เข้าใจผิด

"พลอยกำลังท้องล่ะคะ" คริสเตียนโน่หยุดชะงักไปชั่วครู่ "มันเป็นไปได้ยังไง" เขาหันมาถามเสียงเยือกเย็น "พี่บอกแล้วใช่ไหม ถ้าอยากอยู่ด้วยกันห้ามมีเด็ก" สายตาดุ หันมามองเธออย่างตำหนิ "แต่พลอยก็ท้องแล้วนะคะ และเด็กคนนี้เป็นลูกของเรา" "ไปจัดการตัวเองเสีย เธอก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน" หกปีต่อมา "พี่มีข้อเสนอให้พลอยนะ ถ้าหากตรวจ ดีเอ็นเอ ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของพี่จริง พี่พร้อมจะเลี้ยงดูเขา พี่พร้อมจะมอบเงินให้พลอย พลอยอยากได้เท่าไหร่ พลอยว่ามาเลย" หึ! มอบเงินให้อย่างนั้นเหรอ พลอยใสหัวเราะในลำคอ ผู้ชายคนนี้กำลังจะเอาเงินซื้อเธอ เอาเงินซื้อความเป็นแม่ ซื้อความรู้สึกที่เสียใจ เสียเวลามาตั้งหกปี "เก็บเงินคุณเอาไว้เถอะค่ะ เงินของคุณมันซื้อความรู้สึกของฉันไม่ได้ มันซื้อเวลา มันซื้อโอกาสที่ฉันเสียไปไม่ได้ ในเมื่อตอนนั้นคุณเลือกเขา คุณเลือกผู้หญิงคนนั้น คุณอยากมีลูก คุณก็ไปมีกับแฟนคุณสิ จะมาอะไรกับพวกเรา" #ในวันที่เข้มแข็งฉันจะไม่มีวันเสียน้ำตา #คุณแม่เลี้ยงเดี๋ยวสายสตรอง

'เเพรวพราว' ดาราสาวดาวรุ่งพุ่งเเรง ดันตกลงมาขิตกลางอากาศในขณะที่โหนสลิงออกลายละครนาคีพิโรธ ดันมาเกิดใหม่เป็น 'เเม่เเพรว' หญิงงามเมืองเเห่งกรุงศรีอโยธยา ที่ตกเป็นเมียหมอผีชั่วช้าโดยเต็มใจ

"จากนี้ไปเหมยคือผู้หญิงของกู..! ถ้ามึงไม่ฟังกูจะให้มึงไปเฝ้ายมบาลซะ...ลากตัวมันออกไปให้พ้นหน้ากู..!" กูยอมแล้ว อย่าทำอะไรกูเลย เสียงไอ้ธงโวยวายลั่น "ไม่เป็นไรแล้ว ผมมาช่วยคุณแล้ว" อาชาตอบด้วยน้ำเสีนงอ่อนโยน

เมื่อน้องชายเพียงคนเดียวจบชีวิตลงด้วยน้ำมือของผู้หญิงแพศยาสารเลว เบอนันเดส มิโลสลาฟ จึงลากคอตัวต้นเหตุมารับผลของการกระทำสุดระยำ ด้วยการหอบความแค้นทั้งหมดมาลงที่ โรฮันนา บวรเกียรติกัมปนาท หญิงสาวผู้แสนอาภัพ โดยไม่คิดจะไต่สวน แต่กลับลงความเห็นว่าเธอนั้นเลวชาติเกินให้อภัย และในเมื่อกฎหมายเอาผิดเธอไม่ได้ เขานี่แหละจะยัดเยียด ‘นรก’ ให้เธอจดจำไปจนวันตาย ‘พ่ออสูรร้าย’ กักขังเธอให้เป็น ‘จำเลยสวาท’ ผู้แสนต้อยต่ำ ดูถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของสาวเจ้าจนไม่เหลือชิ้นดี พิพากษาและ ‘ลงทัณฑ์’ จนเธอมีราคีและรอยน้ำตาอย่างสาแก่ใจ กว่าจะรู้ว่าคนที่ตัวเองทำร้ายหาใช่ผู้ร้ายตัวจริงไม่ ก็เมื่อเสียหัวใจไปพร้อมกับสายใยแห่งรักที่เพิ่งก่อกำเนิดเสียแล้ว “คุณช่างโหดร้ายกับฉันนัก” “ฉันยังร้ายได้มากกว่านี้อีก และถ้าเธอยังคิดหนี รับรองว่าเธอจะได้เห็นความร้ายชนิดนรกยังชิดซ้ายของฉันแน่” “ถ้าคุณเกลียดฉันมากนักทำไมไม่ฆ่าฉันซะเลยล่ะ จะเก็บฉันไว้ทำไม” “ความตายสำหรับเธอมันยังน้อยไปด้วยซ้ำ” “แล้วคุณจะเอายังไง! จะเอายังไงกับฉัน!” “ฉันก็จะ ‘เอา’ เธอไปเรื่อยๆ ยังไงล่ะ”

