นอกใจ

เกลียดลูกสะใภ้คนนี้มากหรือคะพ่อ...งั้นหนูจะทำให้พ่อเกลียดหนูมากกว่าเดิม “ฮึ่ม...พ่อผัวตัวแสบ แบบนี้จะให้หนูเคารพได้ไงคะ ก็ได้ค่ะ ในเมื่อร้ายมา หนูก็ไม่ยอมอยู่เฉย ๆ เหมือนกัน เราได้เห็นดีกันค่ะ!!!” “ในเมื่ออยู่กันดี ๆไม่ได้” เจ้าหล่อนจึงถอดเสื้อผ้าออกจากกายจนล่อนจ้อน ปลดเปลื้องทุกกฏเกณฑ์ลงแทบเท้า ต่อหน้าพ่อผัวที่เกลียดชังลูกสะใภ้เช่นเธอจับใจ !!

อโณณาหลับตาพริ้ม แนบแผ่นหลังพิงขอบสระน้ำ ใช้สองมือตัวเองปรนเปรอความสุขให้ตัวเองอย่างเพลิดเพลิน "อือ...ซี๊ดส์..อู๊วส์...โอย” “หัดว่ายน้ำอยู่เหรอ?” เสียงทักดังขึ้น “ว๊าย!” ดวงตาสวยตื่นลืมฉับ จ้องมองคนตรงหน้าตาค้างเพราะความตกใจปนช็อค “คะ...คุณไรอัน!” พ่อเลี้ยงยิ้มเจ้าเล่ห์ สายตาเร่าร้อนมองผ่านผิวน้ำลงไปยังกายสาวล่อนจ้อนในน้ำ “พ่อสอนให้เอามั้ย?” “คุณไรอัน!”

(หลงจ่านเหยียน มู่หรงฉิงเทียน ไทเฮางามล่มเมือง ฉบับใหม่ล่าสุด) ข้ามเวลามาก็ต้องแต่งงานกับฮ่องเต้ที่ประชวรหนักหรือ? ใครจะรู้ว่าวันต่อมาหลงจ่านเหยียนจะได้เลื่อนขั้นเป็นไทเฮา แม้แต่บิดาเลวทรามมารดาชั่วร้ายยังต้องคุกเข่าโขกศีรษะ ฮ่องเต้ยังต้องโค้งกายน้อมคารวะ บอกได้คำเดียวว่า...สะใจ! เพียงแต่ สายตาคู่นั้นของท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่จ้องมองนางกลับดูค่อนข้างประหลาด… “เจ้าผ่านบุรุษมาแล้วกี่คน” “ครึ่งคนกระมัง ต่อมาก็สิ้นใจตายเสียแล้ว” “ตายได้ก็ดี! หากเขาไม่ตาย ไว้ข้าเจอตัวเขาเมื่อใด จะต้องตายอนาถยิ่งกว่าเดิม”

เขาคอยกีดกันเธอออกจากผู้ชายคนอื่น โดยที่อยู่ในสถานะ”เพื่อนสนิท” มิหนําซํ้าตัวเองยังทำตัวเจ้าชู้ไม่เลิก ทำร้ายความรู้สึกเธอกลับไปหาแฟนเก่ารุ่นน้องคณะปีหนึ่ง สุดท้ายในวันที่เขารู้ตัวว่ารักเธอ มันก็สายไปเสียแล้ว…

ในปีที่สี่ของการแต่งงานกับฟู่อิ่นโจว ลู่เหมียนก็ตั้งครรภ์ เธอถือเอกสารไปโรงพยาบาลเพื่อทำประวัติฝากครรภ์ แต่ในระหว่างการตรวจสอบข้อมูล พยาบาลกลับแจ้งว่าทะเบียนสมรสเป็นของปลอม ลู่เหมียนตะลึง: "ของปลอมเหรอคะ? เป็นไปไม่ได้!" พยาบาลชี้ไปที่ตราประทับโลหะบนเอกสาร: "ปั๊มตรงนี้เบี้ยว รหัสก็ผิดด้วยค่ะ" ลู่เหมียนยังไม่ตายใจ เธอรีบไปตรวจสอบที่สำนักงานเขตอีกครั้ง คำตอบที่ได้รับเหมือนกันทุกอย่าง "คุณฟู่แต่งงานแล้ว ชื่อคู่สมรสคือลู่จือยวน..." ลู่จือยวน? ลู่เหมียนราวกับถูกฟ้าผ่า สมองว่างเปล่าไปหมด! ลู่จือยวนคือพี่สาวต่างมารดาของเธอ และยังเป็นรักแรกของฟู่อิ่นโจวด้วย ตอนนั้น พี่สาวหนีงานแต่งงานเพื่อไปเรียนต่อต่างประเทศตามความฝัน ทิ้งฟู่อิ่นโจวไปอย่างไม่ไยดี แต่ตอนนี้ เธอกลับกลายมาเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของฟู่อิ่นโจว!

เถียงนาและกองฟางแห่งนี้...จะเป็นสวรรค์ของเราสองคนค่ะลุง ! “ลุงชาติคือแฟนเก่าแม่งั้นเหรอ?” แคทรียายิ้มร้ายออกมาโดยไม่รู้ตัว ในหัวของเธอคิดบางเรื่องที่ไม่เคยคิดมาก่อน ซึ่งเป็นเรื่องที่ค่อนข้างอันตราย “ด่าแม่ดูถูกแม่ว่ากะหรี่ ไม่นับเป็นน้องเพราะรังเกียจสินะ แต่ตัวเองกลับแย่งผัวน้องหน้าตาเฉย!!”

