เข้าใจผิด

นลิน เด็กสาวที่ไม่เคยได้รับความรักความอบอุ่นจากคนในครอบครัวเลย ยิ่งไปกว่านั้นพอเรียนจบก็ถูกเจ้าหนี้ลากตัวไปทำงานใช้หนี้ก้อนโต ทั้งที่ตัวเองไม่ได้ใช้สักบาท นั่นทำให้เธอเจอกับอิทธิพัทธ์ นายหัวหนุ่มผู้แยกถูกผิดชัดเจน เขากำลังโกรธจัดเมื่อรู้ว่าทรัพย์ก้อนโตหายไปในพริบตา ขณะเดียวกันก็ผิดหวังที่ช่วยและเชื่อใจคนผิด เขาเกลียดสิ่งที่ครอบครัวของเธอทำ ซึ่งก่อนหน้านั้นเขาก็พอรู้เรื่อง(แย่ ๆ)เกี่ยวกับเธอ นั่นทำให้การชดใช้หนี้ของนลินมีแต่อุปสรรค ส่วนความรู้สึกของเธอนั้นก็ไม่ได้ต่างจากเขานัก อาจจะมีมากกว่าเสียด้วยซ้ำ อยากหนีก็หนีไม่ได้ อยากตุยก็ไม่ใช่นิสัยของเธอ นลินจึงทำทุกย่างเพื่อเดินไปให้ถึง คำว่าอิสระภาพ ทว่าทุกอย่างก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่เธอคิด ชีวิตของนลินจะจบลงอย่างไรนั้น ผู้อ่านคงต้องติดตามนะคะ บทแซ่บ อะ! มันต้องมีให้ได้ยิ้มให้ได้ลุ้น…

"รอวันที่ 'รุ้งอ้วน' จะเชื่อมแผ่นดินและผืนฟ้าไว้ด้วยรัก" ‘แผ่นภพ เคลย์ วิลคินสัน’ ฝันว่าได้ร่วมรักกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างถึงพริกถึงขิง เมื่อตื่นก็พบว่าฝันเป็นจริง เธอคือ ‘อิงฟ้า’ เด็กในปกครองของเขาเอง ไฟโกรธโชนแสงพร้อมกับไฟราคะโลดแล่น เมื่ออิงฟ้าทำงานแต่งของเขาล่มไม่เป็นท่า วางแผนให้คู่หมั้นของเขามาเห็นฉากร่วมรักอัปยศ เธอต้องชดใช้อย่างสาสม! อยากเป็นเมียฉันนักใช่มั้ย! ได้!! ‘เมียเก็บ’ เท่านั้นที่เธอจะได้เป็น อิงฟ้าจะได้รู้ว่าอย่าคิดมาเล่นกับไฟ คนอย่างเขา ดีมาดีตอบ แต่ถ้าร้ายมา เขาจะร้ายกลับไปเป็นร้อยเท่า “ปล่อยฟ้านะ! ปล่อย!” “ทำไม! ทีอยู่กับผัวทำสะดีดสะดิ้ง ทีอยู่กับชู้ สั่นสู้ไม่ถอย ร่าน!” “ใช่! ฟ้าร่าน! รู้อย่างนี้แล้วอาภพจะมายุ่งกับฟ้าทำไม ปล่อยฟ้า! อย่ามายุ่งกับฟ้าอีก ปล่อย! อยากมากก็ไปหาผู้หญิงไม่ร่านของอาภพ อย่ามายุ่งกับผู้หญิงร่านๆ อย่างฟ้า ปล่อยนะ! ปล่อย! ปล่อยฟ้า!”

