ทะลุมิติ

หลี่เยว่เล่อได้โอกาสย้อนกลับมาก่อนที่สกุลหลี่จะโดนประหารสิ้นทั้งสกุล สิ่งแรกที่นางคิดจะทำคือการกำจัดตัวต้นเหตุผู้ที่ใส่ร้ายสกุลหลี่ให้ตายไปเสีย เพื่อที่สกุลหลี่จะได้ไม่ต้องพบจุดจบเช่นเดิมอีก นางไม่อาจลงมือ ยิ่งไม่อาจให้เรื่องนี้ล่วงรู้ถึงท่านพ่อท่านแม่จึงคิดที่จะจ้างมือสังหารลับให้เป็นผู้จัดการแทน ให้ผู้อื่นลงมือตนรอดูเพียงผลลัพธ์ ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปตามที่นางคาดเอาไว้เป็นอย่างดี หากไม่ใช่ว่า ‘เซียวหลิงหลาง’ หรือหย่งไห่ชินอ๋องผู้มีอำนาจล้นมือดันมาล่วงรู้เรื่องที่นางตั้งใจจะทำเข้าเสียก่อน “สังหารขุนนางในราชสำนัก มีโทษประหารทั้งสกุล เปิ่นหวางไม่คิดว่าที่แท้คุณหนูเช่นเจ้าจะกล้าคิดทำการใหญ่เช่นนี้ได้” นางไม่มีทางเลือก จึงจำต้องทำข้อตกลงกับหย่งไห่ชินอ๋องผู้นี้เพื่อไม่ให้เขาเปิดโปงนางทำให้สกุลหลี่ต้องเผชิญเคราะห์กรรมที่เลวร้ายไม่ต่างจากชาติก่อนอีก

"ความผิดของท่านพี่มิใช่ความผิดของข้า ทำไมข้าจะต้องมารับเคราะห์แทนนางด้วย เรื่องจริงหรือไม่ท่านมั่นใจได้อย่างไร? ข้าเชื่อว่าท่านพี่ปรากฏตัวในสักวันหนึ่ง เมื่อนั้นท่านต้องสืบสาวราวเรื่องหาข้อเท็จจริงเสียก่อน เป็นถึงท่านแม่ทัพก็ต้องมีความยุติธรรม ไม่ใช่อยุติธรรม หากเป็นเช่นดั่งที่ว่าไว้ ข้าน้อยยินดีรับผิดแทนท่านพี่แต่โดยดี" อะไรทำให้ฉันพูดอย่างนี้ออกไปนะ เสี่ยวเยา รนหาที่ตายแท้ๆ "ได้! ในเมื่อเจ้ากล้าพูดเช่นนี้กับข้า..." นิ้วชี้ที่เรียวยาวของท่านแม่ทัพจับลำคอขาวนวลของนาง ไว้ แม้จะไม่ออกแรงใดๆ แต่เหมือนจะบอกเป็นในว่า 'หัวเจ้าจะหลุดออกจากบ่าแน่นอน' ท่านแม่ทัพผู้นี้เปลือกนอกงดงามดั่งกว่าบุรุษทั้งหมดในใต้หล้า น่าเสียดายที่ถูกจารึกไว้ซึ่ความโหดเหี้ยมของเขาไว้ในหน้าประวัติศาสตร์

หวังหมินเอ๋อเป็นบุตรสาวลูกติดของคหบดีหวังที่แต่งงานใหม่และมีบุตรสาวอีกคน สองแม่ลูกพากันอิจฉาและเกลียดชังหมิ่นเอ๋อและกีดกันไม่ให้พ่อกับลูกได้ใกล้ชิดกัน ทำให้คหบดีหวังที่ต้องออกไปติดต่อค้าขายนอกเมืองไม่ค่อยได้กลับบ้านยิ่งห่างเหินกับบุตรสาวคนโต เมื่อเติบใหญ่เป็นสาวงามมากยิ่งถูกกลั่นแกล้ง นางพบรักกับแม่ทัพหนุ่มที่เป็นบุตรชายของเพื่อนบ้านและน้องสาวหวังฟางหลิวก็แอบรักเขาเช่นกัน ยิ่งพี่สาวนั้นคบหากับแม่ทัพหยางออกนอกหน้านางยิ่งอิจฉาไปฟ้องมารดาและพากันกีดกัน ใส่ไฟให้มารดาของแม่ทัพหนุ่ม และวันหนึ่งทั้งสองปลอมจดหมายของแม่ทัพหยางหลอกให้หมิ่นเอ๋อไปรอพบ เมื่อหมิ่นเอ๋อไปยืนรอคนรักตามที่ได้นัดกันไว้ ก็ถูกคนเป่าลูกดอกยาสลบทำให้นางหมดสติไป สองแม่ลูกใจอำมหิตลากตัวนางไปที่ห้องเก็บฟืนสำหรับฤดูหนาว แล้วปิดประตูขังเอาไว้ ทำให้หมิ่นเอ๋อติดอยู่ในนั้นและออกมาไม่ได้ หลายวันเข้าก็นางก็เสียชีวิตไป ก่อนขาดใจนางเข้าใจคนรักของตนเองผิดว่่าเขาต้องการกำจัดนางเพื่อจะได้ไปแต่งงานกับน้องสาวลูกแม่เลี้ยง นางจึงบอกกล่าวกับฟ้าดินว่า หากมีโอกาสได้เกิดใหม่นางจะเกลียดผู้ชายคนนี้และสองแม่ลูกนั่นและจะหาทางแก้แค้นพวกเขาให้สาสมกับที่พวกเขาทรมานนางจนตาย เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป………

