หนีท้อง

เล่ห์กลซ่อนใจ เมื่อเจอสิ่งที่ถูกพ้องต้องใจ เขาจึงทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้ได้เธอมาครอง แอบรักซ่อนใจ ความสัมพันธ์ที่ต้องถูกเก็บไว้เป็นความลับภายใต้สถานที่เดียวกัน แต่กว่าจะยอมรับได้ก็สายเกินไป โอบรักซ่อนใจ เพียงเพราะไม่อยากให้น้องเป็นของใคร ในฐานะพี่ชายจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อผูกมัดน้อง

"ตัวมึงแม่งโคตรสกปรก ไม่รู้ว่ามีเชื้อโรคติดตัวมาบ้างหรือเปล่าวันๆเอาแต่คุ้ยถังขยะเก็บขยะ แม่งแค่คิดกูก็จะอ๊วก  มึงจะไปนอนที่ไหนมึงก็ไปแต่อย่ามานอนห้องกู กูรังเกียจไป๊!!!" ผลัก!!!! ตุ่บ!!!! "โอ๊ย!!!" "หึสมน้ำหน้า กูไม่จับมึงโยนออกไปนอกบ้านก็ดีเท่าไหร่แล้ว"

ไกร หรือ นายหัวไกร อายุ 35 ปี ปัจจุบันเป็นเจ้าของสวนยางเจ้าของสวนทุเรียนในทางภาคใต้ เรียกว่าเป็นคนร่ำรวยคนนึงเลยก็ว่าได้ มีลูกน้องมากมายรู้จักคนมากมาย แต่กลับไม่ยอมหาเมียให้ตัวเองจนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาจนอายุ 35 ปี พ่อแม่เลยจัดการจับคลุมถุงชนกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาไม่แม้แต่จะรู้จักเพียงเพราะอยากให้ลูกชายมีเมียกับเขาสักที เขมิกา หรือ เขม อายุ 24 ปี ดีกรีนักเรียนนอก พ่อแม่ส่งไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่มัธยม แต่แล้วก็ถูกเรียกตัวกลับมาเพราะมีเรื่องด่วนสำคัญ แต่พอเธอกลับมากลับถูกพ่อแม่พาไปแต่งงานกับผู้ชายคนนึงที่เธอเองก็ไม่เคยรู้จัก แถมผู้ชายคนนั้นก็หน้าตาโหดๆ ด้วย

หลิวอี้ชิง ได้แต่งงานกับแม่ทัพโยวหยางเล่อบุรุษในดวงใจของนางอย่างสมหวัง แต่นางก็ไม่คิดมาก่อนว่าหลังจากที่นางเข้ามาเป็นสะใภ้ในจวนโยวแล้วต้องพบเจอกับสิ่งใดบ้าง สามีก็ไปรบแต่เมื่อกลับมาเขากลับพาสตรีอีกคนนั่งบนหลังม้าตัวเดียวกันกับเขากลับมาด้วยกันในวันที่นางอุตส่าห์ออกไปยืนรอรับเขาอย่างแสนจะดีใจที่จะได้พบหน้าสามี และนั่นเป็นฟางเส้นสุดท้าย สำหรับความอดทนอย่างทุกข์ทรมานตลอดสองปีที่ผ่านมาในจวนโยว นางตัดสินใจเขียนหนังสือหย่าให้กับเขาและจากไปทันที……

เธอท้องกับเขา...ผู้ชายไร้หัวใจที่เห็นเธอเป็นแค่...ลูกสาวของศัตรู! “นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้พบกันนะ!” ในที่สุด...เขาก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นเสียเอง ด้วยน้ำเสียงเย็นชา ไร้ความรู้สึก เหมือนไม่ใช่คนเดิม เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือโดยใช้เวลาเพียงแค่ข้ามคืนเท่านั้นหรือ? “ทำไมคุณถึงทำกับฉันอย่างนี้?” เธอเสียงสั่นเครือ น้ำตาจะไหลอยู่รอมร่อ แม้พยายามจะกดกลั้นความอ่อนแอเอาไว้อย่างถึงที่สุด แต่เธอก็ไม่อาจทัดทานได้ “ก็เพราะ...คนอย่างคุณสมควรจะได้รับ” เขาพิพากษาเธออย่างเลือดเย็น แล้วหัวเราะหึ ๆ ในลำคออย่างสะใจ ก่อนจะหยิบหมากฝรั่งขึ้นมาแล้วโยนเข้าปาก เคี้ยวหยับ ๆ ดูกวนประสาทสุด ๆ “ความจริงผมไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้คุณฟัง...คุณแค่ไปซะ!” เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาดูถูก ก่อนจะส่ายหน้าช้า ๆราวกับเวทนาใจอย่างเหลือล้น “ฉะ...ฉัน...ฉันไม่เข้าใจ....” เธอร้องไห้โฮออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ปล่อยน้ำตาให้มันไหลออกมาให้มันสาสมกับความเสียใจที่กำลังระเบิดขึ้นในอกเร่า ๆ

