นางเอกเก่ง/นางเอกเข้มแข็ง

ถึงเขาจะมักมาก แต่เขาก็เลือกผู้หญิงเกรดดีขึ้นเตียงเสมอ แต่สำหรับเธอ ยัยเลขาเซ่อซ่าซุ่มซ่ามที่เขาไม่มีวันชายตาแล กลับทำให้หัวใจของเขาสั่นไหวเป็นครั้งแรกในชีวิต

หลังจากที่นางร้ายในจอและนอกจออย่างฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ตกสะพาน ตอนแรกนึกว่าตัวเองจะตายแต่กลับรอดและที่น่าตกใจก็คือฉันฟื้นขึ้นมาในร่างของซอลนางเอกผู้แสนดีแทนที่จะเป็นร่างตัวเอง

ช่วงนี้เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเธอ เหมือนทุกอย่างมันเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว 2 อาทิตย์ที่แล้ว เธอยังเป็นนักศึกษาเตรียมจบธรรมดาอยู่เลย ตอนนี้เธอกลายเป็นคนที่แต่งงานแล้ว แถมเขายังเป็นรักแรกของเธอ..... “ไม่มีคำถามอะไรเหรอ” ชายหนุ่มถามเสียงเรียบ ก่อนจะดึงผ้าขนหนูผืนเล็กในมือของหญิงสาวมาเช็ดเส้นผมให้ “ไม่มีค่ะ” ลลัลนาขยับตัวหันหลังปล่อยให้เขาเช็ดผมให้เธอ “แพรเป็นแฟนเก่าของฉัน แต่ฉันรู้สึกว่าเขาเป็นผู้หญิงที่เข้ากับฉันไม่ได้เลย ฉันเลยเลือกที่จะไม่ไปต่อ” “ค่ะ ลัลก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” ดูจากการกระทำวันนี้ เธอเองก็พอจะเข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่คบกับแพรวาต่อ “ไม่หึง?” “ไม่ค่ะ” “อยากให้หึง” “คะ…” ไร้เสียงตอบจากนัทธี แต่ร่างบางที่กำลังนั่งชันเข่ากลับถูกอุ้มขึ้นมานั่งบนตักแกร่ง “อยากให้หึง” ชายหนุ่มพูดพลางโอบเอวเล็กเอาไว้ “พี่นัทกำลังจีบลัลเหรอคะ” “ใช่ ฉันกำลังจีบภรรยาตัวเอง” เขาตอบพร้อมกับสบตากลมโต

เนี่ยหลิง ตายแบบ งงๆ และได้ไปเกิดใหม่แบบ งงๆ ในโลกลมปราณของผู้ฝึกตนและพร อีก สอง ข้อ พร้อมธนู และลูกธนูหนึ่งชุด แหวนมิติเก็บของหนึ่งวง อย่าถามหา เหตุผล ว่าทำไม เนี่ยหลิงก็ไม่รู้เช่นกัน หวังว่า มันจะดี

สิบปีมาแล้ว... เขายังคงถูกหลอกหลอนด้วยดวงตาอันสิ้นหวังของนาง จดหมายไร้นามเพียงฉบับเดียว จุดไฟแค้นให้เจ้าเมืองลู่หยางลุกขึ้นอีกครั้ง! เพื่อพิสูจน์ว่านางมิใช่กบฏ แต่คือรักเดียวที่เขาสาบาว่าจะปกป้อง!

"หลูมู่หยาน" ลูกสาวของเทพเจ้าแห่งสงครามที่มีชื่อเสียงในหยานโจว ทวีปเทียนหลิง ชื่อเสียงของเธอทั่วทั้งจักรวรรดิถูกทำลาย ทำให้เธอกลายเป็นบุคคลไร้ค่า มาร่วมเป็นสักขีพยานในให้เธอ ทวงคืนบัลลังก์ผู้ยิ่งใหญ่ไปด้วยกันว่าเธอจะพิชิตภารกิจสำคัญได้หรือไม่