สาวน้อยเหวินเวิ้อแห่งหมูบ้านโคกกระโดนผู้มีนิสัยร่าเริงมองโลกในแง่ดีลูกอิสานผสมเมืองเหนือเรื่องหากินขอให้บอกรับรองว่าไม่อดตายตายายสอนวิชาหากินให้มากมายเรื่องเดินป่าเพราะบ้านบิดามีภูเขาหลายลูกหากินบนเขา

“ท่านเจ้าเมืองอย่าเอาแตงกวาข้า ” “ใครบอกข้าจะเอาแตงกวาเจ้า ข้าต่างหากที่จะมอบแตงกวาของข้าให้แก่เจ้า” บทนำ ลี่หยางที่เจ็บจากความรักที่ถูกหักหลังถูกรถขนปลาชนระหว่างที่รู้ความจริงว่าความรักที่เขามอบให้แฟนหนุ่มคือการหลอกใช้เท่านั้น เขาคิดว่าตัวเองจะตายเพราะถูกชนเข้าอย่างจังแถมยังตกลงสู่ท้องทะเลกว้าง แต่ใครจะไปคิดว่าเขากลับได้ทะลุมิติย้อนเวลากลับไปในยุคโบราณ แถมเขายังมีแม่ที่ต้องเลี้ยงดูฐานะครอบครัวยากจนและท่านแม่ยังไปติดหนี้ท่านใต้เท้าอีกด้วยซ้ำ เมื่อเขาทะลุมิติมาเขาจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในโลกนี้เอง เขาจึงคิดหาทางจะหาเงินไปใช้หนี้แต่ทว่าในบ้านของเขามีเพียงเมล็ดแตงกวาที่เหลืออยู่ ดังนั้นเขาจึงลงมือปลูกแตงกว่าเพื่อขายหาเงินใช้หนี้แต่ระหว่างที่แตงกำลังโตเขากลับถูกใต้เท้ากลั่นแกล้งสารพัด ราวกับสวรรค์เมตตาหรือว่าซ้ำเติมเมื่อท่านเจ้าเมืองที่ย้ายมาใหม่กลับถูกตาต้องใจเขาจนได้ จึงได้จ่ายหนี้ให้ทั้งหมดเพื่อให้เขามาอยู่ข้างกายตนในทุกค่ำคืน ชีวิตใหม่ของลี่หยางจะเป็นอย่างไรติดตามต่อกันได้นะคะ นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของนักเขียนเท่านั้นไม่ได้อ้างอิงตามประวัติศาสตร์ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากขาดตกบกพร่องหรือติดขัดตรงไหนต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

หลังแก้ปัญหาไอมารจนผืนดินกลับมาเพาะปลูกได้อีกครั้ง ก็ถึงเวลาที่เว่ยซือหงต้องไปผจญภัยจริง ๆ เสียที สมบัติวิเศษ สมุนไพรล้ำค่า ทรัพยากรอื่น ๆ อีกมากมายที่อยู่ในดินแดนลับ นางจะกวาดให้เรียบ!

