รักโบราณ

ชุนฟางชินเด็กสาวยุคปัจจุบันดันได้ทะลุมิติเข้ามาในนิยายเป็นสตรีโง่งมที่ทนมองยอมให้สามีแต่เมียน้อยเข้ามาในจวน... เอาเถอะ...นั้นเป็นเรื่องของเมื่อก่อน ในวันที่เข้าแต่งสตรีอื่นเข้าจวน...ชุนฟางชินก็พาบุรุษอื่นเข้าจวนร่วมเตียงเช่นกัน

ขึ้นเตียงกันมาตั้งกี่ครั้ง ขนาดรอยกัดที่ข้าทำไว้ก็ยังมี แต่ท่านกลับไม่ยอมรับข้าและลูก! ฟ้อง! ข้าจะฟ้อง! ต่อให้ต้องขึ้นศาลอับอายไปข้าง! ข้าก็จะฟ้องท่านให้ยอมรับข้ากับลูกให้ได้!

ซูเหยียนสตรีที่ถูกฮ่องเต้หลงลืม อยู่ในวังหลวงมาหลายปีก็ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน เจอกันครั้งแรก ฮ่องเต้ก็จับนางอุ่นเตียงทันที ทั้งที่ไม่รู้ว่านางคือใคร

จ้าวหลินอ้ายสาวโสดไม่เคยมีแฟนมาก่อน ประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต เมื่อได้มาเกิดในร่างใหม่กลับได้เป็นจักรพรรดินีที่ต้องรับนายสนมเข้าวัง

เธอเป็นหมอจากยุคปัจจุบัน ตายแล้วฟื้นในร่างสตรีไร้ค่าผู้ไม่เป็นที่ต้องการของคนในตระกูล มิหน่ำซ้ำยังถูกจับแต่งงานแทนพี่สาว โดยเจ้าบ่าวคืออ๋องพิการขาเป๋

รสกลมกล่อม สดชื่นมาก น้ำหวานถูกดื่มจนหมดก่อนจะเติมใส่อีกครั้ง และแล้วมื้อนั้นก็จบลงพร้อมกับความตึงเครียดเข้ามาปกคลุม "เจ้าไปเรียนรู้วิชาทำอาหารพวกนี้มาจากไหน" "เอ่อ ช่วงนี้ข้าชอบอ่านหนังสือ เลยได้เรียนรู้วิธีการทำอาหารจากในนั้น" เธอก้มหน้าซ่อนไว้ ไป๋หู่เองก็ไม่ได้คาดคั่นเอาความต่อ มือหนายื่นไปจับแก้วน้ำผลไม้ ถึงจะไม่มีกลิ่นหอมเท่าชาที่กินประจำ แต่มีเอกลักษณ์ทั้งของคาวและของหวาน เห็นทีต้องเก็บนางไว้ใกล้ตัว "เจ้ามีฝีมือดีเช่นนี้ก็ทำอาหารให้ข้ากินซะ" "ห๋า แล้วท่านกวงจิ้งล่ะคะ" "เหวินเซียวแจ้งให้กวงจิ้งหยุดทำอาหารให้ข้าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปแต่ยังทำให้เซียนคนอื่นตามปกติ และเลื่อนขั้นให้นางเป็นแม่ครัวของที่นี่แทน" อีกฝ่ายเรียกคนสนิทและสั่งการไป "ขอรับ" ทั้งสามมองตาโตไม่นึกว่านอกจากไป๋หู่แล้วจะมีคนอื่นอยู่อีก "เจ้าจะใช้ครัวที่นี่ก็ได้ข้าไม่ว่าอะไร" ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูง "ค่ะ" "จริงสิ เจ้าชื่ออะไร" "เฟ่ยเฟ่ยค่ะ" หญิงสาวช้อนสายตาตอบนัยน์ตาเป็นประกาย ไม่ว่ายังไงเทพไป๋หู่ก็ยังเป็นคนที่เธอชื่นชอบ

