กล้าหาญ

"ด้วยความผิดพลาดในคืนนั้น ทำให้บัวตองหญิงสาวกำพร้าต้องมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชายตนเอง แต่ความผิดพลาดเพียงแค่ครั้งเดียวได้ก่อเลือดเนื้อเชื้อไขของคนทั้งสองขึ้นภายในกายเธอ"

ฟางเซี่ยนเซี่ยนประสบอุบัติเหตุรถตกไหล่ถนน เพราะใจนึกถึงแต่นิยายที่ค้าง จิตวิญญาณเลยข้ามมิติเข้าไปในนิยายที่เพิ่งอ่านได้แค่บทนำ มิหนำซ้ำยังกลายมาเป็นเจ้าสาวในยุคจีนโบราณที่ถูกกลุ่มโจรดักปล้นขบวนเกี้ยว!

ในอดีต หลานซูเหยา คุณหนูตระกูลแม่ทัพหลานผู้สูงศักดิ์ เคยถูกตราหน้าว่าเป็นสายลับและถูกหักหลังในยามที่ตระกูลหลานถูกฆ่าล้างทั้งตระกูล จากเหตุการฆ่าล้างตระกูลหลานนั้น นางรอดตายเพียงคนเดียว ก่อนจะได้รับการช่วยเหลือจากบุรุษลึกลับผู้สวมหน้ากากเงิน ม่อเฉิน เขาเลี้ยงดูและฝึกฝนนางอย่างโหดเหี้ยมเพื่อให้นางเป็นเบี้ยหมากในการล้างแค้นและเปิดโปงราชสำนัก

‘ใบไม้’...ผู้ชายชื่อ ‘ไคล์’ เขาเกิดมาเพื่อเป็นของฉัน! ฉะนั้นไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีวันได้เขาไปเด็ดขาด! ‘เจแปน’...ความฝันสูงสุดคือการได้เป็นแอร์ชั้นเฟิร์สคลาส แต่ได้รูทบินต่างประเทศไม่ทันไร ก็ตกกระไดพลอยโจนใช้รหัสลับรหัสสวาทกับ ‘กัปตันต้นไม้’ เข้า และเขาก็ใช้รหัสนี้เพื่อขู่ให้เธอเป็นของเขา! _________________________ มือเล็กปัดป่ายตามผนังห้องน้ำพัลวัน เพราะกระโปรงทรงเอตัวสั้นกำลังถูกเขาถกขึ้นเหนือบั้นท้าย ยิ่งไปกว่านั้น..แอร์สาวเธอกำลังเจอกับแรงสั่นสะเทือนหลายริกเตอร์เกินจะต้านไหว เธอเกือบหลุดส่งเสียงออกไปอยู่หลายครั้ง "อย่าเสียงดัง!" ริมฝีปากบางปิดสนิททันทีเมื่อถูกสั่ง เธอได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างทรมาน จนผมเผ้าที่ถูกรวบตึงเป็นทางการนั้นเริ่มยุ่งเหยิง แรงดันอากาศที่ว่าน้อย กับเสียงเครื่องที่ดัง ไม่เท่ากับเสียงกระเส่าจากริมฝีปากบางๆของเธอ ไม่น่าหลุดพูดรหัสลับออกไปเลย ไม่น่าเลยจริงๆ!

เรื่องราวสุดเร่าร้อน ในไร่ข้าวโพดหลังโรงเรียน ระหว่างครูสาวบรรจุใหม่ กับลุงภารโรงสุดเซ็กซี่ อดีตเสือเก่า ฉายาม้าดำแห่งพงไพร! ความลับในไร่ข้าวโพด...และการแก้แค้นอย่างสาสม ! แสงโพล้เพล้จากดวงตะวันที่เพิ่งลาลับขอบฟ้า ไม่อาจทำให้เห็นรายละเอียดบนใบหน้าของชายผู้ถือปืนยาวได้แม่นนัก แต่อดีตจอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครกล้าต่อกรในถิ่นนี้ คงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก... “สะ...เสือ เสือกล้า!” พอคาดเดาได้ว่าเป็นใคร ไอ้ท้วมก็รีบปล่อยร่างเกือบเปลือยของครูสาวแล้วถอยล่นกระถดหนีอย่างรนรานหวาดกลัว “ไอ้...ไอ้...ยม ไอ้ยมโว๊ย!” เสือกล้าไม่รอช้า แสดงอำนาจบารมีเหนือกฎหมายด้วยการกระชากไกปืนเตรียมเป่าสัตว์นรก “กูจะนับถึงสิบ ถ้าพวกมึงวิ่งไม่ทัน พวกมึงได้กลายเป็นปุ๋ยในไร่ข้าวโพดแน่!!!”

