เกิดใหม่

ชาติก่อนอายุปา​เข้าเลข3​ไม่เคยได้รู้จักคำว่ารักแรกพบ พอตาย รักแรกพบที่ว่า วิ่งชนหน้าหงาย ดั๊นนน มาอยู่ในร่างที่ชายผู้นั้นเกลียดแสนเกลียด​ซะนี่...ท่านแม่ทัพเจ้าขา เอ็นดูข้าสักนิดนะเจ้าคะ จุ๊บุ จุ๊บุ น้ำขิง สาวแว่น แสนเชย จินตนาการ​สูง ชอบอ่านนิยาย เป็นชีวิตจิตใจ​ต้องตายลงเพราะภาวะหัวใจ​วายเฉียบพลัน ตอนอ่านฉากถึงพริกถึงขิง​ในบทนิยาย ทั้งที่ยังไม่เคยมีแฟน ไม่เคยสัมผัส​คำว่ารัก เพราะ​เธอ​นั้นเฉิ่มเชยจนไม่มีใครมาขายขนมจีบ เหอะ พวกตาถั่ว แต่ตายแล้วแทนที่จะกลายเป็น​วิญญาณ​ไปผุดไปเกิดดันมาเข้าร่าง คุณ​หนู อารมณ์​ร้าย ขี้วีน​เอาแต่ใจ แต่พ่อแม่และพี่ชายรักโคตร​ๆ เมิ่งเสี่ยวหลาน ที่จบชีวิตลงเพราะโดนผลักตกน้ำ ด้วยฝีมือของน้องสาวต่างมารดา เมิ่ง​เสี่ยว​หลาน​ นั้นนับว่าเป็น​คนอารมณ์ร้ายแต่งดงาม​มาก มีรักมั่นคงต่อ แม่ทัพ​ใหญ่​ ซ่งหลงเย่สหายของพี่ชาย​ ที่เกลียด​นางมากกก

สองพี่น้องฝาแฝด ที่ได้รับสมญานามแฝดอัจฉริยะ ได้มาเกิดใหม่ในยุคต่างมิติ และยังคงเป็นแฝดกันเหมือนเดิม อีกทั้งความทรงจำจากชีวิตเดิมยังคงอยู่ แต่ในโลกใหม่ที่คำว่า'เหนือฟ้า ยังมีฟ้า' ทำให้สองพี่น้องจำต้องเลือกหนทางเดิน เพื่อพาพวกเขาและครอบครัวใหม่ ให้มีชีวิตรอดจากสิ่งเลวร้าย ที่ถาโถมเข้ามาเหมือนพายุโหมกระหน่ำ

หวงจื่อหนิงนักโภชนาการสาวมืออาชีพ ผู้ทุ่มเทให้กับงาน และความรัก แต่แล้ววันหนึ่งหวงจื่อหนิงพบว่า บริษัทอาหารเสริมแห่งหนึ่งใช้สารอันตราย ในผลิตภัณฑ์ที่อ้างว่าช่วยลดน้ำหนักได้เร็ว แต่มีผลข้างเคียงที่ร้ายแรงต่อร่างกาย เมื่อพบเจอเรื่องที่เป็นอันตรายกับผู้บริโภค หวงจื่อหนิงไม่มีทางทำงานร่วมกับคนเหล่านี้อีก แต่หลักฐานที่เธอได้มายังไม่ทันได้ส่งถึงสือและตำรวจ ก็ถูกฆ่าปิดปากด้วยอุบัติเหตุเสียก่อน ทว่าความตายนี้กลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นครั้งใหม่ เมื่อหวงจื่อหนิงรู้สึกตัวและลืมตา กลับพบว่าตัวเธอเองมาอยู่ในยุคโบราณ! มิหนำซ้ำยังเข้ามาอยู่ในร่างของหญิงสาวที่มีชื่อเดียวกันกับเธออีกด้วย เจ้าของร่างเป็นโรคขาดสารอาหารชนิดรุนแรงถูกใช้งานนางเยี่ยงทาส มารดาที่ถูกสามีทอดทิ้งหลังจากที่สอบได้จอหงวนก็ตรอมใจตาย “โอ้ยตายแล้วแม่นางน้อยผู้น่าสงสาร อดอยากจนป่วยตายร่างกายผ่ายผอมแทบจะมีแต่หนังหุ้มกระดูก เฮ้อออ แต่ไม่เป็นไรความรู้ที่ข้ามีอยู่ในหัวย่อมช่วยแก้ปัญหาได้แน่นอน” “เอ๋ ถ้าข้ามีขาทองคำให้เกาะล่ะ หนทางแก้แค้นบุรุษชั่วช้าให้พวกนางแม่ลูกก็มีหนทางแล้วสิ!!” “เหตุใดซื่อจื่อกับจื่อหนิงถึงไม่อยู่ที่เรือนหยางชู ทั้งสองคน หายไปที่ใดชางเซิ่งอีกคน”