เจ้าเหม่ยอิงอดีตคุณหนูคหบดีใหญ่ที่ครอบครัวถูกเนรเทศเหลือเพียงนางที่ถูกขายให้กับหอคณิกา แต่โชคร้ายหรือดีก็ไม่รู้ได้ หอคณิกาแห่งนั้นเจ้าของคือคุณชายหยางตงเหวินที่เคยเป็นอดีตคู่หมั้นที่ถูกเหม่ยอิงปฏิเสธการแต่งงานเพราะครอบครัวของเขาตกอับ บิดาที่เป็นแม่ทัพพ่ายศึกจึงถูกริบทรัพย์สินและจวนทั้งหมดให้เป็นของทางการ ส่วนบริวารคนรับใช้ถูกขายออกไปจนหมดสิ้น เหลือเพียงมารดาของเขาและตัวเขาเองที่ถูกยกเว้นโทษ แต่ก็มิเหลืออะไรเลย บิดาก็ตายในสนามรบ เมื่อมารดาบากหน้าไปทวงถามเรื่องการหมั้นหมายกับสหายของบิดาที่เป็นคหบดี แต่เขากลับได้ยินกับหูว่าบุตรสาวของคหบดีที่เป็นคู่หมั้นของเขามาตั้งแต่เด็กปฏิเสธการแต่งงานเพราะครอบครัวของเขาตกยาก ไร้สิ้นทรัพย์สมบัติและอำนาจใดๆ นางมิอาจแต่งงานกับชายที่มิมีอนาคตเช่นเขาได้ เมื่อได้ยินคำพูดนี้กับหูตนเอง เขาจึงได้รีบพามารดาเดินออกมาจากจวนคหบดีกู้เผยอี้ที่เป็นอดีตสหายของบิดา หลังจากนั้นเพียงไม่กี่ปีคุณชายหยางตงเหวินก็กอบกู้ฐานะของตนขึ้นมาได้ด้วยการค้านอกกฏหมายหลายอย่างเขามีแรงผลักดันจากถ้อยคำของอดีตคู่หมั้นผู้งดงามที่เขาเองก็แอบหลงรักนางและแอบเฝ้ามองนางข้างเดียวมาหลายปี และก็ถึงเวลาสำหรับการแก้แค้นที่หอมอวลไปด้วยกลิ่นอายของความรัก

เรื่อง ทะลุมิติมาเป็นคุณนายทหาร ยุค 70 เมื่อพยาบาลสาวโสดทะลุมิติมาอยู่ในร่างของคุณแม่ลูกหนึ่ง พวงด้วยสามีที่เกลียดเธอเข้าไส้ คล้ายสวรรค์จะยังไม่พอใจ เธอยังต้องมาสู้รบกับแม่สามีใจทราม แล้วจากนี้เธอจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง เรื่อง เมื่อนางร้ายทะลุมิติมาเป็นหญิงชนบท เธอเป็นถึงนางร้ายเบอร์หนึ่ง ในชีวิตไม่เคยคิดเลยว่าตนเองจะทะลุมิติมาอยู่ในยุคที่อดยากถึงขนาดนี้ สามีก็ไม่รัก แถมเธอยังมีลูกสาวต้องเลี้ยงดูอีก ทั้งยังมีแม่สามีที่ร้ายกาจ แต่คนอย่างเธอหรือจะยอม เรื่อง ข้ามเวลามาเป็นหญิงชั่วช้าที่สามีจะหย่า หลี่เซียงเฟย ที่เป็นถึงบุตรภรรยาเอกของท่านกั๋วกง โดนลอบทำร้าย ทำให้นางข้ามเวลามายุค 80 แถมยังมีลูกหนึ่ง สามีก็เอือมระอา แม่สามีก็ไม่ปลื้ม แต่นางหรือจะสน เงินเท่านั้นค่ะที่นางต้องการ

นิยายเรื่องนี้เป็นภาคแยกจากนิยายเรื่อง "ชะตารักพันธนาการ" เมื่อภัทราอ่านนิยายเรื่อง "ชะตารักพันธนาการ" จบ เธอก็รู้สึกอึดอัดคับข้องใจแทนหานอี้หลง พระรองของเรื่อง หานอี้หลง ชายหนุ่มที่อ่อนโยนแสนดี แต่กลับต้องมีชะตากรรมที่น่าสงสาร และเมื่อภัทราได้ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในร่างของเจียงอันเล่อ ตัวละครในนิยาย ภารกิจพิทักษืหานอี้หลง ชายในดวงใจที่ใครๆ ก็ตีตราว่าเป็นแค่พระรองก็เริ่มต้นขึ้น แล้วภัทราจะช่วยให้หานอี้หลงหลุดพ้นจากชะตากรรมอันเลวร้ายได้หรือไม่ ติดตามใน "ข้าน้อยเป็นติ่งพระรอง"

แม้ว่าครั้งนี้ต้องมาอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก แต่ฉันต้องทำให้ครอบครัวลืมตาอ้าปากได้อีกครั้ง ขอบคุณโชคชะตาที่ทำใหฉันได้มีโอกาสกลับมาอยู่กับทุกคน ฉันจะใช้ทุกวินาทีให้คุ้มค่าเพื่อครอบครัวที่รออยู่