แก้แค้น

เป็นเพราะเธอคนที่พรากน้องสาวของเขาไปอย่างไม่มีวันกลับคืนทั้งยังเป็นคนที่หลอกลวงเขาเพื่อประโยชน์ของตัวเองเธอจะต้องเจ็บปวดกับสิ่งที่เธอกระทำและเขาจะเป็นคนที่ทำให้เธอได้เจ็บปวดอย่างแสนสาหัส... +++ หญิงสาวที่ต้องทดแทนบุญคุณโดยยอมรับผิดกับเรื่องที่ตัวเองไม่ได้ก่อซ้ำร้ายยังถูกตามจองล้างจองผลาญจากมาเฟียใหญ่ที่เธอยากที่จะต่อกลอนด้วย...นำพาให้ชีวิตของเธอต้องเจอกับความเจ็บปวดที่ยากจะบรรยาย...

วันที่โรคหอบของฉันกำเริบ คือวันที่โจวสืออานพาแสงจันทร์ขาวของเขาไปตรวจครรภ์ และยาช่วยชีวิตของฉันอยู่กับเขา หลังจากนั้น ฉันมองดูโจวสืออานตามหาฉันไปทั่ว ถึงกระทั่งเมื่อรู้ว่าฉันท้อง เขาก็กลายเป็นคนเสียสติ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็มีคนเฝ้าหลุมศพฉันเพิ่มมาหนึ่งคน

เปรมา นางร้ายสาวตัวท็อป แต่ชีวิตรักดันขมขื่น เธอถูกชายชั่ว หญิงร่านแทงข้างหลัง วันที่เธอได้ขึ้นเวทีรับรางวัลนักแสดงหญิงสมทบยอดเยี่ยมจากละครที่เพิ่งจบไปบนเวทีใหญ่ที่สุดของปีเป็นครั้งแรกในฐานะนักแสดง ท่ามกลางความยินดีจากทุกคนที่ปรารถนาดีกับเธอ 2 ชั่วโมงให้หลัง ความสุขที่มีพลันหายไป การรอคอยที่จะให้แฟนหนุ่มชื่นชมรางวัลด้วยกันกลายเป็นเรื่องตลก

หลังจากถูกกลั่นแกล้งที่โรงเรียนจนตาย ฉันเกิดใหม่เป็นเด็กคนหนึ่งที่เพิ่งคลอดออกมา กลับพบว่าแม่ของฉันคือคนที่กลั่นแกล้งฉัน แล้วกำลังเรียกฉันว่า ‘เด็กดี’ อย่างระมัดระวัง เด็กดีเหรอ? ฉันพลันดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งในอ้อมกอดของเธอ ซ้ำยังจิ้มนิ้วมือไปที่ดวงตาของเธออย่างแรง นับแต่วันนี้เป็นต้นไป ‘เด็กดี’ อย่างฉัน จะกลับมาแก้แค้น!

เพราะความผิดพลาดตั้งแต่รุ่นแม่ทำให้ เธอ ต้องกลายเป็นหมากในเกมการแก้แค้น และเพราะความงามที่ซุกซ่อนอยู่ในกายบางแสนมอมแมมก็ทำให้ เขา รุ่มร้อนด้วยเพลิงพิศวาสอย่างที่ไม่เคยเกิดกับหญิงสาวคนไหนมาก่อน

หานอวี๋เฟิ่ง นางจะทำเช่นไร เมื่อต้องมารองรับความแค้นและความปรารถนาของ แม่ทัพเซียวไป๋ซาน ซึ่งเป็นอดีตคนรักของมารดาและยังกลายมาเป็นพี่ชายของนาง เมื่อมารดาของนางได้แต่งให้กับบิดาของเขา ...เรื่องราวที่แสนยุ่งเหยิงนี้จะจบลงเช่นไรกัน... "อยากรู้เสียจริงว่า หากมารดาของเจ้า รู้ว่าตัวเองมิได้เป็นเพียงมารดาเลี้ยงของข้าแต่ยังได้รับเกียรติให้เป็นท่านแม่ยายของข้าด้วย นางจะรู้สึกดีใจเพียงไรกัน"

วันครบรอบแต่งงาน คนที่สามีหลงรักแต่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ของสามีโพสต์รูปภาพอัลตราซาวนด์ของทารกในครรภ์บนไทม์ไลน์ พร้อมกับข้อความขอบคุณสามีฉัน “ผู้ชายดีๆ ที่ปกป้องฉันมาสิบปี ขอบคุณคุณที่พาลูกชายมาให้ฉันคนหนึ่ง” ฉันหน้ามืด คอมเมนต์ไปว่า “รู้อยู่แก่ใจว่าอีกฝ่ายมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังมีความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกต้องกับอีกฝ่ายหรือ” สามีโทรศัพท์มาด่าทอต่อว่าฉันทันที “คุณอย่ามีความคิดสกปรกขนาดนั้น! ผมแค่เสนอให้ทำเด็กหลอดแก้ว เติมเต็มความหวังที่จะเป็นคุณแม่ยังโสดของเธอเท่านั้น” “ยังมี แค่ครั้งเดียว อวี่โหรวก็ตั้งครรภ์แล้ว คุณทำไปสามครั้งก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ท้องไม่มีประโยชน์อะไรเลยสักนิดเดียว!” สามวันก่อนเขาบอกกับฉันว่าจะไปต่างประเทศเพื่อเจรจาธุรกิจ ไม่รับโทรศัพท์ฉัน และไม่ตอบข้อความใดๆ ฉันจึงมองว่าเขายุ่ง คิดไม่ถึงว่าจะไปตรวจครรภ์เป็นเพื่อนคนอื่น ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ซูอวี่โหรวก็โพสต์รูปอาหารมากมายเต็มโต๊ะอีกรอบ “อาหารตะวันตกของประเทศ m กินเบื่อแล้ว อาเฉิงเข้าครัวด้วยตัวเอง อาหารที่ทำทั้งหมดล้วนเป็นของที่ฉันชอบกิน～” ฉันมองใบตรวจครรภ์ที่เพิ่งได้มาในมือ ความสุขล้นใจจับตัวเป็นน้ำแข็ง รักลึกซึ้งมาแปดปี หลังแต่งงานยอมลำบากเพื่อให้การแต่งงานนี้ผ่านไปได้ด้วยดีหกปี ครั้งนี้ ฉันตั้งใจจะปล่อยมือโดยสมบูรณ์แล้ว