ฟรานเชเซียส โบลาโกนี เจ้าพ่อค้าอาวุธสงครามรายใหญ่ของโลก คำรามกัมปนาทเมื่อได้ทราบข่าวจากลูกน้องว่ามีคนลอบเข้ามาล้วงคองูเห่าถึงในคลังอาวุธของตัวเอง ทันทีที่รีบรุดไปดูตัวถึงรู้ว่าเป็นแม่สาวใจกล้าตัวเล็กทว่าพยศเหลือใจ เจ้าพ่อหนุ่มเค้นคอจนจะปากเปียกปากแฉะ นางนกต่อก็ยังไม่ยอมคลายความลับออกมาว่าใครอยู่เบื้องหลัง แต่คนอย่างฟรานเชเซียสมีหรือจะยอมรามือ จากที่เค้นกันด้วยวาจาไม่ได้ผล เขาก็จัดการเด็ดปีก ฉีกแข้ง ฉีกขาจัดท่าตามแต่ต้องการแล้วก็ทำการล้วงควักทั้งตัว ให้มันรู้ไปว่าถ้าเขายัดเยียดความเป็นผัวให้เธอทุกวัน! ทุกที่! ทุกเวลา! แล้วแม่นกน้อยแสนสวยยังจะกล้าปากแข็งอยู่อีกไหม สารวัตรทวิชา แฟรงกลินต์ แม่สาวขาโหดประจำสน. ผู้ยืดอกอาสามาทำภารกิจลับให้กับกรมตำรวจ ฝีมือเก่งกาจสามารถของเธอใช้กับบุรุษหนุ่มผู้แสนกักขฬะ เย็นชาและเหี้ยมโหดไม่ได้เลย เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้คุมโรคจิตอย่างเขาเธอก็ไม่ต่างอะไรกับหนูตัวจ้อยให้พญาราชสีห์ตัวโตจอมตะกละขย้ำเล่นบนเตียง แต่สังสัยเจ้าพ่อหนุ่มจะขย้ำอย่างดุเด็ดเผ็ดมันและถึงพริกถึงขิงมากเกินไป พอถึงเวลาได้รับอิสรภาพแม่นกน้อยถึงได้บินถลาออกจากกรงทองของพญาราชสีห์พร้อมกับลูกนกตัวจ้อยที่อยู่ในอุทร

เธอ - แค้น ต้องการเอาชนะ กดเขาให้อยู่ภายใต้พันธะ เขา - ทำทุกอย่างให้เธอสยบ ติดกับดักพันธะที่ตัวเองสร้าง แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อมีคนเริ่มรู้สึก เขาจึงทำทุกอย่างให้พันธะเป็นของตัวเองตลอดไป

เขาทำลายเธอ เพียงเพราะเชื่อผู้หญิงอีกคน ความเจ็บปวดทำให้เธอหลีกหนีพร้อมลูกในท้อง และตั้งใจเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่เขากลับตามหาบดขยี้ ครอบครอง กักขัง เธอไว้ภายใต้อ้อมแขน ไม่ยินยอมให้เธอห่างหายไปไหน จนกระทั่งความจริงเปิดเผย เธอจึงเดินจากมา ต่อจากนี้ แม้เขาคุกเข่าหรือตายตรงหน้า เธอก็ไม่แคร์! *********** ร่างบางถูกอุ้มพาดบ่า คนโดนอุ้มดิ้นรน แต่กลับไม่เป็นผล ประตูห้องนอนเปิดออก เธอถูกโยนลงบนเตียง คนสวยทะลึ่งพรวดเพื่อหนี แต่กลับถูกผลักดันจนอยู่ใต้ร่างอีกฝ่าย “คุณคิดจะทำอะไรอนาวิน!” เธอร้องถามเสียงสั่น ต่อให้อยู่ด้วยกัน ในคฤหาสน์หลังนี้ อนาวินแทบไม่เคยแตะต้องเธอมาก่อนเลย มีเพียงแค่กอดจูบ ตอนนั้นเธอคิดว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ แต่จากที่เห็นตอนนี้มันไม่ใช่เลย “ฉันจะให้เธอเป็นนางบำเรอดีไหมภริดา” “หยุดความคิดอุบาทว์ของคุณซะ เยาวเรศสุดที่รักคุณกำลังรออยู่ ไปขอให้นังนั่นขึ้นเตียงกับคุณสิ!”