เรื่องราวของชายสองคน กับ ผู้หญิงหนึ่งคนพวกเขา...เป็นเพื่อนกัน เล่นกันมาตั้งแต่เด็กวิ่งแก้ผ้าด้วยกันก็เคยมาแล้วอาบน้ำด้วยกันก็เคยมาแล้ว แล้วทำไมพวกเขาจะ×××ด้วยกันไม่ได้ล่ะ?

ฉันที่กำลังเลิกเรียนและยืนรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ที่หน้าโรงเรียนเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่จู่ๆ ก็มีกลุ่มผู้ชายชุดดำฉุดฉันขึ้นไปบนรถตู้ทันที " กรี๊ด! " ฉันกรี๊ดร้องเสียงดัง ซึ่งตอนนี้ที่ป้ายรถเมล์ไม่มีคนอยู่สักคนเลย เพราะทุกคนทำกิจกรรมกีฬาสีอยู่ในโรงเรียนกันหมด เลยยังไม่มีใครออกมานอกโรงเรียน ฉันโดนฉุดกระชากลากถูให้ขึ้นไปบนรถตู้คันสีดำ ฉันดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด เพราะผู้ชาย 2 คนล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้แน่น ฉันที่มีแรงเท่ามดตะนอยจะไปสู้แรงพวกเขาได้ยังไง " พวกคุณเป็นใคร ปล่อยหนูนะ ปล่อยหนู " ฉันที่ตอนนี้ตื่นตะหนกเป็นอย่างมาก และร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว " เรียบร้อยครับท่าน " ผู้ชายอีก 1 คนพูดกับใครก็ไม่รู้และเขาก็ปิดประตูรถตู้ทันที " หึ " ฉันที่ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเลยหันหลังไปดูต้นเสียงที่เบาะด้านหลังของฉันทันที " ขะ คุณเป็นใครคะจับหนูมาทำไม ปล่อยหนูเถอะนะคะ หนูอยากกลับบ้าน " ฉันที่ตอนนี้ตัวสั่นเทา น้ำตาไหลอาบแก้ม หันไปยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลัง

“ เลิกกันเถอะ “ ผมบอกเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา ผมที่กำลังยืนหันหลังให้ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของผมที่คบกันมาตั้งแต่มัธยมต้น ตอนนี้พวกเราก็กำลังจะจบชั้น ม.6 และวันนี้เป็นวันปัจฉิมนิเทศจบการศึกษา " บอกเหตุผลป่านได้ไหมมังกร " ป่านถามผมกลับด้วยเสียงสั่นเครือ ที่ผมหันหลังให้เธอเพราะกลัวจะเห็นน้ำตาของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของผม ผมกลัวว่าผมจะใจอ่อน " ทำไมผมต้องบอกเหตุผลกับคุณด้วย " ผมเรียกแทนตัวเองกับป่านอย่างเย็นชา " อึก ที่ผ่านมามังกรไม่เคยรักป่านเลยใช่ไหม " ป่านพูดพลางร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย " ใช่ " ผมตอบกลับไป เพราะตอนนี้ผมอยากเลิกกับเธอ อยากให้เธอไปจากผม เกลียดผมไปเลยได้ยิ่งดี ผมจะดีใจมาก " ที่ผ่านมาผมไม่เคยรักคุณ ผมเห็นคุณเป็นเพียงของเล่นเหมือนคนอื่นๆ คุณคิดว่าผมจะหยุดที่คุณคนเดียวอย่างนั้นเหรอ " ผมตอกกลับป่านไปด้วยคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเธอ

ดานเต้ คู่หมั้นของฉันคือทายาทตระกูลมาเฟียแห่งนิวยอร์ก เขารักฉันอย่างสุดซึ้ง แต่แล้วหนึ่งเดือนก่อนถึงวันวิวาห์ เขากลับอ้างเหตุผลเรื่องการจัดการของครอบครัว เพื่อที่จะไปมีลูกกับเพื่อนรักในวัยเด็กของเขา ฉันไม่เห็นด้วย แต่เขาก็คอยพูดย้ำเตือนอยู่ทุกวัน ทั้งยังบีบคั้นฉันมากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งครึ่งเดือนก่อนวันแต่งงาน ฉันได้รับใบรายงานผลการตรวจครรภ์จากคลินิกแห่งหนึ่ง ถึงได้รู้ว่า เธอตั้งครรภ์ได้เกือบเดือนแล้ว เขาไม่เคยคิดที่จะขอความยินยอมจากฉันเลยแม้แต่น้อย ในวินาทีนั้นเอง ฉันพลันตาสว่าง ความรักที่สั่งสมมาเนิ่นนานหลายปีมันช่างเปราะบางจนไม่อาจต้านทานสิ่งใดได้เลย ฉันจึงยกเลิกงานแต่งงาน เผาทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยให้ และในวันที่เคยถูกกำหนดให้เป็นวันวิวาห์ ฉันก็ได้ตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวที่จะออกเดินทาง มุ่งหน้าสู่อิตาลีเพื่อศึกษาต่อยอดทางการแพทย์ รับภารกิจพิเศษขององค์การแพทย์ไร้พรมแดนอย่างเป็นทางการ และตัดขาดการติดต่อทุกช่องทางกับตระกูลมาเฟียนั้น นับจากนั้นเป็นต้นมา ระหว่างฉันกับเขาก็ถือเป็นอันสิ้นสุดกัน!