ข้ามเวลาไปอดีต

เกิดอีกกี่ชาติถึงจะได้เป็นเมียองค์รัชทายาท ในเมื่อชาตินี้มีโอกาส คนที่ทะลุมิติมาเป็นนกหงส์หยกในตอนกลางวัน กลางคืนเป็นสาวผู้เลอโฉม ธิดาดอยหรือเหมยจึงไม่พลาดโอกาสทอง จับองค์รัชทายาทเป็นผัว เอ๊ย! ไม่ใช่ เป็นเมียองค์รัชทายาทถึงจะถูก

เมื่ออุบัติเหตุในคืนฝนตกหนักนำพาให้เธอและเงือกสาวอีกม่านมิติได้สลับร่างกัน เป็นบ่อเกิดของเรื่องราวอันแสนวุ่นวายที่ยากจะจบสิ้น... เงือกสาวอย่างมนตรามัจฉาไม่รู้เลยว่าเพราะอะไรเธอถึงได้มาอยู่ในร่างของมนุษย์สาวที่เป็นถึงครูสอนศิลปะ และไม่ใช่ศิลปะธรรมดา แต่เป็นศิลปะการต่อสู้ เธอไม่คุ้นชินกับการเป็นอยู่หรือการพูดคุยเช่นมนุษย์ปกติแม้แต่น้อย อีกทั้งยังมารู้ว่าตัวเองมีสามีแล้ว ทว่าก็ยังดีที่ได้มีเพื่อนคู่คิดที่เป็นนางไม้ และ เจ้าที่ในบ้านของเธอ จึงไม่รู้สึกโดดเดี่ยวในโลกใบใหม่ที่ไม่คุ้นเคยนัก เธอต้องเร่งสร้างบุญกุศล เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้เธอมีโอกาสได้กลับไปอยู่ในที่นี่ตนเองจากมา หลังจากเหตุการณ์รถเสียหลักจนเกิดอุบัติเหตุกับเธอและสามี ชมชีวันก็ตื่นขึ้นมาอยู่ในร่าวของเงือกสาวที่น่าจะอยู่กันคนละมิติกับโลกที่เธอเคยใช้ชีวิต เธอต้องทำใจเรียนรู้การมีชีวิต ณ แห่งนี้ไม่พอ ยังต้องถูกส่งตัวไปแต่งงานกับโอรสของครุฑ อุปสรรคที่เธอจะต้องเจอไม่เพียงแค่ต้องดิ้นรนเพื่อไม่ให้ตัวเองไม่ต้องตกไปเป็นเมียของครุฑแล้ว เธอยังต้องเผชิญกับสิ่งมีชีวิตหลายตนที่ตั้งแง่กับความแปลกประหลาดของเธออีก

ไม่เอาบทบาทนักบุญหญิง = ได้เป็นนักบุญหญิง นี่คือบทบาทที่มีดีแค่หน้าตา แต่สติปัญญาติดลบ..สรุปก็คือนอกจากจะหน้าตาดี ก็ไม่มีอะไรดีอีกเลย

หลังจากตายด้วยอุบัติเหตุ วิญญาณของ ‘ตงตง’ เข้ามาสวมร่างบุตรสาวของเจ้าของโรงเตี๊ยมเล็กๆ ที่ปิดกิจการ เมื่อได้รับโอกาสมาเกิดใหม่ ตงตงตัดสินใจมุ่งหน้าฟื้นฟูโรงเตี๊ยมด้วยการทำอาหารซึ่งเป็นสิ่งที่ถนัดที่สุด นางยังโชคดีที่มีระบบร้านค้าติดตัวมาด้วย คราวนี้แหละ หนทางสู่ความร่ำรวยก็อยู่แค่เอื้อมแล้ว!

