เกิดใหม่

ครั้งก่อนสวรรค์ให้โอกาสเกิดใหม่ในร่างทารกวัยสองขวบ กระทั่งถูกใส่ร้ายจนต้องโทษประหาร หนนี้นางได้ย้อนกลับมาในวัยสิบหก บุรุษผู้นั้นนับเป็นฝันร้ายที่มิอาจลืม นางจะขอเมินเขาเพื่อหลีกหนีวังวนเดิมที่เลวร้าย!

สาวการตลาดศตวรรษที่ 21 จับพลัดจับผลูมาเข้าร่างสาวบ้านนาที่มีย่าใจร้าย วันดีคืนดีไปเจอหนุ่มหล่อบาดเจ็บจึงเก็บกลับบ้านอย่างไม่เต็มใจ สาวน้อยจะช่วยครอบครัวอย่างไรมาดูกัน

หนึ่งชีวิต หนึ่งหัวใจที่สูญเสียไปให้กับคนที่ไร้หัวใจ ชาตินี้ข้าไม่ขอร่วมทางเดินกับเขาอีก... แต่ทำไมมันไม่ง่ายเช่นนั้น เหตุใดเรื่องราวจึงได้แตกต่างไปจากเดิมเช่นนี้ แล้วข้าจะหนีหัวใจตัวเองพ้นได้เช่นไร

เมื่อบิดารับอนุเข้าจวนหนึ่งปีต่อมามารดาก็ตรอมใจป่วยตาย ว่านถิงถิงต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าแม่ ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้การควบคุมของแม่เลี้ยงอย่างยากลำบาก มิหนำซ้ำพอเติบโตก็ถูกแม่เลี้ยงวางแผนร้ายจับแต่งงานกับตาเฒ่าตัณหากลับ ทว่าในขณะที่นั่งอยู่ในเกี้ยวส่งตัวเจ้าสาวนางได้สิ้นใจระหว่างทาง ชะตาของว่านถิงถิงถูกลิขิตให้หวนกลับมาในตอนที่อายุแปดหนาว ซึ่งตอนนั้นมารดาของนางยังมีชีวิตอยู่ แต่ท่านพ่อกำลังลุ่มหลงหญิงนางโลมและรับเข้ามาเป็นอนุ ความทรงจำชาติที่แล้วทำให้ว่านถิงถิงไม่อาจทนเห็นมารดาตายไปต่อหน้าต่อตาได้อีก การได้ย้อนเวลากลับมาในช่วงเวลานี้ถือเป็นเรื่องดี ไหนๆ ท่านพ่อก็ไม่เคยมีความจริงใจให้ท่านแม่ แทนที่จะหยุดยั้งไม่ให้ท่านพ่อรับอนุเข้าจวน นางจึงหาทางทำให้ท่านแม่หย่ากับท่านพ่อให้เด็ดขาด และเปลี่ยนแปลงชะตากรรมที่เคยเกิดขึ้นในชาติที่แล้ว

'ได้ชีวิตใหม่ทั้งทีดันกลายเป็นคน (บ้า)' ชีวิตที่สองของนิ่มหลังฟื้นจากความตายเธอก็กลายเป็นคนใหม่จนทุกคนต่างหวาดกลัว เพราะเธอกลับมาเพื่อแก้แค้นและทวงความยุติธรรมให้ตัวเองและคนที่ตาย

หลังจากที่นางร้ายในจอและนอกจออย่างฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ตกสะพาน ตอนแรกนึกว่าตัวเองจะตายแต่กลับรอดและที่น่าตกใจก็คือฉันฟื้นขึ้นมาในร่างของซอลนางเอกผู้แสนดีแทนที่จะเป็นร่างตัวเอง

ในวันที่นางสูญเสียดวงตา เขาก็พาสตรีอีกนางมาหยามหน้า ในเมื่อฟ้าไม่ยุติธรรมสวรรค์ไร้เมตตาเช่นนั้นนางจะขอคืนชีวิตด้วยการยอมเขียนหนังสือหย่า พร้อมดื่มสุราพิษจากไปกลายเป็นเถ้าธุลีเพื่อคืนอิสรภาพให้แก่เขา!

“ข้าวหอม” หญิงสาวบ้านรวย ชีวิตไม่เคยลำบาก พ่อแม่เลี้ยงดูดุจไข่ในหิน ชีวิตแสนสบาย จนกระทั่ง... ผู้เป็นแม่ได้ไปขอพรกับเทวดา เทวดาจึงบันดาลตามคำขอของคุณแม่ จากคุณหนูแสนสบายจึงได้ไปอยู่ชนบทแสนลำบาก ข้าวหอมจะกลับมาร่ำรวยได้หรือไม่ ต้องเอาใจช่วยกัน

หิมะนั้นร่วงโรยเพราะสายลม แต่หัวใจของข้า เคลื่อนไหวเพราะเสียงพิณของเจ้า เสียงที่แม้ไม่ดีดสายพิณ ก็ยังคงดังก้องอยู่ในห้วงจิต เสียงที่รอคอยว่าสักวันหนึ่งข้าจะได้รับการให้อภัย รอว่าสักวันหนึ่ง เราสองจะได้หวนกลับมาพบกันอีกครา...

ผู้อื่นทะลุมิติมาเป็นคน ส่วนนางตื่นมาในร่างแมวจรจัดอาศัยวัดร้างเป็นบ้าน กลางดึกคืนหนึ่งมีคนหลงเข้ามา เพื่อหลีกหนีจากชีวิตแสนลำเค็ญ แผนการหาคนเลี้ยงดูจึงเริ่มต้นขึ้น...ไต้ชินอ๋อง ทำไมชื่อคุ้นจัง