ความรัก

เฉียวสือเนี่ยนเกิดใหม่แล้ว ชาติก่อน เธอรักฮั่วเยี่ยนฉืออยู่ฝ่ายเดียวมาแปดปี สุดท้ายแลกมาได้แค่ใบหย่าแถมยังต้องมาตายอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวชอย่างน่าเวทนาฉะนั้นสิ่งแรกที่เฉียวสือเนี่ยนผู้เกิดใหม่คนนี้จะทำก็คือหย่าขาดกับฮั่วเยี่ยนฉือเสีย!ตอนแรก ฮั่วเยี่ยนฉือยังคงยิ่งยโส ไม่แยแสเหมือนอย่างเคย “เลิกเอาเรื่องหย่ามาขู่ฉันสักที ฉันไม่มีเวลามาทำให้เธอหรอก!”ต่อมา กิจการของเฉียวสือเนี่ยนผู้ผ่านการหย่าร้างดำเนินไปได้อย่างราบรื่น ข้างกายรายล้อมไปด้วยชายหนุ่มเก่งกาจไม่ขาด นั่นแหละฮั่วเยี่ยนฉือถึงกับนั่งไม่ติด!เขาดันเฉียวสือเนี่ยนเข้าหากำแพง “ที่รัก ผมผิดไปแล้ว พวกเรามาแต่งงานกันใหม่...”ใบหน้าของเฉียวสือเนี่ยนเรียบเฉย “ขอบคุณ แต่พวกเราต่างคนต่างอยู่ดีกว่า ฉันหายจากโรคคลั่งรักแล้ว”

คุณหมอหนุ่มแอบรักเด็กหนุ่มวัยมัธยม แต่ยังไม่กล้าทำอะไรเพราะน้องยังเด็ก รอให้โตก่อนเถอะ ค่อยๆ เลี้ยงไว้ทีละนิดค่ะ “พี่หมออย่าเปลี่ยนเรื่อง ตอบผมมาก่อนว่าชอบไหม” “อือ ชอบ” “ก็แค่นั้น” “อะไรก็แค่นั้น” “ก็แค่พูดว่าชอบ มันไม่เห็นอยากตรงไหน” “หวาน ขอกินอีกได้ไหม” “กินช็อกแลตหรือกินผม” ถามออกไปแล้วก็หน้าแดงลามไปถึงใบหู “ใครสอนให้พูดแบบนี้” “ไม่มีใครสอน แค่พูดเพราะอยากพูด” “อย่าพูดกับใครอีก” “แล้วถ้าพูดกับพี่หมอได้ไหมครับ” “พูดแล้วก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองพูด คิดว่ารับผิดชอบได้ไหม” “คิดว่าได้” “งั้นก็ต้องพิสูจน์” “ผมก็รออยู่” “ยั่วดีนัก”

เพราะเป็นลูกอนุที่ไร้ค่า บิดาบังเกิดเกล้าจึงยกเขาให้เป็นชายบำเรอของมหาอำมาตย์ แต่มหาอำมาตย์เกิดหัวใจวายตายในคืนเข้าหอ ทำให้เขาถูกตราหน้าว่าร่านราคะ และจะจับเขาฝังทั้งเป็น!

แฟนของผมมักจะหลีกเลี่ยงการเจอหน้าพ่อแม่ของผม จากนั้นเธอก็รับบทเป็นว่าที่เจ้าสาวของแฟนเก่า ไปเจอกับญาติๆ ของแฟนเก่า สถานที่นัดพบยังเป็นเรือนหอที่ผมเตรียมไว้ให้เธอ เพียงแต่เธอคิดไม่ว่า ผมจะเป็นลูกพี่ลูกน้องห่าง ๆ ของแฟนเก่าเธอ แฟนของผมแสร้งทำเป็นไม่รู้จักผม กอดแฟนเก่าของเธออย่างหวานชื่น: "บ้านหลังนี้สามีของฉันซื้อด้วยเงินสด" ญาติ ๆ ทุกคนต่างชื่นชมความรักใคร่ของพวกเขาทั้งสอง เพียงแต่เธอกลัวว่าผมจะเปิดเผยความจริง เธอเข้ามาเตือนผมว่า “ฉันแค่ช่วยเพื่อนรับมือกับการถูกเร่งรัดให้แต่งงานเท่านั้น ถ้าคุณกล้าก่อกวน เราก็เลิกกัน” ผมทำตามความปรารถนาอวยพรให้เธออย่างจริงใจว่า “ในเมื่อผมกับน้องมีความชอบเรื่องบ้านกับผู้หญิงเหมือนกัน ผมขายส่งอุปกรณ์จัดงานแต่งงาน คิดว่าน้องก็คงจะชอบด้วย งั้นก็ขอมอบให้พวกคุณละกัน” ในที่สุดแฟนสาวก็ลนลาน