เธอเคยเป็นเด็กเอนฯ... แต่ชีวิตกลับพลิกผันเมื่อช่วยคนจนจมน้ำตาย แล้วฟื้นขึ้นมาในร่างชายาอ๋องเหล่ย จ้าวอินหลัวผู้งดงามและอ่อนหวาน ที่แทงท่านอ๋องโหดด้วยมีดอาบยาพิษเพื่อช่วยอ๋องเหล่ยผู้เป็นสามี แต่เพราะเตี้ยเกินไปทั้งยังแรงน้อยแทงไม่ถูกจุดสำคัญเขาเลยไม่ตาย อ๋องโหดหลี่เจินหรงจับอินหลัวกรอก “ยาปราณคู่” ให้แบ่งรับความเจ็บปวดจากพิษ...เขาเจ็บอินหลัวเจ็บ แต่อินหลัวตาย เขาตาย คิดว่าจะดูแลอย่างดีแต่นั่นไม่ใช่นิยายเรื่องนี้ ใครจะคิดว่าความแค้นที่เคยร้อนแรง กลับกลายเป็นเรื่องราวป่วนๆปนฮา เมื่ออ๋องโหดไม่เคยหลุดคาแรคเตอร์เจอกับอินหลัวเวอร์ชั่นใหม่ แค้นก็แค้น แต่ฮาก็ฮา... ความวุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น...

[ตามง้อภรรยาจนแทบบ้า+นับถอยหลังตามง้อภรรยา+ แก้แค้น+พระรองขึ้นแท่น+ประธานตระกูลไฮโซ] หลินหรูซวงติดตามลี่เหวินยวนตั้งแต่อายุสิบแปด ครั้งหนึ่งเกิดอุบัติเหตุ เพราะช่วยเขาไว้ หูทั้งสองข้างของเธอที่หนวก กลับมาได้ยินอีกครั้ง เธอเตรียมตัวเอาข่าวนี้ไปบอกเขาด้วยความตื่นเต้น แต่พบเขาโอบกอดแนบชิดรักแรกในดวงใจ เขารู้ดีว่าหลินหรูซวงรักเขามาก รักจนไม่มีความโกรธเคือง สามารถยอมตายแทนเขาได้ แต่ครั้งนี้หลินหรูซวงไม่ร้องโวยวาย เซ็นสัญญารักษาความลับ พอครบกำหนด เธอก็หายตัวไปจากโลกของเขาโดยสิ้นเชิง เมื่อรู้ว่าเธอหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ลี่เหวินยวนก็หัวเราะเยาะอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ เธอก็จะกลับมาอยู่ข้างกายฉันแต่โดยดีเอง” อย่างไรก็ตาม สามเดือนผ่านไป... เธอก็ยังไม่กลับมา ลี่เหวินยวนตื่นตระหนกโดยสิ้นเชิงแล้ว ออกตามหาเธอไปทั่วโลกเหมือนคนเสียสติ เขาที่หยิ่งยโสวางตัวอยู่เหนือผู้อื่น ยอมลดตัวลงเป็นครั้งแรก “ซวงซวง หยุดได้แล้ว พอแค่นี้เถอะนะ” ต่อมา “ซวงซวง กลับมาเถอะนะ เธออยากได้อะไร ฉันรับปากเธอทั้งหมด” แล้วต่อมาอีก “ถ้าฉันกำลังจะตาย เธอจะกลับมาดูฉันสักครั้งได้หรือเปล่า?” เมื่อพบกันอีกครั้ง ลี่เหวินยวนคุกเข่าอยู่แทบเท้าหลินหรูซวง ดวงตาแดงก่ำ ยกถ้วยชาอย่างสั่นเทิ้ม “อาสะใภ้เล็ก เชิญดื่มชาครับ”

แต่งงานมา 3 ปี ผมคิดว่าตัวเองมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ภรรยาอ่อนโยนเอาใจใส่ ลูกชายเฉลียวฉลาดน่ารัก วันหนึ่งอุตส่าห์ได้เลิกงานเร็วเพราะเสร็จงานก่อนกำหนด ตอนที่กลับมาถึง ภรรยากำลังนอนหลับอยู่ข้างเตียงเด็กด้วยความอ่อนล้า ขณะที่ผมเดินไปเตรียมจะอุ้มภรรยาไปที่ห้องนอน ทันใดนั้นหน้าจอโทรศัพท์ของภรรยาก็สว่างขึ้น "ชิงชิง ลูกชายของเรานอนแล้วหรือยัง"