หญิงสาวต้องการมีชีวิตรอดในโลกนิยายที่เคยอ่าน นอกจากขโมยดวงผู้อื่น ยังต้องสวมบทคุณหนูชาเขียวตัวแม่ เพื่อเปลี่ยนโชคชะตาแสนน้ำเน่าและบัดซบของตน เอาละ พระเอก พระรองจงรีบถอยห่าง ตัวร้ายทรราชเท่านั้นที่นางจะยอมเสี่ยงตายผูกวาสนาด้วย

เพียงเพราะ ภัคพิญา ต้องการตอบแทนผู้มีพระคุณ เธอจึงตกปากรับคำแต่งงานกับ ปริภัทร์ "คุณมาทำอะไรที่นี่" ภัคพิญาเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้าเสียงเรียบแววตาไร้ความรู้สึก พลอยทำให้เขาใจเสียไม่น้อย "ผมมาหาคุณ มารับคุณกลับบ้านของเรา" "เรา...บ้านของเราเหรอคะ" "ใช่ภัคบ้านของเรา" ร่างสูงจ้องมองใบหน้าสวยของเมียครู่หนึ่งแล้วเอ่ยประโยคต่อมา "กลับบ้านเราเถอะ" "บ้านของคุณไม่ใช่บ้านฉัน อีกอย่างฉันไม่มีบ้าน" หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วค่อยๆผ่อนออกมา "แล้วคุณก็ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว" "ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถ้าคุณไม่กลับไปกับผม" เธอส่งยิ้มและส่ายหน้าน้อยๆ "คุณไล่ฉัน ฉันก็ออกมาแล้วคุณยังจะเอาอะไรอีกคะ" เธอถามอย่างไม่เข้าใจ "เพราะหนี้ที่ครอบครัวผมจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ยายของคุณไงภัค" เขาหาข้ออ้างที่จะเหนี่ยวรั้งเธอไว้ ในความเป็นจริงแล้ว เขาไม่ต้องการเงินของเธอแม้แต่บาทเดียว สิ่งที่เขาอยากได้คือ 'หัวใจของภัคพิญา'เท่านั้น "ได้ฉันจะใช้หนี้ทั้งหมดให้คุณ แล้วถ้าหากคุณจะกรุณา ช่วยปล่อยฉันไป เหมือนที่ฉันเคยทำให้คุณได้ไหมคะ คุณปริภัทร์"

คิดว่าเราเหมาะสมกันไหมล่ะ?! ฉันเป็นสาวบาร์ทำงานกลางคืน ส่วนเขาเป็นหมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่น! ทำงานโรงพยาบาล! หมอสูติ x สาวบาร์ = มันเป็นไปไม่ได้!! แต่ฉันดันไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาน่ะสิ!! ฉันคิดว่ามันแค่ฉาบฉวย แค่สนุก เพราะเราอยากเมื่อไหร่ก็เจอ เสร็จเมื่อไหร่ก็แยก.. แต่มันไม่ใช่แค่นั้น อยู่ๆฉันก็เสพติด เป็นโรคขาดเซ็กส์เขาไม่ได้!!

เพลิง ภูธนินทร์ มาเฟียหนุ่มในวัย 39 ปี เป็นลูกครึ่งไทยจีน[ฮ่องกง] เป็นเจ้าพ่อธุรกิจสีเทาครบวงจร แห่งอาณาจักรP&P นิสัย : ดุร้าย ป่าเถื่อน ปากแข็งในเรื่องความรัก และคิดว่าผู้หญิงก็เหมือนกันหมด 'เลี้ยงไม่เชื่อง' อิงดาว เป็นนักศึกษาสาวปีที่3 ในวัย 21 ปี เป็นเด็กกำพร้า เติบโตมาจากบ้านโอบรัก  นิสัย : ดี เรียบร้อย แต่ไม่ค่อยยอมคน[ถ้าตัวเองไม่ผิด] เรียนเก่ง จึงได้ทุนเรียนต่อในระดับปริญญาตรี ทว่าเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อเธอได้ตบหน้าผู้ชายคนหนึ่งเข้า  เรื่องเลวร้ายจึงเกิดขึ้น กับชีวิตที่เรียบง่ายของเธอ  **** “ที่นี่มีตำแหน่งว่างอยู่สองตำแหน่ง เธอจะเลือกทำอะไร ฉันให้สิทธิ์เธอเลือกเองเต็มที่” เพลิงว่าขึ้น “ตำแหน่งว่าง…อะไรบ้างคะ” อิงดาวแทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง ว่าผู้ชายที่เธอตั้งข้อรังเกียจ ก็มีส่วนดีหลงเหลืออยู่เหมือนกัน “ตำแหน่งแรก ไปรับแขกบนชั้นเจ็ด ชั้นนั้นจะมีพวกเสี่ยแก่ ๆ หื่นกระหายแต่กระเป๋าหนัก และยอมจ่ายอย่างไม่อั้น ถ้า    

“มาอย่าลืมสิ ว่าเธอมีหน้าที่แค่บนเตียง แต่ทำไมกัน ทำไมฉันถึงหยุดคิดถึงเธอไม่ได้เลย”