นางไม่อยากเชื่อเลยสักนิด เมื่อครู่นางยังชื่นชมความงามของทัศนียภาพข้างทาง ทว่าเพียงพริบตา รถม้าวิ่งเร็วผิดจังหวะ นางกำลังจะตะโกนถามสารถีว่าเกิดเรื่องใดขึ้น รถม้าของนางก็เหมือนถูกกระแทกอย่างแรง รถม้าหมุนคว้าง ร่างของนางกระแทกผนังของรถม้าหลายครั้ง ราวกับกระดูกทุกชิ้นหลุดออกจากข้อต่อ นางหวีดร้องอย่างลืมตัว จนกระทั้งทุกอย่างสงบลง นางขยับตัวเพียงเล็กน้อยแต่เจ็บปวดจนต้องหลั่งน้ำตา หูสองข้างยังอื้ออึง สมองยังมึนงง นางรับรู้การเคลื่อนไหวที่เข้ามาใกล้ ดวงตากลมพยายามเบิกกว้างจ้องมองภาพผ่านม่านน้ำตา มือที่พอขยับได้ควานหาอาวุธ ทว่านางกลับพบมีดสั้นที่อาจารย์มอบให้ติดตัว นางกำมีดพกแน่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่นางจะไว้ป้องกันตนเองได้ “อย่าขยับ!” น้ำเสียงแข็งกร้าวดังขึ้นทำเอาร่างของจางฟางซินชะงักงันไปชั่วขณะ นางมองเห็นใบหน้าผู้เข้ามาไม่ชัด แต่เป็นกระบี่เปื้อนโลหิตนั้นกลับทำให้เบิกตากว้าง ปลายกระบี่อยู่ใกล้ใบหน้านางมากจนแทบจะรู้สึกได้ถึงรสชาติคาวเลือดที่ติดอยู่ที่กระบี่ ความเจ็บปวดถาโถมปล้นชิงสติของนางไปจนหมดสิ้น รสชาติความตายเป็นเช่นนี้หรือ? แล้วผู้ที่อยู่เบื้องหน้านางคือผู้ใดกัน มัจจุราชมารับดวงวิญญาณนางหรือ? เหตุใดใบหน้ามัจจุราชจึงดูคุ้นตาเหลือเกิน!

เขาเกลียดเธอที่เป็นต้นเหตุให้คนรักต้องตาย ส่วนเธอยอมเป็นเมียข้ามคืนเพื่อชดใช้บาปกรรมที่ไม่ได้ตั้งใจจนถักทอสายใยอีกหนึ่งชีวิตขึ้นมา

ระหว่างที่เลือกซื้อวัตถุดิบและอุปกรณ์มาทำหมูกระทะฉลองที่ได้เลื่อนตำแหน่งอยู่ดี ๆ จู่ ๆ ก็เกิดเหตุไม่คาดฝันต้องตายอย่างอนาถ! ไม่เพียงแค่นั้นชีวิตยังผกผันไปอยู่ในครอบครัวที่สุดแสนจะรันทด นี่มันอะไรกัน!

*3 ซีรีส์นางร้าย* 1. เป็นนางร้ายกลับใจไม่ได้ง่ายถึงเพียงนั้น คำโปรย...เมื่อต้องเข้าไปอยู่ในร่างสตรีร้ายกาจที่ทำชั่วมามากมาย อย่าว่าให้กลับตัวกลับใจเลย หนีไปยังจะง่ายซะกว่า โจทก์เยอะเหลือเกิน ทว่า..คนผู้นั้นไหนว่าเกลียดกันนักหนา เหตุใดจึงได้เอาตัวมาพัวพันกันไม่เลิกเล่า! 2. สตรีร้ายกาจผู้นี้อยากเป็นคนดีแล้ว คำโปรย...ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสตรีร้ายกาจที่บ่าวไพร่ชิงชัง บุตรสาวหวาดหวั่น สามีห่างเหิน หนทางเดียวที่นางจะอยู่รอดคือจะต้องเปลี่ยนตนเองให้เป็นคนดี ทว่า...เหล่าคนที่เคยร้ายกับนาง นางก็ไม่อาจละเว้นไปได้เช่นกัน! 3. ผู้ใดก็ว่าข้าร้าย คำโปรย...เธอไม่คิดว่าการถูกจับพลัดจับผลูไปฟังเรื่องเล่าบนหินสลักเก่าแก่ที่มีอายุราวพัน ๆ ปีจะทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล….แต่เอาเถอะ ไปตบคนจอมเสแสร้งเหล่านั้นก็น่าจะสนุกดีเหมือนกัน!