คุณหนูใหญ่จวนแม่ทัพ เอาแต่ใจที่สุด เลือกกินที่สุด ชอบชายงามที่สุด แต่หลังจากนางไล่ตามอ๋องเยียนไปชายแดนครั้งนั้น กลับมานางก็เปลี่ยนไป และพาสามีอัปลักษณ์คนหนึ่งกลับมาด้วย นางทั้งเอาใจเขา รักเขา คลั่งเขา *** หลี่เฟิ่งเซียนนั่งมองคนชั่วในกรงสุนัขจากช่องฝาผนังของห้องเก็บฟืน นางไม่เข้าใจจริงๆ เหตุใดเขาต้องช่วยนางมากเพียงนั้น ถึงขั้นยอมอยู่ในกรงสุนัข เห่าหอนเช่นสุนัข หากเป็นนางคงหนีเอาตัวรอดก่อน หรือไม่ก็ตายให้สิ้นเรื่อง นางนั่งมองเขาจนนางหลับไป ส่วนคนชั่วคนนั้น จะไม่รู้ได้อย่างไรว่านางนั่งจ้องเขาอยู่เป็นนานสองนาน ในเมื่อห้องเก็บฟืนเก่านั่น ผนังไม้หลุดไปหลายแผ่น ไม่ได้มิดชิดอะไร เขาได้แต่หงุดหงิด หัวใจสั่นรัวเป็นบางครั้ง แต่ไม่กล้ามองกลับไปทางที่นางอยู่ คิดเพียงว่านางอาจกำลังสมเพชเขาที่ยอมถูกดูแคลนมากเช่นนี้ หรือไม่ก็กำลังดูถูกเขาที่นั่งอยู่ในกรงราวกับสุนัข ****

เขาเป็นบุรุษจืดจาง ไร้ความโดดเด่น แต่นางก็เห็นเขาได้อย่างชัดเจน หวังเพียงคนผู้นี้มอบครอบครัวเล็กๆ อยู่อย่างสมถะ มีชีวิตหลังแต่งงานที่เงียบสงบเรียบง่ายและปลอดภัยก็พอ แต่ทว่า... ชีวิตสงบสุขเรียบง่ายที่ใฝ่หา เหตุใดช่างยากเย็นนัก อา...แต่ไม่เป็นไร เพราะในที่สุดนางก็ได้รู้ ชีวิตที่ยุ่งเหยิงอันตรายเช่นนี้ล่ะ ช่างมีสีสันดีนักแล

พลอย ไพลิน เพียงอยากมีชีวิตธรรมดา...หลุดพ้นจากกรงขังที่ครอบครัวสร้างขึ้น แต่โชคชะตากลับโยนให้นางทะลุมิติมาเป็นองค์หญิงไร้ค่าในตำหนักเย็น ‘ขนมไทย’ กลายเป็นสิ่งเดียวที่ยึดให้นางอยู่รอด ทว่า... “ข้าไม่อยากเป็นสตรีอันสูงศักดิ์...เหตุใดชะตาข้าถึงหนีไม่พ้น?”

ซูเซียว โกรธแค้นที่มองคนผิด ทำให้ลูกในครรภ์ไม่มีโอกาสลืมตาดูโลก ทั้งหมดเป็นเพราะหญิงชั่วชายโฉดคู่นั้น หากแต่สวรรค์กลับเมตตาให้นางได้ย้อนเวลากลับมาทวงแค้น ชาติภพนี้นางขอเป็นสตรีร้ายกาจ

ฟางเหนียงถูกส่งไปเป็นเครื่องบรรณาการแด่จิ้งจอกเก้าหาง แต่ผู้ใดจะคิดว่าจิ้งจอกเก้าหางตนนั้นจะกลายเป็นตำนานที่มีชีวิต และนางถูกส่งมาแต่งให้กับเขา เช่นนั้นบุรุษจึงเคี่ยวกรำนางทั้งคืน!

จากนักเขียนนิยายที่กำหนดชะตาผู้อื่น ดันมากลายเป็นผู้ประสบภัยเสียเอง เมื่อต้องข้ามมิติเข้ามาอยู่ในนิยายที่แต่ง แถมยังเป็นร่างนางร้ายที่ถูกกำหนดให้กำลังจะตุย! งานนี้มีหรือนางจะปล่อยให้ตัวเองต้องดำเนินตามเนื้อเรื่องที่แต่ง ไม่มีใครอยากตุยซ้ำสอง คนเดียวที่จะทำให้นางรอดได้มีเพียงพระรองที่ไม่ค่อยมีบท คู่ปรับของพระเอกที่นางแต่งเท่านั้น!

