FAKE LOVE หลอกว่ารัก

FAKE LOVE #1

“คุณเอวาค่ะ ลืมเอกสารค่ะ” เลขาสาวเอ่ยเรียกเจ้านายตนเองที่กำลังก้าวเดินเข้าไปในลิฟต์

“ขอบคุณมากค่ะคุณเมย์” เอวาให้ไปส่งยิ้มให้ “เกือบไปแล้ว”

“พักผ่อนเยอะๆนะคะ พรุ่งนี้ดีหน่อยประชุมแค่ช่วงบ่าย”

“ค่ะ อย่างน้อยก็ได้มีเวลาทบทวนโครงการที่ต้องเข้าประชุมพรุ่งนี้” เอวาถอนหายใจเล็กน้อย “เหนื่อยหน่อยนะคะคุณเมย์”

“เมย์สบายมากค่ะคุณเอวา”

“ขอบคุณมากนะคะ” เอวายิ้มตอบเลขาคนสนิท “ขอบตัวก่อนนะคะ วันนี้เพลียเหมือนร่างจะแตก”

“ค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะ” เมย์ยิ้มให้เจ้านายตนเองพร้อมกัยเดินกลับไปที่โต๊ะเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านเช่นกัน

เอวายืนนิ่งอยู่ในลิฟต์ก่อนจะหยิบสมุดขึ้นมาจดรายละเอียดงานที่ตนเองต้องทำในคืนนี้ “ยากเหมือนกันนะเนี่ย” หญิงสาวพูดพร้อมกับมองไปยังตัวเลขที่แสดงชั้นที่ลิฟต์กำลังเคลื่อนลงก่อนจะเก็บสมุดใส่กระเป๋าเพื่อเตรียมตัวเดินไปที่รถ

กึก!

“ทำไมมันมืดแบบนี้ล่ะ” เอวาสะดุ้งมองออกไปด้านนอกทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออก ชั้นล่างของออฟฟิตหรูเงียบและมืดสนิทมีเพียงไฟจากถนนด้านนอกที่สาดเข้ามาเท่านั้น

“ใครคะ” เอวามองใครบางคนที่เดินก้าวเข้ามาหาท่ามกลางความมืด “รปภ. หรอ ทำไม...”

พรึ่บ!

หญิงสาวสะดุ้งขึ้นอีกครั้งเมื่อโถงชั้นหนึ่งกลับมาสว่างพร้อมกับบรรยากาศที่ดูแปลกตาไปจนเธอตกใจ โถงออฟฟิตที่เต็มไปด้วยดอกกุหลาบสีขาวจนแทบจะเหมือนยกสวนดอกกุหลาบมาไว้ทั้งสวน สายตาหวานไล่มองดอกไม้รอบๆด้วยด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าก่อนที่สายตาจะหันไปเจอกับใครบางคนที่ยืนส่งยิ้มมาให้เธออยู่สักพัก “พี่คิน”

“เซอร์ไพร์สมั้ยคะ?”

“ที่สุดเลยค่ะ” เอวายิ้มกว้างแล้วเดินเข้าไปสวมกอดแฟนหนุ่ม “ไหนบอกว่าจะกลับอาทิตย์หน้าไง”

“ถ้าบอกตรงๆก็ไม่เซอร์ไพร์สซิ”

เอวายิ้มพร้อมกับผละอ้อมกอดออกจากแฟนหนุ่ม “เดี๋ยวนี้เก่งนะเนี่ย หนูไม่สงสัยเลย”

“มีเก่งกว่านี้อีกนะ อยากดูมั้ย” คินโน้มตัวไปกระซิบข้างหูแฟนสาวก่อนจะยิ้มมุมปาก พร้อมกับแผ่นป้ายไวนิลขนาดใหญ่ที่ถูกปล่อยลงมาจากชั้นบน

เอวายืนอึ้งมองภาพต่างๆที่เธอกับคินได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันตลอดระยะเวลา 1 ปีที่ผ่าน สายตาหวานไล่มองแต่ภาพที่เต็มไปด้วยความทรงจำจนกระทงไปหยุดยังแผ่นป้ายหนึ่ง

“ I know now that you and I are truly meant to be together”

(ผมรู้แล้วล่ะว่าทั้งคุณและผมได้เกิดมาเพื่อกันและกัน)

“Will you marry me”

(แต่งงานกับผมนะ)

“แต่งงานกับพี่นะครับ” คินเอ่ยย้ำอีกครั้งเมื่อเห็นเอวายืนอึ้งไม่เคลื่อนไหว

“...”

