กล้าหาญ

คลีฟ เวสเนอร์ เพราะบาดแผลฉกรรจ์จากสงครามทิ้งรอยบาดลึกไว้ในใจ เขา...จึงเลือกปกป้องความรักของตัวเองด้วยการดำดิ่งลงไปในหุบเหวแห่งความเจ็บปวด กีดกั้นหัวใจจากความรักทั้งที่รู้ว่าไม่มีวันลบเลือน เธอ ได้ตลอดชีวิต

เพราะมีดวงกินภรรยา ฟางเทียนอวี้จึงไปทำพิธีปัดเป่าสิ่งไม่ดีที่สำนักร้อยบุปผา สำนักที่ขึ้นชื่อเรื่องการปัดเป่าสิ่งอัปมงคลและยังขึ้นชื่อเรื่องสมุนไพรชั้นดีทำให้บุรุษและสตรีมีใบหน้าที่หล่อเหลาสวยงาม แต่ทว่าเขากลับได้พบ เซียวเหมยลี่ สตรีผู้ข้ามภพมาอยู่ในร่างของคุณหนูตระกูลเซียว ผู้ถูกเรียกขานว่า ธิดาสวรรค์ แต่นางไม่รู้เรื่องของสำนักร้อยบุปผาจึงทำพิธีมั่ว ๆ ให้กับเขา เรื่องราววุ่นวายปนฮาจึงบังเกิด

‘ใบไม้’...ผู้ชายชื่อ ‘ไคล์’ เขาเกิดมาเพื่อเป็นของฉัน! ฉะนั้นไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีวันได้เขาไปเด็ดขาด! ‘เจแปน’...ความฝันสูงสุดคือการได้เป็นแอร์ชั้นเฟิร์สคลาส แต่ได้รูทบินต่างประเทศไม่ทันไร ก็ตกกระไดพลอยโจนใช้รหัสลับรหัสสวาทกับ ‘กัปตันต้นไม้’ เข้า และเขาก็ใช้รหัสนี้เพื่อขู่ให้เธอเป็นของเขา! _________________________ มือเล็กปัดป่ายตามผนังห้องน้ำพัลวัน เพราะกระโปรงทรงเอตัวสั้นกำลังถูกเขาถกขึ้นเหนือบั้นท้าย ยิ่งไปกว่านั้น..แอร์สาวเธอกำลังเจอกับแรงสั่นสะเทือนหลายริกเตอร์เกินจะต้านไหว เธอเกือบหลุดส่งเสียงออกไปอยู่หลายครั้ง "อย่าเสียงดัง!" ริมฝีปากบางปิดสนิททันทีเมื่อถูกสั่ง เธอได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างทรมาน จนผมเผ้าที่ถูกรวบตึงเป็นทางการนั้นเริ่มยุ่งเหยิง แรงดันอากาศที่ว่าน้อย กับเสียงเครื่องที่ดัง ไม่เท่ากับเสียงกระเส่าจากริมฝีปากบางๆของเธอ ไม่น่าหลุดพูดรหัสลับออกไปเลย ไม่น่าเลยจริงๆ!

เข้าเมืองโดยวิซ่าของพี่ชายฝาแฝดเพื่อหาเงินเรียนต่อ แต่กลับต้องไปพบกับองค์ชายรููปงาม ที่วางแผนการหนึ่งเพื่อจงจใจให้เธอเป็นส่วนหนึ่งของแผนการ

ปีที่แฟนหนุ่มประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนสูญเสียการมองเห็นนั้น ฉันก็หายตัวไปอย่างเงียบงัน ต่อมาเมื่อเขากลับมามองเห็นได้อีกครั้ง ใช้ทุกวิถีทางตามหาฉันจนเจอ บีบให้ฉันอยู่ข้างกายเขา ทุกคนต่างบอกว่าฉันเป็นรักแท้ของเขา แม้จะโดนฉันทอดทิ้งก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ จนกระทั่งต่อมา เขาปรากฏตัวต่อหน้าฉันพร้อมคู่หมั้น “กู้เชี่ยน รสชาติของการถูกหักหลังมันรู้สึกดีไหม?” ฉันส่ายหน้าหัวเราะเบา ๆ ไม่เป็นไรหรอก ต่อให้ทรมานก็ทรมานแค่ไม่กี่วัน ถึงอย่างไรฉันก็ใกล้จะลืมเขาแล้ว