นิยายชุด เกิดใหม่เป็นภรรยาของท่านแม่ทัพ รวม 2 เรื่อง 1. หลิวจินหลันกับความรักครั้งที่สอง ชาติก่อน หลิวจินหลันคือหญิงสาวยุคใหม่ที่ประสบความสำเร็จด้านอาชีพ แต่เรื่องความรักกลับพังไม่เป็นท่า แถมต้องมาสูญเสียผู้ชายแสนดีอันเป็นที่รักไปตลอดกาล เมื่อสวรรค์ก็มอบโอกาสให้เป็นครั้งที่สอง หลิวจินหลันข้ามกาลเวลามาอยู่ในร่างขององค์หญิงรอง ได้แต่งงานเป็นภรรยาของแม่ทัพใหญ่ ในชาตินี้ นางได้ลั่นคำสาบานแล้ว ว่าจะไม่มีวันปล่อยมือจากผู้ชายคนนี้อีกเด็ดขาด! ++++++++++ 2. เกิดใหม่เป็นฮูหยินของแม่ทัพ(อสูร)นั้นไม่ง่าย ชาติที่แล้ว 'สุ่ยเซียน' เป็นบุคคลประเภทล้มเหลว อายุเกินสามสิบแล้ว แต่ทำอะไรไม่ได้ดีสักอย่าง หลังจากตายเพราะความหิวโหย เธอได้เข้ามาอยู่ร่างของ 'ฉางสุ่ยเซียน' สาวงามผู้เพียบพร้อม และแต่งงานกับแม่ทัพผู้องอาจ แต่ทว่า... ผู้ชายคนนั้นกลับมีใบหน้าที่น่ากลัว และมีฉายาที่อันตรายอย่าง อสูร...!

ตระกูลหลี่ล่มสลายในคืนพายุ หลี่มู่ไป๋ ผู้รอดชีวิต เติบโตพร้อมปณิธานล้างมลทิน เขาท่องยุทธภพ สัมผัสความอยุติธรรม และพบ มู่หรงชิง สตรีผู้กล้าหาญ การร่วมมือพาพวกเขาเข้าใกล้ "คัมภีร์เทพมาร" ที่เชื่อมโยงอดีตกับ องค์ชายสาม อันตราย การล้างแค้น และลิขิตบัลลังก์กำลังเริ่มต้น!

ไป๋หลันอดีตนักกีฬายิงธนู ตกที่กั้นตาย แต่ได้ย้อนเวลากลับไปยังยุคเก่า เธอที่ชอบอยู่แต่ในห้องก็สมหวังสักที เป็นลูกขุนนาง ไม่ต้องออกไปหางานทำ ไม่ต้องหาข้าวกิน ไม่ต้องดิ้นรนกับสังคม ได้นั่งเย็บชุดโบราณที่ชอบทั้งวัน **** จิ้งจื่อรู้สึกอยากจูบจนแทบรอไม่ไหว เขายื่นปากไปใกล้ริมฝีปากของซู่หราน หลับตา สองมือที่เคยกำแน่นยามนี้กำลังเอื้อมไปกุมเอวคอดของนาง ดันเล็กน้อยให้ตัวนางขยับเข้ามาแนบชิดเขายิ่งขึ้น แต่ไม่กล้าแนบชิดริมฝีปากของหญิงสาว ไม่อยากให้นางรู้ว่าเขาอยากจูบอีกจนแทบคลั่ง ‘เด็กบ้านี่! ร้ายชะมัด อยากจูบแต่ไม่อยากลงมือหรือ’ ซู่หรานตัวสั่น บ่นด่าเขาในใจ เธอไม่ยอมให้เขาได้สมปรารถนาทั้งที่ตัวเองก็อยากจูบมาก “อ้าปาก แลบลิ้นของเจ้าด้วย” เธอสั่งสอน สองมือลูบท้ายทอยของเขา จิ้งจื่อชะงักค้าง ‘ต้องทำเรื่องน่าอายเช่นนี้จริงหรือ’ การแลบลิ้นถือเป็นเรื่องเสียมารยาทและน่าอายที่สุด ยอดฝีมือเช่นเขาต้องทำเรื่องเช่นนี้จริงหรือ จิ้งจื่อค่อยๆ อ้าปากแดงระเรื่อ แลบลิ้นออกเพียงปลายเล็กน้อย เขาอยากจูบ อยากสัมผัสลิ้นนุ่มของหญิงหน้าด้านผู้นี้อีก!! *****