นอนอ่านนิยายอยู่ดี ๆ ถิงถิงก็ไปโผล่ในนิยายที่ไม่เคยได้อ่าน นอกจากไม่เคยได้อ่านแล้ว สามีเจ้าของร่างก็พึ่งเสียไปหลายวันก่อน ลูกสาวก็พึ่งจะเดือนเศษ แม่สามีก็ป่วยอีถิงถิงคนนี้สุดจะงง ถิงถิงจำได้ว่าเธอเพิ่งจะนอนหลังอ่านนิยายเรื่อง ‘ฝากรักไว้กับรักแรกของแฟนเก่า’ จบไปตอนบ่ายสามของวัน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักน้ำเน่าที่ถิงถิงชอบมาก และมันยังเป็นนิยายของนักเขียนที่เธอติดตาม เนื่องจากนักเขียนได้ส่งนิยายที่สั่งพิมพ์ให้กับนักอ่านที่สั่งซื้อมาถึง ถิงถิงที่ว่างจึงรีบอ่านนิยายเกือบห้าร้อยหน้าโดยที่ไม่ยอมพักจนจบโดยใช้เวลาเพียงสิบชั่วโมงในการอ่าน จากนั้นจึงหันไปหยิบหูฟังมาสวมพร้อมกับผ้าปิดตาที่ใช้ตลอดเพราะเดี๋ยวแดดจะแยงตาตอนเช้า แต่แล้วถิงถิงที่นอนอย่างสบายใจก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ข้างหู ถิงถิงขมวดคิ้วระหว่างรู้สึกตัว ตั้งแต่จำความได้เธอก็โตมากับคุณยายสองคนที่บ้านนอกและเสียไปเมื่อห้าปีก่อน หลังเรียนจบมัธยมปลายจึงย้ายเข้ามาเรียนในมหาลัยรัฐบาลที่มีทุนเรียนฟรี นอกจากยายแล้วเธอก็ไม่ได้มีญาติคนอื่นอีก จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้ยินเสียงเด็กร้องในห้อง เพราะที่พักของเธอนั้นเป็นหอพักสำหรับนักศึกษา เด็กที่ต่ำกว่าสิบสองขวบถูกห้ามเข้ามาอยู่เพราะเจ้าของหอกลัวจะรบกวนเหล่านักศึกษาในมหาลัยที่ต้องตื่นไปเรียนเช้าและกลับดึกบางคณะ

เสิ่นเมี่ยวหญิงสาวจากยุคปัจจุบันที่ย้อนเวลากลับมาในร่างของตัวเองวัย 7 ขวบ ในปี 1980 ช่วงเวลาที่ประเทศกำลังเปลี่ยนผ่านสู่ยุคเศรษฐกิจใหม่ เธอได้กลับมาในช่วงที่พ่อของเธอกำลังถูกบีบบังคับให้สละตำแหน่งงานในโรงงานให้พี่ชายผู้เห็นแก่ตัว แม่ยังคงทำงานในโรงงานตัดเย็บของรัฐโดยไม่รู้ว่ากำลังจะถูกปลดและธุรกิจในครอบครัวก็ไม่มีอนาคต ดังนั้นเสิ่นเมี่ยวจึงจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง! ด้วย "ระบบความรู้" ที่ติดตัวมา ขณะที่เธอค่อย ๆ เติบโตขึ้น ความสามารถของเธอเริ่มฉายแววและเป็นที่จับตามองของหลายคน ไม่ว่าเส้นทางข้างหน้าจะเต็มไปด้วยอุปสรรค! เสิ่นเมี่ยวจะสามารถนำพาครอบครัวไปสู่อนาคตที่มั่นคงได้หรือไม่? และโชคชะตาจะนำพาเธอไปสู่จุดไหนในเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงนี้? มาติดตามความสนุกไปพร้อม ๆ กันค่ะ

“ข้าวหอม” หญิงสาวบ้านรวย ชีวิตไม่เคยลำบาก พ่อแม่เลี้ยงดูดุจไข่ในหิน ชีวิตแสนสบาย จนกระทั่ง... ผู้เป็นแม่ได้ไปขอพรกับเทวดา เทวดาจึงบันดาลตามคำขอของคุณแม่ จากคุณหนูแสนสบายจึงได้ไปอยู่ชนบทแสนลำบาก ข้าวหอมจะกลับมาร่ำรวยได้หรือไม่ ต้องเอาใจช่วยกัน

หิมะนั้นร่วงโรยเพราะสายลม แต่หัวใจของข้า เคลื่อนไหวเพราะเสียงพิณของเจ้า เสียงที่แม้ไม่ดีดสายพิณ ก็ยังคงดังก้องอยู่ในห้วงจิต เสียงที่รอคอยว่าสักวันหนึ่งข้าจะได้รับการให้อภัย รอว่าสักวันหนึ่ง เราสองจะได้หวนกลับมาพบกันอีกครา...

จ้าวเว่ยเว่ยหมอสาวยอดอัจฉริยะแห่งยุค2024วันหนึ่งชะตาชีวิตของเธอพลิกผันเมื่อเธอซื้อกระจกเก่าๆจากร้านขายของโบราณและทำมันบาดมือจากนั้นมีเสียงดังขึ้นมาว่า'นายหญิง.พรใดอันประเสริญจงเป็นของท่าน'..

สตรีนั้นแสนประหลาดชมชอบบุรุษร้ายกาจมากกว่าบุรุษแสนดี...แต่แล้วเหตุใดยอดบุรุษเช่นข้าผู้นี้ ถึงได้ชมชอบสตรี...ขี้เมา เมื่อหญิงสาวคอสุราจากโลกอนาคต มาเกิดใหม่ในร่างของบุตรสาวเถ้าแก่หอสุราที่กำลังจะปิดตัวลง นางจะทำอย่างไรล่ะทีนี้ ทั้งยังต้องปะทะกับเจ้าหนี้ขาโหด ผู้เป็นอันธพาลตัวตึงซะด้วย ชีวิตก็ว้าวุ่นเลยทีนี้

ผู้อื่นทะลุมิติมาเป็นคน ส่วนนางตื่นมาในร่างแมวจรจัดอาศัยวัดร้างเป็นบ้าน กลางดึกคืนหนึ่งมีคนหลงเข้ามา เพื่อหลีกหนีจากชีวิตแสนลำเค็ญ แผนการหาคนเลี้ยงดูจึงเริ่มต้นขึ้น...ไต้ชินอ๋อง ทำไมชื่อคุ้นจัง