“เอวา”

“คะ คะพี่คิน” เอวาหันไปสบตาแฟนหนุ่มพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้มด้วยความตื่นตัน

“แต่งงานกับพี่นะคะคนดี”

หญิงสาวพยักหน้าแล้วพุ่งไปกอดแฟนหนุ่มไว้แน่น “ฮึก แต่ง แต่งค่ะ”

“ร้องไห้ทำไม ตกลงดีใจหรือเสียใจเนี่ย” คินหยอกล้อแฟนสาว

“ดีใจสิคะ” เอวาซบลงบนอกแกร่ง “นึกว่าจะขายไปออกซะแล้ว” หญิงสาวเอ่ยติดตลก

“ขายไม่ออกอะไร อย่านึกว่าไม่รู้นะว่ามีหนุ่มวิศวกรแอบมาขายขนมจีบ พี่ให้คนคอยตามดูแลเราอยู่นะสาวน้อย”

เอวายิ้มทั้งน้ำตา “ช่วยไม่ได้ พี่คินมีแฟนสวยทำไมล่ะ”

“เพราะแบบนี้ไง พี่เลยต้องรีบตีตราเป็นเจ้าของเรา” คินประคองใบหน้าแฟนสาวก่อนจะใช้นิ้วโป้งปาดน้ำตาบนใบหน้าอย่างทะนุถนอม “เตรียมตัวไว้เลย หนูจะมีเวลาเป็นสาวโสดแค่อีก 2 เดือนเท่านั้น”

“2 เดือน” เอวาทำตาโต “ไม่เร็วไปหรอคะ”

“ไม่ค่ะ ถ้าแต่งพรุ่งนี้ได้เลยจะดีมาก” คินโอบเอวแฟนสาวพร้อมกับก้มลงไปคลอเคลียแก้มบาง “พี่ไปจัดการเรื่องฤกษ์ต่างๆไว้เรียบร้อยแล้ว”

เอวายิ้มขำแฟนหนุ่ม “แล้วถ้าหนูไม่ตกลงล่ะ”

“พี่ก็จะแบกหนูขึ้นรถแล้วพาไปอยู่เกาะร้างด้วยกันเลย”

เอวายิ้มแล้วโน้มตัวไปกอดคินไว้แน่น “หนูรักพี่คินขนาดนี้ ไม่มีทางปฎิเสธอยู่แล้ว”

“น่ารักที่สุด” คินผละอ้อมกอดอกแล้วพรหมจูบลงบนใบหน้าแฟนสาวจนทั่ว

จุ๊บบ จุ๊บบ จุ๊บบ

“ชื่นใจที่สุด” ชายหนุ่มลูบศีรษะคนตรงหน้า “หิวมั้ยคะ ไปหาอะไรทานกันมั้ย”

“ขอเป็นอาหารสุขภาพได้มั้ยคะ เดี๋ยวอ้วน เอวาต้องลดน้ำหนักจริงจัง”

“ได้สิ งั้น...” ชายหนุ่มทำสีหน้าครุ่นคิด “ข้าวขาหมูพิเศษคากิดีมั้ยคะ”

“ดีค่ะ ไม่อ้วนเลย” เอวาตอบด้วยน้ำเสียงประชดประชันก่อนที่ทั้งคู่จะพากันหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับจูงมือกันเดินออกไปขึ้นรถหรูที่ถูกจอดรออยู่ด้านหน้า

-สองเดือนต่อมา-

[Ava’s part]

“กรี๊ดดด สวยมากกก”

ฉันยิ้มขำญี่ปุ่นที่นั่งมองตาค้างพร้อมกับปรบมือด้วยความดีใจ “ฉันนั่งออกแบบจนหลังแข็งเลยนะ ต้องออกมาสวยสิ”

“เลิศมากเอวา” ญี่ปุ่นเดินเข้ามาหาฉันใกล้ๆ “ดีเทลชุดคือดีมาก แล้วของพี่คินล่ะ”