"อย่าเข้ามานะ นี่แน่ะๆ"หญิงสาวทั้งตีน้ำ ทั้งวักน้ำสาดใส่ จนชายหนุ่มเริ่มหมดความอดทน ร่างสูงไม่พูดพร่ำทำเพลง ตรงเข้าไปหาคนร่างบาง ก่อนจะรวบตัวเธอ แล้วแบกขึ้นบ่า เดินขึ้นฝั่งไปเร็วๆ ลุงพงษ์ส่ายหัว เมื่อเห็นการกระทำของนายหัวหนุ่ม "ลำบากลำบนแท้"บ่นพร้อมกับส่ายหัวไปมา ไม่เข้าใจว่าเจ้านายจะดั้นด้นพาคุณคนสวยมาที่นี่ทำไม จะมาหาแต่ละครั้งก็แสนจะลำบาก "ลุงวางของแล้วก็กลับไปได้เลยนะ คืนนี้ผมจะนอนที่นี่"ธนากรหันมาบอกคนงาน ก่อนจะแบกคนบนบ่าเดินต่อไปเร็วๆ ในท่านี้อารดาเวียนหัวจนแทบอาเจียน แค่เมาเรือก็แย่พอแล้ว ยังจะมาถูกจับห้อยหัวอีก "กรี๊ดดด! ช่วยด้วย!"ส่งเสียงร้องไปอย่างนั้น ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีประโยชน์ "จะแหกปากทำไมวะ!"ธนากรตวาด ก่อนจะโยนคนบนบ่าลงพื้นอย่างแรง "โอ้ย!"อารดาเจ็บจนร้องไม่ออก ร่างบางตัวงอ ก่อนจะยกมือกุมท้อง "อย่าสำออย ลุกขึ้น!" หญิงสาวไม่ตอบ แต่ยังคงนอนเอามือกุมท้องอยู่แบบนั้น ตาคมเข้มกวาดมองไปทั่วตัว คนที่อยู่ตรงหน้า

เวรุณีผู้สูญเสียน้องชาย ธรณ์ผู้สูญเสียน้องสาวเพราะน้องชายเธอ คนอื่นอาจมีน้ำตา ... แต่กับเขาความสูญเสียคือไฟแค้น +++++++++++++++++++++ “คุณแย่ใส่ผมก่อน พูดว่าน้องสาวผมตาย น้องชายคุณตายก็เจ๊ากันไป ว่าผมเป็นเกย์ แล้วยังลามปามถึงแม่ผมอีก” สายตาส่งมาโกรธเกรี้ยวราวกับจะเผาให้เป็นจุณ “เออ...ก็ได้ ฉันขอโทษ” เธอพยายามแก้สถานการณ์คับขัน อยู่ในห้องปิดตายกับเขาสองต่อสอง เกิดพี่ชายธิณาบ้าที่น้องคนเดียวตายไป จับเธอโยนจากหน้าต่างล่ะ นี่ชั้นยี่สิบกว่าๆ นะ “ตอแหล ไม่ได้มีความจริงใจเลย” แรงนิ้วมือจิกท้ายทอยเธอแรงยิ่งขึ้น จนน่ากลัวหนังหัวจะหลุดตามออกมาเป็นแผ่นๆ “น้องชายคุณทำผมหมดสิ้นทุกอย่าง น้องสาวคนเดียว ทายาทตระกูลผมหมดแล้ว” ธรณ์พึมพำกับเธอราวคนบ้า “แล้วจะให้ฉันทำยังไง บ้านฉันก็หมดตระกูลแล้วเหมือนกัน จะให้ฉันรับผิดชอบมีลูกให้เลยไหมล่ะ” คำประชดทำเอาอีกฝ่ายสะดุดกึก มองพินิจเธอด้วยแววตาคาดไม่ถึง “อย่าพูดอะไรบ้าๆ น่ะ คุณไม่ใช่สเปคผม” เสียงเยาะเจือดูถูก เวรุณีหน้าร้อน “คุณก็ไม่ใช่สเปคฉันเหมือนกัน!”

เมื่อจิตรกรสาวนามว่า ปลายรุ้ง ต้องเข้ามาพัวพันกับสองหนุ่มคู่แฝดต่างขั้ว อย่าง ฆนากร กับนภวินท์ คนหนึ่งคือท้องฟ้าที่สว่างสดใส หากอีกคน เป็นดั่งก้อนเมฆดำทะมึน ที่พร้อมจะพัดพาลมพายุร้าย และสายฝนเข้าใส่ทุกคนที่ขวางหน้า เขียนรูปมาก็มาก ทว่าครั้งนี้ ปลายรุ้ง ตัดสินใจเขียนภาพในรอยจำให้ใครคนหนึ่งใหม่ เพื่อให้เขาเปลี่ยนจากเมฆหม่น กลายเป็นก้อนเมฆขาวให้ได้!! วันหนึ่ง สายรุ้งจะทาบทอ บนปลายเมฆ...

