เสียใจ

นางร้ายถังแตกอย่าง 'ริษา' จำใจต้องยื่นข้อเสนอแลก'เงิน' กับแฟนเก่าที่เคยทิ้งกันไปอย่างไม่ไยดี ส่งผลให้อดีตคนเคยรวยแบบเธอต้องกลายเป็นลูกจ้างใต้บังคับบัญชา ในขณะที่คนใจร้ายแบบ 'เขา' รับบทบาทเจ้านายจำเป็น

คุณหนูรองตระกูลไป๋ เสียพรหมจรรย์ในคืนที่คุณหนูใหญ่แต่งงาน และยังเป็นบุรุษที่ชังน้ำหน้านางอย่างกับอะไรดี แล้วเช่นนี้ลูกในท้องของนางจะทำเช่นไรดี !?

ลูก้าหนุ่มน้อยมัธยมต้นที่ค่อยตามจีบรุ่นพี่สาวมัธยมปลาย แต่จีบไปจีบมากลับตกหลุมรักไม่รู้ตัวจนหมดใจ เมเบลรุ่นพี่สาวที่ไม่ค่อยมีเพื่อน แต่เมื่อมีหนุ่มน้อยเข้ามาเติมเต็มในชีวิตนั้นมันก็ทำให้เธอหัวใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยจะได้รู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน เมเบลจากสาวที่โดดเดียวก็กลายมาเป็นสาวคลั่งรักเด็กหนุ่มรุ่นน้องแบบไม่รู้ตัว ความรักของวัยรุ่นที่อายุต่างกันจะเป็นอย่างไรกันต่อนะ รอติดตามตอนต่อไปได้เลยจ้าา~ ขอค่าขนมเป็นกำลังใจให้มีแรงเขียนตอนต่อไปด้วยนะคะ(≡^∇^≡)

คนที่มีบาดแผลฝังลึกในใจยากที่จะลืม ความรักที่เคยเป็นสิ่งสวยงาม ในตอนนี้มันว่างเปล่าเหมือนไม่เคยมีอยู่จริง หนึ่งคนที่เคยผิดหวังและไม่คิดที่จะเริ่มใหม่กับใคร กับอีกหนึ่งคน ที่แค่อยากที่จะรักเขา แค่อยากที่จะมีเขา เขาคือรักแรกของเธอ สายตาเธอมีไว้มองแค่เขาคนนั้นคนเดียว

ไม่รู้ว่าต้องทำบุญเก้าวัด สิบวัด ยี่สิบวัด ถึงจะสะเดาะเคราะห์กรรมใหญ่ในครั้งนี้ได้ เมื่อคนที่เป็นอาจารย์สอนอยู่ตรงหน้าเธอนั้น คือ 'อดีตคนรัก ไม่สิ... 'อดีตคนเลว' ที่ทิ้งเธอไป พร้อมกับมอบสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า 'ลูกน้อย' ไว้ให้คุณแม่วัย 18 ในตอนนั้นต่างหาก อนาคตที่วาดฝันไว้ ดับวูบลงทันตาเห็น เธอต้องทนลำบากเลี้ยงลูกมาคนเดียว พอตั้งหลักได้อยากทำตามความฝันกลับเหมือนสวรรค์แกล้งส่งเขามาอีกครั้ง ส่งคนเลวมาทำไมก่อน! เดี๋ยวอีวิวจะด่ายันเทวดา มาเอามันกลับไป! “มันอยู่ในท้องเธอนี่ ไม่ได้อยู่ในตัวฉัน เพราะฉะนั้นก็ไปดูเเลกันเอาเอง ” “อย่าหลอนค่ะ แหกตาดูด้วย ลูกอยู่ในท้องหนูไม่ได้อยู่ในลูกอันฑะพี่ เพราะฉะนั้นไม่ต้องสาระแนมาวุ่นวาย”

“ไม่ว่าใครหน้าไหนก็มาเอาเธอไปจากฉันไม่ได้ดาริน“ ”เพราะเธอคือของของฉัน!“ ”รินไม่อยากเป็นของพี่เพราะความเกลียด รินอยากเป็นของพี่เพราะพี่รักริน!“ แต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะเขานั้นเกลียดแสนเกลียดเธอ!

'2 ปี กับการเป็นนางบำเรอของเขา..' "เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่เอาตัวเข้าแลก ผู้หญิงอวดเก่งอย่างเธอ นอกจากตัวแล้วก็ไม่มีอะไรดีทั้งนั้น" นี่คือคำพูดเหยียดหยาม ที่ได้ยินมาตลอดปีกว่า และทุกอย่างมันกำลังจะจบแล้ว

ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กขายไม่พอ ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นแม่บ้านพ่วงตำแหน่งเด็กเลี้ยงต่อ

Spoil~ “ชะ..ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยด้วย” เมื่อจวนตัวจนทำอะไรไม่ได้แคทร้องตะโกนเรียกขอความช่วยเหลือจากคนแถวนี้ลั่น พร้อมน้ำตาเอ่อออกมาคลอเบ้าด้วยความกลัวสุดขีด ตี๋ยกมือขึ้นอุดปิดปากหญิงสาวไม่ให้ส่งเสียงดังออกมา “เงียบ” “อื้อ..อ่อย ช่วยด้วย” แม้จะถูกปิดปากไว้มันก็ไม่ได้ทำให้ความพยายามเอาตัวรอดของเธอลดลงได้ ยังคงส่งเสียงร้องอู้อี้ออกมาอย่างต่อเนื่อง “ไอ้เสือเอาผ้าออกมาโปะสิวะ รอให้คนแห่กันมาก่อนรึไง” “…..” ครั้นได้ยินคำพูดของเล้งเสือก็รีบหยิบผ้าสีขาวซึ่งพับทบกันขนาดพอดีมือที่โปะยาไว้ออกมาจากกางเกงยีน เขาเดินไปดึงหญิงสาวที่พยายามดีดดิ้นขัดขืนมาจากอ้อมกอดเพื่อน “พี่เสืออย่าทำอะไรแคทเลยนะ ปล่อยแคทไปถะ..อื้อ!”

คบกันมาตั้งแต่เด็ก จนวันหนึ่งพลาดพลั้งและกลายเป็นคุณแม่วัยใส ยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูลูก ปล่อยให้เขาได้ใช้ชีวิตตามวัย มีสังคม มีทางของตัวเอง ทำหน้าที่ตัวเองไม่ขาดตกบกพร่อง ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเราหมดรักกันตั้งแต่ตอนไหน? เขาและเธอเคยรักกันด้วยหัวใจบริสุทธิ์ พลาดพลั้งจนมีลูกด้วยกัน แต่เธอกลับยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูลูก... ส่วนเขาเลือกเดินเข้าหาสังคมใหม่ๆ ในรั้วมหาวิทยาลัยที่เปลี่ยนเขาไปจนหมด เมื่อรักไม่เหมือนเดิม เขาเอ่ยคำเลิกราวกับไม่เคยรักกันมาก่อน ทิ้งเธอและลูกชายไว้เบื้องหลังโดยไม่หันกลับมาเหลียวแล “พี่ยอมกราบก็ได้แค่เดียร์ยอมปล่อยพี่ไป เพราะหัวใจดวงนี้ไม่มีเดียร์อยู่ในนั้นอีกแล้ว” “พี่ยอมกราบเดียร์ เพื่อให้เดียร์ยอมปล่อยพี่ไปพี่ไม่คิดถึงวันที่เข้ามาจีบเดียร์เลยเหรอ” “พี่หมดรักเดียร์แล้ว”