เสียใจ

กุหลาบหญิงสาวร่านสวาท เธอเกิดมาพร้อมกับรูปร่างใบหน้าที่สวยงาม ต่างเป็นที่หมายปองของเหล่าบรรดาชายหนุ่มทั้งหลายที่พบเห็น และทุกครั้งมักจะจบลงด้วยการมีเซ็กซ์ เธอมีเซกซ์กับพ่อเลี้ยงเป็นครั้งแรก และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอขาดเซกซ์ไม่ได้ตั้งแต่นั้นมา กุหลาบเดินเข้ามาในบ้าน พลันได้ยินเสียงบางอย่างดังมาจากห้องนอนของผู้เป็นแม่และพ่อเลี้ยง กุหลาบค่อย ๆ เดินสาวเท้าเข้าไปมองดูใกล้ ๆ ด้วยความสงสัยก่อนจะเห็นร่างเปลือยของแม่และพ่อเลี้ยงกำลังมีความสัมพันธ์กัน เพราะประตูห้องที่ปิดไม่สนิททำให้กุหลาบมองเห็นภาพของคนทั้งคู่ที่กำลังเอากันได้อย่างชัดเจน ญาดาผู้เป็นแม่ร้องครางด้วยความเจ็บมากกว่า เมื่อไม่สามารถสนองความต้องการของสามีรุ่นน้องที่มีอายุห่างกันถึงสิบปีได้ไม่เต็มที่ ไม่ว่าจะด้วยขนาดไซ้ที่ใหญ่โตขนาด 9 นิ้ว และอายุที่มากกว่า ทำให้ช่วงหลังมานี้เธอกับสามีแทบจะไม่ได้มีอะไรกัน

ยื้มเงินก็ต้องคืนแต่ถ้าไม่คืน......ลูกสาวแกก็ต้องชดใช้

“อากิระ” บุตรสาวของเสนาบดีฝ่ายบู๊ ถูกบังคับแต่งงานกับ “ขุนศึกคาเงะ” แม่ทัพผู้โหดเหี้ยมแห่งแคว้นตะวันตก เพื่อยุติสงครามกลางเมือง แต่ในคืนเข้าหอ เธอพบว่าเขาคือชายผู้ที่เคยฆ่าพ่อเธอต่อหน้าเมื่อสิบปีก่อน ระหว่างที่เธอแสร้งเป็นภรรยาผู้ซื่อสัตย์ เพื่อหาทางแก้แค้น ขุนศึกคาเงะกลับเผยด้านที่ไม่มีใครเคยเห็น — ชายผู้เคยเชื่อในอุดมการณ์ แต่ถูกหักหลังจากคนที่รัก เมื่อความรักเริ่มผลิบานในสนามรบ อากิระต้องเลือกระหว่าง “หัวใจ” กับ “เลือดแค้น” และเบื้องหลังการแต่งงานนี้ มีพันธสัญญาลับจากแคว้นเหนือที่ต้องการปลุกปีศาจสงครามอีกครั้ง…

แม้ใครจะมองว่าเป็นเพียง ‘ดอกดิน’ ไร้ค่า แต่เธอจะไม่ด้อยค่าสำหรับตัวเอง ชีวิตของ ‘หล้า’ ไม่ต่างจาก ‘ดอกดิน’ ที่ไร้ค่า แต่เธอเลือกที่จะยึดมั่นในการทำความดีและไม่มองว่าตัวเองด้อยค่า เธอเลือกที่จะรักตัวเองและไม่ทำให้ตัวเองตกต่ำไปตามหนทางอบายมุขและสิ่งยั่วเย้ายวนใจ เพราะชีวิตคือสิ่งที่เธอลิขิตเอง

ได้นอนเตียงเดียวกับผู้ชายครั้งแรก แถมยังมีเพื่อนรักนอนคั่นกลางด้วย ตอนเช้านักเรียนชายคนนั้นขโมยจูบฉัน และให้สัญญากับฉัน ในอนาคตจะรับผิดชอบฉันแน่นอน

"นางมะลิต่อไปนี้มึงต้องขึ้นมาหากูทุกคืน" "ทุกคืนเลยเหรอจ๊ะ" "ใช่ทุกคืนมึงมีปัญหาอะไรหรือเปล่า" "ไม่มีจ้ะแต่ว่าไม่ทุกคืนไม่ได้เหรอจ๊ะ" "ต่อไปนี้มึงจะต้องมาให้กูดูดนมมึงทุกคืนก่อนนอน"

แค่เขาบอกว่า "จำไม่ได้แล้วไม่อยากจำ" แข้งขาที่ยืนอยู่ก็แทบจะทรุดลงตรงนั้น

"แน่ใจเหรอ...ว่าอยากให้ปล่อยพี่ชายเธอไป" "คนอย่างฉันจะไม่คืนคำพูดค่ะ" "เออดี! งั้นมาลองดูสิว่า...ระหว่างน้องกับพี่มีอะไรดีกว่ากัน?"

เธอรอให้เขากลับมา โดยไม่รู้เลยว่าการกลับมาของเขานั้นจะสร้างความเจ็บปวดอันแสนยิ่งใหญ่ให้กับเธอ

"บนระเบียงที่สูงเสียดฟ้า ท่ามกลางแสงไฟของเมือง เธอเฝ้ามองโลกเบื้องล่าง ราวกับกำลังถามหาสักที่ ที่หัวใจได้พักพิง ท่ามกลางความวุ่นวายที่ไม่มีวันจบสิ้น เธอโหยหาความสงบและรักแท้มาเติมเต็มช่องว่างในหัวใจ"