รักเราไม่เคยเท่ากัน ( NC 18+ )

“คุณยายของคุณเป็นโรคหัวใจขาดเลือด ซึ่งน่าจะเป็นมานานแล้ว แต่คนไข้ไม่เข้ารับการรักษา” คำพูดของคุณหมอตรงหน้าทำฉันตัวชาไปทั้งแถบ ยายสายใจของฉันบ่นเหนื่อยติดต่อกันมาหลายเดือนแล้ว ฉันพยายามพาท่านมาหาหมอ แต่ท่านก็ไม่ยอมมา จนกระทั่งวันนี้... “เนื่องจากคนไข้อายุมากแล้วและหัวใจทำงานได้น้อยลงมาก หมอคิดว่า...” “เข้าใจค่ะ” ฉันก้มหน้ารับฟังสิ่งที่หมออธิบาย ในเมื่อฉันเรียนพยาบาลปีที่สองแล้ว ทำไมจะไม่เข้าใจว่าสิ่งที่หมอพูดคือต้องการให้ทำใจในช่วงเวลาสุดท้าย และยายของฉันอายุมาก การรักษาหรือยื้อชีวิตก็เป็นเรื่องยาก ฉันกุมมือคนที่นอนอยู่บนเตียง เครื่องช่วยหายใจยังทำหน้าที่ได้อย่างปกติ อยากจะบอกว่าให้ยายสู้‍ ‍ๆ อยากจะบอกว่าให้ยายหายไว‍ ‍ๆ แต่ฉันรู้ว่าคำพูดของฉันไม่มีทางเป็นไปได้เลยสักนิด ยายไม่มีทางหาย คำว่าดีขึ้นสำหรับโรคนี้ โรคที่เกิดจากอวัยวะที่สำคัญที่สุดของร่างกาย การหายจากโรคเรียกว่าปาฏิหาริย์เท่านั้น “ญาติหมดเวลาเยี่ยมแล้วค่ะ” เสียงของพี่พยาบาลประจำห้องไอซียูบอกฉัน “เดี๋ยวน้ำมาใหม่นะคะ” ฉันกระซิบบอกยาย เดินออกจากห้องไอซียู เวลานี้เป

‘พ่อ’ ญาติเพียงคนเดียวของฉัน เลือดในตัวฉันมาจากเขาครึ่งหนึ่ง ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรามีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือด แต่...ในความเป็นจริง ฉันเองไม่แน่ใจว่าเขายังคิดว่าฉันเป็นลูกอยู่หรือเปล่า หวังว่าพ่อคงยอมช่วย ใกล้เปิดเทอมแล้ว ฉันต้องจ่ายค่าเทอม เงินที่มีในบัญชีพอแค่จ่ายค่าเช่าห้องกับค่ากินค่าอยู่ไปอีกสักสองถึงสามเดือนเท่านั้น ถ้าฉันจะขายกับข้าวเหมือนยาย ฉันก็คงไปเรียนไม่ทัน ถ้ายืมพ่อก่อนระหว่างที่ทำเรื่องกู้กองทุน ‘กยศ.’ น่าจะทัน อย่างน้อยก็แค่ขอยืม ไม่ได้ขอเลย “คิดอะไรอยู่” เสียงของคุณหมอทำให้ฉันตื่นจากภวังค์ “เปล่าค่ะ คุณหมอ ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ ถ้าอย่างนั้นน้ำขอตัวก่อนค่ะ” “ให้ฉันไปส่งที่บ้านไหม” ฉันกะพริบตาปริบ‍ ‍ๆ ไม่คิดว่าเขาจะมีน้ำใจไปส่งถึงที่บ้าน “ขอบคุณค่ะหมอ” ฉันยกมือไหว้อีกครั้งกับน้ำใจที่เขามอบให้ เพียงไม่นานเราสองคนก็มาถึงบ้านเช่าหลังเล็กที่ตอนนี้เหลือเพียงฉันคนเดียวเท่านั้น คิ้วของคุณหมอขมวดอย่างสงสัย คงเพราะสภาพบ้านที่ทั้งเก่าและโทรม หมู่บ้านจัดสรรที่มีเพียงไม่กี่หลัง ทาวน์เฮาส์ชั้นเดียวที่

เฮือก! “คนไข้ฟื้นแล้วค่ะหมอ”ใบหน้าแรกที่ฉันได้เจอคือคนสุดท้ายที่ฉันได้เจอเมื่อวาน “ฟื้นแล้วเหรอ ‘สายน้ำ’ ” “หมอธาร์” ภาพคุณหมอหนุ่มที่บอกฉันเมื่อวานว่า ‘ไว้เจอกัน’ สุดท้ายฉันก็เจอเขาอีกครั้งในโรงพยาบาล ฉันได้ยินหมอกับพี่พยาบาลคุยกันหลายอย่าง แต่ถามว่าฉันพอจับใจความอะไรได้ไหม ฉันแทบจับใจความอะไรไม่ได้เลย ฉันง่วงเกินกว่าจะลืมตาหรือพูดคุยกับใครได้อีกเพียงไม่นานฉันก็หลับไปอีกครั้ง เช้าวันถัดมา ภาพตรงหน้าฉันยังเป็นคุณหมอคนเดิมพร้อมกับพยาบาล คิดว่าน่าจะมาตรวจไข้ ข่าวดีคือฉันสามารถกลับบ้านได้แล้ว ฉันถูกช่วยออกมา มีอาการสำลักควันและเป็นแผลไฟไหม้ตรงมือ ทุกอย่างในร่างกายปกติ สามารถกลับบ้านได้แล้ว น่าดีใจจัง นอนโรงพยาบาลแค่สองคืนก็กลับบ้านได้แล้ว แต่...ฉันจะกลับไปไหน บ้านเช่าหลังนั้นไหม้จนไม่เหลือซาก ไม่ใช่แค่บ้านฉันเท่านั้น แต่เป็นบ้านแถวนั้นทั้งแถบ ฉันนั่งอยู่ตรงนี้นานแล้ว หน้าห้องจ่ายยา เสียงผู้คนมากมายคุยกัน เสียงหมอ เสียงพยาบาล เสียงญาติคนไข้คุยกันทั้งภาษากลาง ภาษาเหนือ ในหัวฉันยังสับสนมึนงง เส