เพราะตกงาน จากสาวชาวกรุงจึงมาเป็นสาวชาวไร่... แถมเจ้านายยังเป็นผู้ชายที่ใฝ่ฝันและสร้างแผลใจให้ยามเด็ก วราลีจะทำอย่างไร ในเมื่อเคยช้ำรักจนไม่อยากข้องเกี่ยว แต่อีกใจ...ก็ยังแอบฝันถึงพี่ชายในวันวาน

ในชาติก่อน ซูชิงลั่วเป็นบุตรสาวของเศรษฐีอันดับหนึ่งในจินหลิง แต่เนื่องด้วยบิดามารดาเสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก นางจึงจำใจต้องไปพึ่งพาครอบครัวฝั่งยายของนางที่อยู่ในเมืองหลวงและถูกให้หมั้นหมายกับลู่เหยียนที่มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้อง คิดไม่ถึงว่าลู่เหยียนจะแอบซุกเมียน้อยเอาไว้ ทำให้นางต้องตายทั้งกลม ในชาตินี้ ซูชิงลั่วตัดสินใจแน่วแน่ที่จะถอนหมั้นกับลู่เหยียน แต่กลับถูกน้าหญิงของเธอบังคับให้ต้องแต่งงานกับคนเลวอีก ในขณะที่นางกำลังไม่รู้จะทำอย่างไรดี ลู่เหิงจือ อัครมหาเสนาบดีก็เสนอให้นางแต่งงานหลอกๆ กับเขา ชาวเมืองหลวงทุกคนต่างรู้ว่า ลู่เหิงจือเป็นคนเยือกเย็นและหยิ่งทะนง จิตใจโหดเหี้ยม ไม่ใกล้ชิดสตรี มีข่าวลือว่าเคยมีสาวใช้คนหนึ่งพยายามให้ท่าเขา แต่กลับถูกเขาสั่งประหารในทันที ลู่เหิงจือกล่าวอย่างเยือกเย็นว่า "เราสองคนต่างก็แต่งงานกันเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง และข้าจะปล่อยเจ้าเป็นอิสระในอีกสามถึงห้าปีข้างหน้า" ซูชิงลั่วหมดหนทาง ได้แต่กัดฟันยอมรับข้อเสนอ คิดไม่ถึงว่าหลังจากแต่งงานไปได้ไม่นาน ลู่เหิงจือกลับกอดนางไว้ในอ้อมแขน บรรยากาศในห้องเปลี่ยนไปอย่างชวนฝัน นางพูดเสียงหลง "ไหนบอกว่าแต่งกันหลอกๆ อย่างไร..." ลู่เหิงจือเลิกคิ้ว "ก็แค่ทำให้เรื่องหลอกกลายเป็นเรื่องจริง จะเป็นไรไป?"

ซือเจ๋อเยว่ถูกบังคับให้แต่งงานกับเยียนอ๋องซื่อจื่อผู้ล่วงลับไปแล้ว แต่ไม่คาดคิดว่าคนที่มารับตัวเจ้าสาวนั้นคือบุรุษที่นางเคยได้ร่วมหลับนอนด้วยมาก่อน! ชะตาชีวิตช่างบัดซบเสียจริง! นางครุ่นคิดอยู่ว่าแต่งก็แต่งไปเถิด อย่างไรเสียเขาก็จำนางไม่ได้อยู่ดี ทว่านางคิดไม่ถึงว่าบุรุษผู้นี้คือคนที่สวรรค์ลิขิตมาเพื่อแก้ไขชะตาอายุสั้นของนาง หากกอดเขาหนึ่งครั้งจะมีชีวิตยืนยาวขึ้นหนึ่งวัน หากจุมพิตเขาหนึ่งทีจะมีชีวิตยาวขึ้นสามวัน หากร่วมเรียงเคียงหมอนกับเขาหนึ่งคืน...จะมีอายุยืนยาวขึ้นได้กี่วันยังต้องรอการพิสูจน์เสียก่อน นางจึงวางกลอุบายเพื่อความอยู่รอดของตน ในคืนเดือนมืดที่ลมพัดแรง นางปีนหน้าต่างเข้าไปในห้องของเขา แหวกผ้าม่านออกแต่กลับไม่พบใคร... พอหันกลับไป นางก็เห็นเขายืนอยู่ด้านหลัง สายตาเยือกเย็นลึกล้ำมองมาที่นาง “องค์หญิง ข้ารอท่านอยู่นานแล้ว” ซือเจ๋อเยว่ “!!!”