อวิ๋นซือ ดรุณีน้อยวัยสิบห้าขึ้นเกี้ยวสีแดงที่มีบุรุษแปดคนหามเข้าสู่สกุลหลัน พร้อมด้วยตำแหน่งฮูหยินใหญ่ที่ตบแต่งอย่างสมฐานะ หลันชิง มอบทุกสิ่งที่ปรารถนา ทว่าหนึ่งเดียวที่มิอาจให้คือความรัก เป็นภรรยาเอกแล้วอย่างไร เมื่อในใจสามีนางยังสู้อนุคนหนึ่งไม่ได้ด้วยซ้ำ ในวัยสิบเจ็ดนางจึงก้าวเท้าออกจากสกุลหลันพร้อมหนังสือหย่า สิ้นรักตัดวาสนาสายใยสามีภรรยาแต่เพียงเท่านี้ ตำแหน่งฮูหยินใหญ่มิใช่สิ่งที่นางปรารถนา ฮูหยินเพียงหนึ่งเดียวต่างหากที่ฝังใจ ทว่าเส้นทางใหม่ของชีวิตกลับมีบุรุษรูปงามชาติตระกูลดีอย่าง ฉิงเหวินฟู่ เข้ามา แม้มีบุพเพแต่ถ้าไร้วาสนาก็มิอาจบรรจบ ในเมื่อมีโอกาสไยนางจะมิให้ความปรารถนาดั่งคู่ยวนยางเป็นจริงเล่า

เมื่อแคว้นอวิ๋นฮวาล่มสลาย 'มู่ตาน' องค์หญิงรัชทายาทผู้สูงศักดิ์ กลับกลายเป็นเพียงเชลยศึกที่ไร้ค่าในจวนแม่ทัพศัตรู นางถูกส่งมาเพื่อปรนนิบัติ 'หลี่เฉียง' แม่ทัพพยัคฆ์แห่งแดนเหนือผู้จมดิ่งอยู่ในความโศกเศร้าจากการสูญเสียคนรัก และต้องอยู่ภายใต้สายตาที่จับจ้องของ 'อิงเฟิง' น้องชายผู้แสนดีที่ซ่อนคมเขี้ยวแห่งความอำมหิตไว้ภายใต้รอยยิ้ม แต่ในกรงขังที่งดงามนี้ มู่ตานกลับพบความผิดปกติ... เสียงพิณที่นางใช้บรรเลงเพื่อเยียวยา กลับกลายเป็นกุญแจไขสู่ความลับที่ถูกฝังกลบมานานนับสิบปี สตรีที่ควรจะตายไปแล้วกลับยังมีลมหายใจ... และคนที่ควรจะภักดีกลับกลายเป็นผู้ทรยศ! จากเชลยผู้ไร้ทางสู้ นางจำต้องผันตัวมาเป็น 'กุนซือ' เปลี่ยนเสียงดนตรีให้เป็นรหัสลับ เปลี่ยนกระดานหมากให้เป็นสนามรบ เพื่อปลุกพยัคฆ์ที่หลับใหลให้ตื่นขึ้นมาต่อกรกับอสรพิษที่แฝงกายอยู่ใกล้ตัวที่สุด "เมื่อคมดาบไม่อาจฟาดฟันความเท็จ... ข้าจะใช้เสียงพิณกรีดเปิดความจริง!"

จากผู้ที่เคยปกป้องแปรเปลี่ยนเป็นศัตรู จากพี่ชายแสนใจดีกลายเป็นสวามีผู้ชิงชัง แม้เคียงข้างกลับห่างเหิน หมางเมินกล่าวหา...ดั่งจันทราแสนงามไร้หัวใจ “ท่านไร้หัวใจ ปราศจากความรู้สึก แต่ข้าหาใช่ไม่ นางต้องตายเพราะท่าน แม้แต่งกับท่าน ข้าก็จะไม่มีวันลืมนาง”

เธอเดินจากเขามาเงียบๆ ทั้งน้ำตา...และลูกในท้อง ของบางอย่างเห็นค่า ในวันที่เสียมันไป... “เปิ้ลจะมาอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะเมียพี่อีกคนนะ” “ถ้างั้นทรายจะไปจากที่นี่ค่ะ ทรายอยู่ที่นี่ไม่ได้ค่ะ ไม่ได้แม้วินาทีเดียว” ปรินทร์ตกใจไม่คิดว่าพราวฟ้าจะตัดสินใจเช่นนี้ หัวใจเขาหล่นตุ๊บ ใจหายกับประโยคที่ได้ยิน “มันยากนักหรือไงที่จะอยู่ด้วยกัน พี่ก็ไม่เห็นว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตอะไร ต่างคนต่างอยู่ก็หมดเรื่อง เปิ้ลเป็นผู้ดีพอ ไม่มารังควานทรายหรอก”

ราชินีทหารรับจ้างยุคปัจจุบันข้ามชาติไปอยู่ในร่างอยู่ของมู่จิ่วซีคุณหนูใหญ่จวนขุนพล ถูกใส่ร้ายว่าคบชู้จนกำลังจะถูกขังกรงหมูจับถ่วงน้ำ จากนั้นก็ถูกผู้สำเร็จราชการแทนถอนหมั้นทำลายชื่อเสียง ผู้คนคิดว่าคุณหนูใหญ่จะถูกคนหัวเราะเยาะ ไม่คิดเลยว่านางจะไม่เจ็บไม่คันสักนิด ไม่ปราณีพวกแม่พระ กดขี่เหล่าแพศยา ทุบตีสุนัขเจ้าเล่ห์ จับเป็นฆาตกร ลูกไม้ต่างๆ ได้รับทักษะมามากมาย พร้อมงัดมาใช้ได้ตลอดเวลา ผู้สำเร็จราชการแทนเห็นว่านางงดงามน่าหลงใหล วันๆ ถูกเย้าแหย่จนใจจักจี้ “จิ่วซี ให้โอกาสข้าอีกสักครั้งได้ไหม?” “he--tui！”。