คุณหนู

*3 ซีรีส์นางร้าย* 1. เป็นนางร้ายกลับใจไม่ได้ง่ายถึงเพียงนั้น คำโปรย...เมื่อต้องเข้าไปอยู่ในร่างสตรีร้ายกาจที่ทำชั่วมามากมาย อย่าว่าให้กลับตัวกลับใจเลย หนีไปยังจะง่ายซะกว่า โจทก์เยอะเหลือเกิน ทว่า..คนผู้นั้นไหนว่าเกลียดกันนักหนา เหตุใดจึงได้เอาตัวมาพัวพันกันไม่เลิกเล่า! 2. สตรีร้ายกาจผู้นี้อยากเป็นคนดีแล้ว คำโปรย...ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสตรีร้ายกาจที่บ่าวไพร่ชิงชัง บุตรสาวหวาดหวั่น สามีห่างเหิน หนทางเดียวที่นางจะอยู่รอดคือจะต้องเปลี่ยนตนเองให้เป็นคนดี ทว่า...เหล่าคนที่เคยร้ายกับนาง นางก็ไม่อาจละเว้นไปได้เช่นกัน! 3. ผู้ใดก็ว่าข้าร้าย คำโปรย...เธอไม่คิดว่าการถูกจับพลัดจับผลูไปฟังเรื่องเล่าบนหินสลักเก่าแก่ที่มีอายุราวพัน ๆ ปีจะทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล….แต่เอาเถอะ ไปตบคนจอมเสแสร้งเหล่านั้นก็น่าจะสนุกดีเหมือนกัน!

อลิซ โปรแกรมเมอร์สาวจากโลกปัจจุบัน พลันเสียชีวิตและตื่นขึ้นมาในร่าง เลดี้เซเรน่า ฟอน วาลดีส ตัวร้ายผู้มีชะตากรรมสุดเศร้าในนิยายที่เธอเพิ่งอ่านจบ! เมื่อรู้ว่าเหลือเวลาอีกไม่กี่วันก่อนถูกปรักปรำและเนรเทศ เธอต้องพลิกชะตาตัวเอง และร่วมมือกับ คล้าว พ่อค้าหนุ่มผู้ลึกลับ เพื่อเปิดโปงแผนร้ายของ มหาเสนาบดีซิลเวสเตอร์ ผู้ที่กำลังจะทำลายทั้งอาณาจักร เธอจะใช้ความรู้จากอีกโลก เปลี่ยนจากตัวร้ายที่ถูกลืม ให้กลายเป็นผู้กอบกู้ในตำนานได้หรือไม่? เรื่องราวของชีวิตใหม่ที่เธอเลือกเองกำลังจะเริ่มต้นขึ้น!

"โจวหว่านถิง  เจ้ามันสตรีร้อยเล่ห์ข้าคิดถูกที่หย่ากับเจ้า" ซ่างกวนหลิวหยางเอ่ยแก่สตรีที่เพิ่งว่ายน้ำเข้าฝั่งมานอนแผ่หลา  โจวหว่านถิงสำลักน้ำลุกขึ้นมา พอลุกขึ้นหันหน้ามาก็เห็นแต่คนแต่งชุดโบราณเต็มไปหมด ซ่างกวนหลิวหยางนั่งลง  ใช้มือที่หนาบีบคางนางก่อนจะเอ่ยลอดไรฟัน "ข้าจะแต่งกับโจวลิ่วผิงน้องสาวเจ้า  แม้ว่านางจะเป็นเพียงบุตรอนุก็ยังดีกว่าสตรีร้ายกาจเช่นเจ้า  เทียบกับน้องสาวเจ้าๆนับเป็นตัวอะไร" โจวหว่านถิงที่ลำดับความจำเรียบร้อยก็แกะมือเขาออก  มองหน้าคนตัวโตอย่างรังเกียจ "ท่านพูดว่าจะหย่ามากี่ครั้งแล้ว  ลูกผู้ชายคำพูดมีค่าดั่งทอง  ทำให้จริงสักที  ถ้างานมากนักข้าช่วยท่านฝนหมึกก็ได้นะ  ข้าเขียนหนังสือเป็นท่านแค่ประทับตราลงนามก็พอ เอาล่ะข้าจะกลับไปเขียนหนังสือหย่า  ท่านก็รีบกลับไปรับรองใบหย่าด้วยล่ะ ซ่างกวนหลิวหยาง"

เขาเกลียดข้าเพียงเพราะข้าเป็นกาฝากที่เข้ามาอาศัยในจวนอ๋อง เขาทำร้ายและรังแกข้าสารพัด เขานำสิ่งที่ข้าต้องการมาต่อรองให้ข้าเป็นสตรีของเขา เขาห้ามข้ารู้สึกห้ามหึงห้ามหวง เขาคิดว่าข้าจะทำได้งั้นรึ