“ของพี่พี่คินเรียบร้อยแล้ว ส่งซักรีดไปก่อนหน้าแล้ว”

“ตื่นเต้นแทนเลยอะ อีกแค่อาทิตย์เดียวก็ถึงงานแต่งเธอแล้ว แต่ไม่ต้องห่วงนะฉันจองคิวทำเล็บ ขัดตัว ทำผม แต่งหน้า ไว้ครบหมดแล้ว”

“ตกลงเธอเป็นเจ้าสาวหรือเพื่อนเจ้าสาวเนี่ย”

“แหมม ก็เจ้าสาวแบบเธอมันสวยจนน่าหมั่นไส้อยู่แล้วหนิ ดูแล เจ้าบ่าวแทบจะทำเองทุกอย่าง พี่คินนี่ก็น่ารักเหมือนกันนะ”

“แน่นอน” ฉันยิ้มกว้างอย่างเห็นด้วยเพราะพี่คินทำแบบนั้นจริงๆ ทุกๆเรื่องพี่คินเป็นคนจัดการเองหมดเลย ฉันทำหน้าที่เลือก เลือก เลือก แล้วก็เลือกแค่นั้นเอง เห้ออ พูดแล้วก็คิดถึงพี่คินเลยนะเนี่ย

“แล้วนี่พี่คินไปไหนอะ”

“พี่คิดติดงาน แต่วันนี้ตอนเย็นฉันมีไปออกงานพร้อมพี่คินอะ กี่โมงแล้ว”

“บ่าย 3”

“จริงหรอ ตายล่ะ ฉันต้องไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะเดี๋ยวไปงานไม่ทัน” ฉันพูดพร้อมกับมองตนเองในกระจกก่อนจะถอดชุดแต่งงานออกโดยมีญี่ปุ่นมาช่วยเป็นลูกมือ

“เดี๋ยวฉัยช่วยทำผมให้”

“ได้เลย ขอบคุณมากนะ” ฉันหันไปขอบคุณเพื่อนรักก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำและจัดการธุระส่วนตัวทุกอย่างอย่างรวดเร็ว เพราะมัวแต่เพลิดเพลินกับการลองชุดแต่งงาน เกือบจะเลืมไปแล้วว่าวันนี้พี่คินกำชับว่าจะต้องไปออกงาน แต่ไม่ได้ไปพร้อมพี่คินหรอกนะจะมีคนของพี่คินมารับไปงานแทน

.

.

“รู้มั้ยว่าพี่คินมางานอะไร” ฉันเอ่ยถามคนขับรถด้วยความสงสัย เพราะแฟนตัวดีของฉันไม่รับโทรศัพท์เลยตั้งแต่ช่วงบ่าย สงสัยจะยุ่งมากจริงๆ

“ไม่ทราบครับ ทราบแค่ว่าคุณธีให้ผมพาคุณหนูมาส่งที่นี่”

“อืม” ฉันพยักหน้าพร้อมกับมองโรงแรมที่รถกำลังเคลื่อนตัวเข้าไป “นี่มันโรงแรมเดียวกับที่ฉันจะแต่งงานอาทิตย์หน้าเลยหนิ ดีเหมือนกัน จะได้เห็นบรรยากาศในงานจริงๆ” อ่อ ลืมบอก ธีที่คนขับรถเอ่ยถึงคือ พี่ธีระ มือขวาคนสนิทของพี่คินนั่นแหละ “โทรหาใครที่อยู่กับพี่คินให้ฉันหน่อยได้มั้ย ฉันติดต่อพี่คินไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าต้องไปรอที่ไหน”

“ชั้น 2 ห้อง Super premium grand Balloon ครับ”

“อืม” ฉันเดินลงจากรถแล้วตรงขึ้นไปยังชั้น 2 ห้อง Super premium grand Balloon ตามที่คนขับรถบอก จะว่าไปนี่ก็หกโมงเย็นแล้วแต่ทำไมไม่รับสายสักทีล่ะ ฉันมองไปรอบๆจะรู้สึกตัวชาวูบเมื่อมองไปเห็นภาพแต่งงานของคู่บ่าวสาวขนาดใหญ่ที่ถูกวางไว้ด้านหน้า มันจะไม่มีอะไรถ้าเจ้าบ่าวคนนั้นไม่ใช่พี่คิน!”