เว่ยเหนียนเว่ยเหนียนเหยาหญิงสาวอาภัพรัก ถูกส่งให้มาอยู่ในร่างของผู้หญิงอีกคนที่มีชื่อเดียวกัน เพื่อเติมเต็มสิ่งที่นางโหยหานั้นคือความรักและครอบครัว สามีหล่อล้ำ บุตรชายฝาแฝด ครอบครัวของข้า ขอบคุณสวรรค์ ที่ส่งนางมาในที่นี้ แม้ครอบครัวนี้จะยากจนไปสักนิด อดอยากไปสักหน่อย แต่หญิงแกร่งอย่างเธอจะปูทางความร่ำรวยให้เอง นิยายเรื่องนี้เป็นแนวครอบครัวสุขสันต์ ปนมาม่าหน่อยๆ เรื่องที่แต่งเป็นจินตนาการ ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์จีนทั้งนั้น

‘นิรมล’ หญิงสาวผู้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิต วิญญาณของเธอได้ลงไปยังยมโลกและนึกสงสัยการเสียชีวิตของตัวเอง จนต้องร้องขอท่านยมบาลกลับมาสืบหาความจริงว่าใครเป็นคนทำร้ายเธอกันแน่ แต่ว่า...การย้อนเวลาย่อมมีการแลกเปลี่ยน นิรมลเสนอตัวช่วยเหลือดวงวิญญาณที่กำลังเดือดร้อนจำนวน 5 ดวงด้วยกัน แลกกับการที่ท่านยมบาลยินยอมให้หญิงสาวย้อนเวลากลับไปได้เพียง 90 วันเท่านั้น นิรมลได้ย้อนเวลากลับไปใช้ชีวิตอีกครั้ง แต่ทุกอย่างกลับไม่เหมือนเดิม หญิงสาวกลายเป็นคนเห็นผี การช่วยเหลือดวงวิญญาณน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่เธอต้องมาพบเจอกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน และได้เรียนรู้ว่าจิตใจคนยากแท้หยั่งถึง ไม่ว่าจะเป็นแฟนอย่าง ‘เอกภพ’ หรือ ‘ชมพูนุท’ เพื่อนที่รู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ล้วนแต่น่าสงสัยด้วยกันทั้งนั้น แล้วใครกันนะที่เป็นคนคิดทำร้ายเธอ!?!

ชาติก่อนหานฉงหรงงมงายในรัก ขนาดสามีแต่งงานมีหญิงอื่นเชิดหน้าชูตาจนยอมตกเป็นรอง สุดท้ายถูกชิงบุตรชายสุดรัก แม้กระทั่งชีวิตก็รักษาไว้ไม่ได้ แต่เมื่อได้โอกาสกลับมาแก้ไข จะไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้นอีกแล้ว...

ยังไงคะ!!! ย้อนมาเกิดใหม่ในยุคจีนโบราณแต่ไม่ใช่นักฆ่า ไม่ใช่เชฟ ไม่ใช่ดีไซน์เนอร์ แถมไม่ใช่แม่ศรีเรื่อนด้วยจ๊ะ แต่ฉันเป็นครูคณิตวันๆท่องสูตรคูณ แถมสามีก็ยังจะมาหย่าขาดอีก ไม่รอด! ตายกับตายเท่านั้น!!! เฉินเฟยเทียน x จางเจียวซิน “อย่าได้กล่าวอันใดให้มากความ ข้ายืนยันจะยื่นฏีกาขอหย่าขาดกับเจ้า” “ไม่หย่า ยังไงก็ไม่หย่า!” เหอะ! ขืนหย่าออกไปทั้งที่ทำอะไรไม่เป็นเช่นนี้มีหวังนางและหนิงเออร์ได้อดตายเป็นแน่ “น่ารำคาญเสียจริง” “ไม่หย่าได้ไหม..นะเพคะ..ขอเพียงสองหนาว ข้าจะหย่าให้ท่าน ระหว่างนี้ข้าจะมิทำให้ท่านต้องเคืองใจแม้แต่น้อย” เมื่อดื้อดึงไม่ได้ผลจึงหันมาขอร้องด้วยท่าทีน่าสงสาร “หึ เพียงเท่านั้นจะพอได้อย่างไร ข้าต้องการมากกว่านั้น” “แล้ว…ท่านต้องการสิ่งใด”

