ฉลาด

เพราะถูกคนที่ไว้ใจหักหลัง กรรัมภาจึงหอบกระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นรถโดยสาร มุ่งหน้าสู่ท้องนา เพื่อไปใช้ชีวิตกับผู้ชายตัวโตผิวคร้ามแดด ที่ประกาศหาเมียผ่านแอพหาคู่ +++++++++++++++++++++++++++++++++++ "แน่ใจแล้วนะว่าจะมาอยู่กับผมจริงๆ" "ค่ะ" รับปากโดยไม่เสียเวลาคิด เพราะเธอตั้งใจมาอย่างนั้น "งั้นก็ขึ้นรถ" สิ้นเสียงมือหนาก็ปาบุหรี่ในมือลงพื้น เธอยืนยันหนักแน่นว่าจะมาอยู่กับเขาก็ตามนั้น ลองดูสักคืนพรุ่งนี้ เธออาจเผ่นกลับก็ได้ เขาไม่ใช่ผู้ชายในฝันของเธออย่างแน่นอน หัวใจดวงน้อยเต้นคร่อมจังหวะ เมื่อก้าวขึ้นรถกระบะ ยกสูง ที่เขาลังเลคงอยากให้เธอตัดสินใจใหม่ เธอคิดมาดีแล้วและจะไม่เปลี่ยนใจเด็ดขาด แขนเรียวกอดกระเป๋าผ้าไว้แน่น เมื่อรถเคลื่อนออกจากสถานีขนส่ง ชีวิตต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรก็ชั่ง เธอตัดสินใจมาก็เท่ากับว่าเธอยอม แม้ทางข้างหน้าจะเป็นขุมนรกก็ตาม

ทารีน่าคือตัวร้ายในนิยายเรื่องนี้ ก่อนที่จะเข้ามาอยู่ในร่างของตัวร้าย เมนของเธอคือไคล์ เขาชอบนางเอกและพยายามฆ่าทารีน่าครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อปกป้องนางเอก นี่ชีวิตของเธอจะต้องถูกเมนตัวเองฆ่าเหรอวะเนี่ย

เสิ่นเมี่ยวหญิงสาวจากยุคปัจจุบันที่ย้อนเวลากลับมาในร่างของตัวเองวัย 7 ขวบ ในปี 1980 ช่วงเวลาที่ประเทศกำลังเปลี่ยนผ่านสู่ยุคเศรษฐกิจใหม่ เธอได้กลับมาในช่วงที่พ่อของเธอกำลังถูกบีบบังคับให้สละตำแหน่งงานในโรงงานให้พี่ชายผู้เห็นแก่ตัว แม่ยังคงทำงานในโรงงานตัดเย็บของรัฐโดยไม่รู้ว่ากำลังจะถูกปลดและธุรกิจในครอบครัวก็ไม่มีอนาคต ดังนั้นเสิ่นเมี่ยวจึงจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง! ด้วย "ระบบความรู้" ที่ติดตัวมา ขณะที่เธอค่อย ๆ เติบโตขึ้น ความสามารถของเธอเริ่มฉายแววและเป็นที่จับตามองของหลายคน ไม่ว่าเส้นทางข้างหน้าจะเต็มไปด้วยอุปสรรค! เสิ่นเมี่ยวจะสามารถนำพาครอบครัวไปสู่อนาคตที่มั่นคงได้หรือไม่? และโชคชะตาจะนำพาเธอไปสู่จุดไหนในเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงนี้? มาติดตามความสนุกไปพร้อม ๆ กันค่ะ