ฉันนึกสงสัยว่าเพราะเขาไม่เห็นฉันเป็นผู้หญิงใช่ไหม ถึงได้นึกอยากจะใส่แต่กางเกงก็ใส่ เงินทองก็มีเยอะแยะ เสื้อที่มีใส่บ้างก็ได้เถอะ บางวันฉันเห็นคุณหมอใส่แค่กางเกงขาสั้นที่แทบจะเหมือนกางเกงในบรีฟสีดำออกกำลังกาย สงสารน้ำบ้างเถอะหมอ น้ำลายเอย เลือดกำเดาของน้ำจะไหลย้อยออกมาอยู่แล้ว บางทีฉันก็อดคิดไม่ได้นะ ว่าหมอกำลังอ่อยฉัน แต่บางครั้งกลับรู้สึกว่าหมอคงไม่ได้เห็นฉันเป็นผู้หญิง หรือว่าหมอจะไม่ได้ชอบผู้หญิง จริงสิ ตั้งแต่ที่รู้จักกัน ฉันยังไม่เคยเห็นเขาพาผู้หญิงมาค้างที่ห้องด้วยเลยสักครั้ง หรือว่าเขาไปซื้อกินข้างนอก ไม่หรอกมั้ง เป็นหมอใช้ทุนงานยุ่งยิ่งกว่าอะไร เวลาจะนอนยังแทบไม่มี วัน‍ ‍ๆ ได้นอนกี่ชั่วโมงกัน วันหยุดก็ใช่ว่าจะมีเยอะแยะเที่ยงคืน ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ดูตามแผนที่แล้วไม่ไกลจากคอนโดของคุณหมอ ฉันขับรถมาแค่สิบนาที ในตัวเมืองเชียงใหม่ก็แคบ‍ ‍ๆ ร้านแต่ละร้านก็ไม่ไกลกันมากนัก ขับรถแค่ไม่ถึงสิบนาทีก็มาร้านอาหารกึ่งผับ ดูจากสถานที่แล้ว ที่นี่คงไม่เหมาะกับนักศึกษาอย่างพวกฉัน แค่ทางเข้า แค่ที่จอดรถหรือแม้แต่ รปภ. ต่างดูดีมีระดับ เห

ไม่ใช่หัวใจเธอแอบรักเขาไปแล้วหรือเปล่ายายน้ำ อย่าเชียวนะ อย่า อย่า พยายามบอกตัวเอง แต่ไม่รู้ว่าหัวใจของตัวเองจะเชื่อฟังส่วนของสมองที่สั่งการหรือเปล่า นอกจากต้มมะระ ฉันเลือกทำอีกเมนูคือผัดถั่วงอกใส่หมูสับ ผักกาดดองและวุ้นเส้นซึ่งเป็นอาหารของภาคเหนือ ฉันชอบกินและเคยทำให้หมอกินครั้งหนึ่ง เขาค่อนข้างชอบ ปกติฉันจะทำกับข้าวประมาณสองอย่างและเสริมด้วยไข่ต้มทุกมื้อ ไข่เป็นอาหารราคาถูกที่มีโปรตีนสูง ซึ่งคนเราต้องการโปรตีน หมอเคยบอกฉันว่าอย่างน้อยผู้ชายควรกินไข่วันละสามฟอง ผู้หญิงควรกินวันละสี่ฟอง กินไข่บำรุงไข่...ภาพไข่เมื่อคืนก็ฉายชัดขึ้นมา แกรก! เสียงเปิดห้องนอนใหญ่ทำหัวใจฉันสั่นไหว โดยเฉพาะร่างสูงที่เดินออกมาแค่กางเกงขายาวติดกายตัวเดียว เสื้อแสงเดี๋ยวนี้พ่อหมอไม่เคยใส่ ทำไม! ไม่เห็นใจ ‘แม่ยิง[1]อย่างฉันบ้าง’ ภาพจินตนาการไข่ รวมกับหน้าอกที่เป็นกล้ามแน่น‍ ‍ๆ ของเขาแล้ว ใจฉันไม่ดีเลย จินตนาการแต่เรื่องไม่ดี “มีอะไรกินบ้าง” เขาถามพร้อมเดินตรงมายังฉัน ยืนซ้อนหลังฉันถึงไม่แนบสนิท แต่ไอร้อนและกลิ่นของบุรุษเพศก็ทำให้ฉันมือไม้สั่น ทั