เสียใจ

พายุ มาเฟียหนุ่มวัย 26 ปี ผู้ทรงอิทธิพลระดับประเทศ เขาเป็นผู้ประสบความสำเร็จในทุกด้านตั้งแต่ยังอายุน้อย นิสัย ดุ โหด เงียบ และไม่พูดเยอะ วันหนึ่งพายุได้เจอกับเธอที่เป็นลูกสาวของลูกหนี้ของเขา และนี้ก็คือจุดเริ่มต้นของเขากับเธอ

'วินตา' กับ 'จาริล' ศิลปินไอดอลชื่อดังของประเทศที่ต่างก็เคยเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทสนมกันมาก แต่แล้วค่ำคืนอันเลวร้ายกลับทำลายทุกอย่างที่เคยมี วินตายื่นข้อเสนอแลกกับการให้โอกาสอีกครั้ง ทว่าเงื่อนไขนั้นกลับเป็นสิ่งที่จาริลไม่อาจยอมรับได้ และเมื่อหัวใจของวินตาได้พบกับคนที่ใช่ เส้นบางๆ ในความสัมพันธ์ของทั้งสองก็เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกที่เปราะบางของทั้งสองจะแปรเปลี่ยนไปคงมั่น หรือจะกลายเป็นบาดแผลในใจของเขาและเธอ เมื่อคนหนึ่งรู้ตัวในวันที่สาย และคนหนึ่งเหนื่อยล้าไปทั้งใจ

น้ำชา ไม่ว่านายจะเต็มใจหรือไม่เต็มใจชีวิตของนายก็จะต้องเป็นของฉันตราบจนวันตายจำเอาไว้" เอกภพเขาได้เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่โหดเหี้ยม

เขาคงคิดว่าความผิดพลาดในคืนนั้นจะซื้อได้ด้วยใบทะเบียนสมรส ทว่ากับเธอไม่ใช่... ยิ่งอยู่ด้วยกันก็ยิ่งอึดอัดเมื่อเธอเป็นได้แค่เงาของใครบางคน

แม่กับพ่อเลี้ยงของฉัน ให้ฉันมาอยู่บ้านหลังเดียวกับพี่ชายต่างพ่อต่างแม่! เพราะฉันพึ่งจะขึ้นปี 1 และมหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนอยู่ก็ใกล้บ้านของเขา แถมเขาเป็นเจ้าของหอพักและผับชื่อดังในย่านนี้อีกด้วย

เธอยังไม่ลืมเขาและยังรักลูกสุดหัวใจ ในขณะที่ข้างกายของเขามีผู้หญิงคนใหม่อยู่เคียงข้าง...เจ็บแค่ไหนก็ต้องกล้ำกลืนฝืนทนเพื่อลูก!!! แม้กาลเวลาจะผ่านมานานถึง 5 ปี แต่หัวใจดวงน้อยกลับไม่เคยลืมผู้ชายใจร้ายคนนั้น ที่ไม่แม้กระทั่งให้เธอรู้จักชื่อลูก และแล้วโชคชะตาก็ชักนำให้เธอกับเขากลับมาเจอกันอีกครั้ง นั่นจึงทำให้รู้ความจริงว่าเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วและเธอจะทวงลูกกลับคืนมาสู่อ้อมอกให้ได้!

ความตายของเจ้ามีเพียงข้าเท่านั้นที่จะบันดานให้ ต่อให้เจ้าอยากตายก็มิอาจจะตายได้เพราะข้าไม่อนุญาตไม่ว่าจะเป็นวิญญาณหรือร่างกายของเจ้าทุกอย่างล้วนอยู่ที่ข้ากำหนด

เล่ห์กลซ่อนใจ เมื่อเจอสิ่งที่ถูกพ้องต้องใจ เขาจึงทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้ได้เธอมาครอง แอบรักซ่อนใจ ความสัมพันธ์ที่ต้องถูกเก็บไว้เป็นความลับภายใต้สถานที่เดียวกัน แต่กว่าจะยอมรับได้ก็สายเกินไป โอบรักซ่อนใจ เพียงเพราะไม่อยากให้น้องเป็นของใคร ในฐานะพี่ชายจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อผูกมัดน้อง

ในวันที่เธอตัดสินใจแล้วว่าโลกนี้ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องทนอยู่อีกต่อไป ก็บังเอิญมีมือหนึ่งเข้ามาโอบอุ้มเธอเอาไว้ เขาเป็นเหมือนดวงดาวเพียงดวงเดียวที่คอยส่องแสงเพื่อนำทางให้กับเธอในวันที่โลกทั้งใบมืดมน

Spoil~ “ชะ..ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยด้วย” เมื่อจวนตัวจนทำอะไรไม่ได้แคทร้องตะโกนเรียกขอความช่วยเหลือจากคนแถวนี้ลั่น พร้อมน้ำตาเอ่อออกมาคลอเบ้าด้วยความกลัวสุดขีด ตี๋ยกมือขึ้นอุดปิดปากหญิงสาวไม่ให้ส่งเสียงดังออกมา “เงียบ” “อื้อ..อ่อย ช่วยด้วย” แม้จะถูกปิดปากไว้มันก็ไม่ได้ทำให้ความพยายามเอาตัวรอดของเธอลดลงได้ ยังคงส่งเสียงร้องอู้อี้ออกมาอย่างต่อเนื่อง “ไอ้เสือเอาผ้าออกมาโปะสิวะ รอให้คนแห่กันมาก่อนรึไง” “…..” ครั้นได้ยินคำพูดของเล้งเสือก็รีบหยิบผ้าสีขาวซึ่งพับทบกันขนาดพอดีมือที่โปะยาไว้ออกมาจากกางเกงยีน เขาเดินไปดึงหญิงสาวที่พยายามดีดดิ้นขัดขืนมาจากอ้อมกอดเพื่อน “พี่เสืออย่าทำอะไรแคทเลยนะ ปล่อยแคทไปถะ..อื้อ!”