"ขุน" เด็กหนุ่มผู้โอบอ้อมอารีต้องจากบ้านเกิดไปสู่เมืองใหญ่พร้อมบาดแผลในใจ ทิ้ง "เดือน" เด็กหญิงตัวน้อยผู้มอบคำสัญญาในวัยเด็กไว้เบื้องหลัง เวลาเจ็ดปีที่พรากจากทำให้เดือนเติบโตเป็นหญิงสาวที่เข้มแข็ง งดงาม และสุขุมภายใต้การดูแลของ "ลินดา" เจ้าของไร่ดอกไม้และ "ข้าวหอม" ขณะที่ขุนต้องเผชิญความยากลำบากและใช้ชีวิตโดดเดี่ยวในกรุงเทพฯเมื่อโชคชะตานำพาทั้งคู่ให้กลับมาพบกันอีกครั้ง การกลับมาของขุนในฐานะบัณฑิตผู้ประสบความสำเร็จ พร้อมกับของขวัญชิ้นใหญ่จาก "พี่เข้ม" พี่ชายผู้พยายามชดเชยสิ่งผิดพลาดในอดีต ทำให้ความฝันที่จะสร้าง 'บ้านไร่ในฝัน' ที่เคยริบหรี่กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง แต่การเปลี่ยนแปลงในตัวของเดือนที่นิ่งขึ้น สง่างามขึ้น และเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมาย ก็ทำให้ขุนต้องเผชิญกับความรู้สึกที่ไม่คาดคิดภายใต้แสงดาว ณ ผืนดินแห่งความฝันที่กำลังจะก่อร่างสร้างตัว หัวใจที่เก็บงำความรู้สึกมานานได้เปิดเผย การเชื่อมโยงกันอย่างลึกซึ้งทั้งกายและใจ กลายเป็นพันธสัญญาแห่งรักที่งดงามที่สุด… บทสรุปของรักแท้ที่ผ่านบททดสอบของกาลเวลา ระยะทางความเจ็บปวด เพื่อค้นพบ 'บ้าน' ที่แท้จริง

"คุณปล่อยนะ!"ร่างบางดิ้นหนี เมื่อถูกกอดรัดจากด้านหลัง มือเรียวแกะแขนเขาออกจากเอว รู้สึกโมโหและเขินอายในเวลาเดียวกัน เขาไม่มีสิทธิ์มาทำกับเธอแบบนี้ "ปล่อย! ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนช่วย"ลันลดาขู่ "ไม่ปล่อยครับ เฮียจะไม่ปล่อยจนกว่าเราจะคุยกันรู้เรื่อง"อาคมตอบกลับ พร้อมกระชับวงแขนให้แน่นขึ้น มีแรงดิ้นก็ดิ้นไปเขาจะรัดเธอไว้อย่างนี้ "คุยอะไรคะ ฉันบอกคุณไปหมดแล้ว ปล่อย!"บอกอย่างแสนงอน เมื่ออยู่ๆก็น้อยใจเขาขึ้นมา

"ถอยไป ฉันจะพาลูกกลับบ้าน" "ไม่! วิวต้องรักษาคำพูดสิ" "เหอะ! ที่นี้มาทวง หน้าด้าน" "เออ! หมอกหน้าด้าน หน้าทน หน้าหมา หน้าแมว หน้าอะไรอีกด่ามาเลย หมอกยอมหมดแหละ" "ไม่ต้องมาพูดดี ฉันเกลียดคุณ"เมื่อเจอไม้นี้ ภัทรทิราก็ไปไม่เป็น สินธรทำแบบนี้อีกแล้ว ออดอ้อน แล้วก็ไล่ต้อนให้เธอจนมุม "ย้ำอีกแล้ว ไม่เหนื่อยเหรอ ที่ต้องโกหกหัวใจตัวเอง วิวไม่เคยเกลียดหมอก หมอกรู้" "อย่ามารู้ดี พูดมาก รำคาญ!"พูดพร้อมกับเบี่ยงหลบ ทำท่าจะเดินไปที่ประตู "วิว...หกปีแล้วนะ ที่เราเป็นแบบนี้"ร่างบางชะงักเท้า ที่กำลังจะก้าวต่อ "หกปีที่เรา ต้องคอยหลอกตัวเอง ว่าเราเกลียดกัน"หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้น หยุดฟังว่าสินธรจะพูดอะไรต่อ "วิวรู้ไหม ว่าหมอกทรมานแค่ไหน ที่ต้องบอกตัวเองว่าอย่าคิดถึง ใจวิวทำด้วยอะไร ทำไมมันถึงได้แข็งแบบนี้ บอกหน่อยได้ไหม ว่าหมอกต้องทำยังไง ถึงจะได้หัวใจของวิวคืนมา" ภัทรทิรายกมือขึ้นปาดน้ำตา ที่อยู่ๆมันก็ไหลออกมา

