คุณหนู

นางคือเด็กกำพร้า หญิงสาวจากยุคปัจจุบัน ชีวิตของนางเหมือนตกอยู่ในขุมนรกดีๆ นี่เอง เพราะอุบัติเหตุทำให้นางได้ไปเกิดใหม่ในฐานะ "จ้าวเหมยฮวา" บุตรีของแม่ทัพ เพราะเคยผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก นางจึงหวงแหนความสุขในชาติใหม่ยิ่งนัก ไม่มีอีกแล้วผู้หญิงที่ไร้ความกล้าแม้แต่จะปลิดชีพตนเอง เกิดใหม่คราวนี้นางจะไม่ยอมให้ใครมากดขี่หรือทำร้ายนางกับครอบครัวที่รักเป็นอันขาด สำหรับนางแล้ว 'สิ่งที่น่ากลัวหาใช่เส้นทางที่เลือก ทว่าเป็นจิตใจที่ยอมแพ้ตั้งแต่แรกเริ่มต่างหากที่น่ากลัว'

ไกร หรือ นายหัวไกร อายุ 35 ปี ปัจจุบันเป็นเจ้าของสวนยางเจ้าของสวนทุเรียนในทางภาคใต้ เรียกว่าเป็นคนร่ำรวยคนนึงเลยก็ว่าได้ มีลูกน้องมากมายรู้จักคนมากมาย แต่กลับไม่ยอมหาเมียให้ตัวเองจนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาจนอายุ 35 ปี พ่อแม่เลยจัดการจับคลุมถุงชนกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาไม่แม้แต่จะรู้จักเพียงเพราะอยากให้ลูกชายมีเมียกับเขาสักที เขมิกา หรือ เขม อายุ 24 ปี ดีกรีนักเรียนนอก พ่อแม่ส่งไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่มัธยม แต่แล้วก็ถูกเรียกตัวกลับมาเพราะมีเรื่องด่วนสำคัญ แต่พอเธอกลับมากลับถูกพ่อแม่พาไปแต่งงานกับผู้ชายคนนึงที่เธอเองก็ไม่เคยรู้จัก แถมผู้ชายคนนั้นก็หน้าตาโหดๆ ด้วย

ปอร์เช่และมิรินคือเพื่อนกัน แต่แล้ววันหนึ่งทั้งสองมีความสัมพันธ์จนเกินเลยจากคำว่าเพื่อน แล้วความลับเรื่องนี้จะปิดบังคนในกลุ่มได้นานแค่ไหน ทั้งที่ปอร์เช่ต้องการบอกทุกคนว่า นี่คือเมียไม่ใช่เพื่อน!!

ให้ผมเกาให้นะครับ คุณหนูจะได้หายคัน! คุณหนูอยากรู้อยากลอง เลยให้คนขับรถช่วยสอนบทรัก

ความสัมพันธ์ที่เป็นทั้งคนใช้ นกต่อและคู่นอนได้เริ่มขึ้น แต่หัวใจหญิงสาวกลับเผลอรักเขาไปทีละน้อย แม้จะรู้ว่าสุดท้ายเขาไม่เลือกเธอแต่ก็เต็มใจรัก .......... "ณดาเกลียดดอกไม้ที่พี่ให้ เพราะมันคือดอกไม้ที่ผู้หญิงคนนั้นไม่เอา" "..." "ณดาเกลียดที่พี่บังคับให้กินชาเขียว เพราะว่าพี่ซื้อให้เขา แล้วเขาไม่กิน..." "..." "ณดาเกลียดพี่ ทั้งที่พี่รู้ว่าณดารักพี่... แต่พี่ก็ยังให้ ฮึก ณดาหาทางพาเขามาหาพี่ให้ได้" "..." "ณดาเกลียดตัวเองด้วย รู้ทั้งรู้ว่าพี่ไม่มีทางรักแต่ยังทนรออย่างคนโง่อยู่แบบนี้ ฮึก" "...." "พี่โคตรใจร้ายกับณดาเลย รู้บ้างไหม"