พี่สาวของฉันเสียชีวิตในปีที่เราสองคนหนีเรียนเพื่อออกไปเล่นกันตอนอายุสิบขวบ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม่ก็โอนย้ายความแค้นที่มีต่อการจากไปของพี่สาวมาลงที่ฉัน เธอเชื่อว่าฉันเป็นต้นเหตุที่ทำให้พี่สาวตาย แม่ปฏิบัติกับฉันเหมือนเป็นคนรับใช้ จากนั้นไม่นานก็รับเด็กสาวที่ว่านอนสอนง่ายมาเลี้ยงแทนที่พี่สาวของฉัน แม่ไม่ลังเลที่จะพรากทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของฉันไป แม้กระทั่งจะให้ฉันบริจาคไตเพื่อช่วยลูกบุญธรรมที่เธอรักที่สุด! ก็ได้ ในเมื่อแม่ต้องการ ชีวิตนี้ของฉันก็ขอคืนให้แม่ไป! จนกระทั่งฉันสิ้นลมหายใจ แม่ถึงจะหันกลับมามองฉันอีกครั้ง

เพราะสงครามที่รุกรานการใช้ชีวิต ทำให้เจียงหว่านหนิง ต้องสูญเสียบิดามารดา แต่ทว่าก่อนบิดามารดาจะตายได้บอกนางเรื่องหนึ่ง ทำให้เจียงหว่านหนิงต้องเดินทางมาที่แคว้นต้าโจว จนกระทั่งได้พบกับ ไป๋จื่อเซียน รองแม่ทัพหนุ่มรูปงาม ที่ทั้งอบอุ่นและใจดี แต่ทว่าในจวนกลับมีเรื่องเล่าลือว่าเขาป่วยเป็นโรคประหลาดที่ไม่มีหมอรักษาได้ ความรักของเขากับนางจึงเกิดขึ้นพร้อมกับเรื่องราวต่างๆมากมาย

โจวหยางซี ไม่อยากตกเป็นของเล่นแก๊งอันธพาล จึงจำใจแต่งงานกับพ่อหม้ายเรือพ่วง แต่นางร้ายมีหรือจะยอมเหนื่อยยาก หึๆ ๆ หนึ่งขายลูกเขากินเสียก่อน สอง วางยาทำให้สามีพิการ เช่นนี้ก็ไม่มีลูกผัวคอยกวนใจ

พี่สาวเป็นที่รักของทุกคน พอนวนิยายของฉันโด่งดัง พี่สาวก็พูดด้วยความอิจฉาว่าเธอก็อยากเป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงเหมือนกัน พี่ชายที่เป็นบรรณาธิการฉันหาว่าฉันขโมยหนังสือของพี่สาวในงานเซ็นหนังสือ สุดท้ายพี่สาวกลายเป็นนักเขียนอัจฉริยะ ส่วนฉันถูกประนามในอินเทอร์เน็ตจนไม่กล้าออกจากบ้าน หลังจากที่ฉันแต่งงานกับคุณชายแห่งวงการบันเทิงปักกิ่ง เราสองรักกันดีมาก จนพี่สาวบอกเธอแอบรักเขามาหลายปีแล้ว ก่อนตายเธอแค่อยากเป็นเจ้าสาวของเขาสักครั้ง คุณชายไม่ลังเลที่จะหย่ากับฉัน ไปจัดงานแต่งงานแห่งศตวรรษกับพี่สาว คนในครอบครัวกลัวว่าฉันจะทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขา ไล่ฉันไปต่างประเทศ พี่สาวยังคิดว่าฉันแย่ไม่พอ ตามมาผลักฉันลงบันได ฉันนอนจนกองเลือดอยู่ แม่แท้ๆก็ยังตำหนิฉันว่า: "แกพูดอะไรที่ไม่ดีอีกแล้วล่ะสิ ไปยั่วโมโหพี่เขาเข้าเหรอ?" ฉันตายจากไปอย่างสิ้นหวัง ลืมตาอีกครั้ง ฉันกลับมาที่วันที่พี่ชายบอกว่าฉันลอกงานเขียน

หลังแก้ปัญหาไอมารจนผืนดินกลับมาเพาะปลูกได้อีกครั้ง ก็ถึงเวลาที่เว่ยซือหงต้องไปผจญภัยจริง ๆ เสียที สมบัติวิเศษ สมุนไพรล้ำค่า ทรัพยากรอื่น ๆ อีกมากมายที่อยู่ในดินแดนลับ นางจะกวาดให้เรียบ!