ลู่ปิงปิงหญิงสาวในภพชาติปัจจุบันที่ประสบอุบัติเหตุรถเมล์พลิกคว่ำขณะไปทำงาน จนทำให้หลุดเข้ามาอยู่ในร่างฟูเหรินจิ้งจอกขาว. " เสี่ยวลู่เมื่อใดเจ้าจะฟื้นขึ้นมาเสียที " เสียงทุ้มราบเรียบเอ่ยขึ้นพลางใช้มือลูบไล้ไปตามใบหน้าเรียวงามของฟูเหรินของตนแผ่วเบา จ้องมองนางด้วยสายตาที่อ่อนโยน นางหลับใหลเช่นนี้มาหลายวันแล้ว จนตนรู้สึกใจคอไม่ดี " เสี่ยวลู่เจ้ารีบฟื้นขึ้นมาเถิด เจ้าอย่าทอดทิ้งข้าไว้เพียงผู้เดียวเช่นนี้เลย ถ้าเจ้ามิอยู่กับข้า ข้าก็จะไปอยู่กับเจ้าแทน มิว่าเจ้าจะอยู่ที่ใดข้าก็จะตามหาเจ้าจนพบ ข้าจะมิยอมพรากจากเจ้าไปที่ใดเป็นแน่แท้ ในชีวิตของข้ามีเจ้าเพียงผู้เดียวที่คอยอยู่เคียงข้างข้ามาเสมอ มีเจ้าเพียงผู้เดียวที่มิเคยเกลียดข้าในสิ่งที่ข้าเป็น เจ้าเป็นฟูเหรินของข้าและยังเป็นฟูเหรินที่ข้ารักมากยิ่งกว่าสิ่งใด ฉะนั้นเจ้ารีบฟื้นขึ้นมาหาข้าเถิดฟูเหรินที่งดงามของข้า " ตัวประหลาดเช่นตนจะมีผู้ใดมารัก ตั้งแต่ตนเกิดมาก็มีเพียงบิดามารดาของตนเท่านั้นที่รักตนยิ่งกว่าสิ่งใด แม้นมันจะต้องแลกด้วยชีวิตของพวกท่านเองก็ตาม เหล่ามนุษย์ต่างทำร้ายบิดามารดาของตนอย่างโหดร้าย

เมื่อหมอสาวจากโลกอนาคตทะลุมิติมาในร่างคุณหนูตกอับแห่งยุทธภพ ภารกิจกอบกู้ตระกูลจึงเริ่มต้นขึ้น แต่ใครจะรู้ว่านางจะตกหลุมพรางขององค์ชายเจ้าเล่ห์และเจ้าสำนักผู้เย็นชาจนถอนตัวไม่ขึ้น!

ข้าขอโทษ เจ้ายังไม่ถึงเวลาอันควรแต่การทำงานผิดพลาดของระบบวิญญาณเจ้าเลยหลุดออกมา ข้าเลยจะส่งเจ้าไปเกิดใหม่เป็นนายซินในนิทานที่เจ้าเคยอ่านตอนเด็ก ข้าสานฝันวัยเด็กให้เจ้าเป็นการไถ่โทษ โชคดีนะเอก บ๊ายบาย

ดวงยิหวา ฟื้นขึ้นมาท่ามกลางคนแปลกหน้าและสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยเธอไม่เข้าใจเลยว่า เปลว ถึงได้จงเกลียดจงชังเธอนัก ทั้งยังขโมยจุมพิตแรกของเธอไปอย่างอุกอาจเร่าร้อน จนเธอหวั่นไหวไปกับเขาเสียทุกครั้ง... ไหนจะ ลูกๆ ที่เพิ่งจะรู้ว่าตนเองมีซ้ำยังเป็นลูกฝาแฝดชาย - หญิงที่โตเกือบสิบขวบอีกด้วย... พวกเขาต้องเข้าใจผิดอะไรสักอย่างแน่ๆ ว่าเธอเป็น ดวงดาหวัน ผู้หญิงที่เขาเกลียด แต่ถ้าขาเข้าใจผิดทำไมเขาต้องมาวนเวียนใกล้ๆ เธอ ทำไมต้องจูบเธอ และทำไมต้องกักขังเธอด้วยเปลวเสน่หาร้อนแรงเช่นนี้... เธอจะต้องรู้ความจริงให้ได้ว่าดวงดาหวันคือใคร และความรู้สึกที่มีต่อเขานั้นมันคือความจริง หรือแค่มายาลวงใจให้เธอหลงใหลไปกับเพลิงเสน่หาร้ายกาจของเขาเท่านั้นเอง...