ความไว้ใจนำพามาสู่ความหายนะ! การกลับมาครั้งนี้นางจะทวงคืนความยุติธรรมหาผู้ที่อยู่เบื้องหลังที่ทำให้นางต้องพบชะตากรรมที่โหดร้าย แม้แต่ผู้เป็นสามีนางก็ไม่ยกเว้น "สวี่หยาง"สตรีที่ขึ้นชื่อเรื่องความดุร้ายที่ฆ่าได้แม้กระทั่งสาวใช้ที่จงรักภักดีเพียงเพราะทำน้ำแกงหกมาสู่การวางยาสตรีอีกนางที่ขึ้นชื่อว่าเป็นน้องสาวของตนเพียงเพราะความอิจฉาริษยาที่สามีของตนรับนางเข้ามาเป็นอนุในเรือนทำให้นางได้รับบทลงโทษ แต่ทว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมิใช่ความผิดของนางรวมทั้งเรื่องสาวใช้ที่จงรักภักดีที่ต้องตายด้วยเช่นกัน! แต่นางยังไม่ทันได้ปริปากแม้จะโต้แย้งความผิดครั้งนี้ก็ถูกเสิ่นเกาหลานผู้เป็นสามีจับตัวไปคุมขังทำร้ายร่างกายเพื่อให้นางยอมรับผิดจนกระทั่งมีผู้มาช่วยชีวิตของนางเอาไว้ได้! สวี่หยางเจ็บใจเคียดแค้นนางจะไม่ยอมให้ตนเองต้องตกเป็นผู้ถูกกล่าวหา นางจะหวนกลับไปสืบหาคนที่ใส่ร้ายนางและปกป้องเจี่ยฟางน้องสาวที่ถูกปองร้ายในยามนี้….

ใครจะรู้ว่า...ภายใต้ความอ่อนโยน และน่าทนุถนอม ของบรรดาเมียสาว จะซ่อนความร้อนแรงเอาไว้ได้สักแค่ไหน ยิ่งได้สามีตัวดีมาช่วยเติมเชื้อไฟด้วยแล้ว ไฟอารมณ์ของพวกเธอยิ่งพร้อมจะลุกโชน

ถึงจะผ่านประสบการณ์ซ่านเสียวมากี่ครั้ง แต่เชื่อว่า ครั้งแรก จะยังอยู่ในความทรงจำของใครหลาย ๆ คน เหมือนกับเรื่องราวของพวกเขาและเธอที่คุณกำลังจะได้มีส่วนร่วมไปด้วยกันในนิยายเล่มนี้ กับอีกผลงานในจักรวาล NC ของไรต์

เพราะช้ำจากรักที่แสนดีจนทำให้เธอถึงแก่ความตาย แต่ทว่าสวรรค์เมตตาให้เธอเกิดใหม่อีกครั้งแต่ทว่าเธอกลับเกิดใหม่ในมิติที่ไม่เคยอยู่ เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้จะไม่ขอมีความรักให้ช้ำใจอีก

งานแต่งที่แลกมาด้วยเงื่อนไข อีกฝ่ายชิงชังนางจนถึงขั้นรังเกียจ แต่ใครจะคิดว่าฮูหยินที่เขาเกลียด จะเป็นผู้ที่ช่วยเขาในวันที่ลำบาก “เจ้าแต่งเข้ามาเป็นฮูหยินแม่ทัพ ต่อให้ตายก็ต้องเป็นฮูหยินของข้า!" "เมิ่งหลินอิง" บุตรสาวภรรยารองของคหบดีเมิ่งฉี ยอมแต่งงานเพื่อแลกกับเงื่อนไขบางอย่างกับบิดาของตัวเอง "หลิวเว่ยหยาง" แม่ทัพหนุ่มของเมืองต้าเฟิง ยอมแต่งงานภายใต้เงื่อนไขเพื่อช่วยบ้านเมือง “ทำไม เจ้าตกใจอันใดกัน รีบ ๆ ดื่มสุรานี่เถอะจะได้จบพิธีเสียที” เพียงแค่ครั้งแรกที่พบกันในห้องส่งตัว นางก็รู้ได้ทันทีว่าเขามิใช่เพียงไม่ชอบนาง แต่ทว่าเขา... เกลียดนางมาก ๆ เลยต่างหาก “เจ้าฟังข้าให้ดี แม้ว่าข้าจะยอมแต่งงานกับเจ้าเพื่อผลประโยชน์ของกองทัพ แต่อย่าได้คาดหวังในตัวข้าว่าจะรักเจ้า รู้หรือไม่ว่าข้าขยะแขยงพวกเจ้ายิ่งกว่าแมลงวันที่ตอมซากศพเสียอีก นับจากนี้ไปเจ้าอยู่ของเจ้า ข้าอยู่ของข้าอย่าได้มายุ่งเกี่ยวกันอีก เข้าใจแล้วหรือไม่” ใครจะคิดว่าคำพูดที่แสนร้ายกาจนี้ เป็นแค่เพียงการเริ่มต้นเท่านั้น....