โอกาสครั้งที่สอง

หากคุณขอพรจากซานต้าได้หนึ่งข้อ…คุณจะขออะไร? ก็คงจะขอให้ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับคนที่รัก และได้รับความรักและการยอมรับจากผู้คนรอบข้างละมั้ง

เมื่อความอดทนมันสิ้นสุดลง สิ่งเดียวที่ทำได้คือการลาจาก และภาวนาว่าขออย่าให้เขามาเจอเพราะการลาจากด้วยการหนี!! มันคือสิ่งอันตรายที่สุดสำหรับเธอและดูเหมือนว่าโชคจะไม่เข้าข้างเธอทำให้เขามาเจอเธอและมันก็ทำให้เธอต้อง..

วานิล อายุ 30 ปี เธอเป็นเจ้าของกิจการกาสิโนแทบจะทั้งหมดในประเทศ อดีตเธอเคยติดคุก เพราะถูกใส่ร้ายจากคนที่เธอรักมาก เธอต้องติดคุกเพราะหลักฐานมัดตัวแน่น คนรักที่รับปากบอกจะช่วยกลับหนีหายเหมือนตายจาก เธอต้องติดคุกฟรีอยู่ห้าปี แถมยังถูกย่ำยีจากผู้คุมอีกต่างหาก พอพ้นโทษเธอก็เดินหน้าเอาคืนคนที่มันทำให้เธอต้องเป็นคนมีประวัติไม่ดี เอาคืนมันทุกคน

ชนวีร์และทรายทิพย์กำลังจะแต่งงานกันแต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเมื่อทรายทิพย์เสียชีวิตลงโดยที่ก่อนตายเธอบอกว่าโดนวางยา และเข้าเชื่อว่าคนร้ายจะต้องเป็นจอมขวัญเพื่อนรักของเธอที่แอบรักเขาอย่างแน่นอน! เขาฟ้องร้องเธอแต่ก็เอาผิดเธอไม่ได้จนกระทั่งผ่านไป 3 ปี จอมขวัญยื่นใบสมัครเข้ามาทำงานในบริษัทของเขาและครั้งนี้เขาจะทำให้เธอได้รับรู้รสชาติของความเจ็บปวดอย่างแท้จริง

สามชาติภพที่เวียนว่ายนางสามารถจดจำเรื่องราวได้ทุกสิ่ง แต่ไม่ว่าจะทำเช่นไรก็หนีไม่พ้นจอมมารผู้หนึ่ง คนที่นางมั่นใจว่าเป็นผู้สังหารตนในชาติที่สอง ชาติสุดท้ายนางต้องใช้ชีวิตให้ดีหลีกหนีจากจอมมารให้จงได้

เขาโทษว่าเป็นความผิดของเธอที่โทรมาตอนเข้ากำลังปั๊มหัวใจคนไข้ ทำให้เขาเสียสมาธิและเสียคนไข้ไป โดยไม่รู้เลยว่าที่เธอโทรหาก็เพราะเธอเองก็กำลังจะเสียบางอย่างไปเช่นกัน

เพียงเพราะต้องการช่วยเหลือรักแรกของเขา "ฮั่วอู๋ซวน" จำต้องยอมเป็นคู่บำเพ็ญเพียรของปีศาจจิ้งจอกพันปีที่มีนามว่า "ฉีเยี่ยนหลี"

เล่ห์กลซ่อนใจ เมื่อเจอสิ่งที่ถูกพ้องต้องใจ เขาจึงทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้ได้เธอมาครอง แอบรักซ่อนใจ ความสัมพันธ์ที่ต้องถูกเก็บไว้เป็นความลับภายใต้สถานที่เดียวกัน แต่กว่าจะยอมรับได้ก็สายเกินไป โอบรักซ่อนใจ เพียงเพราะไม่อยากให้น้องเป็นของใคร ในฐานะพี่ชายจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อผูกมัดน้อง

“กูชอบมึง” “เหอะ! พี่ก็รู้ว่าแพงขาย พี่ยังจะมาพูดอะไรแบบนี้อีกนะคะ” “ได้! ถ้ามึงไม่ชอบกู กูขอซื้อมึงทั้งชีวิตได้ไหม” “พี่ตื่นจากความฝันและยอมรับความจริงซ่ะ แพงไม่ยอมแหกกฎการขายของตัวเองหรอกค่ะ”

"ตัวมึงแม่งโคตรสกปรก ไม่รู้ว่ามีเชื้อโรคติดตัวมาบ้างหรือเปล่าวันๆเอาแต่คุ้ยถังขยะเก็บขยะ แม่งแค่คิดกูก็จะอ๊วก  มึงจะไปนอนที่ไหนมึงก็ไปแต่อย่ามานอนห้องกู กูรังเกียจไป๊!!!" ผลัก!!!! ตุ่บ!!!! "โอ๊ย!!!" "หึสมน้ำหน้า กูไม่จับมึงโยนออกไปนอกบ้านก็ดีเท่าไหร่แล้ว"