หนานกงเยี่ยวางนางลงยังไม่ทันจะเปิดปากด่าก็ถูกเขาจุมพิตเรียกร้อง  จางซูฉีประท้วงแต่เขาไม่ใส่ใจ  กลิ่นกายนางบวกกับเรือนร่างระหงเขาอยากกดนางลงตรงนี้นัก "ท่านทำอะไร  เยี่ยอ๋องท่านคิดว่าพวกข้าสามคนพี่น้องรังแกง่ายนักหรือ" จางซูฉีโมโหนางตบหน้าเขาอย่างแรง  หนานกงเยี่ยไม่โกรธเขารั้งนางเข้ามากอด จางซูฉีดิ้นรนแต่ไม่สามารถหลุดจากอ้อมกอดเขาได้  หนานกงเยี่ยจูบนางอีกครั้ง  กำปั้นน้อยทุบไหล่เขาประท้วง  จนเขาถอนริมฝีปากออก "เจ้าเขียนนิยายวสันต์เหล่านั้นได้อย่างไร  เวลาโดนเองถึงไม่ประสานักหื้ม  ไปเอาความรู้มาจากไหนทั้งที่ตัวเองแค่จูบยังทำไม่เป็นเลย" จางซูฉีหน้าแดงเขารู้หรือ  จางซูฉีก้มหน้าซบอกหนานกงเยี่ย  ไม่ยอมให้เขาเห็นสีหน้าตนเองตอนนี้  "ทำไมอายหรือ" หนานกงเยี่ยเชยคางนางกระซิบข้างหู "มาเด็กดีข้าสอนให้ดีกว่า  เผื่อนิยายเรื่องต่อไปของเจ้าจะเร่าร้อนกว่าเดิม" "ข้าไม่ได้อยากรู้สักหน่อย อื้อๆ"

เมื่อ เขา ต้องมาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวให้กับ เธอ คุณหนูตัวน้อยที่คอยมากวนคอยมาป่วนหัวใจเขาอยู่ตลอด ความน่ารักผสมความวุ่นวายจึงเกิดขึ้น จนกระทั่ง... . "ไร้สาระ กูบอกว่ากูไม่ได้คิดอะไร กูไม่มีทางชอบคุณหนูเพราะกูไม่ชอบเด็ก สำหรับกูเด็กอย่างคุณหนูมันน่ารำคาญ" . บทสนทนานี้เขาพูดกับบอดี้การ์ดรุ่นน้อง ทว่าเด็กสาวเจ้าตัวดันมาได้ยินเข้าพอดี จึงทำให้เธอเสียใจและน้อยใจเขามาก หลังจากนั้นเธอจึงเลิกตามตื๊อเขา พอเขาเห็นเด็กสาวเมินเฉยต่อกัน ก็กลับว้าวุ่นใจอยู่ไม่สุขขึ้นมาทันที... วายุ️มิรา

มู่เจียอี ถูกมัดด้วยโซ่ตรวน ท่ามกลางเสียงด่าทอของชาวบ้านนางไม่ได้ฟังสิ่งใดเลย นอกจากสายตาที่มองหวงเต๋อฟานกับหวงชุนหมิง สามีและบุตรเลี้ยงของนาง แววตาของทั้งคู่ที่มองมามีแต่ความเกลียดชัง ว่างเปล่า จนนางอดสะท้านในอกไม่ได้

ฉีอันหนิงบุตรีของเจ้าเมืองตงหลาง ความสามารถที่เกินสตรีทำให้ไปเตะตาพี่ชายของสหายสนิท ซ่งมู่เฉิน หัวหน้าหน่วยพยัคฆ์ดำแห่งแคว้นโจวหนาน ความรักเกิดขึ้นขณะที่บ้านเมืองวุ่นวายจะลงเอยอย่างไร

เมื่อ "ทิพย์" คุณป้าวัยห้าสิบต้องไปเกิดใหม่เป็นเด็กน้อยในโลกอีกใบ โลกที่ใหญ่โตกว่าโลกเดิม1000เท่า โลกที่แต่ละวันยาวนานกว่าสิบเท่า และแต่ละปีที่ผ่านพ้นยาวนานกว่าโลกนี้มากกว่าหกสิบเท่า!!

คุณหนูเเห่งสำนักอันดับหนึ่งหนีออกจากบ้านเพื่อไปท่องเที่ยว เเต่กลับตั้งครรภ์เเถมยังต้องหนีพ่อของลูกอีก คราวนี้อยากจะกลับบ้านก็ไม่ง่ายเเล้ว