ลายศิลา บริบูรณ์รักษ์ หรือ หิน ผู้ชายสองบุคลิกภาพ ในที่ทำงานดูเชยและเงียบขรึม แต่ตัวจริงที่ใครไม่รู้จัก เขาคือ Play Boy ตัวพ่อ หินเป็นหุ้นส่วนกับบริษัท Thailand Research and Poll Co., Ltd. รับทำวิจัยการตลาด สำรวจความคิดเห็นของผู้บริโภคให้แก่บริษัทต่าง ๆ และรับทำโพล ตอนนี้เขากำลังตัดสินใจที่จะซื้อกิจการเป็นของตัวเองทั้งหมดอยู่แล้ว สุกฤษตา ทวิพงพันธ์ หรือ ขิง หญิงสาวผู้ช้ำรัก โดนคนรักที่คบกันมาตั้งเจ็ดปี แอบไปมีอะไรกับสาวจอมยั่วยวนในออฟฟิต ทำให้ต้องร้างลากัน เธอทำทุกอย่างแค่เพียงประชดเขา แล้วมันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่หลวงที่เธอตัดสินใจรับปากไปพักร้อนกับพี่หิน ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปนับตั้งแต่วันนั้น มาติดตามกันต่อได้ รับประกันว่า สนุกจนหยุดไม่ได้ ฟินเลือดกำเดาไหลกันเลยทีเดียว

นายหัวอัสลานผู้อุปากระมาหยา ตอนนี้ อายุ 19-20 ปี เรียนจบ ม.6 แล้ว ตลอด 5 ปีที่อุปการะไม่เคยไปดูนอกจากส่งลูกน้องไปดูแลให้การศึกษาดูแลอย่างดี แต่เขาไม่ชอบเด็กเลยส่งไปอยู่กับแม่นมในสวน จน 5 ปี ไม่เคยเห็นหน้าจนเกิดอุบัติเหตุทำให้ได้เห็นหน้ากัน และพอเห็นหน้าดันหลงชอบเด็กในอุปการะคนนี้เข้าอย่างจัง แต่หารู้ไหมคู่แข่งบานเลย หัวกระไดบ้านไม่แห้งตัวเองก็หวงจนหัวฟัดหัวเหวี่ยง คู่แข่งตัวเป้งคือ นายหัวใหญ่ เจ้าของบาร์และเจ้าของร้านที่มาหยาเช่าร้านขนมอยู่ “หนูชื่อมาหยาจ้ะ หนูชอบทำขนมแล้วอยากจะมาขายขนมที่นี่ได้ไหมจ้ะ” “ได้ซิ ฉันคิดค่าเช่าเธอเดือนละ 3500 จ่ายล่วงหน้า 3 เดือนสัญญาเช่าซื้อให้ 2 ปี เธอตกลงไหม”ความจริงค่าเช่าที่เดือนละ 40000 บาท แถมสัญญาเช่าปีต่อปี แต่นายหัวใหญ่ที่อยากจะเห็นหน้าเด็กคนนี้ทุกวันก็ยอมลดทุกอย่างแถมโปรโมชั่นให้เด็ก ม.5 ที่น่ารักคนนี้ เอาแซ่นายหัวใหญ่ผู้เปย์ก่อน นายหัวอัสลานผู้อุปการะ ใครมันจะชนะใจ มาหยาได้กันนะ

ความแค้นฝังลึกสุดหัวใจ จะจองจำเธอเอาไว้ด้วยบาปที่ตนเองไม่ได้ก่อ ความเจ็บปวดทุกข์ทรมานที่ชายหนุ่มปรารถนา...คือสิ่งที่เธอต้องสังเวย