ยังไงคะ!!! ย้อนมาเกิดใหม่ในยุคจีนโบราณแต่ไม่ใช่นักฆ่า ไม่ใช่เชฟ ไม่ใช่ดีไซน์เนอร์ แถมไม่ใช่แม่ศรีเรื่อนด้วยจ๊ะ แต่ฉันเป็นครูคณิตวันๆท่องสูตรคูณ แถมสามีก็ยังจะมาหย่าขาดอีก ไม่รอด! ตายกับตายเท่านั้น!!! เฉินเฟยเทียน x จางเจียวซิน “อย่าได้กล่าวอันใดให้มากความ ข้ายืนยันจะยื่นฏีกาขอหย่าขาดกับเจ้า” “ไม่หย่า ยังไงก็ไม่หย่า!” เหอะ! ขืนหย่าออกไปทั้งที่ทำอะไรไม่เป็นเช่นนี้มีหวังนางและหนิงเออร์ได้อดตายเป็นแน่ “น่ารำคาญเสียจริง” “ไม่หย่าได้ไหม..นะเพคะ..ขอเพียงสองหนาว ข้าจะหย่าให้ท่าน ระหว่างนี้ข้าจะมิทำให้ท่านต้องเคืองใจแม้แต่น้อย” เมื่อดื้อดึงไม่ได้ผลจึงหันมาขอร้องด้วยท่าทีน่าสงสาร “หึ เพียงเท่านั้นจะพอได้อย่างไร ข้าต้องการมากกว่านั้น” “แล้ว…ท่านต้องการสิ่งใด”

เมื่อบุปผาต่างขั้วสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ กายผสานกับวิญญาณที่เปลี่ยนผันจะมอบคืนวันอันสงบสุขได้อย่างไร?

เมื่อโชคชะตาไม่เพียงส่งต่อชีวิต… แต่ส่งต่อความลับของกาลเวลา สมองพรรคดีแด่ท่านผู้นำ สองมือเพื่อชาติ ถือปืนและอำนาจ แต่หัวใจเพื่อเธอ

ทำไมลูกสาวเจ้าพ่อคาสิโนอย่างฉันต้องมาเกิดใหม่เป็นนางเอกนิยายแสนอาภัพด้วย พ่อตาย พี่พิการ แถมตัวเองและแม่ยังถูกส่งไปเป็นอนุอีก…เหอะ! คิดว่าฉันจะยอมให้ใครมากำหนดชีวิตฉันงั้นหรอ ฝันไปเถอะ! เรื่องย่อ เมื่อลูกสาวเจ้าพ่อดันมาเกิดใหม่เป็นนางเอกในนิยายที่เคยอ่าน แม้เรื่องราวในนิยายจะจบอย่างมีความสุข แต่กว่าจะถึงตอนนั้นต้องสูญเสียคนที่รักไปมากมาย แล้วเธอต้องทนอย่างนั้นหรือ ชีวิตของคนผู้หนึ่งต้องถูกโชคชะตากำหนดอย่างนั้นหรือ ลู่เยว่ชิง "ตัวข้า ข้าคิด ข้าทำ แล้วผู้ใดมันจะกล้ามากำหนด" "โชคชะตางั้นหรือ ไร้สาระสิ้นดี"

สวรรค์ชั่งใจร้ายโยนโอกาสที่นางไม่เคยร้องขอให้กลับสู่ความวุ่นวายในอดีตชาติ “ข้าขอชีวิตที่เรียบง่ายและสงบสุข มิได้ขอโอกาสกลับมาแก้ไขอดีต” คัดซีน หลี่เหมยซิน & หนิงเทียน(ผู้ยุยง) “ช่วงนี้ข้าอาละวาดไปทั่วอย่างกับผีบ้า จนไม่มีใครกล้าหาเรื่อง หรือแม้แต่จะเฉียดเข้าใกล้ด้วยซ้ำมองเห็นแค่เสี้ยวใบหน้าข้าก็กระเจิงหนีกันหมดแล้วเจ้าค่ะ” “แล้วคนที่เดินตัวปลิวเข้ามาในหอของข้าเมื่อกี้เรียกว่าอะไร” “ปล่อยๆ ไปสักวันเถิดเจ้าค่ะ ข้าเหนื่อยมาหลายวันแล้ว วันนี้ตั้งใจมาเที่ยวเล่นผ่อนคลาย อย่าบีบให้ข้าทำบาปเลยนะเจ้าคะ วันนี้ของดทำบาปนะ”