ทะลุมิติกลายมาเป็นองค์ชายเก้าต้าเซี่ย ติดอยู่ในคุกหลวง พรุ่งนี้ถูกประหารด้วยทัณฑ์เลาะกระดูก เพียงหนึ่งวาจาเปลี่ยนชะตาชีวิต ฝ่าบาทพระราชทานสมรสด้วยความปีติ โค่นล้มพระชายา...

(พระเอกนางเอกเก่ง + การต่อสู้ในวังหลวง + แก้แค้น + แต่งแทน + แต่งก่อนแล้วค่อยรัก) น้องสาวฝาแฝดได้รับความอัปยศจนเสียชีวิตก่อนแต่งงาน เฟิ่งจิ่วเหยียนได้รับคำสั่งในยามคับขัน ถอดเครื่องแบบทหารไปแต่งงานแทน กลายเป็นฮองเฮาแห่งแว่นแคว้น ฮ่องเต้ทรราชผู้นี้มีนางในดวงใจที่ตายไปแล้วคนหนึ่ง เหล่าสนมในวังล้วนแต่เป็น ‘ตัวแทน’ ของนางในดวงใจผู้นั้นทั้งสิ้น มิหนำซ้ำยังโปรดปรานหวงกุ้ยเฟยแต่เพียงผู้เดียว ขณะที่เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่มีความคล้ายคลึงกับนางในดวงใจผู้นั้นเลยสักนิด คิดว่านางคงจะถูกฮ่องเต้ทรราชรังเกียจเดียดฉันท์ และคงจะถูกปลดจากตำแหน่งฮองเฮาไม่ช้าก็เร็ว หลังอภิเษกสมรสได้สองปี ฮ่องเต้กับฮองเฮาก็จะหย่ากันดังคาด ทว่ามิใช่ฮองเฮาที่ถูกหย่า แต่เป็นฮองเฮาที่ต้องการหย่าสามีต่างหาก คืนนั้น ฮ่องเต้ทรราชจับชายอาภรณ์ฮองเฮาไว้แน่น “ถ้าจะไปก็ต้องข้ามศพเราไป!” เหล่าสนมร่ำไห้รำพัน ขวางฮ่องเต้ทรราชเอาไว้ “ฮองเฮา อย่าทิ้งพวกหม่อมฉันไปเลยเพคะ ถ้าจะต้องไปก็ต้องพาพวกหม่อมฉันไปด้วย!”

[ความสัมพันธ์แบบรักเดียวใจเดียว+นิยายรักหวานแหวว+นางเอกผู้งดงามผงาดกลับมาทวงแค้น+พระเอกคลั่งรักภริยาเยี่ยงสุนัขภักดี] เมื่อชาติก่อน ซูชิงอู่พลาดท่าเชื่อใจชายชั่วกับพี่สาวต่างมารดา เมื่อถูกพวกเขาปั่นหัว นางก็เริ่มคั่งแค้นชายผู้รักนางสุดหัวใจ ต่อมาทารกที่ไม่ทันลืมตาดูโลกก็ดันตายทั้งกลม นางกลายเป็นตัวทดลองชนิดคนก็ไม่ใช่ผีก็ไม่เชิง ถูกคู่ชายโฉดหญิงชั่วนั่นทรมานสามปีเต็ม เพื่อช่วยนางแล้ว อ๋องพิการผู้นั้นบุกเข้ากำแพงเมืองหลวงเพียงลำพัง สุดท้ายโดนแร่เนื้อเถือหนังทั้งเป็น… ครานั้นนางถึงได้ตระหนักว่า ใต้หล้านี้ไม่มีผู้ใดรักนางยิ่งกว่าเขา! ซูชิงอู่ท่วมท้นไปด้วยความแค้น นำศีรษะและหัวใจของศัตรูพร้อมใจอันเปี่ยมแค้นของตนกระดดเข้ากองเพลิงลุกโชน โชคดีที่สวรรค์เมตตาให้นางได้ย้อนเวลากลับไปยังเจ็ดปีก่อนได้… นางจึงรีบหอบสินเดิมที่มีอภิเษกสมรสเข้าจวนอ๋อง โผเข้าซบอ้อมอกอ๋องพิการทันที ชาติก่อนเขารักนาง ชาตินี้แปรเปลี่ยนเป็นนางรักเขา ผู้ใดกล้ารังแกท่านอ๋องของนาง มันผู้นั้นจักต้องถูกพิษยกครัว จะไก่หรือสุนัขก็ไม่เว้น กระทั่งต้นหญ้าก็จะถอนให้เหี้ยน! จากนั้นไม่นานข่าวดีก็แพร่มาจากจวนอ๋องเสวียน พระชายาเสวียนให้กำเนิดบุตรถึงสามพระองค์ทีเดียว!