เมมฟิส แคเมอรอน มหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าของสายการบินใหญ่ต้องหัวใจสลายเมื่อทราบข่าวการตายของน้องสาวคนเดียว เขาเดินทางกลับมายังสหรัฐเพื่อจะรับรู้ความจริงอันเจ็บปวดว่าน้องสาวของเขาฆ่าตัวตายเพราะผิดหวังจาก นีล เทอร์เนอร์ ดาราหนุ่มชื่อดัง แต่สิ่งที่ทำให้เขาเจ็บแค้นมากกว่านั้นคือ รีส เบคเลอร์ ดาราสาวสวยผู้เป็นมือที่สาม สาเหตุที่ทำให้น้องสาวของเขาต้องปลิดชีวิตตัวเอง

สัญญาแต่งงาน 100 ล้าน พันธสัญญาที่ติดตัวไอรินตั้งแต่วันที่ลืมตาดูโลก เธอรู้จักเขาดีเลยล่ะ แต่สำหรับเขาแล้วเธอเป็นเพียงคู่หมั้นที่ไร้ตัวตน

“โอ้...ขอโทษทีนะ นายลัคนัยส่งใบตรวจร่างกายของคุณให้ผมแล้วยังการันตีหนักแน่นว่าคุณยังไม่เคยผ่านมือใคร ผมคงตื่นเต้นกับสาวบริสุทธิ์ผุดผ่องไปหน่อยในสมัยนี้” ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเคร่งเครียด บอกกับลัคนานึกย้อนไปถึงวันที่พี่ชายโทรมาบอกเธอไปตรวจเลือดที่ดรงพยาบาล ตรวจหาทุกๆโรคโดยอ้างว่าจะทำกรมธรรม์ให้ ความจริงแล้วมันไม่ใช่ประกันหรืออะไรทั้งสิ้น มันเป็นการตรวจเช็คความสะอาดปราศจากโรคติดต่อในตัวเธอ เพื่อเตรียมจะส่งเธอขายให้กับพีรภาสนั่นเอง! “ขอโทษด้วยแล้วกันนะ” ขอโทษส่งๆยามเห็นเธอเจ็บ ไม่สนใจความเจ็บปวดของเธอเท่าไหร่นัก ขยับกายมีชั้นเชิงอยู่ไม่นานนักกลไกทางธรรมชาติจะอาบรดให้หญิงสาวนั้นมีความพร้อมขึ้นมาเอง...มันเจ็บไม่นาน

คำโปรอย‘สัญญาถ้ารักษาไม่ได้ก็อย่าหาทำ เพราะผมจำและ จะเอาคืนทุกเม็ด’ รักแรกพบในวัยที่ไม่เหมาะสมที่ทำให้นางเอกต้องใช้คำหวานปฏิเสธความต้องการของอีกฝ่าย ตามมาด้วยสัญญารักที่เธอเองไม่อาจจะรักษามันได้ ส่วนเขาคือราชสีห์ที่โดนกระต่ายน้อยขนฟูหลอกให้รัก หัวใจของเขาบอบช้ำแค่ไหนไม่มีใครรู้…จนกระทั่งโลกใบเล็กใบนี้เหวี่ยงพวกเขาให้มาเจอกันอีกครั้ง เรื่องวุ่น ๆ ออกแนววีน ๆ จึงเกิดขึ้น นิยายขายขำของพระเอกปากจัดคลั่งรัก คิดเองเออเองเก่ง ส่วนนางเอกของเราเก่งทุกอย่าง ถ้าจะแพ้ก็แพ้ทางให้กับคนคลั่งรักคนเดียว

'เเพรวพราว' ดาราสาวดาวรุ่งพุ่งเเรง ดันตกลงมาขิตกลางอากาศในขณะที่โหนสลิงออกลายละครนาคีพิโรธ ดันมาเกิดใหม่เป็น 'เเม่เเพรว' หญิงงามเมืองเเห่งกรุงศรีอโยธยา ที่ตกเป็นเมียหมอผีชั่วช้าโดยเต็มใจ