รสกลมกล่อม สดชื่นมาก น้ำหวานถูกดื่มจนหมดก่อนจะเติมใส่อีกครั้ง และแล้วมื้อนั้นก็จบลงพร้อมกับความตึงเครียดเข้ามาปกคลุม "เจ้าไปเรียนรู้วิชาทำอาหารพวกนี้มาจากไหน" "เอ่อ ช่วงนี้ข้าชอบอ่านหนังสือ เลยได้เรียนรู้วิธีการทำอาหารจากในนั้น" เธอก้มหน้าซ่อนไว้ ไป๋หู่เองก็ไม่ได้คาดคั่นเอาความต่อ มือหนายื่นไปจับแก้วน้ำผลไม้ ถึงจะไม่มีกลิ่นหอมเท่าชาที่กินประจำ แต่มีเอกลักษณ์ทั้งของคาวและของหวาน เห็นทีต้องเก็บนางไว้ใกล้ตัว "เจ้ามีฝีมือดีเช่นนี้ก็ทำอาหารให้ข้ากินซะ" "ห๋า แล้วท่านกวงจิ้งล่ะคะ" "เหวินเซียวแจ้งให้กวงจิ้งหยุดทำอาหารให้ข้าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปแต่ยังทำให้เซียนคนอื่นตามปกติ และเลื่อนขั้นให้นางเป็นแม่ครัวของที่นี่แทน" อีกฝ่ายเรียกคนสนิทและสั่งการไป "ขอรับ" ทั้งสามมองตาโตไม่นึกว่านอกจากไป๋หู่แล้วจะมีคนอื่นอยู่อีก "เจ้าจะใช้ครัวที่นี่ก็ได้ข้าไม่ว่าอะไร" ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูง "ค่ะ" "จริงสิ เจ้าชื่ออะไร" "เฟ่ยเฟ่ยค่ะ" หญิงสาวช้อนสายตาตอบนัยน์ตาเป็นประกาย ไม่ว่ายังไงเทพไป๋หู่ก็ยังเป็นคนที่เธอชื่นชอบ

ในโลกที่เปี่ยมไปด้วยแสงสีของวงการบันเทิง หยางซูมี่คือชื่อที่ไม่มีใครไม่รู้จัก เธอเป็นนางแบบลูกครึ่งไทย-จีนวัย 25 ปี ที่ครองตำแหน่งท็อปโมเดลของประเทศ ด้วยความงามที่ตราตรึงใจและความมั่นใจที่สะกดทุกสายตา แต่ภายใต้ภาพลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบนั้น ไม่มีใครรู้ว่าเบื้องลึกในหัวใจของเธอเต็มไปด้วยคำถามที่ไร้คำตอบ และความรู้สึกที่โหยหาบางสิ่งที่ไม่อาจอธิบายได้ เมื่อการทำงานที่เหน็ดเหนื่อยสิ้นสุดลง ซูมี่ตัดสินใจเดินทางกลับไปเยี่ยมอากงอาม่าในชนบทของจีน หมู่บ้านเล็กๆ ที่เธอเคยใช้เวลาในวัยเด็ก ความเงียบสงบของสถานที่และความอบอุ่นจากครอบครัวช่วยปลอบประโลมจิตใจที่อ่อนล้า แต่การเดินทางครั้งนี้กลับพาเธอไปสู่จุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิต จุดเริ่มต้นของโชคชะตาที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง ในวันที่เธอไปเยือนวัดโบราณอันเก่าแก่ที่ตั้งอยู่บนยอดเขาสูง เธอได้พบกับพระชรารูปหนึ่งโดยบังเอิญ ขณะที่เธอยืนอธิษฐานหน้าศาลเจ้า พระรูปนั้นยื่นกำไลหยกขาวเรืองรองให้เธอ พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงลึกลับว่า “ถึงเวลาหวนคืนแล้ว เจ้าจงเตรียมตัวให้พร้อม” คำพูดนั้นดังก้องในจิตใจของซูมี่ แม้เธอไม่เข้าใจความหมายของมัน แต่ความรู้สึกบางอย่างบอกเธอว่าสิ่งนี้จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอตลอดกาล…