข้ามชาติ....

....ความสัมพันธ์ที่ควรจบลงเพียงชั่วข้ามคืน กลับถูกสานต่อด้วยแรงราคะร้อนแรง ต่อให้คิดว่าตัวเองแน่สักเพียงไหน สุดท้ายการเอาใจลงไปเล่นกับความสัมพันธ์แบบนี้ล้วนต้องเจ็บทุกฝ่าย.... "เป็นเชี้ยไรของมึงวะ!" อาโปกุมไหล่ข้างที่ถูกผลักกระแทกประตูด้วยความเจ็บก่อนจะตะโกนใส่คนทำอย่างหงุดหงิด "มึงตั้งใจจะหนีกู?" ฮิลล์ชี้นิ้วไปที่อีกฝ่ายขบกรามถามอีกฝ่ายเสียงเข้ม "กูจะหนีมึงทำไม เราเป็นอะไรกันกูถึงต้องหนี" อาโปเห็นอีกฝ่ายโมโหก็อดยั่วอารมณ์ไม่ได้ ชอบทำให้กูเจ็บตัวดีนักไอ้ห่านี่ "ก็เป็นคนที่เอากันเวลาเงี่ยนไง!" คำตอบที่พ่นออกมาจากใบหน้าหล่อเหลานั่นทำให้เขาจุกเหมือนโดนหมัดน็อก "ถ้างั้นมึงขาดที่ระบายอย่างกูไปมันจะเป็นไร ทำไมต้องโมโห" สีหน้าที่ชะงักไปยิ้มเยาะเล็กน้อยก่อนตอกกลับอีกฝ่าย "อ้อ...ไม่ได้โมโหหรอก แต่คนของกูมีอะไรปิดบังกู กู! ไม่! ชอบ!" ฮิลล์ไม่พูดเปล่า เขาเดินเข้าประชิดตัวอาโปพร้อมทั้งยื่นมือไปบีบกรามของอีกฝ่ายแล้วพูดใส่หน้านั้นอย่างชัดถ้อยชัดคำ ราวกับต้องการใช้คำพูดตนเองเป็นใบมีดกรีดทรมานเหยื่อย่างช้าๆ

เรื่องราวของเพื่อนที่แอบรักเพื่อน เวลาผ่านไปเพื่อนที่แอบรักมาบอกว่ากำลังจีบผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นเหตุให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่พอใจ จนเผลอทำอะไรที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนต้องจบลงและเริ่มต้นใหม่ในความสัมพันธ์แบบอื่น

#แค่ FWB ทำไมต้องรัก ความสัมพันธ์ของตัวละครจะเริ่มตั้งแต่ปี 1 จนถึงวัยทำงานค่ะ ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากคู่อริจนกลายมาเป็นเพื่อน แต่ถึงจะสนิทมากขึ้นแค่ไหนก็ห้าม Friend Zone มา ได้แค่ FWB แต่พอเวลาบนเตียง ก็เรียกเมียครับ ผัวครับ แต่หากไม่ให้เกียรติซึ่งกันและกัน จนความสัมพันธ์ที่อีกฝ่ายสุดจะทนเกิดขึ้น แต่ก่อนจบกันเมียขอสั่งสอนผัวก่อนเลิกรา......จะได้รู้ว่า รักชีวิตอย่าคิดสู้เมีย...เมื่อเมียโกธรผัวจะโดนแทง

คีย์จะทำยังไงเมื่ออยู่ๆก็มีเด็กน้อยที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งมาเกาะขาแล้วเรียกเขาว่าปะป๊า ทั้งๆที่ตัวเขานั้นก็ไม่มีแฟนหรือมีภรรยา ว่าแต่เด็กคนนี้เป็นลูกเต้าเหล่าใครกันเนี่ย ทำไมถึงมาเรียกเขาว่าปะป๊าแบบนี้

เรื่องราวของ 'ไอ้กาน' นักศึกษาทุนมหาลัยคิงส์เวล มหาลัยเอกชนชื่อดังระดับประเทศที่วันดีคืนดีดันขี่มอเตอร์ไซค์ไอ้นวลลูกรักไปเฉี่ยวเข้ากับรถสปอร์ตหรูสีเหมือนขี้ ก่อนที่เจ้าของรถที่มีผมสีเดียวกับรถจะเรียกร้องค่าเสียหายของกระจกข้างเดียวถึง 8 แสนบาทไทย นำมาซึ่งการให้ไอ้กานมาช่วยทำวิจัยจบ เพราะไอ้รุ่นพี่หัวขี้มันดันเรียนมหาลัยเดียวกับเขา แถมยังอยู่คณะเดียวกันอีกด้วย งานนี้พรหมลิขิตหรือจะสู้ส้นเท้าลิขิต ชีวิตที่เคยสงบสุขของไอ้กานต้องพังลงเมื่อรู้จักกับรุ่นพี่ปี 8 อย่าง 'ไอ้ธีต์' ไอ้หัวขี้ที่เขาเหม็นขี้หน้ายิ่งกว่าขี้ในส้วม