แก้แค้น

ก้อนเนื้อที่มีชีวิตที่ฝากไว้ในท้องของเธอ เขากลับปฏิเสธอย่างไม่ไยดี เมื่อความลับเปิดเผยคุณแม่จำเป็นจำต้องเลี้ยงลูกแฝดสองคนด้วยตัวคนเดียว

"ยอมเป็นสตรีของข้า อุ่นเตียงให้ข้า แล้วเจ้าจะอยู่รอดปลอดภัยในฐานะหญิงบำเรอของข้า" คำพูดน่ารังเกียจของคนผู้นี้ที่เอ่ยออกมามันช่างน่าชิงชังอย่างที่สุด นางไม่รู้หรอกว่าเขาและบิดาของนางมีบุญคุณความแค้นใดกันมาแต่หนหลัง แต่ก็ไม่ควรใช้ความรู้สึกที่มีต่อบิดามาข่มเหงรังแกกันเช่นนี้ เขาเกลียดชังนางถึงเพียงนี้เหตุใดจึงไม่ปล่อยให้นางตายๆ ไปซะ หรือการตายมันสบายไปสำหรับนาง จึงคิดจะเหยียบย่ำนาง ย่ำยีนางให้ตายทั้งเป็น "ข้ายังมีเรื่องที่ต้องจัดการ หวังว่าคืนพรุ่งนี้จะเห็นเจ้าแต่งกายงดงามรอปรนนิบัติข้าอยู่นะ"

เพราะเขาคือบุคคลที่ได้รับฉายาเย็นชาประดุจกระเบื้องน้ำแข็ง การที่จะรักใครสักคน คงจะยากหน่อย โครทิส เวเดโน่ หรือ เวเดน หนึ่งในสมาชิดเหล่าอัลฟา มาเฟียมีอำนาจใหญ่คับเมือง เธอ ผู้มีความหวังเดียว จากคำสัญญาของพี่ชาย ที่หายไปหลายปี โดยไม่ส่งข่าวคราว เพราะต้องการจะสืบหา นี่จึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เธอกับเขาได้พบกัน พร้อมชีวิตที่เปลี่ยนไปตลาดกาล ไศลา สาวหัวแข็งชาวไทยที่ไปทำงานอยู่ต่างประเทศ

ชนวีร์และทรายทิพย์กำลังจะแต่งงานกันแต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเมื่อทรายทิพย์เสียชีวิตลงโดยที่ก่อนตายเธอบอกว่าโดนวางยา และเข้าเชื่อว่าคนร้ายจะต้องเป็นจอมขวัญเพื่อนรักของเธอที่แอบรักเขาอย่างแน่นอน! เขาฟ้องร้องเธอแต่ก็เอาผิดเธอไม่ได้จนกระทั่งผ่านไป 3 ปี จอมขวัญยื่นใบสมัครเข้ามาทำงานในบริษัทของเขาและครั้งนี้เขาจะทำให้เธอได้รับรู้รสชาติของความเจ็บปวดอย่างแท้จริง

ทัณฑ์ร้ายจากเขาสร้างราคีให้กับเธอยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นหนึ่งชีวิตน้อยๆ ที่เธอมิอาจทำลายได้ . "ฉันทำผิดอะไร นายถึงได้ทำกับฉันแบบนี้" มัสลินเอ่ยถามผู้ชายที่ทำลายความสาว สร้างราคีคาวให้เธอ ด้วยน้ำเสียงขมขื่น เธอไม่เคยรู้จักเขา ไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้า แต่ทำไมเขาถึงทำร้ายเธออย่างไร้ความปรานี "ผิดสิ ผิดที่เธอเป็นเจ้าสาวของไอ้ภานุยังไงล่ะ ถ้าเธอไม่แต่งงานกับมัน ฉันคงไม่เอาตัวเธอมา" หากเธอไม่ใช่เจ้าสาวของคนที่เขาเกลียดชัง หากเธอไม่แต่งงานกับคนที่ทำให้พี่ชายเขา ต้องกลายเป็นเจ้าชายนิทรา เขาคงไม่ลากตัวเธอมาเป็นเครื่องมือในการล้างแค้นในครั้งนี้!

“เขต ปล่อยเนียร์นะ เจ็บ!!” “นี่ไง อาณาเขตที่เธออยากได้นักหนา!! นี่ไงซาเนียร์!!!” “เนียร์ ไม่ได้…ฮึก! ปล่อยนะ!!” “วันนั้นเธอเสนอตัวมาให้ฉันเอาถึงห้อง!! ยังบอกว่าไม่ใช่หรือไง!!!” เพียะ!!!!! ฝามือเล็กๆของซาเนียร์ฟาดลงบนหน้าหล่อๆของอาณาเขตเต็มแรง “เขตเคยฟังเนียร์มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น ฮึก!” “คงเกิด!! เกิดอยากได้ฉันจนตัวสั่นไง!” “ว่าไงนะ” “เธอจำไว้ ว่าเธอกล้าทำฉันเจ็บ เธอต้องเจ็บกว่าฉันเป็นร้อยเท่า!” “……” ชายหนุ่มเดินออกจากคอนโดของหญิงสาวไปด้วยความโมโห เขาเจ็บเจียนตายสาเหตุมาจากผู้หญิงคนนี้ เพราะเธอ ความรักของเขาต้องพังลงจนไม่เหลือชิ้นดี

เรื่องของนางแบบสาวสวยของไทย ที่รับงานเดินแบบในประเทศแถบทะเลทราย หวังจะได้เงินก้อนโตเพื่อมาเปิดธุรกิจร้านกาแฟ แต่ทว่า ทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิด คำโปรย ภายในกายร้อนรุ่มอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่เคยมีนางใดที่ ทำให้เขาใจเต้นแรงขนาดนี้ กลิ่นหอมอ่อนๆ ปลุกกำหนัดในตัวของชายหนุ่มให้คุกรุ่น!! ตัวอย่าง ชีคหนุ่มร้อนรุ่มเมื่อเข้าใกล้เธอ เขามองริมฝีปากบางที่เผยอน้อยๆ ยามเผลอนั้นอย่างชั่งใจ อาร์!!! เขาอยากจะสัมผัสริมฝีปากนั้นดูสักที ว่าจะหอมหวานสักเพียงใด ดวงตาคมกวาดไล่สายตาไปตามลำคอเรียวระหง ก่อนที่สายตาคู่นั้นจะหยุดอยู่ที่ปทุมถันคู่งามอย่างจงใจ ชีคหนุ่มหลับตานิ่งเพื่อระงับอารมณ์พลุ้งพล่านในตัวเขา

เพื่อที่จะช่วยคนรักของเขาแล้ว เฉินจืออี้ได้ไปหาซื้อศพของผู้หญิงในสภาพไม่สมบูรณ์แบบจากตลาดมืด จากนั้นเขาจัดการควักไตออกจากร่างศพนำมาเปลี่ยนให้คนรักด้วยตัวเอง เพื่อหลบหนีการตามล่าของตำรวจ เขาจึงโยนศพลงไปในสระกรดซัลฟิวริกเพื่อทำลายหลักฐาน เพียงแต่เขาไม่รู้ว่า เจ้าของศพร่างนั้นคือฉัน

หว่านชุ่ยอิงถูกยิงตาย ขณะที่วิญญาณปลิวออกจากร่างดันทะลุเวลากลับมาเข้าร่างของหญิงสาวในยุค 30 ที่เพิ่งจะถูกขืนใจตาย ตอนที่เธอมาถึงไอ้คนชั่วนั้นกำลังเคลิบเคลิ้มอยู่เหนือร่างนั้นพอดี จากความทรงจำที่เห็นจากร่างเดิม หว่านชุ่ยอิง จึงตัดสินใจฆ่าคน ในอดีตนั้นเจ้าของร่างเดิม เคยเป็นลูกสะใภ้ที่บ้านสามีโปรดปราน เพราะอิทธิพลของบิดาทำให้ตระกูลสามีกลายเป็นตระกูลร่ำรวยมั่งคั่ง ทว่าเมื่อปีก่อนหลังจากบิดาของเธอถูกจับ คนเนรคุณพวกนี้ ก็ลายออก ไม่เพียงแค่ขับไล่ไสส่งเธอไปอยู่เรือนหลัง แต่ยังบังคับให้เธอหย่าเพราะอยากได้ลูกสะใภ้ใหม่ พอเจ้าของร่างไม่ยินยอมก็ถูกกลั่นแกล้งรังแกสารพัด จนถึงขั้นมาถูกขืนใจจนตาย คนสารเลวพวกนี้ ไม่เหมาะกับคนดีอย่างหว่านชุ่ยอิงคนก่อนหรอก มันต้องกับเธอนี่สิ ถึงจะสมน้ำสมเนื้อ หึ!

"ขึ้นมานอนได้แล้วพราว มันจะสว่างยังมัวแต่ยืดยาดอาบน้ำเป็นชั่วโมงอยู่นั่นแหละ" สายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองยังไปเตียงไข่มุกเธอใส่เพียงผ้าขนหนูนุ่งกระโจมอก เดินออกมาจากห้องน้ำ ชุดที่ใส่ไปในงานวันเกิดของเพลงมีนานั้นถูกฉีกขาดด้วยน้ำมือของพี่ชายเพื่อนสนิทตัวเอง พราวมุกถอนหายใจจ้องมองหน้าคนปากร้ายที่นอนบนเตียง "ถอนหายใจแบบนี้อยากออกไปจากคอนโดในสภาพนี้หรือเปล่า หรืออยากโดนเอาอีก" "อะไรพราวก็ผิดไปหมดเลยนะคะ ขนาดคุณข่มขืนพราว พราวยังกลายเป็นคนผิด หาว่าอ่อยคุณ ทั้งๆที่ไม่ได้อ่อยอะไรคุณเลย" อะไรก็ผิดไปหมดจริงๆ เธอเป็นคนอ่อยเขาอยากได้เขา เธอไม่เคยได้อ่อยเขาเลย แต่ถามว่ามองไหมมองเพราะคุณเพลิงเขาหล่อมีเสน่ห์ยิ่งมองไกล้ๆยิ่งแล้วเลยไม่อยากละสายตาเหมือนมีมนต์สะกตดึงดูดไว้ ไม่รู้เขาเอาความหล่อมาจากไหนมากขนาดนี้ "ไม่จริงหรอกที่เธอไม่อยากได้กู รู้ว่าคิดยังไงพราว และกูไม่ได้ข่มขืนนะอย่าเข้าใจผิด การข่มขืนคือฝ่ายผู้หญิงต้องไม่ยอม แต่นี่เธออ้าขาให้กับฉันเอาง่ายๆ" เธอรู้สึกจุกในคำพูดของคุณเพลิง เขาว่าเธอง่ายไม่ได้และขัดขืนเหมือนโดนข่มขืนจริงๆแต่เธอนั้นไม่ได้ยอมตั้งแต่แรก